در گیر و دار انواع تهدید های اجتماعی برای جوانان باید مراقب عادت و اعتیاد کودکان به بازی های کمپیوتری نیز باشیم.
به گزارش خبرگزاری آوا، درحالی که دسترسی کودکان و نوجوانان به بازیهای کمپیوتری بسیار راحت شده است، بسیاری از خانواده ها به دلیل نداشتن سواد رسانه ای از آسیب های احتمالی این گونه بازیهای مجازی بی اطلاع هستند.
بازیهای کمپیوتری با وجود تهدید جدی برای سلامت روح و روان و جسم کودکان در رده محبوب ترین بازیها برای بچه ها قرار گرفته و همین علاقه بر ضرورت مراقبت بیشتر خانواده ها می افزاید.
از سوی دیگر همگام با پیشرفت فناوری در دنیا، حوزه بازی های کمپیوتری نیز روز به روز در حال تحول است و سازندگان و پشتیبانان خلق این بازیها که به طور عمده کشورهای غربی هستند توانسته اند با اهداف مشخص در تولید این بازیها در فرهنگ و نگرش سایر کشورها تاثیرگذار شوند.
در این میان آسیبهای جدی روحی و روانی این بازیهای مجازی بر ذهن کودکان، روانشناسان را وادار به توصیه های هشداری به والدین می کند.
آنها معتقدند که کودکان و نوجوانان معتاد به کمپیوتر و انترنت تا حدودی همانند معتادان به مخدرهای صنعتی در بلند مدت دچار تخریب روحی و روانی و در نهایت افسردگی می شوند.
ˈزهره کثیریˈ روانشناس در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، بازیهای کامپیوتری را از آن دسته بازیها خواند که به دلیل درگیر نکردن جسم و تنها پرداخت ذهنی به آن، وقت بیشتری از کاربران را که اکثر آنها کودکان و نوجوانان هستند می گیرد.
وی اظهار کرد: در این میان کودکان در زمان استفاده طولانی مدت از این بازیها رابطه عاطفی و فکری خود را با والدین و دیگر اعضای خانواده قطع می کنند و این رفتار یکی از آسیبهای اخلاقی بازیهای کمپیوتری است.
این روانشناس تلاش بیشتر شرکت های سازنده برای ساخت بازیهای پرهیجان و قهرمان پرور را سبب ایجاد روحیه برتری جویی و خود بزرگ بینی در کودکان و بدنبال آن فشارهای عصبی در آنها بیان کرد.
وی گفت: فاصله گرفتن کودکان از درس خواندن و فراگیری نکات آموزشی از دیگر آسیبهای بازیهای مجازی است که بخش قابل توجهی از ذهن کودکان را درگیر می کند.
این روانشناس، اختلال در اشتها و کم خوابی و بی خوابی و در نهایت روحیه حساس و خشن را دستاورد دیگر بازیهای کمپیوتری عنوان کرد.
وی در باره راهکارهای کاهش آسیب های کمپیوتری بر روح و روان و جسم کودکان و نوجوانان گفت: آشنایی والدین با کمپیوتر و گذراندن دوره های آموزشی در این زمینه موثر است.
وی همچنین قرار دادن کمپیوتر در مکانی مناسب از منزل برای زیر نظر داشتن فعالیت های کودک و محدود کردن زمان استفاده از کمپیوتر را از دیگر راهکارهای ممکن در کاهش عوارض استفاده از بازیهای کمپیوتری برشمرد.
ˈافسانه برومندˈ روانشناس نیز گفت: اینترنت و بازیهای کمپیوتری، جهانی مجازی و شخصی برای کاربران ایجاد می کنند و آنها به تدریج از دنیای پیرامون خود و تعامل با دیگران فاصله می گیرند و در نهایت منزوی و افسرده می شوند.
وی اضافه کرد: البته استفاده مناسب و سالم از بازیهای کمپیوتری مجاز می تواند اطلاعات کودکان و نوجوانان را افزایش دهد و به پرورش ذهنی و مغزی آنها کمک کند.
وی گفت: بازیهای کمپیوتری خواسته یا ناخواسته وارد خانواده ها شده است و باید برای آن چاره اندیشی کرد.
این روانشناس افزود: اگر کودکان و نوجوانان را از داشتن این بازیها محروم کنیم به نوعی شاید با تبعات منفی تر از جمله تحریک و حرص و ولع بیشتر و در نهایت پنهان کاری و مخفی بازی کردن آنها مواجه شویم و از سوی دیگر بی خیالی و بی نظارتی و تنها گذاشتن فرزندان با این بازیها بطور مسلم تهدیدات روحی، روانی و جسمی آنها را بیشتر می کند.
برومند تاکید کرد: بهترین راهکار، نظارت جدی والدین در هنگام بازی کردن فرزندان با بازیهای کمپیوتری و به نوعی آموزش فرهنگ استفاده صحیح از این نوع بازیهاست.
وی گفت: همراهی والدین در هنگام انتخاب بازی و یا مراحل بازی با فرزندان موجب می شود از سویی اعتماد او را جلب کنند و از طرف دیگر خطرات و آسیبهای احتمالی را در حین بازی کردن به او بشناسانند.
به گزارش خبرگزاری آوا، درحالی که دسترسی کودکان و نوجوانان به بازیهای کمپیوتری بسیار راحت شده است، بسیاری از خانواده ها به دلیل نداشتن سواد رسانه ای از آسیب های احتمالی این گونه بازیهای مجازی بی اطلاع هستند.
بازیهای کمپیوتری با وجود تهدید جدی برای سلامت روح و روان و جسم کودکان در رده محبوب ترین بازیها برای بچه ها قرار گرفته و همین علاقه بر ضرورت مراقبت بیشتر خانواده ها می افزاید.
از سوی دیگر همگام با پیشرفت فناوری در دنیا، حوزه بازی های کمپیوتری نیز روز به روز در حال تحول است و سازندگان و پشتیبانان خلق این بازیها که به طور عمده کشورهای غربی هستند توانسته اند با اهداف مشخص در تولید این بازیها در فرهنگ و نگرش سایر کشورها تاثیرگذار شوند.
در این میان آسیبهای جدی روحی و روانی این بازیهای مجازی بر ذهن کودکان، روانشناسان را وادار به توصیه های هشداری به والدین می کند.
آنها معتقدند که کودکان و نوجوانان معتاد به کمپیوتر و انترنت تا حدودی همانند معتادان به مخدرهای صنعتی در بلند مدت دچار تخریب روحی و روانی و در نهایت افسردگی می شوند.
ˈزهره کثیریˈ روانشناس در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، بازیهای کامپیوتری را از آن دسته بازیها خواند که به دلیل درگیر نکردن جسم و تنها پرداخت ذهنی به آن، وقت بیشتری از کاربران را که اکثر آنها کودکان و نوجوانان هستند می گیرد.
وی اظهار کرد: در این میان کودکان در زمان استفاده طولانی مدت از این بازیها رابطه عاطفی و فکری خود را با والدین و دیگر اعضای خانواده قطع می کنند و این رفتار یکی از آسیبهای اخلاقی بازیهای کمپیوتری است.
این روانشناس تلاش بیشتر شرکت های سازنده برای ساخت بازیهای پرهیجان و قهرمان پرور را سبب ایجاد روحیه برتری جویی و خود بزرگ بینی در کودکان و بدنبال آن فشارهای عصبی در آنها بیان کرد.
وی گفت: فاصله گرفتن کودکان از درس خواندن و فراگیری نکات آموزشی از دیگر آسیبهای بازیهای مجازی است که بخش قابل توجهی از ذهن کودکان را درگیر می کند.
این روانشناس، اختلال در اشتها و کم خوابی و بی خوابی و در نهایت روحیه حساس و خشن را دستاورد دیگر بازیهای کمپیوتری عنوان کرد.
وی در باره راهکارهای کاهش آسیب های کمپیوتری بر روح و روان و جسم کودکان و نوجوانان گفت: آشنایی والدین با کمپیوتر و گذراندن دوره های آموزشی در این زمینه موثر است.
وی همچنین قرار دادن کمپیوتر در مکانی مناسب از منزل برای زیر نظر داشتن فعالیت های کودک و محدود کردن زمان استفاده از کمپیوتر را از دیگر راهکارهای ممکن در کاهش عوارض استفاده از بازیهای کمپیوتری برشمرد.
ˈافسانه برومندˈ روانشناس نیز گفت: اینترنت و بازیهای کمپیوتری، جهانی مجازی و شخصی برای کاربران ایجاد می کنند و آنها به تدریج از دنیای پیرامون خود و تعامل با دیگران فاصله می گیرند و در نهایت منزوی و افسرده می شوند.
وی اضافه کرد: البته استفاده مناسب و سالم از بازیهای کمپیوتری مجاز می تواند اطلاعات کودکان و نوجوانان را افزایش دهد و به پرورش ذهنی و مغزی آنها کمک کند.
وی گفت: بازیهای کمپیوتری خواسته یا ناخواسته وارد خانواده ها شده است و باید برای آن چاره اندیشی کرد.
این روانشناس افزود: اگر کودکان و نوجوانان را از داشتن این بازیها محروم کنیم به نوعی شاید با تبعات منفی تر از جمله تحریک و حرص و ولع بیشتر و در نهایت پنهان کاری و مخفی بازی کردن آنها مواجه شویم و از سوی دیگر بی خیالی و بی نظارتی و تنها گذاشتن فرزندان با این بازیها بطور مسلم تهدیدات روحی، روانی و جسمی آنها را بیشتر می کند.
برومند تاکید کرد: بهترین راهکار، نظارت جدی والدین در هنگام بازی کردن فرزندان با بازیهای کمپیوتری و به نوعی آموزش فرهنگ استفاده صحیح از این نوع بازیهاست.
وی گفت: همراهی والدین در هنگام انتخاب بازی و یا مراحل بازی با فرزندان موجب می شود از سویی اعتماد او را جلب کنند و از طرف دیگر خطرات و آسیبهای احتمالی را در حین بازی کردن به او بشناسانند.
