داعش ورژن جدیدی از نسل و نوع القاعده است که چندی پیش "ادوارد اسنودن" از مدیران ارشد مرکز جاسوسی NSA امریکا آنرا افشاء کرد که محصول مشترک سرویس های اطلاعاتی کشورش،انگلیس و موساد با نام لانه زنبوراست و شیوخ سعودی آنها را تغذیه مالی و ایدئولوژیکی می کند. رفتار و سایر قراین نشان میدهد که ایده اولیه تولید این گروه فروریزی ساختارهای سیاسی و پیوندهای معنوی کشورهای منطقه بوده است و سازندگان این ابزار خوشدست و چند منظوره به دنبال آن بوده که برای موفقیت جنگ تمدنها، ایجاد خاورمیانه جدید و سلطه بر چاه های نفت منطقه به تنش های مذهبی دامن بزنند و با راه اندازی فتنه فرقه ای و یک جنگ فرسایشی با طعم داعشی، کشورهای اسلامی را تجزیه و مرز های جدیدی برای آنها تعریف کنند. طبیعی بود که حذف مخالفان اسرائیل و غرب اولین اهداف و تجزیه تمامی کشورهای اسلامی و تغییر مرزهای سیاسی و تعبیه فتنه مرزی و بسترسازی درگیری های آینده این منطقه در مرحله ی بعدی بود. طرح بزرگی که هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق امریکا درکتاب خاطراتش از آن پرده برداشت و گفت: "ما از طریق اخوان المسلمین در مصر و دولت اسلامی که قرار بود، تشکیل شود، منطقه را تقسیم می کردیم و پس از آن توسط عوامل خود از اخوان المسلمین به سراغ کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس می رفتیم. ابتدا کار از کویت آغاز می شد و به ترتیب به سراغ امارات، بحرین و عمان می رفتیم. در پی آن، تقسیمات منطقه عربی و مغرب عربی به طور کامل تغییر می کرد و ما تسلط کامل بر منافع نفتی و گذرگاه های دریایی پیدا می کردیم." بدین منظور ابوبکر بغدادی خلیفه این دولت را که گفته می شود، نام واقعی او شمعون ایلوت و در اصل یک یهودی است، برای گرفتن زمام خلافت دولت اسلامی درنظر گرفتتند و یکسال در اسرائیل آموزش خلافت دادند!؟
سازمان های استخباراتی کشورهای نامبرده در یک توطئه پنهانی و با همرا سازی ترکیه و تمویل قطر و سعودی ورژن های متعددی از تروریست ها را مورد آزمایش قرار دادند، پس از نسخه های قدیمی القاعده وطالبان، ارتش آزاد سپس النصره و اینک به تکامل یافته ترین آنها یعنی داعش رسیدند. قریب به سه سال است که آنها برای اسقاط نظام بشار اسد به خدمت گرفته شده اند اما از دوسال قبل و با نا امیدی از موفقیت پروژه اسقاط بشار اسد، عراق به عنوان هدف بعدی انتخاب شد و به سرعت یک سوم آن کشور را اشغال کرد و کشتار، برده فروشی و برده سازی جنسی را با وقاحت تمام به اجراء گذاشتند. جنایات ضدبشری که طی این سه سال درسوریه و قریب به دوماه درعراق جریان دارد و آنها بی هیچ واهمه ای مرتکب ذبح، تجاوز، قتل های دسته جمعی می گردیدند و از سوی غرب و شرق تجهیز و تسلیح هم می شدند. اما اتفاق جالبی جمعه شب (۲۴ ماه) افتاد و شورای امنیت پس از سه سال سکوت، قطعنامه شماره ۲۱۷۰ خود مبنی بر خلع،سلاح، تحریم مالی و مجازات کشورهای حامی داعش را صادر کرد و شش تن را به عنوان حامیان مالی داعش تحریم نمود!؟ پرسشی که ذهن همه را به خود مشغول داشته این است که چرا شورای امنیت طی این مدت چشم بر جنایات داعش و گروه ها مرتبط بست و اکنون به صدور قطعنامه با این کیفیت مبادرت کرد؟
برای پاسخ به این پرسش، نخست باید نگاهی کوتاه به تحولات اخیر عراق داشت و سپس به عوامل احتمالی صدور قطعنامه اشاره نمود. همانطوری که میدانیم، داعش درهفته های اخیر با کردهای اقلیم کردستان عراق وارد جنگ شد و عملیات های متعددی را علیه مناطق کرد نشینی به اجراء گذاشت که از فروپاشی صدام تاکنون محل آمد و شد اسرائیلی ها،امریکایی ها و انگلیسی هاست و از آن به حیات خلوت این کشورها تعبیر می شود. اتفاق بعدی با تصرف "سنجار" که از مناطق اقلیم کردستان و منطقه مسیحی نشین است به وقوع پیوست که با آواره سازی ساکنان این منطقه، قتل عام تعدادی از آنها و به اسارت گرفتن زنان و دختران و فروش آنها به عنوان برده، همراه بود و به نظر می رسد، ظاهراً صدور قطعنامه با این دو تحول ارتباط قابل توجهی داشته باشد. اما نباید این دو اتفاق را تمام ماجرا دانست و به تحولات فراتر از آن نیاندیشید.
همانطوری که ذکر آن رفت، "اسنودن" اخیرا افشاگری هایی در باره ماهیت داعش و رهبر آن ابوبکر البغدادی داشت و افتضاح بزرگ سیاسی را برای کشورهای به وجود آورنده آن رقم زد. این موضوع با آنکه اهمیت فوق العاده داشت اما دو کشور دارای حق وتو یعنی انگلیس و امریکا که از مادران ورژن های متعدد عربی این جریان از جمله داعش بودند، به کمک غول های رسانه ای خود موفق شدند که این آبرو ریزی بزرگ را تحت شعاع مسایل دیگر قرار دهند و به نحوی بایکوت و سانسور کنند اما اعترافات هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق در کتاب خاطراتش، فضاحت بزرگتری را برای امریکا رقم زد و افکار عمومی را بار دیگر و به گونه ی موثر تر، متوجه این واقعیت وحشتناک کرد و برهمگان آشکار ساخت که پشت پرده افراط گرایی و قتل و ذبح چه کشورهایی قرار دارند. موضوع دیگری که به آن باید اشاره گردد، جنایت نسل کشی اسرائیل در جنگ ۳۵ روزه جاری بود که بیش از سه هزار زن و مرد و کودک بی دفاع را به شهادت رساند و هفت هزار انسان دیگر را به خاک و خون کشید و هزاران خانه را با خاک یکسان کرد؛ درجنایات هولناکی با این ابعاد و تجاوزگری با چنین وضاحت، ایالات متحده حامی بی قید و شرط آن بود و شورای امنیت در برابر آن هیچ واکنشی نشان نداد و این فضاحت دیگری بود که امریکا و کلیه اعضای شورای امنیت مرتکب شد. از این رو،مجموع این تحولات بیش از همه مایه بی آبرویی ایالات متحده نزد افکار عمومی شد و مجبور شدند قطعنامه فوق الذکررا البته در زمانی که تلاقی منافع کشورهای غربی دخیل در خونریزی خاورمیانه و شورای امنیت به وجود آمد، صادر کنند. شورای امنیت با سکوت خفت بار در قبال جنایت هولناک اسرائیل، نیاز داشت تا به تعمیر چهره ای به شدت تخریب شده ی خود اقدام کند و با صدور قطعنامه ای نیم بند و مزورانه از فشار افکار عمومی علیه خود و کشورهای دارای حق وتو بکاهد و بار دیگر نام این کانون ناامنی را بر سرزبان ها بیاورد. اگرچه باید یاد آور شد، روسیه در تهاجم اسرائیل علیه غزه و هم در خصوص جنایات داعش در سوریه و عراق شدید ترین اعتراضات را داشته و حساب این کشور در این رابطه ازامریکا و انگلیس جداست اما علی رغم این، به عنوان یکی از اعضای دائم شورا، صدور این قطعنامه به ترمیم وجهه این کشور هم می انجامید و از سوی دیگر بسترهای لازم اقدام علیه داعش را برای آن کشور فراهم می کرد، لذا در اصدار آن سهیم شد.
براین اساس، باتوجه به افشاگری های اسنودن و اعترافات هیلاری کلینتون،ایالات متحده و انگلیس و کشورهای نظیر ترکیه ، قطر و سعودی که مادران داعش اند و طی این مدت اصلی ترین حامیان تسلیحاتی و مالی این جریان بوده اند، قطعا صدور چنین قطعنامه ای خوشایند آنها نبود اما از آنجایی که از دامنه افتضاحات این کشورها می کاست و به نحوی امریکا را تبرئه می کرد، کاخ سفید این جام زهر را نوشید. نکته بعدی ورود داعش به درگیری های شمال عراق و علیه کردها بود. طی یک دهه گذشته امریکا و اسرائیل حیاط خلوتی را با مرکزیت اربیل ساخته بودند و حذف یا تضعیف جریان جدایی طلب کُرد، احتمالا نقشه بعدی این کشورها را درخصوص سوریه و ترکیه، عراق و ایران خنثی می کرد، ضمن آنکه کوچ اجباری، قتل عام، اسارت زنان و کودکان مسیحی سنجار، هیئت حاکمه امریکا بویژه نئومسیحی های کاخ سفید را تحت فشار کشورهای مسیحی و افکار عمومی مسیحیان جهان قرار داده بود؛ لذا بایستی اقدامات نظامی اخیر این کشور علیه داعش و نیز صدور قطعنامه نیم بند مورد بحث را در جهت جلوگیری از فروپاشی حیات خلوت این کشور به دست یاغی دست پرورده اش و تبرئه ایالات متحده از فضاحت های بوجود آمده و همراه سازی افکار عمومی مسیحیان ارزیابی نمود. در غیر این صورت عقلانی نبود کسانی که خود این جریان را به وجود آورده اند محکوم کنند یا حتی حکم به مجازات صوری خود دهند. زیرا به گفته اسنودن و اعتراف هیلاری کلینتون، امریکا و انگلیس به اضافه کشورهای عربی از موسسان و حامیان مالی و تسیلحاتی داعش اند و قطعا در شرایط عادی به صدور چنین قطعنامه اقدام نمی کردند. به همین دلیل این قطعنامه، جزدر تحریم چند فرد حقیقی که معلوم نیست واقعا حامی مالی داعش بوده یانه، سیال، صوری و فاقد ضمانت اجرا و درواقع روی شویی از فضاحت های اخیر است.
نویسنده: سید آقا موسوی نژاد؛ معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف
سازمان های استخباراتی کشورهای نامبرده در یک توطئه پنهانی و با همرا سازی ترکیه و تمویل قطر و سعودی ورژن های متعددی از تروریست ها را مورد آزمایش قرار دادند، پس از نسخه های قدیمی القاعده وطالبان، ارتش آزاد سپس النصره و اینک به تکامل یافته ترین آنها یعنی داعش رسیدند. قریب به سه سال است که آنها برای اسقاط نظام بشار اسد به خدمت گرفته شده اند اما از دوسال قبل و با نا امیدی از موفقیت پروژه اسقاط بشار اسد، عراق به عنوان هدف بعدی انتخاب شد و به سرعت یک سوم آن کشور را اشغال کرد و کشتار، برده فروشی و برده سازی جنسی را با وقاحت تمام به اجراء گذاشتند. جنایات ضدبشری که طی این سه سال درسوریه و قریب به دوماه درعراق جریان دارد و آنها بی هیچ واهمه ای مرتکب ذبح، تجاوز، قتل های دسته جمعی می گردیدند و از سوی غرب و شرق تجهیز و تسلیح هم می شدند. اما اتفاق جالبی جمعه شب (۲۴ ماه) افتاد و شورای امنیت پس از سه سال سکوت، قطعنامه شماره ۲۱۷۰ خود مبنی بر خلع،سلاح، تحریم مالی و مجازات کشورهای حامی داعش را صادر کرد و شش تن را به عنوان حامیان مالی داعش تحریم نمود!؟ پرسشی که ذهن همه را به خود مشغول داشته این است که چرا شورای امنیت طی این مدت چشم بر جنایات داعش و گروه ها مرتبط بست و اکنون به صدور قطعنامه با این کیفیت مبادرت کرد؟
برای پاسخ به این پرسش، نخست باید نگاهی کوتاه به تحولات اخیر عراق داشت و سپس به عوامل احتمالی صدور قطعنامه اشاره نمود. همانطوری که میدانیم، داعش درهفته های اخیر با کردهای اقلیم کردستان عراق وارد جنگ شد و عملیات های متعددی را علیه مناطق کرد نشینی به اجراء گذاشت که از فروپاشی صدام تاکنون محل آمد و شد اسرائیلی ها،امریکایی ها و انگلیسی هاست و از آن به حیات خلوت این کشورها تعبیر می شود. اتفاق بعدی با تصرف "سنجار" که از مناطق اقلیم کردستان و منطقه مسیحی نشین است به وقوع پیوست که با آواره سازی ساکنان این منطقه، قتل عام تعدادی از آنها و به اسارت گرفتن زنان و دختران و فروش آنها به عنوان برده، همراه بود و به نظر می رسد، ظاهراً صدور قطعنامه با این دو تحول ارتباط قابل توجهی داشته باشد. اما نباید این دو اتفاق را تمام ماجرا دانست و به تحولات فراتر از آن نیاندیشید.
همانطوری که ذکر آن رفت، "اسنودن" اخیرا افشاگری هایی در باره ماهیت داعش و رهبر آن ابوبکر البغدادی داشت و افتضاح بزرگ سیاسی را برای کشورهای به وجود آورنده آن رقم زد. این موضوع با آنکه اهمیت فوق العاده داشت اما دو کشور دارای حق وتو یعنی انگلیس و امریکا که از مادران ورژن های متعدد عربی این جریان از جمله داعش بودند، به کمک غول های رسانه ای خود موفق شدند که این آبرو ریزی بزرگ را تحت شعاع مسایل دیگر قرار دهند و به نحوی بایکوت و سانسور کنند اما اعترافات هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق در کتاب خاطراتش، فضاحت بزرگتری را برای امریکا رقم زد و افکار عمومی را بار دیگر و به گونه ی موثر تر، متوجه این واقعیت وحشتناک کرد و برهمگان آشکار ساخت که پشت پرده افراط گرایی و قتل و ذبح چه کشورهایی قرار دارند. موضوع دیگری که به آن باید اشاره گردد، جنایت نسل کشی اسرائیل در جنگ ۳۵ روزه جاری بود که بیش از سه هزار زن و مرد و کودک بی دفاع را به شهادت رساند و هفت هزار انسان دیگر را به خاک و خون کشید و هزاران خانه را با خاک یکسان کرد؛ درجنایات هولناکی با این ابعاد و تجاوزگری با چنین وضاحت، ایالات متحده حامی بی قید و شرط آن بود و شورای امنیت در برابر آن هیچ واکنشی نشان نداد و این فضاحت دیگری بود که امریکا و کلیه اعضای شورای امنیت مرتکب شد. از این رو،مجموع این تحولات بیش از همه مایه بی آبرویی ایالات متحده نزد افکار عمومی شد و مجبور شدند قطعنامه فوق الذکررا البته در زمانی که تلاقی منافع کشورهای غربی دخیل در خونریزی خاورمیانه و شورای امنیت به وجود آمد، صادر کنند. شورای امنیت با سکوت خفت بار در قبال جنایت هولناک اسرائیل، نیاز داشت تا به تعمیر چهره ای به شدت تخریب شده ی خود اقدام کند و با صدور قطعنامه ای نیم بند و مزورانه از فشار افکار عمومی علیه خود و کشورهای دارای حق وتو بکاهد و بار دیگر نام این کانون ناامنی را بر سرزبان ها بیاورد. اگرچه باید یاد آور شد، روسیه در تهاجم اسرائیل علیه غزه و هم در خصوص جنایات داعش در سوریه و عراق شدید ترین اعتراضات را داشته و حساب این کشور در این رابطه ازامریکا و انگلیس جداست اما علی رغم این، به عنوان یکی از اعضای دائم شورا، صدور این قطعنامه به ترمیم وجهه این کشور هم می انجامید و از سوی دیگر بسترهای لازم اقدام علیه داعش را برای آن کشور فراهم می کرد، لذا در اصدار آن سهیم شد.
براین اساس، باتوجه به افشاگری های اسنودن و اعترافات هیلاری کلینتون،ایالات متحده و انگلیس و کشورهای نظیر ترکیه ، قطر و سعودی که مادران داعش اند و طی این مدت اصلی ترین حامیان تسلیحاتی و مالی این جریان بوده اند، قطعا صدور چنین قطعنامه ای خوشایند آنها نبود اما از آنجایی که از دامنه افتضاحات این کشورها می کاست و به نحوی امریکا را تبرئه می کرد، کاخ سفید این جام زهر را نوشید. نکته بعدی ورود داعش به درگیری های شمال عراق و علیه کردها بود. طی یک دهه گذشته امریکا و اسرائیل حیاط خلوتی را با مرکزیت اربیل ساخته بودند و حذف یا تضعیف جریان جدایی طلب کُرد، احتمالا نقشه بعدی این کشورها را درخصوص سوریه و ترکیه، عراق و ایران خنثی می کرد، ضمن آنکه کوچ اجباری، قتل عام، اسارت زنان و کودکان مسیحی سنجار، هیئت حاکمه امریکا بویژه نئومسیحی های کاخ سفید را تحت فشار کشورهای مسیحی و افکار عمومی مسیحیان جهان قرار داده بود؛ لذا بایستی اقدامات نظامی اخیر این کشور علیه داعش و نیز صدور قطعنامه نیم بند مورد بحث را در جهت جلوگیری از فروپاشی حیات خلوت این کشور به دست یاغی دست پرورده اش و تبرئه ایالات متحده از فضاحت های بوجود آمده و همراه سازی افکار عمومی مسیحیان ارزیابی نمود. در غیر این صورت عقلانی نبود کسانی که خود این جریان را به وجود آورده اند محکوم کنند یا حتی حکم به مجازات صوری خود دهند. زیرا به گفته اسنودن و اعتراف هیلاری کلینتون، امریکا و انگلیس به اضافه کشورهای عربی از موسسان و حامیان مالی و تسیلحاتی داعش اند و قطعا در شرایط عادی به صدور چنین قطعنامه اقدام نمی کردند. به همین دلیل این قطعنامه، جزدر تحریم چند فرد حقیقی که معلوم نیست واقعا حامی مالی داعش بوده یانه، سیال، صوری و فاقد ضمانت اجرا و درواقع روی شویی از فضاحت های اخیر است.
نویسنده: سید آقا موسوی نژاد؛ معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف
