خبرگزاری صدای افغا (آوا)- کابل: به تازگی ذبیحالله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی به رسانهها گفته که ۹۷ درصد کشت مواد مخدر در کشور کاهش یافته است.
وی از منع قاچاق مواد مخدر به کشورهای دیگر نیز اطمینان داده و میگوید که کشورها نیز نباید در این زمینه نگرانی داشته باشند.
در همین حال سید قریب الله سادات، آگاه مسائل سیاسی، در مصاحبه با خبرنگار آوا پیرامون جدیت حکومت سرپرست برای از بین بردن کشت کوکنار از بدنه زراعت افغانستان گفت، در اثر جنگهای که در کشور اتفاق افتاد و بنابر رشد فقر در افغانستان، به دلیل آسان بودن ساختار کشت کوکنار، دهاقین کشور به کشت این مواد نامرغوب روی آوردند.
وی یکی از دلایل کشت کوکنار را درآمد بالای آن و استفاده کمتر از آب عنوان کرده گفت، کشورهای منطقه و جهان رغبتی برای خودکفا شدن افغانستان ندارند، که از جمله آمریکا و انگلیس در طول بیست سال به جای تقویه ساختارهای زراعتی مشروع در افغانستان به رشد موادمخدر و قاچاق آن به دنیا تلاش ورزیده است.
در همین حال وی کشت کوکنار را مبتنی بر دستورات دینی نیز حرام دانسته می افزاید، اگر برای استفاده از آن در ادویهجات ضرورت احساس میشود باید کشت آن طبق قانون و در اختیار حکومت و طی یک ساختار منظم قانونی صورت بگیرد.
در ادامه این آگاه مسائل سیاسی، به خاطر متضرر نشدن دهاقین در از بین بردن کشت موادمخدر، بدیلهای چون، تخمهای سبزی جات، حبوبات، زعفران، جواری و یا غیره تخمهای زراعتی که قابلیت کشت را در مناطق مذکور دارند، از سویی حکومت و جامعه بینالمللی مطرح کرده علاوه نمود که با ارائه بدیل، دهاقین به سادگی از کشت موادمخدر دست خواهند کشید.
از سویی هم آقای سادات از سازمان ملل و مجامع بینالمللی خواست تا با حمایت بخشهای زراعتی افغانستان به صورت دومدار و همیشگی کشت مواد مخدر را در سطح کل افغانستان از بین ببرند.
همچنین وی کشور افغانستان را محاط به خشکه دانسته گفت، بیشترین اتکاء اقتصادی ما روی زراعت است و الزامی است تا مسئولین و کارمندان حوزه زراعت کشور بیش از پیش متخصص و مسلکی باشند و مسلکی کار کنند.
وی با اشاره به اینکه محو کشت مواد مخدر در افغانستان به همان میزان که به نفع کشور ما است به نفع سایر کشورها نیز میباشد افزود، اگر مجموعه عناصری که از کشت مواد مخدر در افغانستان متضرر میشوند و یا از محو کشت آن نفع میبرند، در عرصه از بین بردن آن با ما کمک نکنند قطعا در آینده کشت آن رشد خواهد یافت و دود آن به چشم همگان خواهد رفت.
آقای سادات با تاکید بر اینکه از کشت موادمخدر در دوران جمهوریت بیشترین نفع را مافیاهای مواد مخدر و کشورهای آمریکا و انگلیس و سایر کشورها بردند گفت: "متاسفانه مردم ما قربانی شد و همچنین علاوه نمود که امارت اسلامی باید منوط بر محو کشت کوکنار از افغانستان از سازمان ملل کمکهای خاص در این پروسه مطالبه و دریافت کند."
وی کمکهایی را از قبیل تراکتورها، بانکهای قرضهدهی زراعتی، تخمهای اصلاح شده، ساختن بندهای آب گردان وسیع و همچنان آزاد گذاشتن راههای تجارتی افغانستان در تمام دنیا، از سوی سازمان ملل و مجامع بین المللی بهترین راهکار موثر برای از بین بردن معضل کشت مواد مخدر از افغانستان دانسته و از همه کشورها خواست تا حکومت امارت اسلامی را در این اقدام یاری و همکاری نمایند.
از سویی هم نجیب الرحمن شمال، آگاه مسائل سیاسی نیز در گفتگو با خبرنگار آوا، رشد کشت کوکنار را از اثر جنگهایی که در طول بیش از چهار دهه در کشور رخ داده دانسته و گفت، اقدام امارت اسلامی برای از بین بردن کشت کوکنار از افغانستان اقدام بسیار نیک است.
در عین حال وی از کشورهای منطقه و همسایگان افغانستان نیز خواست تا در امر از بین بردن کشت موادمخدر از افغانستان با امارت اسلامی به صورت جدی همکاری کنند چون با در نظرداشت بحرانهای سیاسی و اجتماعی که فعلا در افغانستان وجود دارد امارت اسلامی به تنهایی قادر به محو کشت موادمخدر از افغانستان نخواهد بود.
آقای شمال همچنین علاوه نمود، همان طوری که تروریسم برای همه مردم دنیا تهدید به شمار میرود، کشت موادمخدر و قاچاق آن نیز از جمله بزرگترین تهدیدهای جامعه بشری شناخته شده که محصور در یک جغرافیایی خاص نمیگردد و آحاد جامعه بشری را مورد تهدید قرار میدهد.
از سویی هم این آگاه مسائل سیاسی، معضل مواد مخدر را یک تهدید جهانی دانسته و برای از بین بردن آن نه تنها در جغرافیای افغانستان بلکه در سراسر جهان از همه کشورهای دنیا خواست تا برای رهایی جامعه بشریت از این مصیبت ویرانگر، وظایف و نقشهایی اساسی را که بر عهده دارند انجام بدهند.
این در حالی است که با اقدام جدی و گسترده امارت اسلامی، طی روزهای اخیر برای از بین بردن کشت موادمخدر از بدنه زراعت کشور، بنابر عدم ارائه بدیل مناسب از سوی حکومت و بنابر عدم همکاریهای همه جانبه کشورهای همسایه، منطقه و سازمانهای بینالمللی با حکومت امارت اسلامی در این پروسه، برخی چالشها و واکنشها، هم برای دهاقین به خاطر فقدان طرحهای جایگزین و هم برای حکومت در اجرایی کردن آن رخ داده است.