مهم‌ترین مانع توسعه زراعت و رشد اقتصادی و در نتیجه، فقر فراگیر در افغانستان، کمبود آب بوده است در حالی که آب مایع زندگی و زیربنای زراعت، مالداری و باغبانی می باشد.
ربانی اسکتوال؛ رییس احصائیه وزارت زراعت و مالداری در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت با اینکه افغانستان اکثرا با کمبود آب مواجه است، با آنهم در سال ۹۲ محصولات زراعتی اعم از حبوبات، میوه‌جات و سبزی‌جات نظر به سال های گذشته خوب بوده است.
او گفت که در سال گذشته تولیدات و حاصلات در تمام ولایات خوب بوده به جز سه ولایت بدخشان، فراه و دایکندی که محصولات زراعتی در سطح پایین تری قرار داشته است.
اما او گفت که کاهش محصولات زراعتی در برخی ولایات می تواند دلایل متعددی داشته باشد که از آن جمله کمبود آب و رهاکردن زمین ها و خانه های خود از سوی مردم روستانشین و شیوع شهرنشینی از عمده ترین دلایل آن می باشد.
به گفته اسکتوال، کمبود آب در افغانستان چند عامل عمده دارد؛ اول اینکه اکثر آب های این جغرافیا سطحی می باشد که در سال های پرباران، چشمه ها و قنات ها پر آب می شوند؛ اما در سال های کم‌باران، این منابع به شدت کاهش می یابد.
همچنین او گفت که یکسان نبودن جریان آب، نظر به فصل ها از دیگر دلایل این امر است. در فصل بهار زیاد است و در فصل تابستان که نیاز شدیدی به آب می باشد از قدرت جریان آب کاسته می شود.
وی گفت در حالی که آب ارزش خاک را با طلا برابر می کند، متاسفانه در افغانستان اکثر رودخانه ها به شدت سیلابی و عمیق است که به آسانی مهار نمی شود و به همین دلیل مردم مناطق مرکزی از رودخانه ها کمتر سود می برند.
قابل ذکر است که اکثر رودخانه های افغانستان، مستی‌کنان خاک کشور را ترک گفته و به کشورهای همسایه سرازیر می شوند. این کشور فقیر کوهستانی تامین کننده عمده آب چهار کشور همسایه می باشد و خود از کشورهای کم آب محسوب می شود.
حکومت افغانستان در ۱۲ سال گذشته فرصت های بزرگی را از دست داد و با امکاناتی که داشت نتوانست حتی یکی از رودخانه کشور را مهار کند.
از سوی دیگر، سیلاب ها خطر بزرگی برای نهرهای آب محسوب می کند و سالی یک یا چندبار از گل و لای پر می شود که نه تنها مصارف گزاف را برای زارعان بر جای می گذارد؛ بلکه مانع بهره‌وری آب و محصول نیز می شود.
نداشتن نیروی انسانی دانا، فناوری و مدیر از موانع جدی توسعه و بهره‌وری آب، خاک، زراعت، باغبانی و مالداری است.
ستار رسولی؛ از باشندگان ولایت میدان وردک در گفتگو با خبرگزاری آوا گفت که بیش از ۱۵ سال است که مردم مناطق مرکزی با خشکسالی روبرو اند.
وی می گوید که همه ساله محصولات زراعتی در فصل تابستان به دلیل کمبود آب می خشکد و مردم به خاطر نبود غله‌جات و علوفه مجبورمی شوند خانه های خود را ترک کرده و به شهرها رو بیاورند.
این در حالی است که به گفته وی، رودخانه بزرگ هلمند که از پشت کوه های دره سنگلاخ سرچشمه می گیرد و به طرف غرب افغانستان مسیرهای طولانی را طی کرده و به ایران سرازیر می شود و هیچ منفعتی از آن گرفته نمی شود.
ربانی اسکتوال؛ رییس احصائیه وزارت زراعت و مالداری در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت با اینکه افغانستان اکثرا با کمبود آب مواجه است، با آنهم در سال ۹۲ محصولات زراعتی اعم از حبوبات، میوه‌جات و سبزی‌جات نظر به سال های گذشته خوب بوده است.
او گفت که در سال گذشته تولیدات و حاصلات در تمام ولایات خوب بوده به جز سه ولایت بدخشان، فراه و دایکندی که محصولات زراعتی در سطح پایین تری قرار داشته است.
اما او گفت که کاهش محصولات زراعتی در برخی ولایات می تواند دلایل متعددی داشته باشد که از آن جمله کمبود آب و رهاکردن زمین ها و خانه های خود از سوی مردم روستانشین و شیوع شهرنشینی از عمده ترین دلایل آن می باشد.
به گفته اسکتوال، کمبود آب در افغانستان چند عامل عمده دارد؛ اول اینکه اکثر آب های این جغرافیا سطحی می باشد که در سال های پرباران، چشمه ها و قنات ها پر آب می شوند؛ اما در سال های کم‌باران، این منابع به شدت کاهش می یابد.
همچنین او گفت که یکسان نبودن جریان آب، نظر به فصل ها از دیگر دلایل این امر است. در فصل بهار زیاد است و در فصل تابستان که نیاز شدیدی به آب می باشد از قدرت جریان آب کاسته می شود.
وی گفت در حالی که آب ارزش خاک را با طلا برابر می کند، متاسفانه در افغانستان اکثر رودخانه ها به شدت سیلابی و عمیق است که به آسانی مهار نمی شود و به همین دلیل مردم مناطق مرکزی از رودخانه ها کمتر سود می برند.
قابل ذکر است که اکثر رودخانه های افغانستان، مستی‌کنان خاک کشور را ترک گفته و به کشورهای همسایه سرازیر می شوند. این کشور فقیر کوهستانی تامین کننده عمده آب چهار کشور همسایه می باشد و خود از کشورهای کم آب محسوب می شود.
حکومت افغانستان در ۱۲ سال گذشته فرصت های بزرگی را از دست داد و با امکاناتی که داشت نتوانست حتی یکی از رودخانه کشور را مهار کند.
از سوی دیگر، سیلاب ها خطر بزرگی برای نهرهای آب محسوب می کند و سالی یک یا چندبار از گل و لای پر می شود که نه تنها مصارف گزاف را برای زارعان بر جای می گذارد؛ بلکه مانع بهره‌وری آب و محصول نیز می شود.
نداشتن نیروی انسانی دانا، فناوری و مدیر از موانع جدی توسعه و بهره‌وری آب، خاک، زراعت، باغبانی و مالداری است.
ستار رسولی؛ از باشندگان ولایت میدان وردک در گفتگو با خبرگزاری آوا گفت که بیش از ۱۵ سال است که مردم مناطق مرکزی با خشکسالی روبرو اند.
وی می گوید که همه ساله محصولات زراعتی در فصل تابستان به دلیل کمبود آب می خشکد و مردم به خاطر نبود غله‌جات و علوفه مجبورمی شوند خانه های خود را ترک کرده و به شهرها رو بیاورند.
این در حالی است که به گفته وی، رودخانه بزرگ هلمند که از پشت کوه های دره سنگلاخ سرچشمه می گیرد و به طرف غرب افغانستان مسیرهای طولانی را طی کرده و به ایران سرازیر می شود و هیچ منفعتی از آن گرفته نمی شود.
