خبرها حاکی از عدم توافق بر سر چوکات ساختاری دولت وحدت ملی دارد. طبق گزارش رسانه ها، کار دو کمیته کمیسیون وحدت ملی، که درباره چگونگی ایجاد حکومت وحدت ملی و لویه جرگه گفتگو می کردند، به پایان رسید.
اما کمیته سوم که در باره ساختار حکومت آینده گفتگو می کند، تا کنون به توافق نهایی نرسیده است و اعضای این کمیته پس از گفتگو با رهبران شان کارشان را دوباره آغاز خواهند کرد. این کمیته که روی چگونگی ساختار حکومت وحدت ملی گفتگو می کرد، تا کنون پس از چند روز روی چند مورد مهم به توافق نرسیده اند.
فاضل سانچارکی؛ سخنگوی دسته انتخاباتی عبدالله عبدالله می گوید:" روی محور پست اجرایی و میکانیزم گزینش مقام های دولتی به اساس شایسته سالاری توافق صورت گرفته است. همچنین کمیته ای که اعضای هردو دسته انتخاباتی روی یکجا ساختن برنامه های هردو نامزد باهم گفتگو و بحث کردند، نیز به توافق رسیدند.
اما سومین کمیته که کمیته ساختار چارچوب حکومت وحدت ملی است، اعضای هردو دسته انتخاباتی پس از شش روز گفتگو روی چند مورد اساسی تا کنون به توافق نرسیده اند. چرا که موارد بسیارمهم و کلیدی است، بنابراین با توجه به اهمیت این موضوعات، اعضای این کمیته تصمیم گرفتند این موضوع را به رهبری هر دو تیم ارجاع دهند."
عدم توافق بر سر ساختار چهارچوب حکومت وحدت ملی که در واقع تمام بحث و جنجال نیز برسر آن است، در حالی است که اوضاع و شرایط سیاسی و امنیتی و اقتصادی کشور، ابداً دوره مطلوبی را تجربه نمی کنند.
در حالیکه تمام نگاهها اعم از دولت و ملت و جامعه جهانی بر نتیجه کاری کمیته سوم متمرکز شده و همه امیدوارند تا رهبری هر دو تیم انتخاباتی، بر اساس مصلحت مردم و کشور، روی برنامه های ساختاری چوکات حکومت وحدت ملی به توافق اصولی برسند، با تاسف رسانه های کشور اخباری را به سمع و نظر مردم می رسانند که ابداً خوشایند نبوده و حکایت از دامنه دار شدن بحرانهای مختلف در کشور دارد.
تهدید قطع کمکهای مالی و غیره به وسیله جامعه جهانی در صورت عدم توافق نامزدان و به درازا کشیده شدن پروسه گفتمان دولت وحدت ملی، در کنار اوضاع بسیار وخیم اقتصادی، سیاسی و امنیتی، مردم را سراسیمه و نگران کرده است.
نگرانی مردم از اینکه مبادا کشور برای بار چندم به سمت و سوی بحرانهای مهار نشدنی دهه های پیشین باز گردد، آرام و قرار از آنان گرفته است. مردم پس از چند دهه جنگ و ویرانی و بحران، حدود چند سالی است که با امنیتی نسبتاً بهتر از هر دوره دیگر حکومتی، به زندگی ساده خویش مشغول اند و همین امنیت نسبی و اوضاع نه چندان مطلوب امنیتی و اقتصادی را غنیمت دانسته و به هیچ عنوان نمی خواهند اوضاع بد تر از اینی که هست می شود.
چنانچه بارها یادآور شده ایم مردم افغانستان تا کنون و شاید درطول عرض و اعصار و قرون، آنچه که مربوط به آنان و رسالت و مسئولیت مردمی شان می شده، خوب و درست و در مواردی هم عالی عمل کرده اند. مردم افغانستان همواره چند قدم جلوتر از رهبران و حاکمان شان بوده و همیشه و در هر زمینه و زمانی از آنها بهتر و مسئولانه تر عمل کرده اند!.
اما با همه ی اینها این مردم نجیب و قدرشناس، در طول سالها و از جانب بسیاری از رهبران و حاکمان سیاسی خویش، مورد بی مهری و بی اعتنایی های مفرط و ظالمانه قرار گرفته اند. تا این زمان که باز مردم همان مردم است و با تاسف، تغییری هم در زمامداران و رهبران و حاکمان رونما نشده است.
حدود چند ماه از وقت قانونی و موعد مقرر برای انتخابات ریاست جمهوری در کشور می گذرد و در این مدت نه چندان کوتاه، ضربه های های بسیار مهلک و کشنده ای به اقتصاد کلی کشور و در نتیجه آن به وضعیت کسب و کار و اوضاع معیشتی مردم وارد آمده و این در حالی است که دو تیم محترم انتخاباتی و حکومت به عنوان حامی یکی از تیمها، کوچکترین توجهی مشکلات و معضلات طاقت فرسا و استخوان سوز مردم ندارند!.
ناگفته پیداست که هم حکومت و هم رهبران و هم اطرافیان آنان، هیچکدام مشکلات معیشتی مردم را نداشته و تجربه نکرده اند تا بدانند مردم در این دوره قهر و لج قدرت خواهی آنها چه می کشند!.
واقعیت آن است که رهبران و حکومتیان چه می دانند که بیکار ماندن هزاران مرد و زن که هر کدام نفقه آور یک خانواده ۸-۱۰ نفره می باشند، چه دردی طاقت فرسایی بوده و چه مشکلاتی را با خود به همراه دارد!.
طبق آخرین خبرها، جامعه جهانی و بسیاری از کشورهای کمک کننده دیگر به دولت و ملت افغانستان، تهدید کرده اند که اگر حکومت و نامزدان ریاست جمهوری، نخواهند در کوتاه مدت به توافق برسند، با قطع هر گونه کمک مواجه خواهند شد.
مسلماً قطع هر گونه کمک در شرایط کنونی، بیشتر از آنکه به دولت و حکومت و تیمهای انتخاباتی، ضربه وارد کند، زودتر از آن، معیشت مظلوم و دسترخوانهای خالی مردم افغانستان را نشانه خواهد گرفت؛ چرا که رهبران و حکومتیان، آنقدر ثروت و امکانات دارند و ذخیره کرده اند که قطع هر نوع کمکی لااقل در این زودیها، اثر چندانی بالای آنها و اطرافیان شان نداشته باشد.
به نظر می رسد زمان آن رسیده است که حکومت و رهبری دو تیم انتخاباتی، بیشتر از این سرنوشت مردم را به گروگان نگیرند و با دست برداشتن از قهر ولجهای کودکانه، شالوده یک نظام وحدت ملی را پی بریزند.
نویسنده: سید فاضل محجوب؛ سردبیر روزنامه انصاف
اما کمیته سوم که در باره ساختار حکومت آینده گفتگو می کند، تا کنون به توافق نهایی نرسیده است و اعضای این کمیته پس از گفتگو با رهبران شان کارشان را دوباره آغاز خواهند کرد. این کمیته که روی چگونگی ساختار حکومت وحدت ملی گفتگو می کرد، تا کنون پس از چند روز روی چند مورد مهم به توافق نرسیده اند.
فاضل سانچارکی؛ سخنگوی دسته انتخاباتی عبدالله عبدالله می گوید:" روی محور پست اجرایی و میکانیزم گزینش مقام های دولتی به اساس شایسته سالاری توافق صورت گرفته است. همچنین کمیته ای که اعضای هردو دسته انتخاباتی روی یکجا ساختن برنامه های هردو نامزد باهم گفتگو و بحث کردند، نیز به توافق رسیدند.
اما سومین کمیته که کمیته ساختار چارچوب حکومت وحدت ملی است، اعضای هردو دسته انتخاباتی پس از شش روز گفتگو روی چند مورد اساسی تا کنون به توافق نرسیده اند. چرا که موارد بسیارمهم و کلیدی است، بنابراین با توجه به اهمیت این موضوعات، اعضای این کمیته تصمیم گرفتند این موضوع را به رهبری هر دو تیم ارجاع دهند."
عدم توافق بر سر ساختار چهارچوب حکومت وحدت ملی که در واقع تمام بحث و جنجال نیز برسر آن است، در حالی است که اوضاع و شرایط سیاسی و امنیتی و اقتصادی کشور، ابداً دوره مطلوبی را تجربه نمی کنند.
در حالیکه تمام نگاهها اعم از دولت و ملت و جامعه جهانی بر نتیجه کاری کمیته سوم متمرکز شده و همه امیدوارند تا رهبری هر دو تیم انتخاباتی، بر اساس مصلحت مردم و کشور، روی برنامه های ساختاری چوکات حکومت وحدت ملی به توافق اصولی برسند، با تاسف رسانه های کشور اخباری را به سمع و نظر مردم می رسانند که ابداً خوشایند نبوده و حکایت از دامنه دار شدن بحرانهای مختلف در کشور دارد.
تهدید قطع کمکهای مالی و غیره به وسیله جامعه جهانی در صورت عدم توافق نامزدان و به درازا کشیده شدن پروسه گفتمان دولت وحدت ملی، در کنار اوضاع بسیار وخیم اقتصادی، سیاسی و امنیتی، مردم را سراسیمه و نگران کرده است.
نگرانی مردم از اینکه مبادا کشور برای بار چندم به سمت و سوی بحرانهای مهار نشدنی دهه های پیشین باز گردد، آرام و قرار از آنان گرفته است. مردم پس از چند دهه جنگ و ویرانی و بحران، حدود چند سالی است که با امنیتی نسبتاً بهتر از هر دوره دیگر حکومتی، به زندگی ساده خویش مشغول اند و همین امنیت نسبی و اوضاع نه چندان مطلوب امنیتی و اقتصادی را غنیمت دانسته و به هیچ عنوان نمی خواهند اوضاع بد تر از اینی که هست می شود.
چنانچه بارها یادآور شده ایم مردم افغانستان تا کنون و شاید درطول عرض و اعصار و قرون، آنچه که مربوط به آنان و رسالت و مسئولیت مردمی شان می شده، خوب و درست و در مواردی هم عالی عمل کرده اند. مردم افغانستان همواره چند قدم جلوتر از رهبران و حاکمان شان بوده و همیشه و در هر زمینه و زمانی از آنها بهتر و مسئولانه تر عمل کرده اند!.
اما با همه ی اینها این مردم نجیب و قدرشناس، در طول سالها و از جانب بسیاری از رهبران و حاکمان سیاسی خویش، مورد بی مهری و بی اعتنایی های مفرط و ظالمانه قرار گرفته اند. تا این زمان که باز مردم همان مردم است و با تاسف، تغییری هم در زمامداران و رهبران و حاکمان رونما نشده است.
حدود چند ماه از وقت قانونی و موعد مقرر برای انتخابات ریاست جمهوری در کشور می گذرد و در این مدت نه چندان کوتاه، ضربه های های بسیار مهلک و کشنده ای به اقتصاد کلی کشور و در نتیجه آن به وضعیت کسب و کار و اوضاع معیشتی مردم وارد آمده و این در حالی است که دو تیم محترم انتخاباتی و حکومت به عنوان حامی یکی از تیمها، کوچکترین توجهی مشکلات و معضلات طاقت فرسا و استخوان سوز مردم ندارند!.
ناگفته پیداست که هم حکومت و هم رهبران و هم اطرافیان آنان، هیچکدام مشکلات معیشتی مردم را نداشته و تجربه نکرده اند تا بدانند مردم در این دوره قهر و لج قدرت خواهی آنها چه می کشند!.
واقعیت آن است که رهبران و حکومتیان چه می دانند که بیکار ماندن هزاران مرد و زن که هر کدام نفقه آور یک خانواده ۸-۱۰ نفره می باشند، چه دردی طاقت فرسایی بوده و چه مشکلاتی را با خود به همراه دارد!.
طبق آخرین خبرها، جامعه جهانی و بسیاری از کشورهای کمک کننده دیگر به دولت و ملت افغانستان، تهدید کرده اند که اگر حکومت و نامزدان ریاست جمهوری، نخواهند در کوتاه مدت به توافق برسند، با قطع هر گونه کمک مواجه خواهند شد.
مسلماً قطع هر گونه کمک در شرایط کنونی، بیشتر از آنکه به دولت و حکومت و تیمهای انتخاباتی، ضربه وارد کند، زودتر از آن، معیشت مظلوم و دسترخوانهای خالی مردم افغانستان را نشانه خواهد گرفت؛ چرا که رهبران و حکومتیان، آنقدر ثروت و امکانات دارند و ذخیره کرده اند که قطع هر نوع کمکی لااقل در این زودیها، اثر چندانی بالای آنها و اطرافیان شان نداشته باشد.
به نظر می رسد زمان آن رسیده است که حکومت و رهبری دو تیم انتخاباتی، بیشتر از این سرنوشت مردم را به گروگان نگیرند و با دست برداشتن از قهر ولجهای کودکانه، شالوده یک نظام وحدت ملی را پی بریزند.
نویسنده: سید فاضل محجوب؛ سردبیر روزنامه انصاف
مولف : سیدفاضل محجوب
