شواهد نشان می دهد که ناامنی در افغانستان به دنبال بروز تنش های پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ جوزا به میزان ملموسی افزایش یافته است.
برای درک این حقیقت، کافی است نگاهی به تیتر خبرهای امنیتی داخل کشور بیندازیم؛ تا متوجه شویم تروریست ها با حمایت های وسیع پاکستان، روزانه مشغول چه فعالیت های مخرب و مرگباری در کشور ما هستند.
یکی از نمونه های آن حمله انتحاری روز سه شنبه در سرک میدان هوایی کابل است که براساس گزارش ها در آن، سه نظامی خارجی کشته و نزدیک به ۱۳ غیر نظامی زخمی شدند. گزارش ها همچنین حاکی است که ۵ نظامی خارجی دیگر نیز زخم برداشته و دو موتر این نیروها و ۱۷ موتر غیر نظامی دیگر منهدم شده اند.
حمله، حوالی ساعت هشت صبح سه شنبه ۲۵ سنبله رخ داد و طی آن، یک حمله کننده انتحاری با استفاده از یک عراده موتر نوع کرولا مملو از مواد انفجاری، کاروان نیروهای خارجی را در مسیر جاده عمومی میدان هوایی کابل هدف قرار داد.
این انفجار در برابر ساختمان دادگاه عالی روی داد که به سفارت امریکا و چند مرکز دیپلماتیک دیگر نیز نزدیک است.
وزارت امور داخله، حمله تروریستی دیروز در کابل را محکوم کرد و عاملان آن را دشمنان صلح و آرامش مردم افغانستان خواند.
طالبان مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته اند. این بدان معناست که طالبان دشمنان صلح و آرامش مردم افغانستان هستند؛ اما سیاست های رسمی دولت، چنین چیزی را شهادت نمی دهد.
این در حالی است که شب قبل از رویداد کابل نیز حمله انتحاری دیگری به ایستگاه موترهای باربری در گمرک تورخم در ولایت ننگرهار هم باعث آتش گرفتن چندین موتر و زخمی شدن دو راننده شد.
به گزارش خبرگزاری (آوا) این حمله ساعت ۹ شب سه شنبه، رخ داد.
چندی پیش نیز طالبان حمله ای گروهی را در ننگرهار روی پسته های نیروهای امنیتی راه اندازی کردند که با کشته و زخمی شدن شماری از نیروهای دوطرف، پایان یافت.
همچنین چندی پیش، در خطرناکترین حمله مهاجمان انتحاری پاکستانی و داخلی در ولایت غزنی بیش از ۲۰۰ نفر کشته و زخمی شدند و خسارات سنگین و جبران ناپذیری به ساختمان های دولتی از جمله موزیم آثار تاریخی و کتابخانه عامه غزنی وارد آمد.
ناظران مسایل امنیتی می گویند که این حملات، هرگز نمی تواند نشانگر عادی بودن وضعیت باشد.
در این شکی نیست که افغانستان، سال هاست درگیر جنگ با تروریزم است؛ اما طی روزهای اخیر، این حملات به شیوه ای هدفمند و برنامه ریزی شده افزایش یافته و به نظر می رسد عوامل داخلی و خارجی مهمی در این امر، مؤثر هستند.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و بروز تنش های طولانی پس از آن که ضربات مهلک و ویرانگری را بر تمامی عرصه ها وارد آورد از یکسو و سودجویی دشمنان قسم خورده دولت و مردم افغانستان در آنسوی مرزها از سوی دیگر، به بروز بحران کنونی منجر شده است.
به باور تحلیلگران، تردیدی وجود ندارد که رد پای پاکستان در بحران ناامنی در کشور، کاملا مشهود است؛ اما نباید از یاد برد که آشفتگی، سردرگمی، بی سرنوشتی و خلأ محسوس قدرت در افغانستان نیز در افزایش و گسترش تروریزم و دهشت افکنی پاکستانی در کشور نقش دارد.
وزیر امور داخله که برای استجواب به مجلس سنا فراخوانده شده بود، با اشاره به گسترش فعالیت مخالفان دولت، گفت که این ناامنی‌ها چه سیاسی باشند یا اجتماعی جزء استراتژی دشمن است که هدف آن کاهش اعتماد مردم افغانستان به نیروهای امنیتی می باشد.
عمر داودزی با بیان اینکه نیروهای امنیتی برای دفاع از کشور متعهد می باشند، خاطرنشان کرد: چه نیروهای خارجی باشند یا نباشند نیروهای دولتی توانایی دفاع از مرز و بوم افغانستان را دارند.
وی با ارائه یک آمار از میدان جنگ گفت که شمار تلفات مخالفان دولت در سال جاری نسبت به سال گذشته سه برابر شده است.
وزیر داخله تصریح کرد که ۵۵۰۳ شبه نظامی در سال جاری کشته و ۲۳۷۰ آنان زخمی شده اند که با این حساب، شمار تلفات مخالفان دولت نسبت به سال گذشته تقریبا سه برابر شده است.
عمر داودزی در عین حال از تلفات نیروهای پولیس در سال جاری گفت و اذعان داشت که در سال جاری ۱۵۲۳ تن از نیروهای پولیس ملی شهید و ۲۵۰۶ نیز زخمی شده اند.
وی شمار شهدای پولیس محلی را ۶۸۹ اعلام کرد و گفت که در سال جاری همچنین ۹۵۵ فرد غیر نظامی در ناامنی ها کشته و ۲۳۹۴ نفر نیز زخمی شده اند.
کارشناسان مسایل نظامی نیز با تایید نظرات وزیر داخله می گویند که تشدید حملات تروریستی در کشور، مطمئنا کار پاکستان است؛ اما نباید از یاد برد که این امر، تابع تنش های جاری در کشور به دنبال وقوع تقلب های گسترده در انتخابات ریاست جمهوری است.
به باور ناظران، اگر دولت می خواست یا می توانست یک انتخابات شفاف و مردمی برگزار کند و با تمام توان از آرای واقعی مردم در برابر جریان تقلب، صیانت می کرد، بدون شک، امروز دشمنان افغانستان از داخل و خارج کشور، برای ضربه زدن به امنیت افغانستان، تشجیع و تشویق نمی شدند.
در همین حال، این ناظران در عین زمان تاکید می کنند که افزایش تلفات تروریست ها از یکسو نشان دهنده قدرت گرفتن نیروهای امنیتی در برابر حملات تروریستی است که مایه دلگرمی و افتخار می باشد و از سوی دیگر، نمایانگر افزایش فعالیت های تروریستی متاثر از تنش های سیاسی و انتخاباتی می باشد که این وجه از قضیه، نگران کننده است.
داودزی در ادامه حضور در اجلاس سنا از حضور پررنگ جنگجویان خارجی و به خصوص پاکستانی در بین افراد طالبان خبر داد و گفت:«در بسیاری از عملیات هایی که علیه طالبان انجام می‌دهیم شاهد حضور پررنگ افراد خارجی در بین آنان هستیم. برای مثال در حمله به میدان هوایی کابل که چندی قبل از ساختمان نیمه کاره‌ای در آن استفاده شده بود ما شاهد بودیم که افرادی که در این حمله بودند بین خود به زبان اردو صحبت می‌کردند.»
او در مورد راکت‌پرانی‌های پاکستان نیز گفت:"۴۴۲۱ توپ و راکت از اول ماه حمل تاکنون از خاک پاکستان به افغانستان فیر شده که در نتیجه آن ۱۶ فرد ملکی کشته شده اند."
وزیر داخله افزود:"رییس جمهور تا به حال دوبار دستور عمل به مثل را در این مورد داده است؛ اما ما تا به حال موفق به این کار نشده‌ایم."
با این حساب، جای هیچ تردیدی باقی نمی ماند که پاکستان، عملا از بحران انتخاباتی افغانستان، سوء استفاده می کند و در راستای پیشبرد اهداف سلطه جویانه و امپریالیستی اش در خاک افغانستان، اقدام می کند.
با این حال، کارشناسان با تردید نسبت به عملکرد دولت افغانستان در این خصوص می گویند که به جز راه مقابله به مثل، مسیرهای دیگری نیز وجود دارد که دولت می تواند با توسل به آنها پاکستان را وادار به ترک این رویه خصومت آمیز کند.
سرکوب وسیع و واقعی تروریست ها، تحت فشار قرار دادن کشورهای خارجی همپیمان افغانستان و نیز مراجعه مستقیم و رسمی به مراجع بین المللی می تواند بخشی از این تدابیر باشد؛ ولی مشخص نیست چرا به این اصول توجه نمی شود.
این در حالی است که حتی برخی از مقام های سابق و کنونی پاکستانی نیز خود می پذیرند که در ناآرامی های تروریستی افغانستان دست دارند و در این زمینه، نیاز به هیچ سند و مدرک دیگری نیست.
به عنوان مثال، پرویز مشرف؛ رئیس جمهور سابق، فرمانده پیشین ارتش و رهبر حزب مسلم لیگ شاخه قائد اعظم پاکستان، اعلامیه اخیر طالبان پنجاب پاکستانی را در مورد عدم فعالیت نظامی آنها در پاکستان را خوشایند دانسته و گفته است: اطلاعیه طالبان پنجابی مبنی بر عدم فعالیت نظامی در پاکستان و انتقال آن به افغانستان به منزله پیروزی ارتش این کشور در برابر آن‌هاست.
وی افزود: تصمیم طالبان پاکستان در این مورد، خبر خوشایندی برای مردم و نهادهای دولتی این کشور است.
مشرف گفت که برقراری امنیت تأثیر مثبتی بر اقتصاد پاکستان خواهد داشت و روند سرمایه‌گذاری در این کشور را نیز با افزایش روبرو خواهد کرد.
این موضع گیری فرمانده پیشین ارتش و رییس جمهور سابق پاکستان، آشکارا نشان می دهد که آنها هیچ مسئولیتی در قبال گسیل تروریزم به افغانستان احساس نمی کنند و تا زمانی که گروه های تروریستی فعال در آن کشور، برای خود پاکستان، خطری ایجاد نکرده اند، عطف توجه و تمرکز آنها به ترور، کشتار، دهشت افکنی و خشونت در افغانستان، برای مقام های پاکستانی خوشایند و مایه مباهات است!
با این حساب، روشن است که پاکستان در حال جنگی رسمی و تمام عیار با افغانستان است و این کشور، از بحران انتخاباتی و سیاسی در کشور، حد اکثر استفاده را در راستای تقویت تروریزم، اشاعه خشونت و راه اندازی ماشین کشتار در کشور ما می برد.
برای درک این حقیقت، کافی است نگاهی به تیتر خبرهای امنیتی داخل کشور بیندازیم؛ تا متوجه شویم تروریست ها با حمایت های وسیع پاکستان، روزانه مشغول چه فعالیت های مخرب و مرگباری در کشور ما هستند.
یکی از نمونه های آن حمله انتحاری روز سه شنبه در سرک میدان هوایی کابل است که براساس گزارش ها در آن، سه نظامی خارجی کشته و نزدیک به ۱۳ غیر نظامی زخمی شدند. گزارش ها همچنین حاکی است که ۵ نظامی خارجی دیگر نیز زخم برداشته و دو موتر این نیروها و ۱۷ موتر غیر نظامی دیگر منهدم شده اند.
حمله، حوالی ساعت هشت صبح سه شنبه ۲۵ سنبله رخ داد و طی آن، یک حمله کننده انتحاری با استفاده از یک عراده موتر نوع کرولا مملو از مواد انفجاری، کاروان نیروهای خارجی را در مسیر جاده عمومی میدان هوایی کابل هدف قرار داد.
این انفجار در برابر ساختمان دادگاه عالی روی داد که به سفارت امریکا و چند مرکز دیپلماتیک دیگر نیز نزدیک است.
وزارت امور داخله، حمله تروریستی دیروز در کابل را محکوم کرد و عاملان آن را دشمنان صلح و آرامش مردم افغانستان خواند.
طالبان مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته اند. این بدان معناست که طالبان دشمنان صلح و آرامش مردم افغانستان هستند؛ اما سیاست های رسمی دولت، چنین چیزی را شهادت نمی دهد.
این در حالی است که شب قبل از رویداد کابل نیز حمله انتحاری دیگری به ایستگاه موترهای باربری در گمرک تورخم در ولایت ننگرهار هم باعث آتش گرفتن چندین موتر و زخمی شدن دو راننده شد.
به گزارش خبرگزاری (آوا) این حمله ساعت ۹ شب سه شنبه، رخ داد.
چندی پیش نیز طالبان حمله ای گروهی را در ننگرهار روی پسته های نیروهای امنیتی راه اندازی کردند که با کشته و زخمی شدن شماری از نیروهای دوطرف، پایان یافت.
همچنین چندی پیش، در خطرناکترین حمله مهاجمان انتحاری پاکستانی و داخلی در ولایت غزنی بیش از ۲۰۰ نفر کشته و زخمی شدند و خسارات سنگین و جبران ناپذیری به ساختمان های دولتی از جمله موزیم آثار تاریخی و کتابخانه عامه غزنی وارد آمد.
ناظران مسایل امنیتی می گویند که این حملات، هرگز نمی تواند نشانگر عادی بودن وضعیت باشد.
در این شکی نیست که افغانستان، سال هاست درگیر جنگ با تروریزم است؛ اما طی روزهای اخیر، این حملات به شیوه ای هدفمند و برنامه ریزی شده افزایش یافته و به نظر می رسد عوامل داخلی و خارجی مهمی در این امر، مؤثر هستند.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و بروز تنش های طولانی پس از آن که ضربات مهلک و ویرانگری را بر تمامی عرصه ها وارد آورد از یکسو و سودجویی دشمنان قسم خورده دولت و مردم افغانستان در آنسوی مرزها از سوی دیگر، به بروز بحران کنونی منجر شده است.
به باور تحلیلگران، تردیدی وجود ندارد که رد پای پاکستان در بحران ناامنی در کشور، کاملا مشهود است؛ اما نباید از یاد برد که آشفتگی، سردرگمی، بی سرنوشتی و خلأ محسوس قدرت در افغانستان نیز در افزایش و گسترش تروریزم و دهشت افکنی پاکستانی در کشور نقش دارد.
وزیر امور داخله که برای استجواب به مجلس سنا فراخوانده شده بود، با اشاره به گسترش فعالیت مخالفان دولت، گفت که این ناامنی‌ها چه سیاسی باشند یا اجتماعی جزء استراتژی دشمن است که هدف آن کاهش اعتماد مردم افغانستان به نیروهای امنیتی می باشد.
عمر داودزی با بیان اینکه نیروهای امنیتی برای دفاع از کشور متعهد می باشند، خاطرنشان کرد: چه نیروهای خارجی باشند یا نباشند نیروهای دولتی توانایی دفاع از مرز و بوم افغانستان را دارند.
وی با ارائه یک آمار از میدان جنگ گفت که شمار تلفات مخالفان دولت در سال جاری نسبت به سال گذشته سه برابر شده است.
وزیر داخله تصریح کرد که ۵۵۰۳ شبه نظامی در سال جاری کشته و ۲۳۷۰ آنان زخمی شده اند که با این حساب، شمار تلفات مخالفان دولت نسبت به سال گذشته تقریبا سه برابر شده است.
عمر داودزی در عین حال از تلفات نیروهای پولیس در سال جاری گفت و اذعان داشت که در سال جاری ۱۵۲۳ تن از نیروهای پولیس ملی شهید و ۲۵۰۶ نیز زخمی شده اند.
وی شمار شهدای پولیس محلی را ۶۸۹ اعلام کرد و گفت که در سال جاری همچنین ۹۵۵ فرد غیر نظامی در ناامنی ها کشته و ۲۳۹۴ نفر نیز زخمی شده اند.
کارشناسان مسایل نظامی نیز با تایید نظرات وزیر داخله می گویند که تشدید حملات تروریستی در کشور، مطمئنا کار پاکستان است؛ اما نباید از یاد برد که این امر، تابع تنش های جاری در کشور به دنبال وقوع تقلب های گسترده در انتخابات ریاست جمهوری است.
به باور ناظران، اگر دولت می خواست یا می توانست یک انتخابات شفاف و مردمی برگزار کند و با تمام توان از آرای واقعی مردم در برابر جریان تقلب، صیانت می کرد، بدون شک، امروز دشمنان افغانستان از داخل و خارج کشور، برای ضربه زدن به امنیت افغانستان، تشجیع و تشویق نمی شدند.
در همین حال، این ناظران در عین زمان تاکید می کنند که افزایش تلفات تروریست ها از یکسو نشان دهنده قدرت گرفتن نیروهای امنیتی در برابر حملات تروریستی است که مایه دلگرمی و افتخار می باشد و از سوی دیگر، نمایانگر افزایش فعالیت های تروریستی متاثر از تنش های سیاسی و انتخاباتی می باشد که این وجه از قضیه، نگران کننده است.
داودزی در ادامه حضور در اجلاس سنا از حضور پررنگ جنگجویان خارجی و به خصوص پاکستانی در بین افراد طالبان خبر داد و گفت:«در بسیاری از عملیات هایی که علیه طالبان انجام می‌دهیم شاهد حضور پررنگ افراد خارجی در بین آنان هستیم. برای مثال در حمله به میدان هوایی کابل که چندی قبل از ساختمان نیمه کاره‌ای در آن استفاده شده بود ما شاهد بودیم که افرادی که در این حمله بودند بین خود به زبان اردو صحبت می‌کردند.»
او در مورد راکت‌پرانی‌های پاکستان نیز گفت:"۴۴۲۱ توپ و راکت از اول ماه حمل تاکنون از خاک پاکستان به افغانستان فیر شده که در نتیجه آن ۱۶ فرد ملکی کشته شده اند."
وزیر داخله افزود:"رییس جمهور تا به حال دوبار دستور عمل به مثل را در این مورد داده است؛ اما ما تا به حال موفق به این کار نشده‌ایم."
با این حساب، جای هیچ تردیدی باقی نمی ماند که پاکستان، عملا از بحران انتخاباتی افغانستان، سوء استفاده می کند و در راستای پیشبرد اهداف سلطه جویانه و امپریالیستی اش در خاک افغانستان، اقدام می کند.
با این حال، کارشناسان با تردید نسبت به عملکرد دولت افغانستان در این خصوص می گویند که به جز راه مقابله به مثل، مسیرهای دیگری نیز وجود دارد که دولت می تواند با توسل به آنها پاکستان را وادار به ترک این رویه خصومت آمیز کند.
سرکوب وسیع و واقعی تروریست ها، تحت فشار قرار دادن کشورهای خارجی همپیمان افغانستان و نیز مراجعه مستقیم و رسمی به مراجع بین المللی می تواند بخشی از این تدابیر باشد؛ ولی مشخص نیست چرا به این اصول توجه نمی شود.
این در حالی است که حتی برخی از مقام های سابق و کنونی پاکستانی نیز خود می پذیرند که در ناآرامی های تروریستی افغانستان دست دارند و در این زمینه، نیاز به هیچ سند و مدرک دیگری نیست.
به عنوان مثال، پرویز مشرف؛ رئیس جمهور سابق، فرمانده پیشین ارتش و رهبر حزب مسلم لیگ شاخه قائد اعظم پاکستان، اعلامیه اخیر طالبان پنجاب پاکستانی را در مورد عدم فعالیت نظامی آنها در پاکستان را خوشایند دانسته و گفته است: اطلاعیه طالبان پنجابی مبنی بر عدم فعالیت نظامی در پاکستان و انتقال آن به افغانستان به منزله پیروزی ارتش این کشور در برابر آن‌هاست.
وی افزود: تصمیم طالبان پاکستان در این مورد، خبر خوشایندی برای مردم و نهادهای دولتی این کشور است.
مشرف گفت که برقراری امنیت تأثیر مثبتی بر اقتصاد پاکستان خواهد داشت و روند سرمایه‌گذاری در این کشور را نیز با افزایش روبرو خواهد کرد.
این موضع گیری فرمانده پیشین ارتش و رییس جمهور سابق پاکستان، آشکارا نشان می دهد که آنها هیچ مسئولیتی در قبال گسیل تروریزم به افغانستان احساس نمی کنند و تا زمانی که گروه های تروریستی فعال در آن کشور، برای خود پاکستان، خطری ایجاد نکرده اند، عطف توجه و تمرکز آنها به ترور، کشتار، دهشت افکنی و خشونت در افغانستان، برای مقام های پاکستانی خوشایند و مایه مباهات است!
با این حساب، روشن است که پاکستان در حال جنگی رسمی و تمام عیار با افغانستان است و این کشور، از بحران انتخاباتی و سیاسی در کشور، حد اکثر استفاده را در راستای تقویت تروریزم، اشاعه خشونت و راه اندازی ماشین کشتار در کشور ما می برد.
