رای سفید نمایندگان مجلس، روی سیاه مجلس نمایندگان!

بن بست در انتخابات داخلی مجلس نمایندگان، اکنون دیگر به رسمی رایج و رویکردی معمول تبدیل شده است. نمایندگان به راحتی قادر اند دور باطلی را رقم بزنند که در آن حتا خوش شانس ترین نامزدها نیز نتوانند از تله مجموعه ای قابل توجه از آرای سفید و باطل، جان سالم بدر برده و گوی سبقت و پیروزی را از دیگران بربایند.
این موضوع، دیگر نمی تواند یک مساله حیثیتی شرم آور و خجل کننده برای حیثیت حقوقی و سیاسی مجلس و نمایندگان آن باشد.
هر یک از طیف های درون پارلمانی که بر اساس تقسیم بندی های سخیف و سطحی نظیر قومیت، ملیت، سمت و حزب سیاسی به گروه های گوناگون تقسیم می شوند، با اعمال شماری قابل توجه از آرای سفید و باطل، می توانند حریف را از دست یافتن به هدف تعیین شده و مورد نظر بازدارند.
در سلسله ای از دوره های انتخاباتی که از روز یکشنبه هفته جاری در درون مجلس برای گزینش اعضای هیات اداری مجلس نمایندگان آغاز شده و قرار است طی آن، معاونان اول و دوم رییس مجلس و نیز دو منشی اول و دوم آن برگزیده شوند با برگزاری انتخابات روز چهارشنبه، این مجلس ششمین دوره انتخابات داخلی خود را در آغاز دومین سال کاری اش پشت سر گذاشت؛ اما در این دوره نیز نمایندگان موفق نشدند سمت معاونت دوم این مجلس را پر کنند و قرار شد این سیر، بار دیگر به روز شنبه هفته آینده دنبال شود.
این در حالی است که سیستم کاندیداتوری در پست های هیات اداری مجلس، به لحاظ حقوقی نیز دچار یک اشکال جدی است. دو نامزدی که از میان یک مجموعه نامزدها، دارای بیشترین میزان آرا هستند؛ اما قادر به تکمیل 50+1 رای نیستند و به دور دوم انتخابات راه پیدا می کنند،‌ بر اساس اصول وظایف داخلی مجلس، بار دیگر برای یک مرحله دیگر شانس خود را می آزمایند، این در حالی است که در مرحله بعدی نیز همین افراد با همان ایده ها و آرمان ها و نیز همان تعداد از رای دهندگان هستند؛ پس چه لزومی به تکرار امری است که یکبار در دور نخست، مورد آزمون قرار گرفته است؟
دیروز سه شنبه با به بن بست رسیدن انتخابات،‌ برخی از نمایندگان هشدار دادند که پیش بینی می شود مجلس باردیگر دستخوش چند دستگی و تشنج گردد؛ بنابراین برای مدتی باید روند انتخاب معاون دوم مجلس، به تعویق انداخته شود و به موضوعات دیگری نظیر بودجه، وزرای باقیمانده و... پرداخته شود؛ اما این پیشنهاد بدون ابراز نظری رسمی از سوی نمایندگان، عملا مسکوت گذارده شد.
به روز پنجشنبه نیز برخی از نمایندگان کسانی که آرای سفید و باطل استفاده می کنند را متهم به در انحصار گرفتن مجلس کرده و با عصبانیت تهدید کردند که نمایندگان نباید دیگر در این روند شرکت کنند و پست معاونت دوم برای همیشه خالی بماند؛ اما این خواست نیز مورد توجه قرار نگرفت.
این نخستین بار نیست که روند انتخاب اعضای هیات رییسه مجلس،‌ دچار بن بست می شود. در آغاز اولین سال کاری مجلس شانزدهم نیز نمایندگان، حدودا یکماه مشغول انتخاب رییس مجلس بودند و سرانجام با انتخاب مصلحتی عبدالرووف ابراهیمی، به دور باطل زورآزمایی های هواداران و مخالفان حکومت، پایان داده شد.
انتقام جویی های قومی و اختلافات درون جناحی از جمله عمده ترین دلایل شکست کاندیداها در انتخابات داخلی مجلس است.
اکنون توازن قومیتی نیز هیات اداری مجلس، دستخوش دگرگونی شده و شماری از ناظران از اوج گرفتن تنش های قومی در درون مجلس نمایندگان، هشدار می دهند.
از سوی دیگر، سخن بر سر این است مجلسی که برای گزینش اعضای هیات اداری خود دچار مشکلی تا این مایه نگران کننده گردد، چگونه خواهد توانست از عهده بن بست های دست و پاگیر سیاسی، امنیتی و اقتصادی کشوری و درون دولتی، پیروز و سربلند بیرون آید؟
سخنان تنش زای رییس جمهور کرزی در روز نخست افتتاح مجلس می توانست با ظهور پرقدرت و مبتکرانه نمایندگان مجلس در سال دوم کاری خود، ضرب صفر شود؛ اما با شش بار انتخابات و موکول کردن آن به دور هفتم، عملا نشان داده شد که نمایندگان و هیات مدیره مجلس، عزمی برای مدیریت بحران های کشوری در سطح کلان ندارند و نمی توان از آنها انتظار احقاق حقوق مردم در بازی های پشت پرده جاری در مورد سرنوشت ملت را انتظار داشت.



نویسنده: احسان الله وطندوست