پارلمان افغانستان، به دلیل انتقادات فراوانی که بر نحوه عملکرد، مدیریت، زد و بندهای داخلی و... آن وجود دارد، همواره در معرض آزمون های دشواری قرار گرفته و هر بار نیز با حجم بیشتری از انتقادات آگاهان و ناظران مواجه شده است.
و از جانب دیگر، هر امر مهمی که به نحوی به امور مربوط به صلاحیت های مجلس و سنا ارتباط دارد نوعی آزمون برای آن به حساب آمده و ناظران با دقت و وسواس فراوان آن را دنبال می کنند؛ تا شاید مجلس و نمایندگان آن، کاری خلاف آمد عادت انجام دهند تا اندکی به شعارها و خط مشی های اولیه ای که از سوی آنها در دوران انتخابات به خورد خرد جمعی داده می شد سنخیت و همخوانی داشته باشد.
این همه اما در حالی است که مجلس بارها به صورت غیرمنتظره ای برخلاف تصمیم های اولیه خویش عمل کرده و آشکارا بر تصمیمات و مصوبات خود پای نهاده و یا به نحوی آنها را نادیده انگاشته و به فراموشی سپرده است.
نمونه روشن این مدعا، صف بندی هایی است که در آستانه برگزاری لویه جرگه سنتی از سوی رییس جمهور کرزی، از جانب نمایندگان مجلس انجام شد و براساس مصوبه رسمی آنها، هیچیک از وکلا نباید قاعدتا در آن جرگه اشتراک می کردند؛ اما آنچه عملا رقم خورد، نوعی دوگانگی غیرقابل توجیهی بود که شماری قابل توجه از نمایندگان با شرکت خود در اجلاس جرگه، از وضعیت حاکم بر جو مجلس به نمایش گذاشتند و این دوگانگی حتا تاکنون نیز به ویژه در خصوص موضوعاتی که مربوط به تعامل یا تقابل حکومت و مجلس می شود همچنان به عنوان یک خط آشکار، به حیات خود ادامه داده است.
اکنون این امر، با در دستور کار قرار گرفتن پیمان استراتژیک با امریکا، دو راهی دیگری را فراروی مجلسی ها قرار داده است.
نمایندگان مجلس به روز چهارشنبه (3 جوزا) فیصله کردند که در اجلاس بعدی این مجلس، بررسی پیمان استراتژیک با امریکا دستور کار اصلی مجلس نمایندگان باشد؛ مساله ای که با وجود مخالفت های شماری از نمایندگان نهایتا از سوی آنان، در نظر گرفته شد.
با این حساب، مجلس روز شنبه آینده یکی دیگر از روزهای دشوار خود را تجربه خواهد کرد؛ روزی که قرار است طی آن در خصوص یکی از مهم ترین موضوعات حیات سیاسی افغانستان از ده سال پیش تاکنون و همچنین ده سال آینده کشور، تصیم گیری خواهد شد.
همه چیز به یک "آری" یا "نه" نمایندگان بستگی خواهد داشت. اگرچه هنوز روشن نیست در صورتی که این تصمیم "نه" باشد، چه بار و پیامد سیاسی یا حقوقی در پی خواهد داشت؛ اما رای "آری" مسلما همان چیزی است که رییس جمهور، مشاور امنیت ملی او و مقام های امریکایی را بی نهایت خوشحال خواهد کرد؛ اما مشخص نیست که در صورت مثبت بودن این تصمیم، واقعا چه سرنوشتی انتظار افغانستان را خواهد کشید؟
ده سال اخیر آیا باردیگر و البته شاید در مقیاسی بسیار گسترده تر، تکرار خواهد شد؛ یا نه آنگونه که شعار داده شده و عنوان می شود آغاز دیگری برای حیات سیاسی افغانستان بر مبنای استقلال و حاکمیت ملی و پیشرفت و توسعه اقتصادی و... رقم خواهد خورد.
آنچه به بدبینی ها در این زمینه دامن می زند همان چیزی است که در ده سال گذشته با تلخکامی فراوان، تجربه شد؛ تجربه ای که اگر ده سال دیگر نیز تمدید شود، چیزی جز ویرانه ای غم انگیز و مصیبت بار برای این ملت از هم گسیخته باقی نخواهد ماند.
از جانب دیگر، ابهامات و دوگانگی های موجود در متن پیمان و همچنین موکول کردن پیمانی مبهم تر و خطرناک تر دیگری به نام پیمان امنیتی به یک سال دیگر، بر حجم این بدبینی ها می افزاید.
آیا با این حساب نمایندگان مجلس حاضر خواهند شد با یک "آری" به این سند، نام خود را به لیست مردان نه‌چندان خوشنام سیاست افغانستان بیافزایند و خود را در معرض داوری نسل های آینده قرار دهند؟
تصمیم دشواری است و درست به همین سبب است که می توان گفت پیمان استراتژیک، آزمونی دیگر برای مجلس نمایندگان است.
نویسنده: احسان الله وطندوست
و از جانب دیگر، هر امر مهمی که به نحوی به امور مربوط به صلاحیت های مجلس و سنا ارتباط دارد نوعی آزمون برای آن به حساب آمده و ناظران با دقت و وسواس فراوان آن را دنبال می کنند؛ تا شاید مجلس و نمایندگان آن، کاری خلاف آمد عادت انجام دهند تا اندکی به شعارها و خط مشی های اولیه ای که از سوی آنها در دوران انتخابات به خورد خرد جمعی داده می شد سنخیت و همخوانی داشته باشد.
این همه اما در حالی است که مجلس بارها به صورت غیرمنتظره ای برخلاف تصمیم های اولیه خویش عمل کرده و آشکارا بر تصمیمات و مصوبات خود پای نهاده و یا به نحوی آنها را نادیده انگاشته و به فراموشی سپرده است.
نمونه روشن این مدعا، صف بندی هایی است که در آستانه برگزاری لویه جرگه سنتی از سوی رییس جمهور کرزی، از جانب نمایندگان مجلس انجام شد و براساس مصوبه رسمی آنها، هیچیک از وکلا نباید قاعدتا در آن جرگه اشتراک می کردند؛ اما آنچه عملا رقم خورد، نوعی دوگانگی غیرقابل توجیهی بود که شماری قابل توجه از نمایندگان با شرکت خود در اجلاس جرگه، از وضعیت حاکم بر جو مجلس به نمایش گذاشتند و این دوگانگی حتا تاکنون نیز به ویژه در خصوص موضوعاتی که مربوط به تعامل یا تقابل حکومت و مجلس می شود همچنان به عنوان یک خط آشکار، به حیات خود ادامه داده است.
اکنون این امر، با در دستور کار قرار گرفتن پیمان استراتژیک با امریکا، دو راهی دیگری را فراروی مجلسی ها قرار داده است.
نمایندگان مجلس به روز چهارشنبه (3 جوزا) فیصله کردند که در اجلاس بعدی این مجلس، بررسی پیمان استراتژیک با امریکا دستور کار اصلی مجلس نمایندگان باشد؛ مساله ای که با وجود مخالفت های شماری از نمایندگان نهایتا از سوی آنان، در نظر گرفته شد.
با این حساب، مجلس روز شنبه آینده یکی دیگر از روزهای دشوار خود را تجربه خواهد کرد؛ روزی که قرار است طی آن در خصوص یکی از مهم ترین موضوعات حیات سیاسی افغانستان از ده سال پیش تاکنون و همچنین ده سال آینده کشور، تصیم گیری خواهد شد.
همه چیز به یک "آری" یا "نه" نمایندگان بستگی خواهد داشت. اگرچه هنوز روشن نیست در صورتی که این تصمیم "نه" باشد، چه بار و پیامد سیاسی یا حقوقی در پی خواهد داشت؛ اما رای "آری" مسلما همان چیزی است که رییس جمهور، مشاور امنیت ملی او و مقام های امریکایی را بی نهایت خوشحال خواهد کرد؛ اما مشخص نیست که در صورت مثبت بودن این تصمیم، واقعا چه سرنوشتی انتظار افغانستان را خواهد کشید؟
ده سال اخیر آیا باردیگر و البته شاید در مقیاسی بسیار گسترده تر، تکرار خواهد شد؛ یا نه آنگونه که شعار داده شده و عنوان می شود آغاز دیگری برای حیات سیاسی افغانستان بر مبنای استقلال و حاکمیت ملی و پیشرفت و توسعه اقتصادی و... رقم خواهد خورد.
آنچه به بدبینی ها در این زمینه دامن می زند همان چیزی است که در ده سال گذشته با تلخکامی فراوان، تجربه شد؛ تجربه ای که اگر ده سال دیگر نیز تمدید شود، چیزی جز ویرانه ای غم انگیز و مصیبت بار برای این ملت از هم گسیخته باقی نخواهد ماند.
از جانب دیگر، ابهامات و دوگانگی های موجود در متن پیمان و همچنین موکول کردن پیمانی مبهم تر و خطرناک تر دیگری به نام پیمان امنیتی به یک سال دیگر، بر حجم این بدبینی ها می افزاید.
آیا با این حساب نمایندگان مجلس حاضر خواهند شد با یک "آری" به این سند، نام خود را به لیست مردان نه‌چندان خوشنام سیاست افغانستان بیافزایند و خود را در معرض داوری نسل های آینده قرار دهند؟
تصمیم دشواری است و درست به همین سبب است که می توان گفت پیمان استراتژیک، آزمونی دیگر برای مجلس نمایندگان است.
نویسنده: احسان الله وطندوست
منبع : خبرگزاری آوا_ کابل
