شهید حاجی میرزاحسین فرزند محرمعلی در سال 1326 هجری شمسی در قریه گیروی باد آسیاب حصه دوم بهسود مربوط ولایت میدان وردک در یک خانواد متدین و از نگاه اقتصادی متوسط دیده بهجهان گشود.
او کودکی بیش نبود که پدرش را از دست داد و طعم تلخ یتیمی را با گوشت و پوست خود لمس کرد و نبود بزرگترین پشتوانه زندگی را به وضوح حس نمود؛ اما همت را از دست نداد و از سن نوجوانی به پیشه پدر که همانا کار دهقانی و زمینداری بود ادامه داد و از این طریق برای امرار معاش خانواده کمک میکرد.
وی در حدود ۱۵ سالگی زادگاهش را به قصد کابل ترک کرده و در آنجا به کارهای آزاد چون نانوایی، شیرینیپزی و مانند آن مشغول گردید و اندک اندک از نگاه اقتصادی رشد کرده و وضعیت زندگی ایشان بهتر شد.
خدمات اجتماعی و سیاسی
او دوره مکلفیت عسکری را در زمان حکومت ظاهرشاه در تورخم سپری نموده و طی دو سال صادقانه برای وطن خدمت کرد.
شهید حاجی میرزاحسین به عنوان فردی ذینفوذ خدمات ارزندهای را در پشت جبهه، مانند جلب و جذب افراد در صفوف مجاهدین و کمکرسانی به سربازان در دوران جهاد انجام داد.
شهید حاجی میرزاحسین به عنوان نماینده قوم نیز خدمات کم نظیری را انجام داد و همواره در برنامهریزیهای مسائل مردمی و قومی سهم عمده داشت.
وی هرچند سواد کافی نداشت؛ اما شم سیاسی قوی داشت و زمان را درک کرده و مطابق شرایط عمل میکرد و اوضاع سیاسی اجتماعی افغانستان را همیشه دنبال مینمود.
دینداری و تقوی
او به مسائل دینی و مذهبی سخت پایبند بود و در نماز جمعه و جماعات اشتراک میکرد و خمس و زکات مال خویش را سروقت پرداخت مینمود.
وی دارای اخلاق حسنه و مدیر مدبر خانواده خود بود. نسبت به فرزندان دختر و پسر دیدی تبعیضآمیز نداشت و همه را به یک نظر میدید.
شهید حاجی میرزاحسین از دوران جوانی تا پایان عمر اکثراً سر و کارش با علما بود از جمله با شهید علامه سید اسماعیل بلخی ارتباط نزدیک داشت و هر از گاه به ملاقات آن عارف بزرگ میشتافت و از انفاس قدسیه آن بیدارگر جهان اسلام بهره میبرد.
سرانجام این پیر خردمند در هفتم جدی سال 1396 در دفتر مرکزی مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان در حالیکه با تشویق و همراهی نواسه اش در گفتمان علمی پژوهشی به مناسبت 6 جدی سالروز خروج ارتش سرخ شوروی سابق از افغانستان، شرکت کرده بود، در یک حمله انتحاری که توسط گروه بدسیرت و جهنمی منسوب به داعش طرحریزی شده بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.