مسئولین مرکز خبرنگاران افغانستان، در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی، امروز سه شنبه در کابل تاکید کردند که فرهنگ معافیت از مجازات منجر به آسیب دیدن آزادی رسانه ها و محدودیت شدید آزادی بیان می گردد و باید با آن مبارزه شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، در ۲۰ سال گذشته ۳۹ خبرنگار، نویسنده و دست اندر کار رسانه های خبری، جان خود را در افغانستان از دست داده اند که از آن جمله ۲۳ تن هدف قرار گرفته و به قتل رسیده اند و ۱۶ تن از آنان بر اثر انفجار و یا در جریان درگیری کشته شده اند.
همچنین بر اساس گفته های احمد قریشی رئیس اجرایی مرکز خبرنگاران افغانستان، ۱۵ تن از خبرنگاران و فعالان امور رسانه ای که به قتل رسیده اند شهروندان افغانستان هستند و افزون بر آن در این مدت ۲ خبرنگار آزاد که تبعه افغانستان بوده اند نیز در پاکستان هدف قرار گرفته و به قتل رسیده اند.
میرویس جلیل؛ نخستین خبرنگاری است که در سال ۱۳۷۳ پس از مصاحبه با یکی از رهبران مجاهدین در راه بازگشت به محل سکونت اش به قتل رسید.
با آغاز حمله امریکا و کشورهای هم پیمان این کشور به افغانستان و افزایش شمار رسانه های آزاد، شمار قربانیان جامعه رسانه ای نیز به شکل قابل ملاحظه ای افزایش یافت.
بررسی های مرکز خبرنگاران افغانستان نشان می دهد که به جز دو قضیه سید حامد نوری و رحمان قل، هیچکدام از دیگر افراد دخیل در این قتل ها محاکمه و مجازات نشده اند.
در این کنفرانس گفته شد که ۱۴ تن از این افراد از سوی مجرمان مسلح، چهار تن از آنان توسط طالبان، سه تن از سوی وابستگان و یا اعضای خانواده خود، یک تن توسط سربازان امریکایی و یک تن توسط سربازان بریتانیایی به قتل رسیده اند.
از آنجایی که قتل، آخرین شکل سانسور شمرده می شود؛ اما مشاهده می گردد که به طور متوسط هر سال یک خبرنگار و یا کارمند رسانه ای در افغانستان به قتل رسیده است که بیشتر آنها به خاطر کار شنان هدف قرار گرفته اند.
آقای قریشی تأکید کرد: افزون بر این، طی ۲۰ سال گذشته، شماری از خبرنگاران زخمی شده و صدها تن دیگر مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته، تهدید گردیده و یا برخی هم ناچار به ترک کشور شده اند.
گفته می شود، ناامنی و ترس از خطر جانی هنوز هم یک تهدید جدی علیه خبرنگاران به ویژه در مناطق جنوبی و شرقی هم مرز با پاکستان به شمار می رود و بسیاری از خبرنگاران به ندرت می توانند به خاطر پوشش مستقیم یک رویداد در خارج از شهرها حضور یابند.
بر اساس گزارش های مرکز خبرنگاران افغانستان، طالبان، گروه های مسلح غیر مسئول و افراد زورمند محلی، عمده ترین عوامل ایجاد ترس در میان خبرنگاران و فعالان رسانه ای می باشند که به سانسور روزافزون دامن زده اند.
در همین حال، مسئولین این مرکز بر این عقیده اند که فرهنگ معافیت از مجازات زمانی ایجاد می شود که افراد به حق آزادی بیان دیگران احترام نکنند و یا آن را زیر پا بگذارند و به خاطر آن مورد پیگرد قرار نگیرند.
آنها تاکید کردند که فرهنگ معافیت از مجازات برای افرادی که از آزادی بیان به عنوان یکی از حقوق بنیادی خود استفاده می کنند یک فضای ناامن ایجاد می کند و به شکل گیری سرزمینی منتهی می شود که مردم نتوانند در آن اظهار نظر کنند.
در پایان مسئولین ابراز کردند که هیچ عزم جدی برای پایان دادن به فرهنگ معافیت از مجازات در افغانستان وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری آوا، در ۲۰ سال گذشته ۳۹ خبرنگار، نویسنده و دست اندر کار رسانه های خبری، جان خود را در افغانستان از دست داده اند که از آن جمله ۲۳ تن هدف قرار گرفته و به قتل رسیده اند و ۱۶ تن از آنان بر اثر انفجار و یا در جریان درگیری کشته شده اند.
همچنین بر اساس گفته های احمد قریشی رئیس اجرایی مرکز خبرنگاران افغانستان، ۱۵ تن از خبرنگاران و فعالان امور رسانه ای که به قتل رسیده اند شهروندان افغانستان هستند و افزون بر آن در این مدت ۲ خبرنگار آزاد که تبعه افغانستان بوده اند نیز در پاکستان هدف قرار گرفته و به قتل رسیده اند.
میرویس جلیل؛ نخستین خبرنگاری است که در سال ۱۳۷۳ پس از مصاحبه با یکی از رهبران مجاهدین در راه بازگشت به محل سکونت اش به قتل رسید.
با آغاز حمله امریکا و کشورهای هم پیمان این کشور به افغانستان و افزایش شمار رسانه های آزاد، شمار قربانیان جامعه رسانه ای نیز به شکل قابل ملاحظه ای افزایش یافت.
بررسی های مرکز خبرنگاران افغانستان نشان می دهد که به جز دو قضیه سید حامد نوری و رحمان قل، هیچکدام از دیگر افراد دخیل در این قتل ها محاکمه و مجازات نشده اند.
در این کنفرانس گفته شد که ۱۴ تن از این افراد از سوی مجرمان مسلح، چهار تن از آنان توسط طالبان، سه تن از سوی وابستگان و یا اعضای خانواده خود، یک تن توسط سربازان امریکایی و یک تن توسط سربازان بریتانیایی به قتل رسیده اند.
از آنجایی که قتل، آخرین شکل سانسور شمرده می شود؛ اما مشاهده می گردد که به طور متوسط هر سال یک خبرنگار و یا کارمند رسانه ای در افغانستان به قتل رسیده است که بیشتر آنها به خاطر کار شنان هدف قرار گرفته اند.
آقای قریشی تأکید کرد: افزون بر این، طی ۲۰ سال گذشته، شماری از خبرنگاران زخمی شده و صدها تن دیگر مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته، تهدید گردیده و یا برخی هم ناچار به ترک کشور شده اند.
گفته می شود، ناامنی و ترس از خطر جانی هنوز هم یک تهدید جدی علیه خبرنگاران به ویژه در مناطق جنوبی و شرقی هم مرز با پاکستان به شمار می رود و بسیاری از خبرنگاران به ندرت می توانند به خاطر پوشش مستقیم یک رویداد در خارج از شهرها حضور یابند.
بر اساس گزارش های مرکز خبرنگاران افغانستان، طالبان، گروه های مسلح غیر مسئول و افراد زورمند محلی، عمده ترین عوامل ایجاد ترس در میان خبرنگاران و فعالان رسانه ای می باشند که به سانسور روزافزون دامن زده اند.
در همین حال، مسئولین این مرکز بر این عقیده اند که فرهنگ معافیت از مجازات زمانی ایجاد می شود که افراد به حق آزادی بیان دیگران احترام نکنند و یا آن را زیر پا بگذارند و به خاطر آن مورد پیگرد قرار نگیرند.
آنها تاکید کردند که فرهنگ معافیت از مجازات برای افرادی که از آزادی بیان به عنوان یکی از حقوق بنیادی خود استفاده می کنند یک فضای ناامن ایجاد می کند و به شکل گیری سرزمینی منتهی می شود که مردم نتوانند در آن اظهار نظر کنند.
در پایان مسئولین ابراز کردند که هیچ عزم جدی برای پایان دادن به فرهنگ معافیت از مجازات در افغانستان وجود ندارد.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(وا) - کابل
