له اسلامي امارت سره د «تبیان مرکز» د تعامل پنځم لامل؛ د اسلامي امارت پرته بل ښه بدیل نشته
بل لامل چې د تبیان د ټولنیزو او کلتوری فعالیتونو مرکز د افغانستان اسلامي امارت سره د تعامل لاره خپله کړي، د ښه بدیل نشتوالی دی.
څرنګه چي په مخکینۍ برخه کې وویل شول که یو شخص یا خلک او جریانونه له اسلامي امارت سره د جګړې لپاره لیوالتیا یا حتی دایمي هوډ ولري، خو په سیمه کې دننه د جګړې د رامنځ ته کیدو او ملاتړ امکان نه لري مګر پدې برخه کې، زه وایم؛ د جګړې ټول ډګرونه او عوامل شتون لري، خو جګړه د کوم هدف لپاره او د کوم جوړښت پر ځای!
يقيناً چې هره جګړه تخريبي موخه لري او يوه جبهه د يوې جبهې او حکومت د نسکورولو په موخه جګړه کوي، اوس راځو فرضوو چې پر اسلامي امارت بريد شوی، د کوم بديل او کوم بل جوړښت لپاره او په افغانستان کې د اسلامي امارت پر ځای به جورښت واک ته پرېښودل شي؟!
زه باور لرم چې د اسلامي امارت لپاره کوم مناسب او ګټور بدیل نشته چې د دې د نسکورولو او د بدیل جوړښت د رامنځ ته کولو لپاره به هڅې او قربانۍ وشي او په سلګونو زره نور خلک به قرباني شي.
د مقاومت جبهه او د وړتیا نشتوالی د بدیل په توګه
کیدای شي ادعا وشي، لکه څنګه چې تر اوسه پورې شوي دي، چې مقاومت جبهه د اسلامي امارت لپاره یو مناسب بدیل کیدای شي، خو زه وایم چې دا کار په هیڅ صورت ممکن نه دی، ځکه چې د مقاومت ادعا کوونکي دوه ستونزې لري؛
لومړۍ ستونزه کمزوری مدیریت دی
د مقاومت د ادعا کوونکو لومړۍ او تر ټولو مهمه بڼه د مدیریت ضعف دی.
په تېرو ديارلسو كلونو كې د مقاومت دعوه كوونكو هر يو په جمهوريت كې د خپلې جیب د ډکولو لپاره لوړ مسووليتونه او مقامونه درلودل، داسې حكومت چې څه دپاسه ۳۵۰ زره پوځي پوځونه، په سلګونو ټانګونه او زغره وال موټرونه، لسګونه الوتکې، په ميلياردونو ډالر، په لسګونو او په سلګونو نور مادي او معنوي اسانتیاوې د هغوي په واک کې وو او د نړۍ تقریباً ډېرو هېوادونو یې په رسمیت پېژندلي وو او په داسې حال کې چې د ناټو غړو هېوادونو د دغه حکومت ملاتړ کاوه، خو له دې ټولو سره سره دوی ونه توانېدل چې د دغه حکومت لاندې جغرافیه وساتي. له طالبانو سره ټول مادي شتمني ډوډۍ، چای او یو کلاشینکوف او موټرسایکل وو، خو اوس چې طالبان په هېواد واکمن دي او ټول مادي او معنوي اسانتیاوې هم لري. اوس چي مقاومت کوونکي په انګلستان، ترکیه، تاجکستان او ایران کي ژوند کوي او دغه کډوال مننونکي هیوادونه چي دوی پکي ژوند کوي، په تش لاس او حتی د دوی کوربه هیوادونه هم د هیڅ ډول سیاسي هڅو او خوځښت سره علاقه نه لري، راځئ چې فکر وکړو ایا دوی د اسلامي امارت د بدیل په توګه د کار او مدیریت توان لري؟!
له همدې امله د مقاومت مدعیان د مدیریت په ډګر کې تر ټولو ضعیف عناصر دي او په دنیا او آخرت کې د شرم او حتی ځان وژنه ده چې د نه ستړي کیدونکو زحمتونو او د بې شمیره ژوندونو له قربانۍ وروسته یې یو ځل بیا دوی جګړې ته لمن وهي.
دویمه ستونزه؛ د هغو مشرانو بدلون چې د مقاومت ادعا کوي
د اسلامي امارت په وړاندې د جګړې یو شرط په هیواد کې دننه د مقاومت د جبهې جوړول دي. له بهر څخه یوازې شعارونه ورکول څه ګټه نه لري، خو په افغانستان کې د داسې یوې پروسې ترسره کول د هغو کسانو شتون ته اړتیا لري چې د مقاومت د مشر په توګه ادعا کوي. ځکه شونې ده چې د منځګړو ځواکونو په قومانده سره کوچنۍ نیواکي یا لویې جبهې د هېواد په کونج کې تنظیم شي، خو د اصلي مشرانو له شتون پرته کار ته دوام ورکول ناشوني دي او ځواکونه ورو ورو ستړي کېږي. د اسلامي امارت عسکرو ته تسلیمیږي او یا له پوځي بریدونو سره مخامخ کیږي او له منځه ځي.
د مقاومت مشران به په هیڅ حالت کې حتی د اوږدې مودې لپاره په نظامي سنګر کې د پاتې کیدو ځواک ونه لري. په تېرو شلو کلونو کې له یوې خوا خپلې تېروتنې او له بلې خوا د غربیانو په ځانګړې توګه د امریکایانو متمرکز کار د دې لامل شوی، چې دوی له روحانیت، مبارزې څخه لاس واخلي ځکه چي دوي په زغره والو موټرو، لوړې ودانۍ، کورونه، باغونه، هوسا ژوند کولو باندي اموخته شوي او همیشه د بهرنیو هیوادونو په اړه فکر کول، لکه: متحده عربي اماراتو او ترکیه، او په ځان باور درلود چې مبارزه به کوي او هیواد به تر پایه د دوی په اختیار کې وي، او لویدیځ به د دوی ملاتړ کوي. طبیعي خبره ده چې دا ډول عناصر د جګړې په ډګر کې له خپلو منځنیو قومندانانو او عسکرو سره تش لاس نه شي درېدلی.
نو له همدې امله د اسلامي امارت په وړاندې مبارزه او په هره ممکنه طریقه یې کمزوري کول به د نورو ترهګرو ډلو لکه داعش او القاعدې د ودې او پیاوړتیا لپاره زمینه برابره کړي چې په ځینو طریقو سره به د هغوی د ځای پر ځای کولو ظرفیت او ځواک ولري.
نو د دې لپاره چې جوړښت یې د بې کفایته او کمزورو مدیرانو او یا تروریستي ډلو ته د لاس رسي وړ نه وي، د ټولو سیمو ټول ځواکونه او د ټولو مذهبونو پیروان او ټول قومونه باید د اسلامي امارت تر څنګ پاتې شي او د یوه پیاوړي او قوي کار لپاره ورسره همکاري وکړي.
همدا لامل دی چې د تبیان د ټولنیزو فرهنګي فعالیتونو د مرکز مشرتابه او لوړ پوړي کارمندان دې پایلې ته رسیدلي چې اسلامي امارت له ځانه ښه بدیل نه لري او د کمزوري کیدو او د هیواد د اداري جوړښت د بې کفایته او تروریستي عناصرو لاس ته د تلو د مخنیوي لپاره، دوی هڅه وکړه چې له اسلامي امارت سره متقابل تعامل او د همغږي زمینه برابره کړي تر څو ټول لاسونه سره یو کړو او د یو پیاوړي او سرلوړي افغانستان په لار کې د رښتیني الهي مبارزې لپاره کلک هوډ ولرو.
بل لامل چې د تبیان د ټولنیزو او کلتوری فعالیتونو مرکز د افغانستان اسلامي امارت سره د تعامل لاره خپله کړي، د ښه بدیل نشتوالی دی.
څرنګه چي په مخکینۍ برخه کې وویل شول که یو شخص یا خلک او جریانونه له اسلامي امارت سره د جګړې لپاره لیوالتیا یا حتی دایمي هوډ ولري، خو په سیمه کې دننه د جګړې د رامنځ ته کیدو او ملاتړ امکان نه لري مګر پدې برخه کې، زه وایم؛ د جګړې ټول ډګرونه او عوامل شتون لري، خو جګړه د کوم هدف لپاره او د کوم جوړښت پر ځای!
يقيناً چې هره جګړه تخريبي موخه لري او يوه جبهه د يوې جبهې او حکومت د نسکورولو په موخه جګړه کوي، اوس راځو فرضوو چې پر اسلامي امارت بريد شوی، د کوم بديل او کوم بل جوړښت لپاره او په افغانستان کې د اسلامي امارت پر ځای به جورښت واک ته پرېښودل شي؟!
زه باور لرم چې د اسلامي امارت لپاره کوم مناسب او ګټور بدیل نشته چې د دې د نسکورولو او د بدیل جوړښت د رامنځ ته کولو لپاره به هڅې او قربانۍ وشي او په سلګونو زره نور خلک به قرباني شي.
د مقاومت جبهه او د وړتیا نشتوالی د بدیل په توګه
کیدای شي ادعا وشي، لکه څنګه چې تر اوسه پورې شوي دي، چې مقاومت جبهه د اسلامي امارت لپاره یو مناسب بدیل کیدای شي، خو زه وایم چې دا کار په هیڅ صورت ممکن نه دی، ځکه چې د مقاومت ادعا کوونکي دوه ستونزې لري؛
لومړۍ ستونزه کمزوری مدیریت دی
د مقاومت د ادعا کوونکو لومړۍ او تر ټولو مهمه بڼه د مدیریت ضعف دی.
په تېرو ديارلسو كلونو كې د مقاومت دعوه كوونكو هر يو په جمهوريت كې د خپلې جیب د ډکولو لپاره لوړ مسووليتونه او مقامونه درلودل، داسې حكومت چې څه دپاسه ۳۵۰ زره پوځي پوځونه، په سلګونو ټانګونه او زغره وال موټرونه، لسګونه الوتکې، په ميلياردونو ډالر، په لسګونو او په سلګونو نور مادي او معنوي اسانتیاوې د هغوي په واک کې وو او د نړۍ تقریباً ډېرو هېوادونو یې په رسمیت پېژندلي وو او په داسې حال کې چې د ناټو غړو هېوادونو د دغه حکومت ملاتړ کاوه، خو له دې ټولو سره سره دوی ونه توانېدل چې د دغه حکومت لاندې جغرافیه وساتي. له طالبانو سره ټول مادي شتمني ډوډۍ، چای او یو کلاشینکوف او موټرسایکل وو، خو اوس چې طالبان په هېواد واکمن دي او ټول مادي او معنوي اسانتیاوې هم لري. اوس چي مقاومت کوونکي په انګلستان، ترکیه، تاجکستان او ایران کي ژوند کوي او دغه کډوال مننونکي هیوادونه چي دوی پکي ژوند کوي، په تش لاس او حتی د دوی کوربه هیوادونه هم د هیڅ ډول سیاسي هڅو او خوځښت سره علاقه نه لري، راځئ چې فکر وکړو ایا دوی د اسلامي امارت د بدیل په توګه د کار او مدیریت توان لري؟!
له همدې امله د مقاومت مدعیان د مدیریت په ډګر کې تر ټولو ضعیف عناصر دي او په دنیا او آخرت کې د شرم او حتی ځان وژنه ده چې د نه ستړي کیدونکو زحمتونو او د بې شمیره ژوندونو له قربانۍ وروسته یې یو ځل بیا دوی جګړې ته لمن وهي.
دویمه ستونزه؛ د هغو مشرانو بدلون چې د مقاومت ادعا کوي
د اسلامي امارت په وړاندې د جګړې یو شرط په هیواد کې دننه د مقاومت د جبهې جوړول دي. له بهر څخه یوازې شعارونه ورکول څه ګټه نه لري، خو په افغانستان کې د داسې یوې پروسې ترسره کول د هغو کسانو شتون ته اړتیا لري چې د مقاومت د مشر په توګه ادعا کوي. ځکه شونې ده چې د منځګړو ځواکونو په قومانده سره کوچنۍ نیواکي یا لویې جبهې د هېواد په کونج کې تنظیم شي، خو د اصلي مشرانو له شتون پرته کار ته دوام ورکول ناشوني دي او ځواکونه ورو ورو ستړي کېږي. د اسلامي امارت عسکرو ته تسلیمیږي او یا له پوځي بریدونو سره مخامخ کیږي او له منځه ځي.
د مقاومت مشران به په هیڅ حالت کې حتی د اوږدې مودې لپاره په نظامي سنګر کې د پاتې کیدو ځواک ونه لري. په تېرو شلو کلونو کې له یوې خوا خپلې تېروتنې او له بلې خوا د غربیانو په ځانګړې توګه د امریکایانو متمرکز کار د دې لامل شوی، چې دوی له روحانیت، مبارزې څخه لاس واخلي ځکه چي دوي په زغره والو موټرو، لوړې ودانۍ، کورونه، باغونه، هوسا ژوند کولو باندي اموخته شوي او همیشه د بهرنیو هیوادونو په اړه فکر کول، لکه: متحده عربي اماراتو او ترکیه، او په ځان باور درلود چې مبارزه به کوي او هیواد به تر پایه د دوی په اختیار کې وي، او لویدیځ به د دوی ملاتړ کوي. طبیعي خبره ده چې دا ډول عناصر د جګړې په ډګر کې له خپلو منځنیو قومندانانو او عسکرو سره تش لاس نه شي درېدلی.
نو له همدې امله د اسلامي امارت په وړاندې مبارزه او په هره ممکنه طریقه یې کمزوري کول به د نورو ترهګرو ډلو لکه داعش او القاعدې د ودې او پیاوړتیا لپاره زمینه برابره کړي چې په ځینو طریقو سره به د هغوی د ځای پر ځای کولو ظرفیت او ځواک ولري.
نو د دې لپاره چې جوړښت یې د بې کفایته او کمزورو مدیرانو او یا تروریستي ډلو ته د لاس رسي وړ نه وي، د ټولو سیمو ټول ځواکونه او د ټولو مذهبونو پیروان او ټول قومونه باید د اسلامي امارت تر څنګ پاتې شي او د یوه پیاوړي او قوي کار لپاره ورسره همکاري وکړي.
همدا لامل دی چې د تبیان د ټولنیزو فرهنګي فعالیتونو د مرکز مشرتابه او لوړ پوړي کارمندان دې پایلې ته رسیدلي چې اسلامي امارت له ځانه ښه بدیل نه لري او د کمزوري کیدو او د هیواد د اداري جوړښت د بې کفایته او تروریستي عناصرو لاس ته د تلو د مخنیوي لپاره، دوی هڅه وکړه چې له اسلامي امارت سره متقابل تعامل او د همغږي زمینه برابره کړي تر څو ټول لاسونه سره یو کړو او د یو پیاوړي او سرلوړي افغانستان په لار کې د رښتیني الهي مبارزې لپاره کلک هوډ ولرو.
