اشرف غنی؛ د هیواد ولسمشر غزنی ته خپل سفر کې، ددی ولایت په امنیتی ناسته کې ګډون کړ.
په دی ناسته کې لومړۍ د ځواکونو مشر د غزنی امنیتی وضعیت او ژغورلو تصفیه وو عملیات څرنګوالی ریپورت و ولسمشر ته وړاندی کړ.
جنرال شریف یفتلی وویل چی په غزنی کې ژغورلو تصفیه وی عملیات جریان لری او په ښه توګه مدیریت کیږی.
هغه زیاته کړه چی ښار امنیت و عادی حالت ته ګرځیدلي او امنیتی کمربندونه د ښار په بیلابیلو برخو کې رامنځته شوی دی.
ولسمشر غنی د امنیتی ګزارش اوریدو وروسته، امنیتی ځواکونو شهداوو ته دعا ترڅنګ ددی ځواکونو ترمنځ هماهنګی ډیرولو باندی ټینګار وکړ او وویل: د غزنی توطئه عمق یا زړه د ملی امنیت له لوری وڅیړل شی او ضعف نقطی دی شکاره شی.
ولسمشر امنیتی مسؤولینو ته امر وکړ ترڅو غزنی پولیس بیرته راژوندی کیږی د غزنی ښار امنیت تامین لپاره امنیتی حوزی رامنځته کړی.
منتقدان وایی چی اوس د توطئه زړه پیدا کول غزنی په وړاندی تیر شویو جنایتونو جبران سره هیڅ مرسته نه کوی او ددی ولایت خلګ آرامتیا، اقتصاد او امنیت او به بیرته ونه ګرځی.
د توطئه زړه باید هغه وخت وڅیړل شی چی غزنی تراوسه نفس کښله او د ترور او جنایت طعمه نه وو شوی.
په حقیقت کې د توطئی زړه چیری دی؟
توطئه هغه ځای کی دی چی د ښارونو سقوط او جنایت او جنګ او وژنو وروسته د تروریزم له لوری په زرهاوو کسان چی ټپیان او ووژل شو او وروسته ددی چی د یو دولت مشروعیت او حیثیت او باور او آبرو له منځه لاړ شی، تازه په دی فکر کې شو چی ښه د توطئه زړه او سرچینه چیری دی.
د توطئی زړه داده چی هیڅوک کلونه کلونه په غزنی کې ترور او ګواښ او بی ثباتی او جنګ او بحران جدی ونه نیول.
د توطئه زړه داده چی د خلګو او هغوی نمایندګانو مکرر خبرداریو سربیره په ولایتی او ملی شوراګانو کې، سیمه ایز او مرکزی دولتونه، هیڅ توجه او هڅه د فاجعه مخه نیولو لپاره ترسره نه کړه.
اوس چی ښآر خراب شو، تروریستان هغه څه چی غوښتل، ورته ورسیدل، د تسلیحاتو او مهماتو انبارونه تاراج شول، بندیان راخوشی شول، دولتی دفاتر او تاریخی مهم مراکز ته اور ورپوری شو او غزنی مصیبت لیدلی خلګ خپل اموال او دارایی او خپل کورنۍ غړی له لاسه ورکړ او په غرونو کې افغان غږ خبری آژانسره شو، د پیښی علاج د پیښی ترسره کیدو وروسته څه منطق لری او کوم درد دوا کوی؟
د توطئی زړه دلته دی چی یو ولسمشر اوسی او د غزنی پنځه ورځې جنګ په اوږدو کې، حتی د بحران مدیریت یو اتاق جوړولو څخه ډډه وکړی. د مسلح قواوو کل قومانده واوسی؛ خو امنیتی ځواکونو ته د تروریستانو پرضد عملیات اجازه ورنه کړی. دولت مشر وی؛ خو د دولت غړو او خلګو نمایندګانو مکرر خبرداریو ته توجه ونه کړی. د ناتو او امریکا استراتژیک همپیمانه وی؛ خو ونه شی کولای چی د یو څو لوڅو پښو تروریستانو د عهده څخه ووځی.
د توطئی زړه داده چی غزنی څو میاشتی د تروریستانو په محاصره کې وو او د پوستو او ولسوالیو او لارو په سقوط او امنیتی ځواکونو او خلګو ته درانده تلفاتو اوښتو سره، ورځ په ورځ د محاصره لمن، پراخیدل؛ خو مرکزی دولت، خپل سترګی پټې کړي او د پیښی رامنځته کیدو وروسته اوس د توطئی د زړه په څیړلو پسی راوتلي دی او ولسمشر شهیدانو روح ته دعا وکړی.
بیله شکه دا فرمان به هم د نورو ډیرو فرمانونو په شان د کاغذ پرمخ باقی پاته شی او د توطئه زړه به هیڅ وخت ونه پیژندل شی؛ ځکه توطئه تردی نور هم ژوره ده. ددی توطئه ریښی د دولت امنیتی لویو سیاستونو او خارجی قدرتونو پیچلی پروژو کې دی چی افغانستان برخلیک باندی قرار لری او څوک کولای شی چی ورڅخه پرده پورته کړی او هغه خنثی او رسوا کړی؟
