شهید حمید حسینی فرزند محمد عیسی، به تاریخ 24 سرطان 1383 هجری شمسی در یک خانواده مؤمن و متدین در منطقه دشت برچی، ناحیه سیزدهم شهر کابل دیده به جهان گشود.
او پسری بااستعداد، روشن‌دل، دارای آینده درخشان و امید پرثمر خانواده بود.
شهید حسینی با تشویق خانواده به خصوص پدر و مادر عزیزش در سن هفت‌سالگی شامل لیسه عالی محمد آصف مایل شد و دوره ابتدایی را تا صنف هفتم در این مکتب ادامه داد.
او در سال 1396 هجری شمسی شامل مدرسه حضرت امام امیرالمؤمنین(ع) در کابل شد و فصل جدیدی از زندگی معنوی را با آموختن علوم حوزوی آغاز کرد.
وی با آن‌که هنوز کودکی بیش نبود؛ اما در اجتماع و خانواده رفتاری بزرگ‌منشانه و مؤدبانه داشت.
او به پدر و مادر و همچنین استادان خود چه در مکتب و چه در حوزه، احترام خاصی قائل بود و همواره به سخنان و رهنمودهای بزرگان گوش می‌داد.
شهید حمید حسینی با حمایت خانواده و تلاش و کوشش مدرسه امام امیرالمؤمنین(ع) قرار بود مسیر تعالی تحصیلی و تربیتی را پیموده، به مدارج عالی مدیریتی برسد تا به عنوان سرمایه مهم خانواده و کشور، در خدمت رشد و توسعه افغانستان باشد و برای مردم خود معنویت و آرامش به ارمغان بیاورد؛ چنان‌که سایر جوانان کشور که تحت پوشش تحصیل و تربیت سالم دینی قرار دارند، علاقه به حضور در صحنه داشته، با درک نیازهای متعدد جامعه، به فکر نوسازی و بازسازی آن در عرصه‌های مختلف افتاده، در صدد انجام وظایف اسلامی و انسانی هستند.
والدین شهید حمید حسینی با همین آمال و آرزو از فرزند خود حمایت به عمل می‌آورند و تلاش زیادی داشتند تا به مطلوب نهایی برسند، اما انگار دشمن بیش از خانواده‌های متدین، طرح و برنامه درهم شکستن اراده تعلیم و تربیت انسان‌ها را داشته؛ به همین منظور سعی کرده و می‌کند در راستای برچیدن نونهالان کشور، از هیچ تلاش و از استفاده از هیچ جنایتی دریغ نکند. این بود که این شهید همراه با دیگر هم‌مدرسه‌ای‌های خود، در حالی که در یک نشست گفتمان علمی پژوهشی به مناسبت 6 جدی، سالروز تجاوز ارتش سرخ شوروی سابق به افغانستان، در سالن اجتماعات دفتر مرکزی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل، اشتراک جسته بود، با حمله انتحاری فردی جانی وابسته به گروه تروریستی داعش(دولت اسرائیلی عراق و شام) به فیض شهادت نایل آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
او پسری بااستعداد، روشن‌دل، دارای آینده درخشان و امید پرثمر خانواده بود.
شهید حسینی با تشویق خانواده به خصوص پدر و مادر عزیزش در سن هفت‌سالگی شامل لیسه عالی محمد آصف مایل شد و دوره ابتدایی را تا صنف هفتم در این مکتب ادامه داد.
او در سال 1396 هجری شمسی شامل مدرسه حضرت امام امیرالمؤمنین(ع) در کابل شد و فصل جدیدی از زندگی معنوی را با آموختن علوم حوزوی آغاز کرد.
وی با آن‌که هنوز کودکی بیش نبود؛ اما در اجتماع و خانواده رفتاری بزرگ‌منشانه و مؤدبانه داشت.
او به پدر و مادر و همچنین استادان خود چه در مکتب و چه در حوزه، احترام خاصی قائل بود و همواره به سخنان و رهنمودهای بزرگان گوش می‌داد.
شهید حمید حسینی با حمایت خانواده و تلاش و کوشش مدرسه امام امیرالمؤمنین(ع) قرار بود مسیر تعالی تحصیلی و تربیتی را پیموده، به مدارج عالی مدیریتی برسد تا به عنوان سرمایه مهم خانواده و کشور، در خدمت رشد و توسعه افغانستان باشد و برای مردم خود معنویت و آرامش به ارمغان بیاورد؛ چنان‌که سایر جوانان کشور که تحت پوشش تحصیل و تربیت سالم دینی قرار دارند، علاقه به حضور در صحنه داشته، با درک نیازهای متعدد جامعه، به فکر نوسازی و بازسازی آن در عرصه‌های مختلف افتاده، در صدد انجام وظایف اسلامی و انسانی هستند.
والدین شهید حمید حسینی با همین آمال و آرزو از فرزند خود حمایت به عمل می‌آورند و تلاش زیادی داشتند تا به مطلوب نهایی برسند، اما انگار دشمن بیش از خانواده‌های متدین، طرح و برنامه درهم شکستن اراده تعلیم و تربیت انسان‌ها را داشته؛ به همین منظور سعی کرده و می‌کند در راستای برچیدن نونهالان کشور، از هیچ تلاش و از استفاده از هیچ جنایتی دریغ نکند. این بود که این شهید همراه با دیگر هم‌مدرسه‌ای‌های خود، در حالی که در یک نشست گفتمان علمی پژوهشی به مناسبت 6 جدی، سالروز تجاوز ارتش سرخ شوروی سابق به افغانستان، در سالن اجتماعات دفتر مرکزی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل، اشتراک جسته بود، با حمله انتحاری فردی جانی وابسته به گروه تروریستی داعش(دولت اسرائیلی عراق و شام) به فیض شهادت نایل آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
