همه ساله بیش از ۴۰ درصد آبهای سطحی کشور هدر می رود و این در حالی است که بیش از پنج میلیون هکتار زمین به دلیل نبود آب٬ از کشت و زراعت باز می ماند.
به گزارش خبر گزاری آوا، مسئولین وزارت انرژی و آب می گویند: به خاطر بی توجهی حکومت ها و نبود امکانات لازم، طی سالهای متمادی٬ بیشتر آبهای افغانستان به کشور های همسایه مانند ایران ٬ پاکستان و ... سرازیر می شود بدون اینکه منفعتی برای کشور داشته باشد.
این اظهارات در حالی ابراز می شود که طرح مهار کردن آبهای افغانستان و ساخت بند های آب گردان از مسائلی بوده که بارها از سوی مسئولین حکومتی مطرح شده است اما هیچگاه جامه عمل نپوشیده است.
با وجود اینکه نیمی از مردم افغانستان ٬ زراعت پیشه هستند و هفت میلیون هکتار زمین آماده برای زرع وجود دارد، اما کمی و کاستی ها در عرصه های مختلف از جمله غیر معیاری بودن زراعت، نبود تخم اصلاح شده و بی توجهی به دهقانان سبب شده است که تنها دو میلیون هکتار زمین برای محصولات زراعتی مورد استفاده قرار گیرد.
عبد المتین صالحی؛ مسئول بخش باغداری و غله جات وزارت زراعت و مالداری نیز در مصاحبه با آوا کمبود آب را از بزرگترین چالش فرا راه توسعه زراعت در افغانستان عنوان کرد.
به عقیده وی٬ وارد کردن ۸۰ درصد امتعه زراعتی از خارج، در کشوری که هفتاد درصد صادراتش را فرآورده های زراعتی تشکیل می دهد سخت نگران کننده است.
او تاکید کرد: برای مهار کردن آب های سطحی کشور، باید بیشترین سرمایه گذاری صورت بگیرد به دلیل اینکه تنها توسعه زراعت در کوتاه مدت می تواند روی انکشاف اقتصادی تاثیر گذار باشد.
وی، در ادامه گفت: افغانستان سالانه به صد هزار تن تخم اصلاح شده نیاز دارد اما در حال حاضر تنها حدود ۲۰ درصد این رقم برای دهاقین تهیه می شود.
از سویی هم به گفته او، وارد شدن کود کیمیاوی و ادویه جات بی کیفیت زراعتی ٬مشکلی دیگری است که همه ساله بدون ارزیابی از مرزها وارد افغانستان می شود و محصولات زراعتی کشور را بی کیفیت می سازد.
