اوضاع عراق در شرایطی به هم ریخته است که نیروهای انگلیسی تا یک ماه دیگر عراق را ترک خواهند کرد.
تحولات عراق در روزها و هفته‌های اخیر بار دیگر این کشور را به یک اولویت برای بسیاری از رسانه های خبری تبدیل کرده است و به نظر می‌رسد که عراق بعد از چند ماه ثبات و مخصوصا بعد از برگزاری موفقیت آمیز انتخابات شوراهای ولايتي در چند ماه گذشته بار دیگر دستخوش نا امنی‌های گسترده‌ای شده است که دولتمردان این کشور را در یک تنگنای جدید قرار داده است. در ماه میلادی گذشته که برخی رسانه ها به آن آوریل خونین لقب دادند بیش از 350 نفر در انفجارها و عملیات های انتحاری عراق جان خود را از دست داده و چیزی در حدود 640 نفر نیز زخمی و مجروح شده اند. این میزان کشته و زخمی با توجه به آمارهای دو ماه گذشته یک رشد چشمگیر را نشان می دهد که ظاهرا در یک مسیر تصاعدی نیز قرار گرفته اند و گمان نمی رود این موج جدید نا امنی و خشونت به سهولت و در ظرف مدت زمان اندک عراق را رها کند.
بررسی علل و عوامل بازگشت انتحاریون و شبه نظامیان تروریست به عراق مسئله ای است که این نوشتار در صدد است به تحلیل آن بپردازد و پاسخی مناسب به سوالات موجود در این باره بیابد.
از زمانی که بحران عراق با حمله ی نیروهای آمریکا و غرب به این کشور آغاز شد تا شرایط فعلی که این بحران وارد ششمین سال خود می شود، سه نیرو و جریان به عنوان عوامل نا امنی ها در عراق معرفی شده اند که عبارت اند از:
1- نیروهای وابسته به القاعده و گروه های تروریستی سلفی
2- بقایای حزب بعث
3- برخی گروه های ناراضی عراقی مانند گروه مقتدی صدر و غیره.
بسیاری ازتحلیل گران سعی می کنند که حوادث ماه های اخیر عراق را نیز به نحوی به این سه گروه و مخصوصا دو گروه اول مرتبط نمایند، اما با در نظر داشت برخی فاکتورهای دیگر می توان گزینه های دیگری را نیز به سه گروه فوق اضافه نمود و آن ها را نیز می توان در مظان اتهام قرار داد.
اوضاع عراق در شرایطی به هم ریخته است که نیروهای انگلیسی تا یک ماه دیگر عراق را ترک خواهند کرد. انگلیسی ها بعد از این که آمریکایی ها موفق به امضای یک توافق نامه ی امنیتی با عراقی ها شدند، درخواست خود را برای امضاء یک توافق نامه ی این چنینی با دولت مالکی مطرح کردند. طرحی که رسیدگی به آن به آینده موکول شد و با اعلام رسمی دولت انگلستان مبنی بر خروج نیروهای این کشور از عراق در ظرف یک ماه آینده نشان داد که دیگر این طرح را باید مختومه و پایان یافته تلقی نمود. با پایان یافتن ماموریت نظامی بریتانیا در عراق از یک سو مهم ترین متحد آمریکا در جنگ عراق از این کشور خارج شده و از سوی دیگر این امر به نوبه ی خود به تسریع خروج بسیاری از کشورهای دیگر از عراق نیز منجر خواهد شد. آمریکایی ها هر چند تا سال 2011 در عراق خواهند ماند ولی به نظر می رسد که خروج نیروهای آمریکایی در این مقطع زمانی با منافع واشنگتن در خاورمیانه چندان مطابق نخواهد بود و این احتمال قوی است که باز در آینده شاهد تمدید این توافق نامه امنیتی باشیم. در نظر داشتن این مسئله از یک سو و از سوی دیگر توجه به این نکته که عوامل امنیتی مهم ترین بهانه برای تمدید حضور نظامی آمریکا و غرب در عراق خواهد بود، تا حد زیادی سوء ظن را متوجه نیروهای غربی و مخصوصا ایالات متحده خواهد کرد. در واقع در حوادث و رویدادهای اخیر این آمریکایی ها هستند که بیش از سایرین ذی نفع به شمار می روند.
حوادث ماه های اخیر عراق، این کشور را همچنان به عنوان یک منطقه ی بحرانی نشان خواهد داد و از سوی دیگر فرایند خروج متحدان آمریکا را نیز از عراق کند خواهد کرد. اعتبار این دیدگاه زمانی زیاد می شود که مسائل دیگری مانند تصمیم گروه صدر مبنی برتغییر در سیاست های نظامی این گروه و تلاش حزب بعث برای رسمیت یافتن این حزب در صحنه ی سیاسی عراق را مد نظر داشته باشیم. هم اکنون و در حالی که این نوشتار نگاشته می شود مقتدی صدر رهبر گروه صدر در ترکیه به سر می برد و سران بلند پایه ی این گروه چندی پیش علنا اعلام کردند که این حزب از سیاست های مسلحانه ی سابق خود عدول خواهد کرد و مشی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را در دستور کار خود قرار خواهد داد. بعثی ها نیز در شرایط فعلی تلاش خود را برای قانونی کردن حزب خود در عراق متمرکز کرده اند. این که عراق بار دیگر شاهد رسمیت یافتن بعثی ها در صحنه ی سیاسی این کشور باشد یا نه؟ بحثی است که مجال دیگری را می طلبد ولی این مسئله را می توان درک کرد که با توجه به هدف این حزب برای رسمیت یافتن، بعثی ها قاعدتا از هر گونه جنجال آفرینی پرهیز خواهند کرد و نمی توانند پشت این حوادث و انفجارها قرار گرفته باشند.
به هر حال تداوم این وضعیت می تواند عراق را به وضعیتی مشابه وضع سال های قبل بازگرداند. وضعیتی که حضور نیروهای خارجی در این کشور تقویت خواهد شد و دولت در حال تثیبت مالکی را در بغداد با چالش های جدیدی مواجه خواهد کرد. اما از سوی دیگر این نکته را نباید از نظر دور داشت که آمریکایی ها خواه ناخواه در مظان اتهام قرار خواهند گرفت و افکار عمومی عراق را بیش از پیش در ضدیت با آمریکا قرار خواهد داد.
نویسنده:سيدمحمدرضا موسوي
بررسی علل و عوامل بازگشت انتحاریون و شبه نظامیان تروریست به عراق مسئله ای است که این نوشتار در صدد است به تحلیل آن بپردازد و پاسخی مناسب به سوالات موجود در این باره بیابد.
از زمانی که بحران عراق با حمله ی نیروهای آمریکا و غرب به این کشور آغاز شد تا شرایط فعلی که این بحران وارد ششمین سال خود می شود، سه نیرو و جریان به عنوان عوامل نا امنی ها در عراق معرفی شده اند که عبارت اند از:
1- نیروهای وابسته به القاعده و گروه های تروریستی سلفی
2- بقایای حزب بعث
3- برخی گروه های ناراضی عراقی مانند گروه مقتدی صدر و غیره.
بسیاری ازتحلیل گران سعی می کنند که حوادث ماه های اخیر عراق را نیز به نحوی به این سه گروه و مخصوصا دو گروه اول مرتبط نمایند، اما با در نظر داشت برخی فاکتورهای دیگر می توان گزینه های دیگری را نیز به سه گروه فوق اضافه نمود و آن ها را نیز می توان در مظان اتهام قرار داد.
اوضاع عراق در شرایطی به هم ریخته است که نیروهای انگلیسی تا یک ماه دیگر عراق را ترک خواهند کرد. انگلیسی ها بعد از این که آمریکایی ها موفق به امضای یک توافق نامه ی امنیتی با عراقی ها شدند، درخواست خود را برای امضاء یک توافق نامه ی این چنینی با دولت مالکی مطرح کردند. طرحی که رسیدگی به آن به آینده موکول شد و با اعلام رسمی دولت انگلستان مبنی بر خروج نیروهای این کشور از عراق در ظرف یک ماه آینده نشان داد که دیگر این طرح را باید مختومه و پایان یافته تلقی نمود. با پایان یافتن ماموریت نظامی بریتانیا در عراق از یک سو مهم ترین متحد آمریکا در جنگ عراق از این کشور خارج شده و از سوی دیگر این امر به نوبه ی خود به تسریع خروج بسیاری از کشورهای دیگر از عراق نیز منجر خواهد شد. آمریکایی ها هر چند تا سال 2011 در عراق خواهند ماند ولی به نظر می رسد که خروج نیروهای آمریکایی در این مقطع زمانی با منافع واشنگتن در خاورمیانه چندان مطابق نخواهد بود و این احتمال قوی است که باز در آینده شاهد تمدید این توافق نامه امنیتی باشیم. در نظر داشتن این مسئله از یک سو و از سوی دیگر توجه به این نکته که عوامل امنیتی مهم ترین بهانه برای تمدید حضور نظامی آمریکا و غرب در عراق خواهد بود، تا حد زیادی سوء ظن را متوجه نیروهای غربی و مخصوصا ایالات متحده خواهد کرد. در واقع در حوادث و رویدادهای اخیر این آمریکایی ها هستند که بیش از سایرین ذی نفع به شمار می روند.
حوادث ماه های اخیر عراق، این کشور را همچنان به عنوان یک منطقه ی بحرانی نشان خواهد داد و از سوی دیگر فرایند خروج متحدان آمریکا را نیز از عراق کند خواهد کرد. اعتبار این دیدگاه زمانی زیاد می شود که مسائل دیگری مانند تصمیم گروه صدر مبنی برتغییر در سیاست های نظامی این گروه و تلاش حزب بعث برای رسمیت یافتن این حزب در صحنه ی سیاسی عراق را مد نظر داشته باشیم. هم اکنون و در حالی که این نوشتار نگاشته می شود مقتدی صدر رهبر گروه صدر در ترکیه به سر می برد و سران بلند پایه ی این گروه چندی پیش علنا اعلام کردند که این حزب از سیاست های مسلحانه ی سابق خود عدول خواهد کرد و مشی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را در دستور کار خود قرار خواهد داد. بعثی ها نیز در شرایط فعلی تلاش خود را برای قانونی کردن حزب خود در عراق متمرکز کرده اند. این که عراق بار دیگر شاهد رسمیت یافتن بعثی ها در صحنه ی سیاسی این کشور باشد یا نه؟ بحثی است که مجال دیگری را می طلبد ولی این مسئله را می توان درک کرد که با توجه به هدف این حزب برای رسمیت یافتن، بعثی ها قاعدتا از هر گونه جنجال آفرینی پرهیز خواهند کرد و نمی توانند پشت این حوادث و انفجارها قرار گرفته باشند.
به هر حال تداوم این وضعیت می تواند عراق را به وضعیتی مشابه وضع سال های قبل بازگرداند. وضعیتی که حضور نیروهای خارجی در این کشور تقویت خواهد شد و دولت در حال تثیبت مالکی را در بغداد با چالش های جدیدی مواجه خواهد کرد. اما از سوی دیگر این نکته را نباید از نظر دور داشت که آمریکایی ها خواه ناخواه در مظان اتهام قرار خواهند گرفت و افکار عمومی عراق را بیش از پیش در ضدیت با آمریکا قرار خواهد داد.
نویسنده:سيدمحمدرضا موسوي
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا)کابل
avapress.com/vdca.un0k49no65k14.html
پربازدیدترین
مطالب مرتبط
[۱۷ اسد ۱۳۸۸] 
[۱۲ جوزا ۱۳۸۸] 
[۲۴ دلو ۱۳۸۷] 
[۶ قوس ۱۳۸۷] 
