اشرف غنی؛ رئیسجمهور که قرار بود روز یکشنبه به ایران سفر کند اعلام کرد سفرش را به دلیل وقوع برفکوچ به تعویق انداخته است.
او گفته است که نگران حوادث مشابه است و خطر بهکلی رفع نشده است.
به گفته وی در حال حاضر شاهراه سالنگ بیشتر از سایر نقاط در معرض خطر قرار دارد.
در اثر برفکوچ در ولایت پنجشیر نزدیک به ۲۰۰ تن جان باختند. مقامهای محلی میگویند آمار کشتهها در حال افزایش است.
برفکوچ و سیلاب در روزهای اخیر کشتههای زیادی را در نقاط مختلف افغانستان از جمله، ولایات پنجشیر، بدخشان، بامیان، لغمان، ننگرهار و تخار بر جا گذاشته است.
گزارشهای دقیق و مستقل از شمار قربانیها در سراسر افغانستان در دست نیست؛ ولی آقای غنی در صحبتهایش از کشته شدن ۲۸۴ تن و زخمی شدن بیش از ۱۴۳ تن خبر داد.
آقای غنی هچنین گفت که کمکها به آسیبدیدگان باید بسیج شود و صندوق جمعآوری کمکهای بین المللی هم ساخته شده است.
اقدام رییس جمهور مبنی بر لغو یک سفر مهم خارجی به دلیل درگیری دولت و مردم افغانستان با یک بحران فاجعه بار داخلی، نشانه ای دیگر از اولویت داشتن مشکلات داخلی بر روابط خارجی حکومت وحدت ملی است.
تفاوتی نمی کند که بحران در پنجشیر روی داده باشد یا در هر یک از ولایت های دیگر افغانستان؛ مساله این است که جان شمار زیادی از هموطنان مان در جریان این رویدادهای غم انگیز گرفته شده و خانواده های زیادی نیز به شدت آسیب دیده و متلاشی شده اند؛ بنابراین، همدردی با قربانیان، کمک به آسیب دیدگان و رعایت حداقل های یک رسالت ملی و همگانی در این گونه موارد، وظیفه هر شهروند کشور اعم از رییس جمهور و شهروندان عادی است.
از سوی دیگر، نباید از یاد برد که رییس جمهور خود پیشتر سه روز را عزای عمومی اعلام کرده و دست کم تا پایان این مهلت، پرداختن هرگونه برنامه دیگری که بر فجایعی که منجر به اعلام عزای عمومی شد، اولویت داده شود، غیر منطقی و نامعقول است و اگر رییس جمهور به رغم مشکلات جاری، سفر خارجی اش را بر مصایب و مشکلات داخلی ترجیح می داد بدون تردید، خود از نخستین ناقضان اعلام ماتم ملی محسوب می شد.
وضعیت ناشی از حوادث طبیعی در ولایت های آسیب پذیر کشور به ویژه مناطق پنجشیر، بامیان، بدخشان، لغمان، ننگرهار و تخار که مستقیما در معرض آسیب های مرگبار این فجایع قرار گرفته اند، هرگز مطلوب و ایده آل نیست و گزارش ها حاکی است که هنوز در پنجشیر روستاهایی هم هستند که امکان ارتباط زمینی با آن میسر نشده و کمک های اولیه از هوا برای بازماندگان پرتاب می شود؛ کمک هایی که به عقیده برخی از ناظران، چندان مؤثر نبوده است.
با این حال، برق کابل پایتخت نیز از چند روز به این سو به دلیل برفباری های سنگین و سقوط پایه های انتقال برق وارداتی در منطقه سالنگ، قطع شده و این امر بر میزان مشکلات مردم و مسؤولیت های دولت، افزوده است.
با این وصف، اقدام آقای غنی، مبنی بر لغو سفر خارجی اش به دلایلی که ذکر شد، در گذشته به ندرت پیش می آمد و انتظار می رود به این ترتیب، شاهد چرخشی مهم در رویکرد حکومت نسبت به مردم باشیم.
با این حال نباید از یاد برد که در کنار لغو سفر خارجی، رییس جمهور مسؤول نظارت و ارزیابی عملکردهای دیگر ادارات زیردست خود در خصوص کمک رسانی و رسیدگی به وضعیت خانواده های آسیب دیده از فجایع اخیر نیز است و این در زمانی که گفته می شود اقدامات دولت در این خصوص بسیار به کندی پیش می رود و این امر، انتقادهای وسیعی را در پی داشته است، مسؤولیت رییس جمهور در تسریع کمک رسانی ها و مؤاخذه مسؤولان ناکارآمد در این عرصه را دو برابر می کند.
با این حال، نباید از یاد برد که فاجعه نامبارک پنجشیر، پیامدهای مبارکی نیز برای جامعه از هم گسیخته و دچار نفاق و افتراق افغانستان در پی داشته که یکی از نمونه های آن را می توان اقدام خودانگیخته شماری از نهادهای مدنی قندهار برای جمع آوری کمک های مالی برای آسیب دیدگان پنجشیر دانست.
پنجشیر و قندهار در سال های اخیر، مراکز دو قطب متضاد قدرت قومی در کشور محسوب می شده اند و اینک خشم طبیعت، مردمان دو کشور را ورای صف بندی ها و حب و بغض های سیاسی دولتمردان و رهبران سیاسی و قومی، در کنار هم قرار داده؛ تا دست به دست هم در برابر طبیعت قهار و خشمگین بایستند.
او گفته است که نگران حوادث مشابه است و خطر بهکلی رفع نشده است.
به گفته وی در حال حاضر شاهراه سالنگ بیشتر از سایر نقاط در معرض خطر قرار دارد.
در اثر برفکوچ در ولایت پنجشیر نزدیک به ۲۰۰ تن جان باختند. مقامهای محلی میگویند آمار کشتهها در حال افزایش است.
برفکوچ و سیلاب در روزهای اخیر کشتههای زیادی را در نقاط مختلف افغانستان از جمله، ولایات پنجشیر، بدخشان، بامیان، لغمان، ننگرهار و تخار بر جا گذاشته است.
گزارشهای دقیق و مستقل از شمار قربانیها در سراسر افغانستان در دست نیست؛ ولی آقای غنی در صحبتهایش از کشته شدن ۲۸۴ تن و زخمی شدن بیش از ۱۴۳ تن خبر داد.
آقای غنی هچنین گفت که کمکها به آسیبدیدگان باید بسیج شود و صندوق جمعآوری کمکهای بین المللی هم ساخته شده است.
اقدام رییس جمهور مبنی بر لغو یک سفر مهم خارجی به دلیل درگیری دولت و مردم افغانستان با یک بحران فاجعه بار داخلی، نشانه ای دیگر از اولویت داشتن مشکلات داخلی بر روابط خارجی حکومت وحدت ملی است.
تفاوتی نمی کند که بحران در پنجشیر روی داده باشد یا در هر یک از ولایت های دیگر افغانستان؛ مساله این است که جان شمار زیادی از هموطنان مان در جریان این رویدادهای غم انگیز گرفته شده و خانواده های زیادی نیز به شدت آسیب دیده و متلاشی شده اند؛ بنابراین، همدردی با قربانیان، کمک به آسیب دیدگان و رعایت حداقل های یک رسالت ملی و همگانی در این گونه موارد، وظیفه هر شهروند کشور اعم از رییس جمهور و شهروندان عادی است.
از سوی دیگر، نباید از یاد برد که رییس جمهور خود پیشتر سه روز را عزای عمومی اعلام کرده و دست کم تا پایان این مهلت، پرداختن هرگونه برنامه دیگری که بر فجایعی که منجر به اعلام عزای عمومی شد، اولویت داده شود، غیر منطقی و نامعقول است و اگر رییس جمهور به رغم مشکلات جاری، سفر خارجی اش را بر مصایب و مشکلات داخلی ترجیح می داد بدون تردید، خود از نخستین ناقضان اعلام ماتم ملی محسوب می شد.
وضعیت ناشی از حوادث طبیعی در ولایت های آسیب پذیر کشور به ویژه مناطق پنجشیر، بامیان، بدخشان، لغمان، ننگرهار و تخار که مستقیما در معرض آسیب های مرگبار این فجایع قرار گرفته اند، هرگز مطلوب و ایده آل نیست و گزارش ها حاکی است که هنوز در پنجشیر روستاهایی هم هستند که امکان ارتباط زمینی با آن میسر نشده و کمک های اولیه از هوا برای بازماندگان پرتاب می شود؛ کمک هایی که به عقیده برخی از ناظران، چندان مؤثر نبوده است.
با این حال، برق کابل پایتخت نیز از چند روز به این سو به دلیل برفباری های سنگین و سقوط پایه های انتقال برق وارداتی در منطقه سالنگ، قطع شده و این امر بر میزان مشکلات مردم و مسؤولیت های دولت، افزوده است.
با این وصف، اقدام آقای غنی، مبنی بر لغو سفر خارجی اش به دلایلی که ذکر شد، در گذشته به ندرت پیش می آمد و انتظار می رود به این ترتیب، شاهد چرخشی مهم در رویکرد حکومت نسبت به مردم باشیم.
با این حال نباید از یاد برد که در کنار لغو سفر خارجی، رییس جمهور مسؤول نظارت و ارزیابی عملکردهای دیگر ادارات زیردست خود در خصوص کمک رسانی و رسیدگی به وضعیت خانواده های آسیب دیده از فجایع اخیر نیز است و این در زمانی که گفته می شود اقدامات دولت در این خصوص بسیار به کندی پیش می رود و این امر، انتقادهای وسیعی را در پی داشته است، مسؤولیت رییس جمهور در تسریع کمک رسانی ها و مؤاخذه مسؤولان ناکارآمد در این عرصه را دو برابر می کند.
با این حال، نباید از یاد برد که فاجعه نامبارک پنجشیر، پیامدهای مبارکی نیز برای جامعه از هم گسیخته و دچار نفاق و افتراق افغانستان در پی داشته که یکی از نمونه های آن را می توان اقدام خودانگیخته شماری از نهادهای مدنی قندهار برای جمع آوری کمک های مالی برای آسیب دیدگان پنجشیر دانست.
پنجشیر و قندهار در سال های اخیر، مراکز دو قطب متضاد قدرت قومی در کشور محسوب می شده اند و اینک خشم طبیعت، مردمان دو کشور را ورای صف بندی ها و حب و بغض های سیاسی دولتمردان و رهبران سیاسی و قومی، در کنار هم قرار داده؛ تا دست به دست هم در برابر طبیعت قهار و خشمگین بایستند.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار