تردیدی نیست که در درجه نخست، دشمنان ملت مظلوم فلسطین، قدرتهایی است که این ولیده نامشروع (اسرائیل) را در سرزمین اسلامی فلسطین به وجود آوردند و در این شش دهه از آن حمایت های مالی، تسلیحاتی و سیاسی کردند. بریتانیا، ایالات متحده، فرانسه و دیگر کشورهای غربی، هریک سهمی در تاسیس این رژیم سفاک و خونریز داشته و از آغاز تا کنون کوشیده اند، جنایات مستمر آنها را دفاع از خود شان بخوانند و هر ازگاهی برای تضمین امنیت اسرائیل تجدید عهد کنند و مدرن ترین تسیلحات تولیدی شان را در اختیار آنها قرار دهند و مقاومت اسلامی فلسطین و لبنان را تروریست لقب دهند و تحت فشار بگذارند.
آرتور جیمز بالفور بریتانیایی که بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۵ نخست وزیر پادشاهی متحد انگلستان، در جریان جنگ جهانی اول و پس از اشغال فلسطین (که قبل از آن قلمرو امپراتوری عثمانی بود) «اعلامیه بالفور» را خطاب به رئیس فدراسیون صهیونیسم صادر و بر حمایت انگلیس از تاسیس کشور یهودی برای یهودیان در فلسطین، تاکید کرد. سندی که اولین و مهمترین تلاش در عرصه بین‌المللی برای تاسیس رژیم جعلی اسرائیل بود و آژانس بین المللی یهود را "گرا" داد و ترغیب کرد.
دومین اقدام خیانت کارانه، پیمان کمپ دیوید بود که پس از جنگ شش روزه به وسیله انور سادات رئیس جمهور وقت مصر و مناخیم بگین، نخست وزیر وقت اسرائیل در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۷۸ منعقد شد. پیمانی که با میانجی‌گری امریکا و پس از ۱۲ روزه مذاکره مخفی در کمپ دیوید (تفریحگاه رؤسای جمهورامریکا در صد کیلومتری واشنگتن دی سی)، نهایی شد و انور سادات اولین رئیس جمهور یک کشور مسلمان بود که پیمان صلح با اسرائیل را امضا کرد و اشغالگرانی را که با کشتار مردم فلسطین، تاسیس دولت جعلی کرده، به رسمیت شناخت.
پیمان اسلو دیگر اقدام خائنانه در این زمینه بود که مثل کمپ دیوید از طریق مذاکرات مخفیانه میان سازمان آزادی بخش فلسطین(ساف) به رهبری یاسر عرفات و اسرائیل برگزار و در ۲۰ آگوست ۱۹۹۳ به پایان رسید و پس از آن به صورت رسمی در واشنگتن دی سی در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ با حضور یاسر عرفات و اسحاق رابین ، نخست وزیر وقت اسرائیل و بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا به امضا رسید. این سند مجددا توسط محمود عباس از ساف، شیمون پرز، وارن کریستوفر، وزیر امور خارجه وقت آمریکا امضا شد. پیمان ننگینی که جز به رسمیت شناختن رژیم اسرائیل و قرار دادن گزینه مذاکره به جای مبارزه، حاصلی برای فلسطینیان نداشت و یکی از خائنانه ترین اقداماتی بود که اشغالگران را از سوی فلسطینی ها به رسمیت شناساند و حامیان مقاومت را برای مدتی در انزوا قرار داد و خط سازش را در برابر خط مقاومت تقویت و ایجاد و دو دستگی میان نیروهای فلسطینی کرد.
براین اساس، کمپ دیوید مقدمه ای برای اسلو و اسلو آغاز قبح شکنی از این رژیم بود و از آن پس سنگ بنای خیانت های دیگر گذاشته شد و کشورهای عربی- به جز سوریه- یکی از پس از دیگری سَر و سِری با این رژیم یافت و بستر دست درازی ها و طراحی های این رژیم جعلی و منفور را فراهم نمود. بر پایه چنین پیشینه ی، به رغم آنکه غزه با مصر، و کرانه باختری با اردن مرز مشترک داشت اما مردم مظلوم غزه همچنان غیر انسانی ترین محاصره حتی تحریم غذایی و دارویی را تحمل می نماید. اگرچه کرانه باختری از این حیث شرایط بهتری داشته و دارد اما تشکیلات خودگردان به لحاظ توان نظامی جز کلاشینکوف و راکت آر.پی. جی، فاقد هر گونه توان بازدارندگی است و از این حیث به حدی ناتوان و فقیر است که اسرائیل هر زمانی اراده کند، ظرف چند ساعت محدود، کل کرانه باختری را اشغال می کند. در واقع این ارمغان راهبرد سازش بود که در کمپ دیوید کلید خورد و در اسلو به کمال رسید و چنین ضعف و زبونیی را به بار آورد. در حالی که معتقدان به راهبرد مقاومت، وضعیت بسیار متفاوت و عزتمندانه تری دارند و به رغم تحمل چندین نبرد نابرابر، بازهم اکنون غزه در چهارمین رویارویی با اسرائیل به پشتوانه ی ایمان و شجاعت و شهادت طلبی مبارزانش از توانی برخور داراست که پنجمین ارتش دنیا را با تمام توانش، در پشت مرزهای غزه زمین گیر کند و پس از چهارهفته تهاجم سنگین، دشمن حتی یک وجب هم نتوانسته وارد غزه شود.
بی تردید طرح انگلیسی و دیپلماسی امریکایی- عربی از بالفور تا اسلو حکایت از آن دارد که انگلیس از بالفور تا تاسیس اسرائیل و پس از آن با حمایت نظامی و سیاسی از اشغالگران صهیونیست، موسس این رژیم و شریک جنایت آن از آغاز تا انجام است. دیگر آنکه اگرچه بریتانیا سهم عمده و تعیین کننده در ایجاد این رژیم داشته اما ایالات متحده با تدویر مذاکرات عیان و نهان سهم بزرگتری را به خود اختصاص داده، زیرا این کشور موفق شده تابوی رژیم اشغالگر و جعلی را بشکند و از سوی مصر و یاسر عرفات (رهبر ساف) به رسمیت بشناساند و طی این مدت در تجهیز مالی و تسلیحاتی این کشور تا آنجا بکوشد که این رژیم جعلی را به لحاظ اقتصادی توانمند و به لحاظ نظامی به پنجمین ارتش قدرتمند دنیا مبدل سازد و نه تنها توانسته رژیم صهیونیستی را از انزوا خارج نماید که اقمار عربی خود را وادار ساخت تا روابط سیاسی با آن رژیم برقرار نماید و این روابط را تا سطح همکاری های امنیتی و نظامی عیان و نهان ارتقا ببخشد. براین اساس، عِده و عُده ای زیادی هستند که باید دشمنان فلسطین و شریک جنایات اسرائیل محسوب شوند.
در همین ارتباط، بد نیست بدانیم که در تحولات سه ساله اخیر خاورمیانه بویژه سوریه و قبل از آن تجاوز ۲۰۰۶ اسرائیل به لبنان، برخی کشورهای عربی، با سازمانهای سیا، ام ای ۶ و موساد همدست و همداستان شدند تا عقبه مقاومت فلسطین و لبنان یعنی سوریه را درهم بکوبند و ایران را تحت فشار قرار دهند و از این طریق، استراتژی مقاومت را برای همیشه از معادله خارج سازند و مجمع الاحزابی از بقایای القاعده و افراطیون آدم کش سراسر جهان را با سرمایه های مادی و معنوی ملت های مسلمان به وجود بیاورند که کاری به اسرائیل نداشته باشند اما در نهایت قساوت و جهالت دشمنان اسرائیل و حامیان مقاومت را نشانه روند.
از این رو، گستره دشمنان فلسطین، قلمروی فراتر از امریکا و اروپا دارد و به جغرافیای اسلامی امتداد می یابد. این دسته از کشورهای متاسفانه اسلامی، سهم زیادی در به رسمیت شناختن اسرائیل و تضعیف خط مقاومت و راه اندازی توطئه ها علیه حامیان مقاومت داشته که مرور کوتاهی بر تحولات سوریه و عراق و واکاوی تبار گروه های النصره و داعش و جریان های افراطی مشابه، می توان اقدامات شان را ردیابی نمود و پرده از چهره شان برگرفت. لذا باید گفت؛ آرمان فلسطین یعنی آزادی قدس شریف و اخراج اشغالگران صهیونیست، دشمنان دوست نمایی هم داشت که از درون تسهیل اشغال و تضعیف مقاومت کرده و می کنند و گرنه یک مشت صهیونیست مهاجر چگونه می توانست، در قلب عالم اسلام سگ هار استعمار باشد و هر از گاهی به این یا آن کشور مسلمان حمله کند و قتل عام های بی شماری مثل قانا، صبرا، شتیلا، دیر یاسین و اکنون شجاعیه بیافریند و چند هزار زن و کودک مسلمان را به شهادت برساند!؟
نویسنده: سید آقا موسوی نژاد؛ معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف
آرتور جیمز بالفور بریتانیایی که بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۵ نخست وزیر پادشاهی متحد انگلستان، در جریان جنگ جهانی اول و پس از اشغال فلسطین (که قبل از آن قلمرو امپراتوری عثمانی بود) «اعلامیه بالفور» را خطاب به رئیس فدراسیون صهیونیسم صادر و بر حمایت انگلیس از تاسیس کشور یهودی برای یهودیان در فلسطین، تاکید کرد. سندی که اولین و مهمترین تلاش در عرصه بین‌المللی برای تاسیس رژیم جعلی اسرائیل بود و آژانس بین المللی یهود را "گرا" داد و ترغیب کرد.
دومین اقدام خیانت کارانه، پیمان کمپ دیوید بود که پس از جنگ شش روزه به وسیله انور سادات رئیس جمهور وقت مصر و مناخیم بگین، نخست وزیر وقت اسرائیل در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۷۸ منعقد شد. پیمانی که با میانجی‌گری امریکا و پس از ۱۲ روزه مذاکره مخفی در کمپ دیوید (تفریحگاه رؤسای جمهورامریکا در صد کیلومتری واشنگتن دی سی)، نهایی شد و انور سادات اولین رئیس جمهور یک کشور مسلمان بود که پیمان صلح با اسرائیل را امضا کرد و اشغالگرانی را که با کشتار مردم فلسطین، تاسیس دولت جعلی کرده، به رسمیت شناخت.
پیمان اسلو دیگر اقدام خائنانه در این زمینه بود که مثل کمپ دیوید از طریق مذاکرات مخفیانه میان سازمان آزادی بخش فلسطین(ساف) به رهبری یاسر عرفات و اسرائیل برگزار و در ۲۰ آگوست ۱۹۹۳ به پایان رسید و پس از آن به صورت رسمی در واشنگتن دی سی در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ با حضور یاسر عرفات و اسحاق رابین ، نخست وزیر وقت اسرائیل و بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا به امضا رسید. این سند مجددا توسط محمود عباس از ساف، شیمون پرز، وارن کریستوفر، وزیر امور خارجه وقت آمریکا امضا شد. پیمان ننگینی که جز به رسمیت شناختن رژیم اسرائیل و قرار دادن گزینه مذاکره به جای مبارزه، حاصلی برای فلسطینیان نداشت و یکی از خائنانه ترین اقداماتی بود که اشغالگران را از سوی فلسطینی ها به رسمیت شناساند و حامیان مقاومت را برای مدتی در انزوا قرار داد و خط سازش را در برابر خط مقاومت تقویت و ایجاد و دو دستگی میان نیروهای فلسطینی کرد.
براین اساس، کمپ دیوید مقدمه ای برای اسلو و اسلو آغاز قبح شکنی از این رژیم بود و از آن پس سنگ بنای خیانت های دیگر گذاشته شد و کشورهای عربی- به جز سوریه- یکی از پس از دیگری سَر و سِری با این رژیم یافت و بستر دست درازی ها و طراحی های این رژیم جعلی و منفور را فراهم نمود. بر پایه چنین پیشینه ی، به رغم آنکه غزه با مصر، و کرانه باختری با اردن مرز مشترک داشت اما مردم مظلوم غزه همچنان غیر انسانی ترین محاصره حتی تحریم غذایی و دارویی را تحمل می نماید. اگرچه کرانه باختری از این حیث شرایط بهتری داشته و دارد اما تشکیلات خودگردان به لحاظ توان نظامی جز کلاشینکوف و راکت آر.پی. جی، فاقد هر گونه توان بازدارندگی است و از این حیث به حدی ناتوان و فقیر است که اسرائیل هر زمانی اراده کند، ظرف چند ساعت محدود، کل کرانه باختری را اشغال می کند. در واقع این ارمغان راهبرد سازش بود که در کمپ دیوید کلید خورد و در اسلو به کمال رسید و چنین ضعف و زبونیی را به بار آورد. در حالی که معتقدان به راهبرد مقاومت، وضعیت بسیار متفاوت و عزتمندانه تری دارند و به رغم تحمل چندین نبرد نابرابر، بازهم اکنون غزه در چهارمین رویارویی با اسرائیل به پشتوانه ی ایمان و شجاعت و شهادت طلبی مبارزانش از توانی برخور داراست که پنجمین ارتش دنیا را با تمام توانش، در پشت مرزهای غزه زمین گیر کند و پس از چهارهفته تهاجم سنگین، دشمن حتی یک وجب هم نتوانسته وارد غزه شود.
بی تردید طرح انگلیسی و دیپلماسی امریکایی- عربی از بالفور تا اسلو حکایت از آن دارد که انگلیس از بالفور تا تاسیس اسرائیل و پس از آن با حمایت نظامی و سیاسی از اشغالگران صهیونیست، موسس این رژیم و شریک جنایت آن از آغاز تا انجام است. دیگر آنکه اگرچه بریتانیا سهم عمده و تعیین کننده در ایجاد این رژیم داشته اما ایالات متحده با تدویر مذاکرات عیان و نهان سهم بزرگتری را به خود اختصاص داده، زیرا این کشور موفق شده تابوی رژیم اشغالگر و جعلی را بشکند و از سوی مصر و یاسر عرفات (رهبر ساف) به رسمیت بشناساند و طی این مدت در تجهیز مالی و تسلیحاتی این کشور تا آنجا بکوشد که این رژیم جعلی را به لحاظ اقتصادی توانمند و به لحاظ نظامی به پنجمین ارتش قدرتمند دنیا مبدل سازد و نه تنها توانسته رژیم صهیونیستی را از انزوا خارج نماید که اقمار عربی خود را وادار ساخت تا روابط سیاسی با آن رژیم برقرار نماید و این روابط را تا سطح همکاری های امنیتی و نظامی عیان و نهان ارتقا ببخشد. براین اساس، عِده و عُده ای زیادی هستند که باید دشمنان فلسطین و شریک جنایات اسرائیل محسوب شوند.
در همین ارتباط، بد نیست بدانیم که در تحولات سه ساله اخیر خاورمیانه بویژه سوریه و قبل از آن تجاوز ۲۰۰۶ اسرائیل به لبنان، برخی کشورهای عربی، با سازمانهای سیا، ام ای ۶ و موساد همدست و همداستان شدند تا عقبه مقاومت فلسطین و لبنان یعنی سوریه را درهم بکوبند و ایران را تحت فشار قرار دهند و از این طریق، استراتژی مقاومت را برای همیشه از معادله خارج سازند و مجمع الاحزابی از بقایای القاعده و افراطیون آدم کش سراسر جهان را با سرمایه های مادی و معنوی ملت های مسلمان به وجود بیاورند که کاری به اسرائیل نداشته باشند اما در نهایت قساوت و جهالت دشمنان اسرائیل و حامیان مقاومت را نشانه روند.
از این رو، گستره دشمنان فلسطین، قلمروی فراتر از امریکا و اروپا دارد و به جغرافیای اسلامی امتداد می یابد. این دسته از کشورهای متاسفانه اسلامی، سهم زیادی در به رسمیت شناختن اسرائیل و تضعیف خط مقاومت و راه اندازی توطئه ها علیه حامیان مقاومت داشته که مرور کوتاهی بر تحولات سوریه و عراق و واکاوی تبار گروه های النصره و داعش و جریان های افراطی مشابه، می توان اقدامات شان را ردیابی نمود و پرده از چهره شان برگرفت. لذا باید گفت؛ آرمان فلسطین یعنی آزادی قدس شریف و اخراج اشغالگران صهیونیست، دشمنان دوست نمایی هم داشت که از درون تسهیل اشغال و تضعیف مقاومت کرده و می کنند و گرنه یک مشت صهیونیست مهاجر چگونه می توانست، در قلب عالم اسلام سگ هار استعمار باشد و هر از گاهی به این یا آن کشور مسلمان حمله کند و قتل عام های بی شماری مثل قانا، صبرا، شتیلا، دیر یاسین و اکنون شجاعیه بیافریند و چند هزار زن و کودک مسلمان را به شهادت برساند!؟
نویسنده: سید آقا موسوی نژاد؛ معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف
مولف : سیدآقا موسوی نژاد
