روز گذشته ۱۱ سپتامبر، سالروز حملات گروه القاعده به برج های سازمان تجارت جهانی و پنتاگون بود. با وجود گذشت ۱۶ سال از این روز و حمله امریکا به افغانستان، مردم می گویند که از آن زمان تاکنون، به جای کاهش مشکلات، بر چالش های آن ها افزوده شده است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، به باور مردم افغانستان، در شانزده سال حضور امریکا در افغانستان، نه تنها زندگی آنان بهتر نشده، بلکه در نتیجه تداوم جنگها با دهها چالش و درد نیز آشنا شده اند.
به گزارش طلوع نیوز، گل آقا که سه سال می شود در نتیجه جنگ در ولسوالی علیشینگ ولایت لغمان، با خانوادۀ ۱۸ نفری اش به کابل آمده و اکنون در زیر یک چادر زندگی می کند، می گوید که کودکان اش از رفتن به مکتب محروم اند و در آرزوی زندگی با آرامش همانند سال های پیش از جنگ می باشند.
وی میگوید: "ما، روزگار ما، هر روز بدتر می‌شود و در یک حالت بد زندگی می کنیم. پولها را قوماندانان و وکیلان حیف و میل می کنند".
اما به باور رهبران حکومت وحدت ملی، رویداد یازدهم سپتمبر یک نقطۀ عطف در تاریخ معاصر جهان و افغانستان است.
داکتر عبدالله، رییس اجراییه میگوید که "نهم و یازدهم سپتامبر در تاریخ معاصر در دو دهه اخیر، یک نقطه عطف بود که دنیا را بیشتر متوجه خطر هراس افگنی ساخت و افغانستان قربانی نخست هراس افگنی بوده است".
اما در شرایط کنونی که شانزده سال از جنگ امریکا در افغانستان می گذرد، نه تنها طالبان و القاعده نابود نشدند، بلکه همین اکنون به شمول گروه داعش، بیست گروه هراس افگن در بخش هایی از کشور درگیر نبرد با نیروهای دولتی هستند.
دکتر فرامرز تمنا، رییس مرکز مطالعات استراتژیک وزارت خارجه می گوید: «در عرصۀ امنیتی، ایالات متحده امریکا آن قدر موفق نبود که انتظار می رفت، به دلیل این که شبکه های تروریستی به غیر از القاعده، به شمول داعش و طالب در حال رشد اند".
رمضان بشردوست، یک عضو مجلس نمایندگان نیز تصریح می کند: «متأسفانه امنیت ما بدتر شده، اقتصاد روز به روز به حالت خرابی روان است، بیکاری افزایش پیدا کرده و هر روز خون افغان ها ریختانده می شود".
از طرف دیگر، علاوه بر ادامه کشتار مردم افغانستان در نتیجه تداوم جنگ و ناامنی، از سال دو هزار و یک به این سو، بیش از یک صد میلیارد دالر کمک های جامعه جهانی به افغانستان سرازیر شده، اما همین اکنون ۳۹ درصد شهروندان کشور زیر خط فقر به سر می برند. جامعه جهانی به خصوص امریکا و در کنار آن حکومت افغانستان، نتوانستند از این کمک های هنگفت برای ثبات و رفاه کشور بهره ببرند.
