سیده نفیسه صاحب کرامات بسیار بود و اهل مصر به کرامات و عبادات و دعاهای او بسیار معتقد بودند، هنگامی که شافعی فوت کرد، بر حسب وصیتش جنازه او بر گِرد خانه نفیسه طواف دادند.
سیده نفیسه بنت حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابیطالب که در مصر مدفون است و مزارش زیارتگاه خاص و عام است و به «طاهره» و «کریمه الدارین» مشهور است، درسال 145 هجری در مکه متولد شد و جوانی خویش را در مدینه منوره با زهد و عبادت به سر برد. سیده نفیسه با اسحاق المؤتمن پسر امام جعفر صادق (ع) ازدواج کرد و ثمر این ازدواج یک فرزند دختر و یک فرزند پسر گردید. وی سپس در سال 193 هجری همراه با همسر و فرزندانش به مصر مهاجرت کرد و هفت سال در آنجا به سر برد.
سیده نفیسه از بانوان عابد، صالح، زاهد، پرهیزگار، و حافظ و مفسر قرآن بوده، روایت شده که شافعی (مؤسس و پیشوای مذهب شافعی و سومین امام از ائمه اهل سنت و معروف به “امام شافعی”) هرگاه وارد مصر می شد به محضر او می رفت و استماع حدیث می کرده است. سیده نفیسه صاحب کرامات بسیار بود و اهل مصر به کرامات و عبادات و دعاهای او بسیار معتقد بودند، هنگامی که شافعی فوت کرد، بر حسب وصیتش جنازه او بر گِرد خانه نفیسه طواف دادند. ابن عنبه می نویسد: سیده نفیسه برای مردم مصر بسیار عظیم الشأن است و به نام او قسم یاد می کنند و برایش نذر می کنند.(عمده الطالب، ص90)
دراحوالات این بانوی بزرگوار گفته اند که روزها را روزه می داشت و شبها را به عبادت به سر می برد ودردوران حیات با برکتشان سی مرتبه به حج مشرف شدند. زینب دختر یحیی دختربرادر سیده نفیسه می گوید: چهل سال خدمت عمه خود نفیسه را نمودم و هرگز ندیدم که شب بخوابد یا روز افطار کند.
در مدت اقامت وی در مصر، کرامات بسیاری از ایشان نقل شده است و اهالی مصر ارادت خاصی به این بانوی بزرگوار داشتند. هنگامی که سیده نفیسه در رمضان سال208 در مصر از دنیا رفت، همسرش اراده کرد که جسد شریف وی را به مدینه انتقال داده و در قبرستان بقیع دفن نماید، ولی اهالی مصر جهت تبرک و تیمن درخواست کردند که او در مصر مدفون شود. سرانجام سیده را در مزار «درب السباع» در مصر به خاک سپردند و بسیاری از صلحا و اولیاء به زیارت مزار شریفش می رفته اند که میتوان از ابی الحسن دینوری، ابوبکر احمد بن نصر دقاق، قاضی بکار بن قتیبه و... نام برد.
مقریزی می نویسد: «چند مکان در مصر است که به اجابت دعا معروف است و یکی از آن اماکن قبر سیده نفیسه است»
سید امین، نفیسه را در زمره اعیان شیعه ذکرکرده است. (اعیان الشیعه، ج10، ص237)
عمر رضا کحاله می گوید: از بانوان عابد وصالح و زاهد و پرهیزگار بود. (اعلام النساء، ج5، ص187)
منبع: ریاحین الشریعه درترجمه دانشمندان بانوان شیعه، شیخ ذبیح الله محلاتی، ج5، ص85
سیده نفیسه از بانوان عابد، صالح، زاهد، پرهیزگار، و حافظ و مفسر قرآن بوده، روایت شده که شافعی (مؤسس و پیشوای مذهب شافعی و سومین امام از ائمه اهل سنت و معروف به “امام شافعی”) هرگاه وارد مصر می شد به محضر او می رفت و استماع حدیث می کرده است. سیده نفیسه صاحب کرامات بسیار بود و اهل مصر به کرامات و عبادات و دعاهای او بسیار معتقد بودند، هنگامی که شافعی فوت کرد، بر حسب وصیتش جنازه او بر گِرد خانه نفیسه طواف دادند. ابن عنبه می نویسد: سیده نفیسه برای مردم مصر بسیار عظیم الشأن است و به نام او قسم یاد می کنند و برایش نذر می کنند.(عمده الطالب، ص90)
دراحوالات این بانوی بزرگوار گفته اند که روزها را روزه می داشت و شبها را به عبادت به سر می برد ودردوران حیات با برکتشان سی مرتبه به حج مشرف شدند. زینب دختر یحیی دختربرادر سیده نفیسه می گوید: چهل سال خدمت عمه خود نفیسه را نمودم و هرگز ندیدم که شب بخوابد یا روز افطار کند.
در مدت اقامت وی در مصر، کرامات بسیاری از ایشان نقل شده است و اهالی مصر ارادت خاصی به این بانوی بزرگوار داشتند. هنگامی که سیده نفیسه در رمضان سال208 در مصر از دنیا رفت، همسرش اراده کرد که جسد شریف وی را به مدینه انتقال داده و در قبرستان بقیع دفن نماید، ولی اهالی مصر جهت تبرک و تیمن درخواست کردند که او در مصر مدفون شود. سرانجام سیده را در مزار «درب السباع» در مصر به خاک سپردند و بسیاری از صلحا و اولیاء به زیارت مزار شریفش می رفته اند که میتوان از ابی الحسن دینوری، ابوبکر احمد بن نصر دقاق، قاضی بکار بن قتیبه و... نام برد.
مقریزی می نویسد: «چند مکان در مصر است که به اجابت دعا معروف است و یکی از آن اماکن قبر سیده نفیسه است»
سید امین، نفیسه را در زمره اعیان شیعه ذکرکرده است. (اعیان الشیعه، ج10، ص237)
عمر رضا کحاله می گوید: از بانوان عابد وصالح و زاهد و پرهیزگار بود. (اعلام النساء، ج5، ص187)
منبع: ریاحین الشریعه درترجمه دانشمندان بانوان شیعه، شیخ ذبیح الله محلاتی، ج5، ص85
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
avapress.net/vdcfmcdm.w6detagiiw.html
پربازدیدترین
مطالب مرتبط
[۱۸ ثور ۱۳۹۱] 
[۲۱ حمل ۱۳۹۱] 
[۱۵ حوت ۱۳۹۰] 
[۱۱ ثور ۱۳۹۱] 
