رئیس اجرایی در قصر سپیدار گفت که برنامه های سوادآموزی باید به یک پروسه ملی و عمومی تبدیل شود تا هر فرد جامعه مبارزه با بی سوادی را از خانواده به قریه و جامعه گسترش دهد.
به گزارش خبرگزاری آوا، مراسم گرامیداشت روز جهانی سواد در هفته مبارزه با بی سوادی با حضور داکتر عبدالله رئیس اجرایی، علماء، مسوولان وزارت معارف، نماینده سازمان جهانی یونسکو، برخی از وزرای کابینه و سفرای کشورهای دوست در قصر سپیدار برگزار شد.
در ابتدا داکتر اسدالله حنیف بلخی وزیر معارف کشور گفت: فقر، بدبختی و جنگ از مهمترین عوامل بی سوادی است. تا زمانی که جامعه ما از نعمت سواد محروم بماند، ما هرگز به آرمان های ملی خود دست نمی یابیم، چراکه فراگیری سواد پیش زمینه صلح، آشتی و همدیگر پذیری پنداشته می شود.
وزیر معارف افزود: ما با همکاری جامعه جهانی، سازمان بین المللی یونسکو و مردم افغانستان از تمام امکانات موجود برای کاهش بی سوادی استفاده می کنیم.
آقای دنیلو پدیلا رئیس تعلیم و تربیه سازمان بین المللی یونسکو در افغانستان افزود: با وجود کارهای انجام شده، هنوز هم آمار بی سوادی در میان زنان ۸۰ درصد، در ولایات اطراف ۹۰ درصد و در میان مردها ۶۳ درصد ارزیابی شده است که این رقم بسیار بالا است، اما این سازمان به همکاری های خود در امر مبارزه با بی سوادی در افغانستان ادامه می دهد.
داکتر عبدالله رئیس اجرایی جمهوری اسلامی افغانستان با ابراز قدردانی از تلاش های وزارت معارف، سازمان یونسکو و همکاران بین المللی برای مبارزه با بی سوادی گفت: کلام پروردگار با اقراء یعنی بخوان شروع شده است که نشان دهنده اهمیت علم و دانش می باشد.
وی علاوه کرد: در کلام الهی، خداوند از قلم یاد می کند، به قلم و آنچه نوشته شده، سوگند می خورد، دلیلش جایگاه والای قلم و نقش آن در زندگی انسان هاست.
رئیس اجرایی کشور در ادامه افزود: علم و دانش ریشه طولانی در فرهنگ دینی ما، در معنویت ما و فرهنگ بشری دارد که در منابع دین مقدس اسلام فراگیری آن برای مرد و زن فرض است و علاوه بر آن در چهارده قرن قبل در صدر اسلام یگانه راه آزادی اسرای جنگی، آموختن بود. به این خاطر مبارزه با بی سوادی یک مسوولیت دینی، ملی و اساسی می باشد.
داکتر عبدالله گفت: بی سوادی نباید برای ما به عنوان یک مسلمان، انسان و تبعه افغانستان قابل تحمل باشد، در این زمینه برای کاهش و محو بی سوادی در کشور، نقش علمای کرام فوق العاده تاثیرگذار و سازنده است.
رئیس اجرابی کشور همچنان اظهار داشت: افغانستان در فرایند آموزش و پرورش مشکلات زیادی را سپری کرده است. در دوران اشغال با تهاجم فرهنگی، یک نهضت سواد آموزی برای ترویج ایدئولوژی رژیم حاکم شروع شد، اما به دلیل عدم سازگاری با فرهنگ جامعه، مردم آن را رد کرد. پس از آن در دوره انحطاط نیز دروازه علم بسته شد و آن را محدود ساخت که یک قشر عظیم جامعه از نعمت علم محروم شدند. بنابراین ضروری است که سیستم آموزشی ما، براساس ارزش های اسلامی و فرهنگی جامعه ما عیار شود.
رئیس اجرایی جمهوری اسلامی افغانستان تاکید کرد: اکنون بعد از پانزده سال با وجود تغییرات گسترده، ما در موقعیتی نیستیم که راضی باشیم و یا مسوولیت خود را انجام داده باشیم، باید کارهای جدی تر صورت بگیرد. حکومت با تمام توان از برنامه های سوادآموزی حمایت می کند اما نباید این مسئله تنها به حکومت محدود شود، لازم است این مسئله به یک پروسه ملی و عمومی تبدیل شود تا هر فرد جامعه مبارزه با بی سوادی را از خانواده به قریه و جامعه گسترش دهد.
