تا خواص اصلاح نشوند، عامه مردم اصلاح نمی شوند

 رسول گرامی اسلام (ص) گفته است اگر قرار باشد فساد در جامعه از بین برود و دنیا به اصلاح برسد؛ اول باید خواص اصلاح شوند. از آن حضرت سوال شد: یا رسول الله خواص امت کدامند؟ گفت: زمامداران، علما، زهاد، و تجار.
این مطلب را حجت اسلام والمسلمین رجب علی برهانی یک تن از اعضای مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در مراسمی که در دفتر حضرت آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی(دام ظله) برگزار شده بود، عنوان کرد و افزود: پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در این حدیث یک بر نامه اصلاحی تمام عیار را برای مردم بیان کرده است.
به گفته وی، کسانی که دم از عدالت و حقوق بشر و از بین بردن فساد می زنند، باید این برنامه ی اصلاحی پیامبر را در زندگی خود عملی بسازد.
او گفت: گروه اول که عامل اصلاحات و فساد در جامعه می باشند، زمامداران هستند، زیرا آ ن ها در حقیقت نمونه ها و الگو ها هستند و مردم به آنان روی می آورند و به عملکرد آنان اعتماد دارند. بنابراین وظیفه امرا بسیار سنگین و مهم است. به دلیل اینکه آنان مسوول اصلاح خود و جامعه می باشند.
به گفته او، اگر قرار باشد یک جامعه سالم و عاری از فساد بوجود آید و مردم در فضای امن زندگی کند، در قدم اول، زمامداران باید عملکرد خود را اصلاح کند، آنگاه افراد اخلالگر و فاسد را با امکانات که در اختیار دارند می توانند اصلاح کنند.
او گفت: اگر امرا فاسد شدند، پیامدهای خطرناک و شکننده ای دارد. اول اینکه فضای اعتماد را از بین برده و جامعه حالت سر در گمی را به خود می گیرد. در ضمن کسی که خودش فاسد باشد نمی تواند مردم را اصلاح کنند.
به گفته این عالم دینی، پیامبر بزرگوار اسلام(ص) زمامدارای را به شبانی تشبیه کرده است. همان گونه که شبان وظیفه دارد تا از گله های گوسفند مراقبت کند و آنها را از خطرات احتمالی حفظ کند. زمامدار نیز وظیفه دارد که از رعیت خود محافظت کند و زمینه زندگی را برای آنان فراهم نماید و در ضمن خطرات دشمن را از آنان نیز دفع نماید.
به گفته او اگر شبان لحظه ی غفلت کند، گرگ های در کمین نشسته، جان گوسفندان را می گیرند و یا اینکه با اندگ سهل انگاری شبان، گوسفندان گرسنه می ماند.
او گفت: یک وقت همین شبان بلای جان گوسفندان می شود و با بی توجهی گوسفندان را به کام مرگ می فرستد. به جای اینکه از آنان مراقبت کند، آنان را به حال خودشان رها می کند.
وی در ادامه سخنان خود، زمامداران امروزی را به گرگ هایی تشبیه کرد که جان های رعیت خود را می گیرند و تمام فکر و خیالشان سیر کردن شکم خودشان می باشد و هیج توجهی به زیر دستان خود ندارند.
با این حال، اگر حاکمان غرق در فساد باشد و خصلت درندگی را به خود بگیرد، چه بلایی بر سر مردم خواهد آمد؟ به عبارت دیگر، اگر سر گم شود، تن بی سر چه کار کرده می تواند.
به گفت او، در افغانستان در طی ۱۲ سال بیش از ۶۷ میلیارد دالر سرازیر شد. اما گرگهای در کمین نشسته از داخل و خارج همه را غارت کردند. در صورتی که این رقم بلند پول بالای ۳۰ میلیون نفوس افغانستان اگر تقسیم شود، برای هر فرد پول زیادی می رسد اما متاسفانه این پول ها در حال غارت شد که بازسازی قابل ملاحظه ی نیز در افغانستان صورت نگرفت.
همچنین او گفت: علما و زهاد و تجار نیز در فساد و اصلاح جامعه نقش تعیین کننده دارند و هر کدام بر اساس قدرت و توانی مادی و معنوی خود می توانند جامعه را به یک سمت و سو بکشاند.
او گفت: به خصوص علما که سمت طبیب روحی را در جامعه دارند، نقش حیاتی را درا در اصلاح جامعه بازی می کنند. طبیب وقتی می تواند مریض را تداوی کند که خودش مریض نباشد و بالای کار خود تمرکز داشته باشد، همین طور علمای زمان می توانند مرض های روحی جامعه را درمان کند که خودشان اصلاح شده باشد.