"به نقل از رسانه ها، ناظران سازمان ملل متحد که برای تحقیق درباره حمله اخیر ارتش سوریه به روستای تریمسه رفته‌اند، می‌گویند که به نظر می‌رسد نظامیانی که به ارتش پشت کرده‌اند و مخالفان مسلح دولت، هدف اصلی حمله نیروهای دولتی در روز پنجشنبه گذشته به این روستا بوده‌اند.
یافته‌های اولیه بازرسان سازمان ملل متحد بیشتر با ادعاهای دولت انطباق دارد. دولت سوریه اعلام کرده است که در حمله به تریمسه آنچه که "آشیانه‌های تروریست‌ها" یا مخفیگاه شورشیان خوانده است، هدف قرار گرفته‌اند.
تریمسه در حدود ۲۵ کیلومتری شمال غرب شهر حماه قرار دارد.
یک سخنگوی سازمان ملل متحد در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که در حمله به تریمسه "طیف گسترده‌ای از تسلیحات از جمله خمپاره، توپخانه و تسلیحات کوچک به کار گرفته شده است."
مخالفان دولت، حمله به تریمسه را کشتاری توصیف کرده‌اند که بیش از ۲۰۰ قربانی داشته است، ولی هیچ مدرک قطعی که نشانگر تعداد قابل توجه قربانیان غیرنظامی این حمله باشد، ارائه نکرده‌اند.
با این حال، دولت سوریه تاکید کرده است که این عملیات نظامی، علیه شورشیان انجام شده است.
دولت سوریه اعلام کرده است که عملیات نظامی ویژه ارتش پس از آن انجام شد که مردم محلی گزارش‌های محرمانه‌ای درباره فعالیت تعداد قابل توجهی از شورشیان مسلح در مخفیگاهی در این روستا ارائه کردند.
ارتش سوریه در اطلاعیه‌ای اعلام کرده است که این مخفیگاه (شورشیان) و نیز تعداد قابل توجهی از "افراد مسلح شورشی" نابود شده‌اند. دولت سوریه این شورشیان را "گروه‌های تروریست" می‌خواند.
تلویزیون دولتی سوریه نیز مقادیر قابل توجهی اسلحه و مهمات را نمایش داده که گفته شده است در حمله به تریمسه از شورشیان ضبط شده است."
اوضاع در سوریه را به حدی اسفبار درست کرده اند که دل هر انسانی با شنیدن جنایات جاری در آن کشور اسلامی به درد می آید. کشوری که همه چیز برای خودش داشت و دارد و با تاسف که در ماه های اخیر و در اثر دخالت های مزورانه و ظالمانه برخی از قدرت ها، می رود تا به ویرانه ای تبدیل شود که مورد خواست و رضایت دشمنان دولت و ملت سوریه است.
سوریه دولتی بود مقتدر و دارای ملتی که از دولت خویش راضی و خوشنود بودند. قیام های مردمی و یا بیداری اسلامی در سایر کشورهای افریقایی- عربی، هیچ گونه نسبت و ارتباطی به سوریه و مردم آن نداشت. در این میان و با استفاده از اوضاع به وجود آمده در کشورهای اسلامی- عربی، برخی از قدرت های جهانی در تبانی با بعضی از دولت های فسیل شده عربی، برای بحرانی ساختن اوضاع سوریه و سرنگونی دولت آن، به نقشه کشی های ویرانگر، روی آوردند!
برای ایالات متحده امریکا و برخی از دولت های اروپایی که هیچگاه دل خوشی از دولت سوریه نداشتند، خیزش های مردمی در بسیاری از کشورهای عربی، در واقع بهترین فرصت و زمینه ای شد برای دخالت در سوریه. کشورهای عرب رقیب دولت سوریه نیز با بهره وری از وضعیت به وجود آمده، در تشریک مساعی با امریکا و غرب، با تجهیز و تقویت سریع و برق آسای مخالفان و شورشیان سوری، تا توانستند به وحشت، دهشت و تشنج در این کشور اسلامی دامن زدند.
برخلاف تصور ایالات متحده، غرب و همفکران عربی آنان در منطقه، این بار، دو قدرت برتر منطقه ای، چین و روسیه در برابر نقشه کشی ها و دخالت های آنان ساکت نماندند و با حمایت همه جانبه از دولت و ملت سوریه، مانع از تکرار سناریوی لیبیا در سوریه شدند. جنگ سوریه از یک نگاه، مبارزه صرف این دولت با عده ای شورشی و آشوبگر نیست؛ بلکه در یک افق بالاتر این جنگ، جنگی است تمام عیار میان ایالات متحده و موافقان منطقه ای آن و دولت های چون چین و روسیه و موافقان منطقه ای آنان!
چین و روسیه به خوبی می دانند که پیروزی امریکا و همفکران عرب و غربی آن در نبرد سوریه، در دراز مدت به معنی شکست و تسلیم آنان در برابر نقشه های دخالت جویانه رقیبان خواهد بود و از طرفی نیز مقامات کاخ سفید و شرکای غربی و عربی آن، مطمئن هستند که فرصت و زمینه ای مناسبتر از زمان کنونی، جهت از میدان بدر کردن رقیب و رقیبان، هرگز برای آنان میسر نخواهد شد؛ لذا با همین رویکرد است که بر دامنه دخالت های شان در سوریه افزوده اند و در بیانیه ای که به تازگی از سوی وزارت خارجه امریکا به نشر رسیده، خانم کلینتون، در نقش دایه مهربانتر از مادر، برای قربانیان در منطقه تریمسه سوریه اشک تمساح می ریزد!
اینکه آغازگر جنگ و کشتار در تریمسه دولت سوریه بوده یا مخالفان، این به عهده هیات اعزامی ناظران سازمان ملل است که اخیراً گزارش شان را به رسانه ها نیز داده اند و گفته اند که کشته شدگان، از مخالفان دولت سوریه بوده اند. اما پرسشی که از خانم هیلاری و همفکران ایشان باید کرد این است که منشاء و سرآغاز بحران و آدم کشی در سوریه، چه دولت و کشورهایی بوده و هستند؟! بر اساس آماری که رسانه ها داده اند از آغاز بحران تا کنون در سوریه، پانزده هزار تن از مردم بی گناه این کشور، توسط مخالفان و دولت- شاید- از بین رفته است! و آیا این تعداد از کشته ها، قلب مهربان مادر کلینتون را به درد نمی آورد؟!
عجب از قلب امریکایی و غربی که چنان تربیت شده است که برای عده ای از شورشی در سوریه می سوزد و می تپد؛ اما همین قلب، برای ملت های بی گناه و مظلومی چون ملت بحرین، عراق، فلسطین، یمن، افغانستان و... نه تنها نمی سوزد که از سنگ خارا نیز سخت تر است!!
به هر تقدیر، جنگ در سوریه، جنگی است که خود امریکایی ها، غربی ها و همکاران عرب منطقه ای آنان، بدان دامن زده و آن را شعله ور کرده اند و امروز که عوامل تا به دندان مسلح آنان در روستای تریمسه و سایر نقاط سوریه، به وسیله دولت آن کشور شدیداً کوبیده شده و در منگنه قرار گرفته اند، رسانه های وابسته به امریکا و غرب و دنیای عرب، در چهره دایه های مهربانتر از مادر، "مادربزرگ" هیلاری کلینتون را همراهی می کنند! محض اطلاع باید گفت که جنگ، جنگ است و قرار نیست در آن فقط انسان های بی گناه کشته شود؛ بعضی وقتها شورشیان، آشوبگران، جنایت کاران و عوامل دخالت گران نیز به هلاکت می رسند! این قانون جنگ است، پس زیاد ناراحت و عصبانی نشوید که برای سلامتی تان- آنهم در سن و سال بالا- مضر و خطرساز است.
نویسنده: سید فاضل محجوب
یافته‌های اولیه بازرسان سازمان ملل متحد بیشتر با ادعاهای دولت انطباق دارد. دولت سوریه اعلام کرده است که در حمله به تریمسه آنچه که "آشیانه‌های تروریست‌ها" یا مخفیگاه شورشیان خوانده است، هدف قرار گرفته‌اند.
تریمسه در حدود ۲۵ کیلومتری شمال غرب شهر حماه قرار دارد.
یک سخنگوی سازمان ملل متحد در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که در حمله به تریمسه "طیف گسترده‌ای از تسلیحات از جمله خمپاره، توپخانه و تسلیحات کوچک به کار گرفته شده است."
مخالفان دولت، حمله به تریمسه را کشتاری توصیف کرده‌اند که بیش از ۲۰۰ قربانی داشته است، ولی هیچ مدرک قطعی که نشانگر تعداد قابل توجه قربانیان غیرنظامی این حمله باشد، ارائه نکرده‌اند.
با این حال، دولت سوریه تاکید کرده است که این عملیات نظامی، علیه شورشیان انجام شده است.
دولت سوریه اعلام کرده است که عملیات نظامی ویژه ارتش پس از آن انجام شد که مردم محلی گزارش‌های محرمانه‌ای درباره فعالیت تعداد قابل توجهی از شورشیان مسلح در مخفیگاهی در این روستا ارائه کردند.
ارتش سوریه در اطلاعیه‌ای اعلام کرده است که این مخفیگاه (شورشیان) و نیز تعداد قابل توجهی از "افراد مسلح شورشی" نابود شده‌اند. دولت سوریه این شورشیان را "گروه‌های تروریست" می‌خواند.
تلویزیون دولتی سوریه نیز مقادیر قابل توجهی اسلحه و مهمات را نمایش داده که گفته شده است در حمله به تریمسه از شورشیان ضبط شده است."
اوضاع در سوریه را به حدی اسفبار درست کرده اند که دل هر انسانی با شنیدن جنایات جاری در آن کشور اسلامی به درد می آید. کشوری که همه چیز برای خودش داشت و دارد و با تاسف که در ماه های اخیر و در اثر دخالت های مزورانه و ظالمانه برخی از قدرت ها، می رود تا به ویرانه ای تبدیل شود که مورد خواست و رضایت دشمنان دولت و ملت سوریه است.
سوریه دولتی بود مقتدر و دارای ملتی که از دولت خویش راضی و خوشنود بودند. قیام های مردمی و یا بیداری اسلامی در سایر کشورهای افریقایی- عربی، هیچ گونه نسبت و ارتباطی به سوریه و مردم آن نداشت. در این میان و با استفاده از اوضاع به وجود آمده در کشورهای اسلامی- عربی، برخی از قدرت های جهانی در تبانی با بعضی از دولت های فسیل شده عربی، برای بحرانی ساختن اوضاع سوریه و سرنگونی دولت آن، به نقشه کشی های ویرانگر، روی آوردند!
برای ایالات متحده امریکا و برخی از دولت های اروپایی که هیچگاه دل خوشی از دولت سوریه نداشتند، خیزش های مردمی در بسیاری از کشورهای عربی، در واقع بهترین فرصت و زمینه ای شد برای دخالت در سوریه. کشورهای عرب رقیب دولت سوریه نیز با بهره وری از وضعیت به وجود آمده، در تشریک مساعی با امریکا و غرب، با تجهیز و تقویت سریع و برق آسای مخالفان و شورشیان سوری، تا توانستند به وحشت، دهشت و تشنج در این کشور اسلامی دامن زدند.
برخلاف تصور ایالات متحده، غرب و همفکران عربی آنان در منطقه، این بار، دو قدرت برتر منطقه ای، چین و روسیه در برابر نقشه کشی ها و دخالت های آنان ساکت نماندند و با حمایت همه جانبه از دولت و ملت سوریه، مانع از تکرار سناریوی لیبیا در سوریه شدند. جنگ سوریه از یک نگاه، مبارزه صرف این دولت با عده ای شورشی و آشوبگر نیست؛ بلکه در یک افق بالاتر این جنگ، جنگی است تمام عیار میان ایالات متحده و موافقان منطقه ای آن و دولت های چون چین و روسیه و موافقان منطقه ای آنان!
چین و روسیه به خوبی می دانند که پیروزی امریکا و همفکران عرب و غربی آن در نبرد سوریه، در دراز مدت به معنی شکست و تسلیم آنان در برابر نقشه های دخالت جویانه رقیبان خواهد بود و از طرفی نیز مقامات کاخ سفید و شرکای غربی و عربی آن، مطمئن هستند که فرصت و زمینه ای مناسبتر از زمان کنونی، جهت از میدان بدر کردن رقیب و رقیبان، هرگز برای آنان میسر نخواهد شد؛ لذا با همین رویکرد است که بر دامنه دخالت های شان در سوریه افزوده اند و در بیانیه ای که به تازگی از سوی وزارت خارجه امریکا به نشر رسیده، خانم کلینتون، در نقش دایه مهربانتر از مادر، برای قربانیان در منطقه تریمسه سوریه اشک تمساح می ریزد!
اینکه آغازگر جنگ و کشتار در تریمسه دولت سوریه بوده یا مخالفان، این به عهده هیات اعزامی ناظران سازمان ملل است که اخیراً گزارش شان را به رسانه ها نیز داده اند و گفته اند که کشته شدگان، از مخالفان دولت سوریه بوده اند. اما پرسشی که از خانم هیلاری و همفکران ایشان باید کرد این است که منشاء و سرآغاز بحران و آدم کشی در سوریه، چه دولت و کشورهایی بوده و هستند؟! بر اساس آماری که رسانه ها داده اند از آغاز بحران تا کنون در سوریه، پانزده هزار تن از مردم بی گناه این کشور، توسط مخالفان و دولت- شاید- از بین رفته است! و آیا این تعداد از کشته ها، قلب مهربان مادر کلینتون را به درد نمی آورد؟!
عجب از قلب امریکایی و غربی که چنان تربیت شده است که برای عده ای از شورشی در سوریه می سوزد و می تپد؛ اما همین قلب، برای ملت های بی گناه و مظلومی چون ملت بحرین، عراق، فلسطین، یمن، افغانستان و... نه تنها نمی سوزد که از سنگ خارا نیز سخت تر است!!
به هر تقدیر، جنگ در سوریه، جنگی است که خود امریکایی ها، غربی ها و همکاران عرب منطقه ای آنان، بدان دامن زده و آن را شعله ور کرده اند و امروز که عوامل تا به دندان مسلح آنان در روستای تریمسه و سایر نقاط سوریه، به وسیله دولت آن کشور شدیداً کوبیده شده و در منگنه قرار گرفته اند، رسانه های وابسته به امریکا و غرب و دنیای عرب، در چهره دایه های مهربانتر از مادر، "مادربزرگ" هیلاری کلینتون را همراهی می کنند! محض اطلاع باید گفت که جنگ، جنگ است و قرار نیست در آن فقط انسان های بی گناه کشته شود؛ بعضی وقتها شورشیان، آشوبگران، جنایت کاران و عوامل دخالت گران نیز به هلاکت می رسند! این قانون جنگ است، پس زیاد ناراحت و عصبانی نشوید که برای سلامتی تان- آنهم در سن و سال بالا- مضر و خطرساز است.
نویسنده: سید فاضل محجوب
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
