افغانستان ارشد چارواکې په دوحه کې د امریکا او طالبانو مذاکراتو څخه ښه راغلاست وکړ.
اشرف غنی، ولسمشر وویل چی افغانستان حکومت وو چی سولې پروسی مخته وړلو لپاره نړیوال ټولنې همکاری غوښتونکې شو او زیاته کړه چی افغانان دایمی سوله غواړی چی مالکیت یی د افغانستان خلګو او دولت وی.
هغه وویل چی اوس سوله یو ملی مسئلی باندی اوښتی او د حاشیه څخه متن ته راغلی دی.
داکتر عبدالله عبدالله هم قطر مذاکراتو نتایجو څخه ښه راغلاست وکړ؛ خو همزان طالبانو فریب او دروغ په نسبت خبرداری ورکړی دی.
زلمی خلیلزاد وویل چی دواړه لوری د افغانستان څخه امریکایی ځواکونو وتلو پیش نویس او د تروریزم په وړاندی مبارزی لپاره تضمینونو باندی توافق کړی.
هغه همدارنګه مدعی شو چی د دوو نورو یعنی بین الافغانی خبرو اترو او هر اړخیز اوربند په اړه هم کلی توافق حاصل شوی دی؛ خو طالبان یو ځل بیا ټینګار کړی چی هیڅ توافق د دولت سره مذاکری او اوربند لپاره صورت نه دی نیولی.
د کابل استقال او ښه راغلاست د دوحخه مذاکراتو کې شکاره کوی چی دا ځل تیرو وختونو برخلاف، امریکا افغانستان دولت دغدغی او اندیښنی په دی خبرو اترو کې په نظر کې نیولی دی.
د ځینو تحلیلګرانو په باور، که څه هم افغانستان څخه امریکایی ځواکونو وتلو باندی تړون نفس د هغه حکومت لپاره چی ددی ځواکونو حضور او ملاتړ ته سترګی په لاره دی، نه شی کولای یو ښه پیغام وی، او له بل لوری، د طالبانو سره تړون او توافق د امریکایی نظامیانو وتلو باندی، په داسی شرایطو کې چی واشنګتن د کابل سره امنیتی تړون لری او په لړ کې افغانستان حکومت څخه نظامی ملاتړ باندی متعهد دی، په ذات کې یو غیری اصولی توافق او کابل حکومت ملی حاکمیت او مشروعیت ناقضوونکې دی؛ خو د حکومت رهبرانو ښه راغلاست د دوحه ناستې نتایجو څخه په دی معنی دی چی احتمالآ د افغانستان څخه د امریکایی ځواکونو وتلو لپاره توافق شوی وخت اوږد د هغه څخه دی چی د اشرف غنی اندیښنی وړ وګرځی.
بل دلیل هم دا کیدلای شی چی امریکا او طالبان، د اشرف غنی اصلی مطالبه د سولې پروسی لپاره د ټاکنو نه قربانی کیدل په نظر کې نیولی او یو جامع او پایدار توافق ته رسیدو لپارهو لږ ترلږه د ریاست جمهوری ټاکنې راتلونکې لمریز کال اوړۍ پوری وځنډول شی.
دریم موضوع چی کولای شی د کابل خوشبینی لامل شوی وی، د افغانستان دولت سره سولې مستقیم خبرو اترو طرحی قبلول د طالبانو له لوری دی. که څه هم د طالبانو رسمی اعلامیه دا وایی چی هغه ډله د دولت سره مستقیم خبرو اترو ته نه دی چمتو.
په دی توګه، لکه څنګه چی د داکتر عبدالله عبدالله په موضع ګیرو کې هم شکاره شوی، د طالبانو سره کاغذ پر مخ توافقات، یواځی د ماجرا یو لوری دی؛ هغه لوری چی شاید یواځی د طالبانو او حتی امریکا تایید وړ وی؛ خو نتایج او راتلونکې عمل یی د افغانستان دولت او خلګو لپاره شاید هغه څه نه وی چی باید وی.
ترڅو چی سولې مذاکراتو پروسه، د افغانستان حکومت مستقیم او مستقل اراده او اداره او یو پراخ او ملی مذاکره کوونکې هیآت حاکمیت لاندی نه وی راغلی، هیڅ احتمال نه شو ردولای او هیڅ خوشبینی او هیله به پایدار نه وی؛ ځکه خارجی قدرتونه او سیمه ایز هیادونه افغانستان بحران کې دخیل پر طالبانو باندی مسلط هیوادونو ترڅنګ، دا پروسه به خپل ګروګان کې ونیسی او خپل منافع او غوښتنې او ګټي به ورباندی تحمیل کړی.
