اجرایی ریاست مخالفت سربیره، ولسمشر ویاند دفتر سرپرست وایی چی الکترونیکی پیژندپاڼو ویښ لړۍ د حکومت جدی اراده سره شروع کیږی.
شاه حسین مرتضوی خپل فیسبوک پاڼه کې لیکلی دی:
نوی فصل شروع کیدو سره! د لمړۍ ځل لپاره د هیواد اوسیدونکې معیاری پیژنپاڼې ترلاسه کوی.
هغه ټینګار کړی چی الکترونیکی پیژنپاڼو ویښ د اوسیدونکو غوښتنه ده او حکومت جدی اراده سره عملی کیږی.
دا په داسی حال کې ده چی اجرایی ریاست وایی چی ملی اجماع او جمعی توافق او اختلافاتو څخه مخنیوی لپاره، ددی پیژندپاڼو لړۍ ځنډولو غوښتونکې دی.
د سپنی ماڼۍ په اعلامیه کې راغلی دی چی اجرایی ریاست په دی باور دی چی الکترونیکی تذکرو ویښ ملی لویو قضایایو په شان بحث ته اړتیا لری ترڅو ملی اجماع او توافق رامنځته شی.
اعلامیه زیاتوی چی عبدالله عبدالله؛ د شنبه په ورځ په دی برخه کې اشرف غنی سره خبری کوی او الکترونیکی تذکرو وی لړۍ د افغانستان دولت په سطحه باید په بحث ونیول شی او حل شی.
کارپوهان وایی چی هیڅ نتیجه د شنبه ورځې لیدنې څخه معلومه نه ده. شاید ارګ ماڼۍ خپل اراده باندی ودریږی. په عینی حال کې، دا امکان هم شته چی الکترونیکی تذکرو ویښ لړۍ درولو باندی دواړه لوری توافق وکړی.
په هر نتیجه کې یی، دا افغانستان خلګ دی چی زیان وینی. ملی وحدت له منځه ځی. قومی همبستګی او اتحاد د خنډ سره مخامخ کیږی او خپله دولت په وړاندی یو لوی خنډ ګرځی.
ناظرانو په باور جالبه نکته داده چی هم ریاست جمهوری ماڼۍ او هم سپین ماڼۍ د افغانستان ملت او هغوی ملی هویت او ملیت دفاع څخه ملاتړ کوونکې دی؛ خو هغه څه چی په عمل کې ترسره کیږی چی هغه څه نه دی چی افغانستان خلګ یی غواړی؛ ځکه ملی همبستګی او قومونو سوله ایز ژوند ته په افغانستان کې زیان رسوی او هغه پیژندپاڼې چی ونه سی کړای افغانستان ټول خلګ او ملت او قومونه تر یو سقف لاندی جمع کړی، هیڅ ارزښت نه لری.
هم ارګ ادعا کوی چی الکترونیکی پیژندپاڼو ویښ، د اوسیدونکو اصلی غوښتنو څخه دی او وایی چی دا اقدام، ملی اجماع او افغانستان خلګو دغدغو ته په نظر کې نیولو سره کیږی. په دی منځ کې، هیڅوک پوښتنه نه کوی چی کوم لوری د افغانستان خلګو څخه پوښتنه کړۍ چی څه غواړی؟
آیا په کابل کې د څو اقلیتونو زنده باد او یا مرده باد وینه د افغانستان ټول ۳۰ میلیونونو څخه دیر نفوس نظر شکاره کوونکې دی؟
که داسی وی، اساسی قانون مختل کیږی، حکومت داری خپل معنی له لاسه ورکوی.
د منتقدانو په باور، دا ډیر مضحک خبره ده چی ملی وحدت حکومت بالخصوص خپله ولسمشر، ملی شورا مصوب شوی قانون او خپل امضا شوی قانون د څو فرصت طلبه عنصرو د اعتراض لپاره نقضوی او په دی ترتیب، خلګو باندی ټولنیز او سیاسی ویرانګر او درانده لګښتونه تحمیلوی او بدتر نور چی افغانستان مذاهبو او اقوامو او خلګو مشترک ملی هویت د څو انحصارګرایانه خپل قومی ځای طلبو لپاره قربانی کوی.
بیله شکه، راتلونکې نسل او تاریخ به د ملی وحدت حکومت دا اقدام ته به په نفرت سره ګوی؛ ځکه هغه آثار او تبعات او وضعیت چی اوس په دی جریان کې لری، افغانستان خلګو نسل په نسل کې متاثر کوی او افغانستان کې وحدت او سولې او امنیت او ثبات او پرمختګ په وړاندی خنډ ګرځی.
