شهید حاجی میرزاحسین از دوران جوانی تا پایان عمر اکثراً سر و کارش با علما بود از جمله با شهید علامه سید اسماعیل بلخی ارتباط نزدیک داشت.
شهدای راه تبیان(31)
شهید فرهنگ و رسانه؛شهید حاجی میرزاحسین
خبرگزاری صدای افغان(آوا) کابل , 4 سنبله 1397 ساعت 8:36
شهید حاجی میرزاحسین از دوران جوانی تا پایان عمر اکثراً سر و کارش با علما بود از جمله با شهید علامه سید اسماعیل بلخی ارتباط نزدیک داشت.
شهید حاجی میرزاحسین فرزند محرمعلی در سال 1326 هجری شمسی در قریه گیروی باد آسیاب حصه دوم بهسود مربوط ولایت میدان وردک در یک خانواد متدین و از نگاه اقتصادی متوسط دیده بهجهان گشود.
او کودکی بیش نبود که پدرش را از دست داد و طعم تلخ یتیمی را با گوشت و پوست خود لمس کرد و نبود بزرگترین پشتوانه زندگی را به وضوح حس نمود؛ اما همت را از دست نداد و از سن نوجوانی به پیشه پدر که همانا کار دهقانی و زمینداری بود ادامه داد و از این طریق برای امرار معاش خانواده کمک میکرد.
وی در حدود ۱۵ سالگی زادگاهش را به قصد کابل ترک کرده و در آنجا به کارهای آزاد چون نانوایی، شیرینیپزی و مانند آن مشغول گردید و اندک اندک از نگاه اقتصادی رشد کرده و وضعیت زندگی ایشان بهتر شد.
خدمات اجتماعی و سیاسی
او دوره مکلفیت عسکری را در زمان حکومت ظاهرشاه در تورخم سپری نموده و طی دو سال صادقانه برای وطن خدمت کرد.
شهید حاجی میرزاحسین به عنوان فردی ذینفوذ خدمات ارزندهای را در پشت جبهه، مانند جلب و جذب افراد در صفوف مجاهدین و کمکرسانی به سربازان در دوران جهاد انجام داد.
شهید حاجی میرزاحسین به عنوان نماینده قوم نیز خدمات کم نظیری را انجام داد و همواره در برنامهریزیهای مسائل مردمی و قومی سهم عمده داشت.
وی هرچند سواد کافی نداشت؛ اما شم سیاسی قوی داشت و زمان را درک کرده و مطابق شرایط عمل میکرد و اوضاع سیاسی اجتماعی افغانستان را همیشه دنبال مینمود.
دینداری و تقوی
او به مسائل دینی و مذهبی سخت پایبند بود و در نماز جمعه و جماعات اشتراک میکرد و خمس و زکات مال خویش را سروقت پرداخت مینمود.
وی دارای اخلاق حسنه و مدیر مدبر خانواده خود بود. نسبت به فرزندان دختر و پسر دیدی تبعیضآمیز نداشت و همه را به یک نظر میدید.
شهید حاجی میرزاحسین از دوران جوانی تا پایان عمر اکثراً سر و کارش با علما بود از جمله با شهید علامه سید اسماعیل بلخی ارتباط نزدیک داشت و هر از گاه به ملاقات آن عارف بزرگ میشتافت و از انفاس قدسیه آن بیدارگر جهان اسلام بهره میبرد.
سرانجام این پیر خردمند در هفتم جدی سال 1396 در دفتر مرکزی مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان در حالیکه با تشویق و همراهی نواسه اش در گفتمان علمی پژوهشی به مناسبت 6 جدی سالروز خروج ارتش سرخ شوروی سابق از افغانستان، شرکت کرده بود، در یک حمله انتحاری که توسط گروه بدسیرت و جهنمی منسوب به داعش طرحریزی شده بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
کد مطلب: 169412