مقامات وزارت امور خارجه از گفتگوهای سران ناتو با دولت افغانستان برای حضور نیروهای ناتو پس از سال ۲۰۱۴ خبر می دهند.
به گزارش خبرگزاری آوا، جانان موسیزی؛ سخنگوی وزارت خارجه در کنفرانس امروز یکشنبه هفتگی خود گفت که از روز گذشته مذاکراتی برای حضور نیروهای ناتو پس از سال ۲۰۱۴ بین مشاور امنیت ملی کشور داکتر اسپنتا و سفیر غیرنظامی ناتو در کابل اغاز شده است.
موسیزی گفت:"این درخواست را سران ناتو از ما داشتند که برای حضور آنان پس از سال ۲۰۱۴ باید از طرف دولت افغانستان تقاضا صورت بگیرد که ما این تقاضا را در نشست سران وزرای خارجه ناتو در بروکسل انجام دادیم".
وی تاکید کرد که نقش نیروهای ناتو پس از ۲۰۱۴ رزمی نخواهد بود و بر ۳ بخش عمده متمرکز خواهد شد. این ۳ بخش تجهیز و آموزش و کمک به قوای امنیتی ملی کشور است.
آقای موسیزی هرگونه حضور قوای ناتو پس از سال ۲۰۱۴ را مستلزم وجود توافقنامه دوجانبه دانست و گفت که حضور نیروهای ناتو -چه حضور رزمی و یا غیر رزمی- مستلزم توافقنامه دوجانبه بین دولت افغانستان و سازمان ناتو می باشد.
سخنگوی وزارت خارجه گفت که امضای پیمان امنیتی بین دو کشور افغانستان و امریکا کاملا دوجانبه بوده و حضور هریک از نیروهای دیگر کشورها و اعضای ناتو مستلزم موافقتنامه جداگانه آنان با دولت افغانستان است.
موسیزی اظهار داشت:"ما امیدوار هستیم که این دیدار و گفتگوها نتایج مثبتی را به دنبال داشته باشد و از این طریق بتوانیم یک موافقتنامه باارزش را با ناتو به امضا برسانیم".
وی در رابطه به امضای پیمان همکاری و دوستی با جمهوری اسلامی ایران نیز گفت:"تماس های ما با دولت ایران برای امضای پیمان دوستی و همکاری ادامه دارد. ما امیدوار هستیم که در ٱینده نزدیک صحبت های اصلی خود را درباره متن قرارداد دوستی و همکاری بین دو دولت آغاز کنیم".
لازم به ذکر است که شماری از صاحبنظران، توافق برای امضای پیمان همکاری های درازمدت میان افغانستان و ایران را به معنای تغییر رویکرد افغانستان از غرب به سمت کشورهای منطقه تعبیر می کنند و معتقدند که این چرخش می تواند یکی از عوامل عمده و تاثیرگذار در تحولات امنیتی، اقتصادی و سیاسی افغانستان محسوب شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، جانان موسیزی؛ سخنگوی وزارت خارجه در کنفرانس امروز یکشنبه هفتگی خود گفت که از روز گذشته مذاکراتی برای حضور نیروهای ناتو پس از سال ۲۰۱۴ بین مشاور امنیت ملی کشور داکتر اسپنتا و سفیر غیرنظامی ناتو در کابل اغاز شده است.
موسیزی گفت:"این درخواست را سران ناتو از ما داشتند که برای حضور آنان پس از سال ۲۰۱۴ باید از طرف دولت افغانستان تقاضا صورت بگیرد که ما این تقاضا را در نشست سران وزرای خارجه ناتو در بروکسل انجام دادیم".
وی تاکید کرد که نقش نیروهای ناتو پس از ۲۰۱۴ رزمی نخواهد بود و بر ۳ بخش عمده متمرکز خواهد شد. این ۳ بخش تجهیز و آموزش و کمک به قوای امنیتی ملی کشور است.
آقای موسیزی هرگونه حضور قوای ناتو پس از سال ۲۰۱۴ را مستلزم وجود توافقنامه دوجانبه دانست و گفت که حضور نیروهای ناتو -چه حضور رزمی و یا غیر رزمی- مستلزم توافقنامه دوجانبه بین دولت افغانستان و سازمان ناتو می باشد.
سخنگوی وزارت خارجه گفت که امضای پیمان امنیتی بین دو کشور افغانستان و امریکا کاملا دوجانبه بوده و حضور هریک از نیروهای دیگر کشورها و اعضای ناتو مستلزم موافقتنامه جداگانه آنان با دولت افغانستان است.
موسیزی اظهار داشت:"ما امیدوار هستیم که این دیدار و گفتگوها نتایج مثبتی را به دنبال داشته باشد و از این طریق بتوانیم یک موافقتنامه باارزش را با ناتو به امضا برسانیم".
وی در رابطه به امضای پیمان همکاری و دوستی با جمهوری اسلامی ایران نیز گفت:"تماس های ما با دولت ایران برای امضای پیمان دوستی و همکاری ادامه دارد. ما امیدوار هستیم که در ٱینده نزدیک صحبت های اصلی خود را درباره متن قرارداد دوستی و همکاری بین دو دولت آغاز کنیم".
لازم به ذکر است که شماری از صاحبنظران، توافق برای امضای پیمان همکاری های درازمدت میان افغانستان و ایران را به معنای تغییر رویکرد افغانستان از غرب به سمت کشورهای منطقه تعبیر می کنند و معتقدند که این چرخش می تواند یکی از عوامل عمده و تاثیرگذار در تحولات امنیتی، اقتصادی و سیاسی افغانستان محسوب شود.