عالم به قرآن بودن به تنهایی کافی نیست، باید عامل به آن باشیم/ انتظار می‌رود که توجه به قرآن در حاکمیت فعلی گسترده‌تر شود

خبرگزاری صدای افغان (آوا)-کابل: جلسه جمعی از دانش‌پژوهان خواهر عضو دارالقرآن حضرت محمد مصطفی(ص) در غرب کابل با حضور ریاست مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان، روز شنبه ۱۳ عقرب، برگزار شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری طی سخنانی در این جلسه، انس با قرآن کریم را دارای آثار و برکات زیادی برای عموم افراد جامعه دانست و با مهم خواندن دو مطلب در عرصه فعالیت‌های قرآنی افزود: مطلب اول این است که خود ما مسلط به خواندن و قرائت و تجوید قرآن شویم و سپس نسبت به مفاهیم قرآن اشراف داشته باشیم، یعنی تنها هدف ما زیبا خواندن قرآن به عنوان یک حرفه نباشد که قاری شویم و صوت زیبا داشته باشیم و به مجالس برویم بخوانیم و یک پولی بگیریم و زندگی شخصی‌مان را سامان بدهیم! نخیر! بلکه ما قرآن را فرا می‌گیریم تا به متن آن ورود پیدا نماییم و احکام قرآن را بفهمیم.

وی با اشاره به اینکه بعد از فهم مفاهیم، بحث تدبر در قرآن کریم مطرح می‌شود، یادآور شد: مطلب مهم دوم در مورد فعالیت‌های قرآنی، پیروی از قرآن و عمل به فرامین آن است که خیلی مهم است. یعنی یک قاری و حافظ و یا یک مفسر هنرش این است که عامل به قرآن باشد. اگر تنها عالم به قرآن باشد اما عامل نباشد بدرد نمی‌خورد. خیلی‌ها عالم به قرآن بودند و حالا هم خیلی‌ها عالم به قرآن هستند حتی ممکن است علمای غربی صرفا بخاطر اشراف پیدا کردن بر فوت و فن قرآن و اینکه بفهمند چگونه در برابر آیات قرآن عمل کنند، روخوانی، روان‌خوانی، مفاهیم و تفسیر قرآن را فرابگیرند، اما آنان عامل به قرآن نیستند بلکه عامل برخلاف آیات و برنامه‌های قرآنی‌اند.

رئیس مرکز تبیان به این نکته پرداخت که عمل مطابق با دستورات قرآن کریم به خانم‌ها بزرگی و ارزش و عظمت می‌بخشد: با توجه به نقش خانم‌ها و تاثیرگذاری آنان در جامعه، چه در بحث ازدواج و شوهرداری و چه در بحث مدیریت خانواده و چه فرزندآوری و آموزش فرزند و چه در قسمت حضور زن در اجتماع که بایستی چگونه عمل بکنند، مسلط بودن به قرآن و داشتن فهم قرآنی و بعد عمل به احکام قرآن بسیار مفید خواهد بود و می‌تواند خانم‌ها را اثرگذار نموده و حرکت و کار‌شان را ماندگار بسازد.

این عالم دینی با اشاره به عظمت و بزرگی بانوان بزرگ اسلام چون حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت زینب کبری(س) و چرایی این عظمت خاطرنشان کرد: قطعا آن بزرگواران ابتدا قرآن را فهمیدند و بعد بر اساس دستورات آن عمل کردند. یعنی عمل حضرت فاطمه زهرا(س) طابق النعل بالنعل بر اساس احکام قرآن بود. اگر ایشان به قرآن عمل نمی‌کرد که تا این اندازه بزرگ و باعظمت نمی‌شد و جایگاهش از زنان بزرگی که قبل از اسلام بودند مانند حضرت مریم و آسیه بالاتر نمی‌رفت. کسب این عظمت از آثار قرآن و عمل به قرآن است.
گام بعدی پس از فراگیری قرآن و عاملِ به قرآن بودن در سطح فردی و خانوادگی، ترویج فرهنگ قرآنی در سطح کلان جامعه است که حسینی مزاری به آن اشاره کرد و خطاب به بانوان افزود: شما باید سعی بکنید فرهنگ قرآنی را در سطح جامعه ترویج بدهید تا بقیه خانم‌ها و آقایانی که در اجتماع و در ولایت شما و در سطح کشور هستند بیایند مثل شما قرآن بیاموزند و مفاهیم و تفسیر قرآن را فرا بگیرند و به احکام آن عمل نمایند. اینجاست که اگر ما توان پیدا کنیم فرهنگ قرآنی را ترویج بدهیم و آن را در سطح جامعه حاکم نماییم جامعه‌مان گل و گلستان خواهد شد.

رئیس مرکز تبیان، وجود معضلات و مشکلات متعدد در جامعه را ناشی از حاکم نبودن فرهنگ قرآنی طی سالیان گذشته در کشور دانست و گفت: وجود این همه مشکل و معضل در جامعه ما که از گذشته بوده و تا حالا هم وجود دارد، به خاطر این است که ما تنها به زبان می‌گوییم مسلمان هستیم.

نامبرده در تکمیل مطلب فوق افزود: قیافه‌های ما شبیه مسلمان‌ها است و عبا و قبا داریم و حتی آیت‌الله هم هستیم اما نه تنها از عمل به فرهنگ قرآنی اصلا خبری نیست بلکه عمل‌مان ضد قرآن است و به آنچه که مردم را فرامی‌خواهیم عمل نمی‌کنیم و به آن چه که مردم را از آن نهی می‌کنیم عمل می‌کنیم. این یعنی که ما تنها به نام مسلمان و شیعه و دوستدار اهل‌بیت(ع) هستیم.

وی خاطرنشان کرد: اگر ما خواهان این هستیم که در شرایط موجود وضع‌مان بهتر شود و آینده ما تضمین گردد باید فرهنگ قرآن بر جامعه حاکم شود. بحث قرآن هم تنها به خداوند رسیدن از نگاه معنوی نیست، از نظر اقتصادی هم است. اگر ما متوسل به قرآن شویم و به امور قرآنی ورود پیدا بکنیم و خود را وقف در اعتلای فرهنگ قرآنی نماییم طبیعتا از نظر اقتصاد هم وضع ما خوب خواهد شد، از نظر فرهنگ خوب خواهد شد، از نظر اجتماع و سیاست و نظام و امنیت هم وضعیت ما خوب خواهد شد و رو به بهبود خواهد رفت.

این عالم دینی با اشاره به تلاش و برنامه‌های دشمنان در راستای بی‌انگیزه کردن جوانان و نوجوانان و حتی شخصیت‌ها و تجار و سرمایه‌داران افغانستان نسبت به قرآن و فعالیت‌های قرآنی افزود: این در حالی است که اگر شخصیت‌های سیاسی و تجار و سرمایه‌داران ما نشان و اقتدار و عظمت می‌خواهند راهش پرداختن به قرآن و کمک کردن به اجتماعات و محافل قرآنی و حمایت از شخصیت‌های قرآنی است. خداوند متعال تنها قدرت مطلق کون و مکان از ازل تا لایتناهی است. وقتی که ما حاضر نیستیم برای ترویج احکام او و نهادینه کردن فرهنگ قرآنی کار بکنیم پس ما به دنبال چه هستیم و رزق و روزی‌ و امکانات را از چه کسی می‌خواهیم؟

حسینی مزاری با تاکید بر ورود تمامی اقشار جامعه از جمله خانم‌ها، آقایان، اطفال، نوجوانان و جوانان به عرصه فعالیت‌های قرآنی و حرکت افغانستان به سوی مبدل شدن به کشوری قرآنی و باعظمت، اظهار امیدواری کرد که افغانستان از این به بعد به سوی ترویج علوم قرآنی حرکت نماید چرا که فعلا ساختار و حاکمیتی بر کشور حاکم است که بیشترین اهمیت را به بحث قرآن دارد و انتظار می‌رود که مباحث قرآنی در زیر سایه این حاکمیت گسترده‌تر شود و دارالقرآن‌ها حرفه‌ای‌تر و گسترده‌تر و با امکانات‌تر شود و شخصیت‌های قرآنی کشور بیشتر تجلیل و حمایت شوند تا بتوانند در خدمت اطفال و نوجوانان و جوانان قرآن‌آموز باشند.

شایان ذکر است که در این جلسه، سید ضیا ضیا، مدیر مسئول دارالقرآن حضرت محمد مصطفی(ص) و از اعضای مرکز تبیان نیز طی سخنانی گفت که دارالقرآن حضرت محمد مصطفی(ص) مدت سه سال است که فعالیت دارد و دانش‌آموزان در سنین مختلف در این دارالقرآن علوم قرآنی می‌آموزند.
وی با اشاره به کمبود امکانات و لوازم و اساتید در دارالقرآن حضرت محمد مصطفی(ص)، خواستار همکاری مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در راستای تجهیز امکانات و نیروی انسانی این دارالقرآن شد.

محمدبصیر فاخر، از اساتید دارالقرآن حضرت محمد مصطفی(ص) نیز در مورد سبک و اوقات تدریس علوم قرآنی در این مدرسه معلومات داد و گفت که دانش‌آموزان در ایام هفته دو روز را تجوید می‌خوانند، یک روز صوت و لحن و دو روز قرائت و یک روز دیگر نیز در روضه‌خوانی شرکت می‌کنند.
تعدادی از دانش آموزان این دارالقرآن نیز هدف از یادگیری علوم قرآنی را انجام به دستورات حضرت پیامبر(ص) عنوان کرده و گفتند که ادامه‌دهنده راه قرآن و حضرت محمد(ص) و اهل بیت(ع) خواهند بود.

متن کامل سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری در دارالقرآن حضرت محمد مصطفی (ص) به شرح ذیل است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن رحیم. الحمدلله رب العالمین و به نستعین. و افوض امری الی الله انا الله بصیر بالعباد. اما بعد قال الله تعالی فی کتاب الکریم: «الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌»

تشکر و سپاس از جناب آقای سید ضیا ضیا که این فرصت را مهیا کرد تا در خدمت شما باشیم و خداقوت می‌گویم بابت زحمات ایشان به جهت تدویر برنامه آموزشی قرآن و همچنان سپاس از اساتید بزرگوار که در خدمت شما هستند؛ از جمله جناب آقای فاخر که فعلا از جمله علمای عامل ما است که در عرصه ترویج فرهنگ دینی و قرآنی مجاهدت به خرج می‌دهد. همچنین تشکر و سپاس از شما خانم‌ها که زحمت می‌کشید و اینجا تشریف می‌آورید برای آموزش قرآن کمر همت بسته‌اید و می‌خواهید خدمت‌گذار باشید.

انس با قرآن آثار و برکات زیادی برای جامعه دارد
طبیعی است که انس با قرآن یکی از ضروریاتی است که هر فرد مسلمان چه خانم و چه آقا باید داشته باشد. این انس آثار و برکات زیادی برای تمامی افراد جامعه خواهد داشت. راه انس با قرآن نیز ابتدا فراگیری خواندن قرآن است، اینکه ما بتوانیم روخوانی و روان‌خوانی کنیم و بعد آهسته آهسته به تجوید و صوت و لحن و زبیا خواندن قرآن برسیم.
منتها هدف از ورود به این عرصه مشخصا دو چیز است: مطلب اول این است که خود ما مسلط به خواندن و قرائت و تجوید قرآن شویم و سپس نسبت به مفاهیم قرآن اشراف داشته باشیم. یعنی تنها هدف ما زیبا خواندن قرآن به عنوان یک حرفه نباشد که قاری شویم و صوت زیبا داشته باشیم و به مجالس برویم بخوانیم و یک پولی بگیریم و زندگی شخصی‌مان را سامان بدهیم! نخیر! بلکه ما قرآن فرا می‌گیریم تا به متن قرآن ورود پیدا نماییم و احکام قرآن را بفهمیم.

حتی نگاه کردن به صفحات قرآن ثواب دارد و مفید است
بنابراین خواندن و فهم مفاهیم قرآن برای یک قرآن‌آموز خیلی مهم است و مبادا تنها وظیفه ما روخوانی و روان خوانی و تجوید و صوت و لحن قرآن باشد. البته این‌ها لازم است و حتی اگر شما هیچ کار دیگری هم نکنید صرفا خواندن قرآن ثواب دارد. حتی آدم‌هایی که سواد کمی دارند و نمی‌توانند مباحث دیگری از قرآن فرا بگیرند، تنها روزی چند صفحه از قرآن را بخوانند خیلی ثواب دارد و اگر کسی هیچ سواد خواندن ندارد و نمی‌تواند قرآن بخواند کافی است فقط به طرف صفحات قرآن نگاه کند، این کار باعث تقویت چشم انسان می‌شود و همین نفس نگاه کردن به صفحات قرآن ثواب دارد. حتی ما روایت داریم که کسی اگر حافظ قرآن است باز خواندن قرآن از روی آن عظمت و فضیلتش خیلی بیشتر است. بنابراین حافظان حتما سعی کنند خواندن از روی قرآن را فراموش نکنند.

بعد از فهم مفاهیم، نوبت به تدبر در قرآن و فهم تفسیر می‌رسد
بعد از فهم مفاهیم، بحث تدبر در قرآن مطرح می‌شود. تدبر در معانی قرآن، تدبر در آیات قرآن، تدبر در سوره‌های قرآن و فهم احکامی که در قرآن کریم آمده و بعد ورود به بحث تفسیر است. یعنی شما دانش‌آموزان و قرآن‌آموزان باید این مراحل را طی کنید و اگر نیاز داشتید حتما از اساتید خود از جمله سید ضیا بخواهید که در بحث مفاهیم کار کند و در بخش تفسیر برای شما استاد بیاورد تا بتوانید بر امور قرآنی مسلط شوید. این مرحله اول بود اما مرحله دوم چیست؟

عالم به قرآن بودن کافی نیست، باید عامل به قرآن باشیم
مرحله دوم پیروی از قرآن و عمل به فرامین قرآن است. این خیلی مهم است. یعنی یک قاری و حافظ و یا یک مفسر هنرش این است که عامل به قرآن باشد. اگر تنها عالم به قرآن باشد اما عامل نباشد بدرد نمی‌خورد. خیلی‌ها عالم به قرآن بودند و حالا هم خیلی‌ها عالم به قرآن هستند حتی ممکن است علمای غربی صرفا بخاطر اشراف پیدا کردن بر فوت و فن قرآن و اینکه بفهمند چگونه در برابر آیات قرآن عمل کنند، روخوانی، روان‌خوانی، مفاهیم و تفسیر قرآن را فرابگیرند، اما آنان عامل به قرآن نیستند بلکه عامل برخلاف آیات و برنامه‌های قرآنی‌اند.

عمل بر اساس قرآن به بانوان بزرگی و عظمت می‌دهد
بنابراین، خانم‌ها! آنچه که به شما ارزش خواهد داد و آنچه که شما را بزرگ و با عظمت خواهد کرد عمل به قرآن است. با توجه به نقش خانم‌ها و تاثیرگذاری آنان در جامعه، چه در بحث ازدواج و شوهرداری و چه در بحث مدیریت خانواده و چه فرزندآوری و آموزش فرزند و چه در قسمت حضور زن در اجتماع که بایستی چگونه عمل بکنند، مسلط بودن به قرآن و داشتن فهم قرآنی و بعد عمل به احکام قرآن بسیار مفید خواهد بود و می‌تواند خانم‌ها را اثرگذار نموده و حرکت و کار‌شان را ماندگار بسازد.
اعمال و رفتار حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) کاملا بر اساس قرآن بود
شما زنان بزرگ عالم مثل حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت زینب(س) و سایر خانم‌هایی که رهبر بودند را ببینید چکار کردند که بزرگ شدند؟ چکار کردند که ماندگار شدند؟ چکار کردند که امروز در سطح دنیا موج ایجاد کردند و اسلام یک چنین اسلامی شد که حالا ما پیرو آن هستیم و تشیع یک چنین تشیعی شد که ما و شما پیرو آن هستیم؟ قطعا آن بزرگواران ابتدا قرآن را فهمیدند و بعد براساس قرآن عمل کردند. یعنی عمل حضرت فاطمه زهرا(س) طابق النعل بالنعل براساس احکام قرآن بود. اگر ایشان به قرآن عمل نمی‌کرد که تا این اندازه بزرگ و باعظمت نمی‌شد و جایگاهش از زنان بزرگی که قبل از اسلام بودند مانند حضرت مریم و آسیه بالاتر نمی‌رفت. کسب این عظمت از آثار قرآن و عمل به قرآن است.

لذا شما خانم‌ها توجه داشته باشید که در میدان بسیار مهمی گام گذاشته‌اید. اگر از خداوند(ج) توفیق بخواهید و اگر در این میدان با اخلاص عمل کنید و متمرکز در فراگیری آیات و معانی و مفاهیم و تفسیر قرآن باشید و بعد مطابق با آن عمل کنید، این خیلی خیلی مهم است. حضور و ورود شما به این وادی و اینکه یک سید بزرگواری مثل سید ضیا از تمام امکانات و عمر و وقت و ظرفیت خودش استفاده می‌کند که در خدمت شما باشد و نیز جناب آقای فاخر و بقیه اساتید که در این عرصه زحمت می‌کشند، توفیقی است که خداوند متعال به شما داده است. خدا را سپاسگزاریم که امروز به ما هم توفیق داد که در جمع شما باشیم تا از زحمات آقای سید ضیا و همه اساتید قدردانی نماییم.

گام مهم بعدی، ترویج فرهنگ قرآنی در سطح کلان جامعه است
قدم اول برای شما بحث فراگیری خودتان و عامل بودن شما در سطح فردی و خانوادگی و فامیل و طایفه‌ و محله و ولسوالی خودتان بود. گام بعدی این است که شما در راستای ترویج فرهنگ قرآنی در سطح کلان جامعه باید عامل باشید. اینجا نوبت می‌رسد به این که شما سعی بکنید فرهنگ قرآنی را در سطح جامعه ترویج بدهید تا بقیه خانم‌ها و آقایانی که در اجتماع و در ولایت و در سطح کشور هستند بیایند مثل شما قرآن بیاموزند و مفاهیم و تفسیر قرآن را فرا بگیرند و به احکام آن عمل نمایند. اینجاست که اگر ما توان پیدا کنیم فرهنگ قرآنی را ترویج بدهیم و آن را در سطح جامعه حاکم نماییم جامعه‌مان گل و گلستان می‌شود.

مشکلات کشور به خاطر حاکم نبودن فرهنگ قرآنی است
معضلات و مشکلاتی که طی سال‌های گذشته در افغانستان جریان داشت، به این خاطر بود که فرهنگ قرآنی بر کشور حاکم نبود. اگر فرهنگ قرآنی حاکم می‌بود چرا این همه اختلاف؟ اگر فرهنگ قرآنی حاکم می‌بود چرا این همه بزهکاری و فساد؟ اگر فرهنگ قرآنی حاکم می‌بود چرا این همه قتل و خونریزی و غارت و ظلم؟ وجود این همه مشکل و معضل در جامعه ما و شما که در گذشته بوده و تا حالا هم وجود دارد، به خاطر این است که ما به زبان می‌گوییم مسلمان هستیم و قیافه‌های ما هم شبیه مسلمان‌ها است و عبا و قبا داریم و حتی آیت‌الله هم هستیم اما نه تنها از عمل به فرهنگ قرآنی اصلا خبری نیست بلکه عمل‌مان ضد قرآن است و به آنچه که مردم را فرامی‌خوانیم عمل نمی‌کنیم و به آن چه که مردم را از آن نهی می‌کنیم عمل می‌کنیم. معنای این تضاد چیست؟ معنایش این است که ما تنها به نام مسلمان و شیعه و دوستدار اهل‌بیت (ع) هستیم وگرنه که آن معصومین این همه گناه و معصیت و بزهکاری که در جامعه جریان داشت را برنمی‌تابیدند و نمی‌تابند.

حاکم شدن فرهنگ قرآنی در کشور آینده ما را تضمین می‌کند
اینجاست که اگر ما خواهان این هستیم که در شرایط موجود وضع‌مان بهتر شود و آینده ما تضمین گردد باید فرهنگ قرآن بر جامعه حاکم شود. بحث قرآن هم تنها به خداوند (ج) رسیدن از نگاه معنوی نیست، از نظر اقتصادی هم است. اگر ما متوسل به قرآن شویم و به امور قرآنی ورود پیدا بکنیم و خود را وقف در اعتلای فرهنگ قرآنی نماییم طبیعتا از نظر اقتصاد هم وضع ما خوب خواهد شد، از نظر فرهنگ خوب خواهد شد، از نظر اجتماع و سیاست و نظام و امنیت هم وضعیت ما خوب خواهد شد و رو به بهبود خواهد رفت. امروز تمامی کشور‌های اسلامی گرفتار دوری از قرآن هستند. اگر گروهی به نام داعش به جان ما و شما می‌افتد چون آنها نه فقط از فرهنگ قرآنی دورند بلکه ضد قرآن عمل می‌کنند. القاعده‌ای که در برابر خون مومنین بی‌مبالات است و یا هر تروریست دیگری که عملیات‌های تروریستی انجام می‌دهد و در گوشه و کنار کشور انفجار ایجاد می‌کند، ناشی از این است که فرهنگ قرآن در کشور ما حاکم نیست.
تلاش دشمنان در بی‌انگیزه کردن اقشار مختلف جامعه نسبت به فعالیت‌های قرآنی
دشمنان ما و شما تلاش می‌کنند همان مقدار کمی از فرهنگ قرآنی که در گوشه و کنار وطن ما و شما وجود دارد را حذف کنند و مردم را نسبت به قرآن و رفتن به سوی قرآن بی‌حوصله و بی‌انگیزه بسازند. چرا باید جلسات قرآنی ما به این شکل محزون و غریب باشد؟ چرا سایر مجالس و محافل و کلاس‌ها فعال و شیک باشند اما وقتی به دارالقرآن‌ها می‌رسیم می‌بینیم که بسیار غریب و ضعیف و اتاق‌های تنگ و تاریک و بی‌امکانات است، چرا؟ به این خاطر که دشمن طی دهه‌های گذشته تلاش و فعالیت کرده و مردم و شخصیت‌ها و تجار و سرمایه‌داران ما را نسبت به قرآن بی‌علاقه ساخته است.

هر فرد و حکومتی که نسبت به فرهنگ قرآنی بی‌توجه باشد به بیراهه می‌رود
در حالی که اگر شخصیت‌های سیاسی و تجار و سرمایه‌داران ما نشان و اقتدار و عظمت می‌خواهند راهش پرداختن به قرآن و کمک کردن به اجتماعات و محافل قرآن و حمایت از شخصیت‌های قرآنی است. مشخص است که این‌ها مسیر دعا را گم کرده‌اند و به سمت دیگری رفته‌اند. خداوند متعال تنها قدرت مطلق کون و مکان از ازل تا لایتناهی است. وقتی که ما حاضر نیستیم برای ترویج احکام او و نهادینه کردن فرهنگ قرآنی کار بکنیم پس ما به دنبال چه هستیم و رزق و روزی‌ و امکانات را از چه کسی می‌خواهیم؟ مشخص است که مردم راه بیراهه می‌روند و شخصیت‌ها و حتی حکومت‌ها هم اگر نسبت به فرهنگ قرآنی بی‌توجه باشند به بیراهه می‌روند.

حاکمیت کنونی افغانستان بیشترین اهمیت را به قرآن می‌دهد
راه اصلی این است که ما باید در راستای نهادینه کردن علوم قرآنی و فرهنگ قرآنی و فهم قرآنی در جامعه نهایت تلاش خود را به کار ببریم. خانم‌ها، آقایان، اطفال، نوجوانان و جوانان باید وارد عرصه شوند و قرآن را فرا بگیرند تا کشور ما کشوری قرآنی و باعظمت و باقدرت شود. من امیدوار هستم که ان‌شاءالله کشور از این به بعد به سوی ترویج علوم قرآنی حرکت نماید. الحمدلله فعلا ساختار و حاکمیتی در افغانستان حاکم است که بیشترین اهمیت را به بحث قرآن دارد. امیدوارم که مباحث قرآنی در زیر سایه این حاکمیت گسترده‌تر شود و دارالقرآن‌ها حرفه‌ای‌تر و گسترده‌تر و با امکانات‌تر شود و شخصیت‌های قرآنی ما بیشتر تجلیل و حمایت شوند تا بتوانند در خدمت اطفال و نوجوانان و جوانان قرآنی باشند.

در حمایت از دارالقرآن حضرت محمد مصطفی(ص) کوتاهی نخواهیم کرد
ان‌شاءالله خداوند(ج) به همه ما و شما توفیق خدمت به قرآن و خدمت به اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) که حامیان و حافظان و مفسران و مروجان اصلی قرآن هستند عنایت بکند. ان‌شاءالله در زمان ظهور حضرت امام زمان(عج) در رکاب آن آقا باشیم و خداوند عاقبت ما را شهادت در راه خودش قرار بدهد. ما به امید خدا در خدمت شما و آقای سید ضیا و همه اساتید هستیم و هر کاری که در حمایت از دارالقرآن حضرت محمد(ص) از دست ما بربیاید انجام خواهیم داد و کوتاهی نخواهیم کرد. از خداوند(ج) می‌خواهیم که به آبروی شما قرآن‌آموزان و به آبروی این اساتید و همه مروجان و عاملان به قرآن، ما را هم توفیق بدهد که در مسیر قرآن خدمت بیشتر و سربازی کنیم. ما از خدای متعال فقط توفیق این سربازی را می‌خواهیم و از او چیز دیگری نمی‌خواهیم. ما می‌خواهیم که عبد مطلق خدا(ج) باشیم و سرباز پا به جفت امام زمان(عج) و در عرصه ترویج فرهنگ امور قرآنی خادم ایشان باشیم.
و السلام علیکم و رحمت الله برکاته!