مردم افغانستان دیگر به وعدههایی که فقط در حد شعار باقی میمانند باور ندارند. تقلبهای گسترده که در انتخابات گذشته صورت گرفت باعث دلسردی آنها از این روند شده است، بنابراین مردم در کارزارهای انتخاباتی حضور پیدا نکرده و حتی ممکن است به عدم حضور مردم در انتخابات منجر شود.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ میرعزیز خاموش دانشجوی رشته ادبیات دانشگاه بلخ، پیرامون کارزارهای انتخاباتی سال 1398 هجری خورشیدی در افغانستان به خبرنگار آوا گفت: علت کمرنگ بودن کارزارهای انتخاباتی ریشه در ناامنی کشور دارد، چون در حال حاضر در اکثر مناطق کشور جنگ جریان دارد و این وضعیت برگزاری کارزارهای انتخاباتی نامزدان را دشوار ساخته است.
وی افزود: بیاعتمادی و بیباوریهای مردم نسبت به این نامزدان نیز سبب کمرنگ شدن کارزارهای انتخاباتی شده است. وی به عنوان نمونه واکنش مردم کاپیسا را در مقابل یکی از تکتهای انتخاباتی یادآور شد.
آقای خاموش با بیان اینکه آزمودگان را آزمودن خطاست، عنوان کرد: از آنجا که بعضی نامزدان انتخابات پیشرو به وعدههای قبلی خود عمل نکردند، و نیز اعتماد کامل به نامزدان ریاست جمهوری و کمیسیون مستقل انتخابات وجود ندارد، لذا وی در انتخابات شرکت نخواهد کرد.
در همین حال، خسرو باشنده مزار شریف اظهار داشت: طوریکه برای همگان معلوم است کشور ما با مشکلات شدید امنیتی مواجه است که این مسئله باعث کم رنگی پروسه انتخابات شده است.
وی عنوان کرد: مردم افغانستان دیگر به وعدههایی که فقط در حد شعار باقی میمانند باور نداشته و تقلبهای گستردهای که در انتخابات گذشته صورت گرفت باعث دلسردی آنها از این روند شده است، لذا مردم در کارزارهای انتخاباتی حضور پیدا نکرده و حتی این کار سبب خواهد شد تا مردم در انتخابات شرکت نکنند.
آقای خسرو ادامه داد: من بر این عقیده هستم که انتخابات پیشرو در تاریخ تعیین شده برگزار نخواهد شد، چون یک طرف قضیه روند صلح به بنبست رفته است و طرف دیگر پروسه انتخابات است، اما اول باید صلح تامین گردد و بعد میتوانیم انتخابات را برگزار کنیم.
آقای خسرو در اخیر ابراز داشت که اگر انتخابات برگزار شود به طور قطعی در آن اشتراک کرده و از حق شهروندی خود به هر نوع ممکن استفاده خواهد کرد.
روح الله عنایت دانشجوی دانشگاه بلخ میگوید: یکی از دلایل کمرنگ بودن کارزارهای انتخاباتی مشکلات امنیتی است و مردم از اینکه به اجتماع بروند و یا در محلی خاص برای پذیرایی نامزدان جمع شوند، هراس دارند.
وی ادامه داد: چون هر لحظه امکان به وقوع پیوستن یک رویداد ناخوشایند وجود دارد، بنابراین مردم نمیخواهند قربانی چنین رویدادهایی باشند.
آقای عنایت وضعیت فعلی کشور را نگرانکننده دانسته ابراز داشت: وضعیت فعلی کشور، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را ناممکن میسازد، ابتدا باید گفتگوهای صلح که لغو شده است، به نتیجه برسد و صلح سراسری که آرزوی دیرینه همه مردم است، تامین گردد تا بتوانیم یک انتخابات شفاف را برگزار کنیم.
قندی بیکزاد محصل انستیتوت نفت و گاز گفت: صرفا میدانم در انتخابات ریاست جمهوری سال 1398، 18 تکت انتخاباتی وجود دارد، اما به دلیل کمرنگ بودن کارزارهای انتخاباتی من با تعداد کمی از نامزدان آشنایی دارم و آنها هم رهبران حکومت فعلیاند و از دیگر تکتهای انتخاباتی آگاهی ندارم.
این در حالی است که 15 روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است، اما شهروندان حتی با نامزدان انتخابات پیشرو آشنایی ندارد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ میرعزیز خاموش دانشجوی رشته ادبیات دانشگاه بلخ، پیرامون کارزارهای انتخاباتی سال 1398 هجری خورشیدی در افغانستان به خبرنگار آوا گفت: علت کمرنگ بودن کارزارهای انتخاباتی ریشه در ناامنی کشور دارد، چون در حال حاضر در اکثر مناطق کشور جنگ جریان دارد و این وضعیت برگزاری کارزارهای انتخاباتی نامزدان را دشوار ساخته است.
وی افزود: بیاعتمادی و بیباوریهای مردم نسبت به این نامزدان نیز سبب کمرنگ شدن کارزارهای انتخاباتی شده است. وی به عنوان نمونه واکنش مردم کاپیسا را در مقابل یکی از تکتهای انتخاباتی یادآور شد.
آقای خاموش با بیان اینکه آزمودگان را آزمودن خطاست، عنوان کرد: از آنجا که بعضی نامزدان انتخابات پیشرو به وعدههای قبلی خود عمل نکردند، و نیز اعتماد کامل به نامزدان ریاست جمهوری و کمیسیون مستقل انتخابات وجود ندارد، لذا وی در انتخابات شرکت نخواهد کرد.
در همین حال، خسرو باشنده مزار شریف اظهار داشت: طوریکه برای همگان معلوم است کشور ما با مشکلات شدید امنیتی مواجه است که این مسئله باعث کم رنگی پروسه انتخابات شده است.
وی عنوان کرد: مردم افغانستان دیگر به وعدههایی که فقط در حد شعار باقی میمانند باور نداشته و تقلبهای گستردهای که در انتخابات گذشته صورت گرفت باعث دلسردی آنها از این روند شده است، لذا مردم در کارزارهای انتخاباتی حضور پیدا نکرده و حتی این کار سبب خواهد شد تا مردم در انتخابات شرکت نکنند.
آقای خسرو ادامه داد: من بر این عقیده هستم که انتخابات پیشرو در تاریخ تعیین شده برگزار نخواهد شد، چون یک طرف قضیه روند صلح به بنبست رفته است و طرف دیگر پروسه انتخابات است، اما اول باید صلح تامین گردد و بعد میتوانیم انتخابات را برگزار کنیم.
آقای خسرو در اخیر ابراز داشت که اگر انتخابات برگزار شود به طور قطعی در آن اشتراک کرده و از حق شهروندی خود به هر نوع ممکن استفاده خواهد کرد.
روح الله عنایت دانشجوی دانشگاه بلخ میگوید: یکی از دلایل کمرنگ بودن کارزارهای انتخاباتی مشکلات امنیتی است و مردم از اینکه به اجتماع بروند و یا در محلی خاص برای پذیرایی نامزدان جمع شوند، هراس دارند.
وی ادامه داد: چون هر لحظه امکان به وقوع پیوستن یک رویداد ناخوشایند وجود دارد، بنابراین مردم نمیخواهند قربانی چنین رویدادهایی باشند.
آقای عنایت وضعیت فعلی کشور را نگرانکننده دانسته ابراز داشت: وضعیت فعلی کشور، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را ناممکن میسازد، ابتدا باید گفتگوهای صلح که لغو شده است، به نتیجه برسد و صلح سراسری که آرزوی دیرینه همه مردم است، تامین گردد تا بتوانیم یک انتخابات شفاف را برگزار کنیم.
قندی بیکزاد محصل انستیتوت نفت و گاز گفت: صرفا میدانم در انتخابات ریاست جمهوری سال 1398، 18 تکت انتخاباتی وجود دارد، اما به دلیل کمرنگ بودن کارزارهای انتخاباتی من با تعداد کمی از نامزدان آشنایی دارم و آنها هم رهبران حکومت فعلیاند و از دیگر تکتهای انتخاباتی آگاهی ندارم.
این در حالی است که 15 روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است، اما شهروندان حتی با نامزدان انتخابات پیشرو آشنایی ندارد.