حشمت رادفر؛ مشاور ریاست اجرائیه حکومت وحدت ملی، در روز افتتاح مرکز حمایت از زنان ژورنالیست در کابل گفت: از دو سال به این طرف کارهای جدی برای اطلاع رسانی در افغانستان از سوی حکومت صورت گرفته است که بی تاثیر روی کار خبرنگاران زن نبوده است.
به گفته او، بعد از توشیح قانون دست رسی به اطلاعات، طرز العملها و لوایح مربوط به بهبود وضعیت خبرنگاران نیز ایجاد شده و کار در این زمینه جریان دارد.
او تاکید کرد که دولت دیگر نمی تواند با بحث رسانه و اطلاع رسانی برخورد تصنعی، بازاری و عوام فریبانه داشته باشد. بلکه ما امروز با یک طیف و صنفی به نام خبرنگار و رسانه روبرو هستیم که نیاز به حضور اینها را نه تنها دولت که آحاد ملت درک کرده است.
او که از آدرس حکومت حمایت و پشتیبانی خود را از خبرنگاران اعلام می کرد، گفت: ما باید خود را برای برطرف کردن چالشها و کمبود های آنان آماده کنیم و عملاَ کار صورت بگیرد و شعار تنها کافی نیست.
اما به گفته آقای رادفر، خبرنگاران در ولایات افغانستان هنوز هم جای پای چندانی ندارند و دلیلش نیز وجود فرهنگی است که در طی پانزده سال حاکم بوده و ما شاهد خشونت های فراوان علیه خبرنگاران بودیم.
به گفته او، وقتی که در ولایات والی هایی وجود دارند که قانون حق دست رسی به اطلاعات را به نام نشنیده اند و همچنین قانون رسانه های همه گانی در دفتر شان راه پیدا نکرده است، چگونه می توانند از خبرنگار حمایت کنند.
به گفته او، والی هایی که خبرنگار و رسانه را برای خود خطر احساس می کنند، مسلم است که توقع دارند که خبرنگار مطابق میل آنان باید خبر را منتشر کند. با این وجود به گفته رادفر می توان گفت که هنوز مشکلات زیادی فرا راه خبرنگاران در کشور وجود دارد.
وی همچنان گفت: به زودی یک بخش در ریاست اجرائیه ایجاد می شود که مستقیماَ به شکایات خبرنگاران از ولایات رسیدگی می کند.
افزون بر آن به گفته رادفر، باید فرهنگ سازی شود که البته این کار تنها با امر و نهی از سوی حکومت ممکن نیست و باید همه تلاش کنند و کار سامان مند در زمینه صورت بگیرد.
سخنان مشاور ریاست اجرائیه در حالی ابراز می شود که فوزیه کوفی وکیل مردم در شورای ملی از کارکردهای حکومت برای بهبود وضعیت زنان خبرنگار انتقاد می کند و می گوید: وضعیت به خصوص در ولایات به گونه ای است که اگر از کارهای خوب والی ها گزارش داده می شود، خبرنگار خوب است، اما از کارهای بد اگر گزارش داده شود، تهدید می شود.
او، همچنان گفت: در افغانستان همه میدانند که جامعه خبرنگاران چه دردها و چه شکایاتی دارند، اما آنچه مهم است این است که باید سیستم ها تغییر کند.
به گفته او، ممکن است رهبران حکومتی، تعهد در حمایت از خبرنگاران داشته باشند، اما تا زمانی که سیستم تقویت نشود، مشکل حل نخواهد شد.
او، همچنان گفت: کمیته هایی در وزارت اطلاعات و فرهنگ برای حمایت از خبرنگاران وجود دارد، اما کار آمدی چندانی ندارد، در حالی که این وزارت مکلف است که هم از خبرنگاران حمایت کنند و هم به شکایات آنان رسیدگی نماید.
به باور بانو کوفی وظیفه وزارت اطلاعات و فرهنگ تنها مقرری افراد نیست، بلکه باید با خبرنگاران و اصحاب رسانه ها جلسات و کنفرانسهای را دایر نماید تا به مشکلات موجود به صورت اساسی رسیدگی شود.