جوانان کار و نان می خواهند نه نام و تشریفات!

کابینه جمهوری اسلامی افغانستان سال ۱۳۹۶ را با عنوان سال کار جوانان اعلام کرد و همچنین به وزارت کار دستور داد که در ماه عقرب سال آینده هفته ای را به نام صنایع داخلی و سرمایه گذاری در تقویم درج کند.
به گزارش رسانه ها، طرح تقویم سال ۱۳۹۶ هجری شمسی توسط وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین به جلسه کابینه ارایه و خاطر نشان گردید که این طرح به همکاری اداره جیودیزی و کارتوگرافی ترتیب گردیده و در آن رخصتی‌های عمومی، روزهای ملی و مذهبی، تاریخی و بین‌المللی در نظر گرفته شده‌است.
رسم است که در بسیاری از کشورها از این کارهای نمایشی و تشویقی می کنند و سالها و ماه ها و هفته های موجود در تقویم کشور را با عناوین و پیشوند و پسوندهایی همراه می کنند. اما نکته قابل دقت و توجه در این است که کابینه دیگر کشورها وقتی که سالی یا فصل و یا ماه و هفته ای را برای پدیده ها و مناسبت هایی در نظر می گیرند و نامگذاری می کنند، این عمل نیک و پسندیده را با پشتوانه عملی و رفتاری و نیز با صداقت و وجدان مسئول و متعهد انجام می دهند و به هیچ عنوان قصد فریب و آزار افکار عمومی قشر خاص و گروه و دسته ای از مردم خویش را ندارند.
به عنوان مثال در یکی از کشورهای مسئول و متعهد در قبال مردم خویش، سالی یا فصلی را به نام "سال و فصل تلاش و سازندگی" نام گذاری می کنند و در این سال یا فصل، همه آحاد آن کشور از رئیس جمهور گرفته تا گارگران خدمات عامه، برای سازندگی کشور خویش سخت و مجدانه تلاش شبانه روزی می کنند.
کابینه کشوری که این نام را برای سال و فصلی انتخاب کرده اند، در قدم نخست خود تلاش بی وقفه و شبانه روزی را بر همه اعضا واجب و ضروری می داند و بواقع هم در این جهت و راستا سعی همه جانبه می کنند؛ تا خود الگویی باشند برای مردمی که توقع خدمتگذاری و کار صادقانه از دولت خویش را دارند و مردم نیز با مشاهده صداقت در گفتار و رفتار مسئولان مملکتی خویش، با تلاش مضاعف و اشتیاق بالا به امر سازندگی کشور خویش مشغول شوند.
اصول کار همین است که زمانی که سران و دولتمردان، توقع کار و تلاش و از خودگذری را از مردم دارند، خود در صف نخست از تلاش و کار و خودگذری باید قرار داشته باشند و گر نه حکایت آن نصیحت کننده ای می شود که یکسره به دیگران پند و اندرز می دهد و اما خود به چیزهایی که می گوید عمل نمی کند! واضح است که مردم نیز به یک چنین سران و دولتمردانی که خود اهل هیچ گونه صداقت و تلاش و خودگذری برای مردم و میهن شان نیستند، کمترین توجه را نمی کنند و به فیصله ها و فرمان ها و نامگذاری های بی روح و بدون پشتوانه عملی و تطبیقی آنها وقعی نمی گذارند و اعتماد نمی کنند.
سران افغانستان به خوبی می دانند که مشکل اصولی و اساسی و اساساً عمده معضل و مشکل این کشور و این مردم، ناامنی های مفرط و گسترده ای است که هر روز دامنه آن گسترده تر و فراگیر تر می شود؛ به گونه ای که حال و انگیزه زندگی کردن و زنده ماندن و تلاش برای بقا و آینده را از آنان گرفته است.
مردمی بسان مردم افغانستان، در قدم نخست از دولتمردان شان این توقع را دارند تا همه ی تلاش و توان و امکانات مادی و معنوی خویش را بکار گیرند و امنیت و ثبات سراسری را به این مرز و بوم بر گردانند. همه می دانند که مشکل، مشکل امنیت و ثبات است و تا این موضوع به شکل ریشه ای و اساسی، حل و فصل نشود، هیچ کاری در این کشور به سامان نخواهد رسید.
نام و نشان گذاری سال و فصل و ماه و هفته و روز برای پدیده های مختلف در افغانستان زمانی کارساز و جوابگو است که در قدم نخست امنیت و ثبات سراسری در همه ی ولایات کشور حاکم شود؛ تا در سایه صلح و امنیت و ثبات همیشگی و دایمی، مردم و مسئولان با همه ی توان و انرژی و با شور و اشتیاق، به تلاش برای سازندگی و بالندگی خود و کشور خویش همت گمارند.
به نظر می رسد کابینه محترم کشور بجای نامگذاری سال ۱۳۹۶ و یا امثال آن از فصل و ماه و هفته و روز، بنام سال کار جوانان و یا سال صنایع داخلی و سرمایه گذاری و از این قبیل، اولاً سال جدید را بنام سال تلاش برای برقراری صلح و ثبات در همه ی افغانستان، نامگذاری کند و پس از آن به محض همین نامگذاری خشک و خالی بسنده نکند و با همه ی توشه و توان و امکانات برای آوردن ثبات و امنیت در کشور تلاش بی وقفه و شبانه روزی کند و به عنوان یک پیشنهاد این زمستان را که فرصت بسیار مناسب برای ریشه کن کردن داعش و سایر گروه های تروریستی در کشور است، مفت و رایگان از دست ندهد.
حال اگر دولت و حکومت ما این کارها را کرد و با تلاش بی وقفه برای برقراری ثبات و امنیت توانست در این زمینه دستآوردی داشته باشد، اعتماد مردم نیز به طور اتومات به دولتمردان بر می گردد و سرمایه گذاران داخلی و خارجی نیز با اشتیاق در افغانستان سرمایه گذاری می کنند و در سایه آن، صنایع داخلی نیز رشد می کند و در نتیجه گراف بیکاری جوانان نیز سیر نزولی خویش را در پیش می گیرد و دیگر لازم نیست تا کابینه محترم به خود زحمت دهد و سالی را به عنوان کار جوانان و یا رشد صنایع داخلی و امثال آن در تقویم این مرز و بوم مرق