د دفاع وزیر څخه طالبانو راکتی هرکلي

 
په غزنی کې د یو موشک د توغیدنی له امله، هغه سیمی ته نږدی چی په کې یو امنیتی ناسته د طارق شاه بهرامی؛ د دفاع وزیر په حضور د رامنځته کیدو په حال کې وو، دا ناسته مختل کړ.
همدارنګه د یو بل موشک نښته د غزنی دولتی ساختمانونو باندی هم ټپیان پرځای پريښوده.
په پارلمان کې د غزنی نمایندګانو سره دفاع وزیر، داخله وزیر ارشد معاون، والی او نورو امنیتی نهادونو ناسته تازه شروع شوی وو چی دری موشک غزنی ښار باندی وتوغیدله او دفاع وزیر ناسته مختل کړل شو.
سیمه ایز سرچینی ویلی وو چی ددی ولایت اطلاعاتو او کلتور ریاست ساختمان هم د موشک تر برید لاندی قرار نیولی وو او څلور تنه د دولت کارکوونکو څخه په هغه کې ټپیان شو.
دریم موشک د غزنی ولایت ښارداری ساختمانو باندی وتوغیده چی دوه تنه کارکوونکې په کې ټپیان شو.
د طالبانو راکتی بریدونه ددی لامل شو چی دفاع وزیر، څو دقیقی ورورسته خپل امنیتی ناشته پریږدی. د کارپوهانو په باور، دا د طالبانو لوی پیغام و دفاع وزیر او نورو چارواکو ته وو.
نور امنیتی ناستې ادامه ته اړتیا نه وو. دفاع وزیر باید هرڅه ښه پوهیدلی وی؛ داچی غزنی حقیقت کې د طالبانو په لاس سقوط کې قرار لری، دا چی د ولایت ساختمانونو دننه، اطلاعاتو او کلتور او ښارداری ساختمانونه چی مهم دولتی نهادونه بلل کیږی هم امن نه دی، دا چی غزنی ښار د طالبانو په محاصره کې دی او هغوی په آسانی سره هر وخت چی اراده وکړی دولتی مراکز تر برید لاندی راوړی، دا چی حکومت حتی خپل لاس لاندی نهادونو امنیت ساتلو کې هم ناتوانه دی، نو خلګ به د امنیت په برخه کې څه هیلی ولری.
د پوهانو په باور، اوس چی افغانستان امنیتی تصمیم نیوونکې ارشد چارواکې پوهیدلی دی چی غزنی سقوط ته نږدی دی او طالبان په سادګی سره کولای شی خپل غوښتنه پردی ځای باندی عملی کړی.
دوه کاله مخکې، د قندوز ښار سقوط وروسته، اعلان شو چی ملا اختر منصور؛ طالبانو پخوانۍ مشر هم د یو څه وخت لپاره غزنی اندر ناامن ولسوالی ته تللی ترڅو ددی ښار سقوط لپاره لوی جنګ رهبری کړی.
البته د طالبانو هغه نقشه عملیاتی نه شو او په سرعت سره ماته وخوړه؛ خو نه اندر او نه غزنی نور ولسوالی امن شو او نه دولت ددی ولایت د ژغورلو لپاره کوم اساسی فکر وکړ.
دا ځل چی دفاع وزیر مستقیمآ د طالبانو راکتی ښه راغلاست سره مخ کیږی، باید صبر وشی او ولیدل شی چی آیا د طالبانو راکتی پیغام و مرکز ته لیږدوی یا که نه؛ هغه پیغام که یو ځل بیا ورته بی توجهی وشی، د قندوز په شان نه هیریدونکې او تریخ تجربه تکرار څخه به بل څخه پیغام ونه لری.