د ثور اوومه د محمد داود خان په مشرۍ د افغانستان د هغه وخت د حکومت پر ضد د خونړۍ کودتا له کلیزې سره برابره ده. دې شرمناکه کودتاه پر افغانستان د پخواني شوروي اتحاد د پوځي یرغل لپاره زمینه برابره کړه.
د خلق ګوند او کمونستي ګوندونو فعالان د پخواني شوروي اتحاد له خوا چې څه باندې اته کاله يې واک په لاس کې واخيست او د چارو کنټرول يې په لاس کې درلود، له شک پرته د افغانستان د بشپړې واکمنۍ لپاره د پخواني شوروي اتحاد رول مهم و او د دې پیښو په رامنځته کیدو کې د هغه هیواد سیاست پریکړه کونکی او اغیزمن شوی وو.
کله چې افغانستان په سیمه کې یو له امنو هیوادونو څخه شمیرل کیده په ټول هیواد کې کمونستانو واکمني درلوده.
بل مهم ټکی دا دی چې د داوود خان د ځواکمن حکومت له ړنګېدو او د پخواني شوروي اتحاد له هر اړخیز ملاتړ وروسته، افراطیانو فکر کاوه چې په افغانستان کې به د دوی د ساتنې لپاره څوک نه وي، نو له همدې امله د خلکو د تقلید په پام کې نیولو پرته د ملي او دیني ارزښتونو او د دې حقیقت په درک سره چې د افغانستان خلک له ۹۹٪ څخه زیات مسلمانان دي او ژور دیني او اسلامي تمایلات لري، په ټول هیواد کې یې په پراخه پیمانه ایډیالوژیکي جګړه پیل کړه.
کمونستانو په ښکاره په علمي مرکزونو او دولتي دفترونو کې توحيد ته تمثيل او د افغانستان په اسلامي ټولنه کې د کمونیزم د اهدافو د پلي کولو لپاره ټول قوانین مات کړ.
د عقیدې په دې ټوله جګړه کې یې ډېر وحشتناک جنایتونه وکړل، د ټولنې مشهور علما او فرهنګي شخصیتونه یې په بې رحمۍ سره ونیول او شهیدان یې کړل، دیني شخصیتونه یې ژوندي ښخ کړل او د هېواد ملي سوداګر یې قتل عام کړل د سرمایه دارۍ نظامونو د ملاتړو تر عنوان لاندې یې جوماتونه او تکیه ګانې وتړلې، د فحاشۍ مرکزونه یې جوړ کړل، په هیواد کې یې وحشتناک وژنې، قتل عام او وحشتناک جنایتونه وکړل، یرغلونه یې وکړل او په خلکو یې ظالمانه قوانین نافذ کړل.
په داسې حالت کې د افغانستان مسلمانو خلکو د کمونستي او مذهب ضد نظام واکمني ونه منله او له بېلا بېلو ځايونو څخه يې د کمونستي حکومت او د پخواني شوروي اتحاد د نيواکګرو ځواکونو په وړاندې راپورته او په ټينګو ګامونو سره يې مبارزه پيل کړه. د یو جنایتکار او یرغلګر زبرځواک په وړاندې، د ډیرو ستونزو سره مخ شو او د کډوالۍ په نړۍ کې دردناک دردونه او کړاوونه ودرول. بالاخره د هیواد مجاهد ولس له کلونو جهاد او مقاومت وروسته او د رب العالمین د ایمان، فضل او نصرت په قوت د شوروي اتحاد نیواکګر او یرغلګر ځواکونه په شرم سره له هیواده وتلو ته اړ کړل.
په افغانستان کې د ۱۳۵۷ کال د ثور کودتا په حقیقت کې د دوو اسلامي او کمونستي افکارو ترمنځ د ایډیالوژیکي جګړې او ټکر پیلامه وه. له همدې امله د شوروي سرو لښکرو د اسلامي عقیدی له منځه وړلو او مسکو ته د وفاداره کمونستي حکومت او نظام د رامنځته کولو په موخه پر افغانستان برید وکړ، خو کله چې دوی له هېواده وتلو ته اړ شول، د ټولو پلانونو او حسابونو برعکس یې وکړل. په کابل کې یې حکومت پرېښود، ملاتړ یې وکړ او وفادار یې د بشپړ سقوط په حالت کې پاته شو.
بل مهم ټکی دا دی چې د مقاومت د دورې د روښانه سیوري په څیړلو سره د افغانستان په مختلفو ولایتونو کې ډیرې سیمې د کمونیستي حکومت له ولکې څخه وشړل شوې او ولسی ځواکونو د کمونستانو اجنټان او واکمنان له خپلو سیمو او د اوسیدو ځایونه وشړل. په ټولو ازادو شویو سیمو کې جهادي ډلې جوړې شوې او د اسلامي مبارزې په لاره کې یې د خلکو بشپړ ملاتړ ترلاسه کړ.
په هیواد کې د کمونیزم له ړنګیدو او د پخواني شوروي د ګوډاګي حکومت له نسکوریدو وروسته جهادي ډلې د هیواد په بیلابیلو ښارونو او ولایتونو کې مرکزونو ته ننوتل. خو دې ته په پام سره چې ولس تمه درلوده چې له کلونو جهاد او مقاومت وروسته به د یوه اسلامي حکومت د جوړېدو شاهدان وو او له اوږدې جګړې او ناامنۍ وروسته به د اسلامي نظام تر سیوري لاندې د هوساینې، امنیت او ټولنیز عدالت شاهدان وو، خو له بده مرغه چې جهادي نظام به د یوه اسلامي نظام تر سیوري لاندې راشي. داخلي جنګونو د واک د ترلاسه کولو پر سر جګړه وکړه. په همدې حال کې جهادي مشران اکثره قومي مشران شول.
او یو ځل بیا په حکومت کې لوړو او کلیدي پوستونو ته د رسیدو په موخه په کابل او ځینو نورو ځایونو کې د خیانت، تخریب او داخلي جګړو زور واخیستی.
د بدمرغه داخلي جګړو د خارجي عواملو په څیړلو کې باید یادونه وشي چې امریکایانو د کمونستانو له ماتې سره موافقه وکړه، خو د یوه خپلواک اسلامي حکومت د رامنځ ته کیدو لپاره یې په بیلابیلو لارو چارو لاس پورې کړ. دوی ښکېلو ډلو ته وسايل برابر کړل او د انحصاري عواملو په کارولو سره يې په ټول هېواد کې قومي، نژادي، ژبني او سيمه ييزو جګړو ته لمن ووهله.
د پورتنیو عواملو په پایله کې یو ځل بیا زموږ ټولنه او هیواد د ترخو او بدمرغه پیښو قرباني شو. د جګړه مارو ډلو تر منځ په خونړیو داخلي جګړو کې د خلکو وژل او قتل عام دوام درلود، حقوقي انحطاط، ټولنیز او نظامي ګډوډي او پرله پسې او نه ختمیدونکې خیانت هره ورځ پراخې شوې.
دغه حالت تر هغه وخته دوام وکړ چې د هېواد يو شمېر مجاهدو علماوو د خپلو ديني وظيفو او د ټولنې او خلکو په وړاندې د مسووليت د احساس له مخې د «طالبانو د اسلامي تحريک» تر نامه لاندې د يوه ولسي حرکت په بڼه اقدام وکړ. د مسلمان ملت په پوره ملاتړ او پرله پسې مبارزې او هڅو سره یې د هېواد ټول ولایتونه د شر او فساد له شتون څخه پاک کړل. په پایله کې دغه غورځنګ په لنډه موده کې د ټول افغانستان چارې او نظام په خپل لاس کې واخیست، خو د هیواد څیړونکي، تاریخ پوهان او کارپوهان په دې پوهیږي چې امریکا او د نړۍ نور مغرور او مستبد هیوادونه د یوه اسلامي نظام او حکومت تر سیوري لاندې د افغانستان استقلال نشي زغملای. دوی زموږ پر هیواد یرغل وکړ او له وحشیانه او بې دریغه بمباریو، وژونکو هوایي او ځمکنیو بریدونو او د بې دفاع خلکو له پرله پسې قتل عام وروسته یې یو ځل بیا زموږ پر اسلامي خاوره نظامي یرغل وکړ.
د تاریخ په دې دوره کې جنایتکاره امریکا او متحدینو یې په یوه خیانت او مجرمانه پریکړه کې په افغانستان کې د غربي او امریکايي جمهوریت غوښتونکی حکومت تطبیق کړ او په دغه فاسد حکومت کې یې د قومونو پر بنسټ د واک ویش روښانه کړ. بې له شکه د دې کار لپاره د لوېديځ او امريکا نيت په افغانستان کې د پرله پسې او نه ختمېدونکو توکميزو شخړو او جګړو شدت و.
دا ځل د امریکایانو او د هغوی د متحدینو له خوا زموږ د هیواد اشغال له شلو کلونو څخه زیات دوام وکړ، خو تاریخ ستر ثبوت دی چې د افغانستان مسلمان ولس د تل په څیر دا ځل هم د بهرنیانو واکمني نه ده منلې او په دې شلو کلونو کې کلونه کلونه یې د هیواد په بیلا بیلو برخو کې د تحریک اسلامي طالبانو په بڼه خپل جهاد او مقاومت وکړ. حتی د ښارونو په دننه کې هم په افغانستان کې د امریکا د جمهوریت او د غرب او اروپا د کلتوري یرغل په وړاندې د خلکو جهادي او اسلامي مبارزه په پرله پسې او نه ستړي کیدونکو توګه روانه وه.
د یادولو وړ ده چې د تبیان د فرهنګي او ټولنیزو فعالیتونو مرکز د افغانستان د اشغال د شلو کلونو په موده کې تل د هیواد په بیلابیلو سیمو، د ولایتونو په مرکزونو کې د امریکا پر ضد څرګند او ښکاره دریځونه درلودلي دي.
بالاخره دا ځل هم د مجاهدینو نه ستړې کېدونکې مبارزې زموږ د هیواد په خاوره کې ثمر ورکړ او د لوی خدای په مرسته یې له شل کلن جهاد او واکمنۍ وروسته د نورو یرغلګرو په څېر امریکايي او ناټو نیواکګرو ته هم ډېر زیانونه واوښتل او ماتې او شرم سره افغانستان ته وتښتېدل.
له شک پرته نن ورځ د افغانستان اسلامي امارت د افغانستان د مسلمان ولس د کلونو دردونو او کړاوونو محصول دی او باید اشخاص او شخصیتونه د اسلامي نظام د ساتنې او په ټولو امنیتي، اقتصادي، فرهنګي برخو کې د وضعیت د ښه والي لپاره په پوره دقت سره کار وکړي.
لکه څنګه چې د پخواني شوروي د نظام په نسکوریدو کې د خلق او پرچم د کمونیستي نظام ناکامي مهم رول ولوباوه او دا ثابته شوه چې هیڅ مکتب حتی د پرمختللو پوځي تجهیزاتو په درلودلو سره د جهاد او اسلامي نظام پر وړاندې دریدلی نه شي. دا ځل د افغانانو جهاد، ثابته کړه چې د امریکا او ناټو د یرغلګرو ځواکونو ذلیله ماتې د نړۍ د ټولو متکبرو او استبدادي هېوادونو لپاره یو بل درس دی او دا ځل یې د افغانانو د جهاد او مقاومت عبرتناک درس ورکړ.
