متن کامل کنفرانس مطبوعاتی حامد کرزی؛ رئیس جمهوری اسلامی افغانستان

حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان، روز گذشته پس از بازگشت از سفر چند کشور اروپایی با حضور در جمع خبرنگاران ضمن ارائه توضیحات درباره این سفرها به سوالات آنان پاسخ گفت.
به گزارش خبرگزاری آوا، مشروح این کنفرانس خبری به شرح ذیل می باشد:

*بسم الله الرحمن الرحیم*

خواهران و برادران عزیز مطبوعات افغانستان و مطبوعات خارجی به نشست خبری امروز ما بسیار خوش آمدید!
قضایایی داشتیم در مورد افغانستان به اضافه سفر های ما که خواستم با شما در میان بگذارم و وضاحت های بیاورم. قضیه مهم رخداد روز های اخیر با پاکستان است که در منطقه گوشته تصادم سرحدی بین قوت های افغانستان و پاکستان صورت گرفت که در نتیجه آن سرباز عزیز ما بنام محمد قاسم خان ولد خیر جان باشندۀ ولسوالی خیوۀ ولایت ننگرهار فدا کاری کردند و جام شهادت نوشیدند.

از فدا کاری شان به این خاک و این وطن ملت افغانستان قدردانی کردند و جنازه اش را به شانه های خود گرفته به قریه آبایی شان بخاک سپردند. برادران دیگر از سربازان ما زخمی است.

ملت و جوانان افغانستان همیشه به این خاک قربانی داده اند و دلیلی که این خاک با تمام مشکلات عظیم که در تاریخ به آن روبرو شد و خصوصاً در ۳۰ سال گذشته به آن روبرو شده است، این خاک با عزت، مستقل و متحد باقی مانده، قربانی فرزندان دلیرش بوده، ما هم به نوبۀ خود همرا ه با دیگرهموطنان عزیز ما ازین فداکاری و نثار جوان خود، قدردانی میکنیم و بالایش افتخار داریم، اعضای خانواده اش در حالیکه سوگوار هستند باید افتخار داشته باشند، یک نام بزرگ تاریخی به این فامیل باقی ماند و ان شاالله و تعالی که ملت افغانستان این فداکاری را قدر میکند.

اما اینکه این حادثات چرا رخ میدهد و چرا از جانب پاکستان بالای این طرف دیورند بر سرخاک ما حمله میشود، حمله توپچی و نظامی میشود و تروریزم و افراطیت صادر میشود و انسانهای ما کشته میشوند و مکاتب و مساجد ما خراب میشوند وکوشش براین است که مانع ترقی و پیشرفت ما شوند، شاید دو دلیل باشد:
یکی اینکه افغانستان که ده سال پیش به کمک جامعه جهانی از نو برای حکومتداری و دولت داری خود اساس گذاشت روز بروز تقویت می شود، این قوت اش بند شود و سست باشد وقوی نباشد و به سرعت پیش نرود وپراگنده، بی دولت وبی حکومت باشیم .
دلیل دیگرش شاید این باشد که مردم افغانستان مجبورشوند تا بر سرخط دیورند، به مذاکره بنشینند و خط دیورند را به رسمیت بشناسند. در هردو مورد آنهایکه به این اقدامات وحشت و دهشت دست میزنند، کامیابی حاصل نمکنند . ملت افغانستان از روزیکه انگلیسها خط دیورند را ایجاد کردند، این خط را نپذیرفتند.
مردم دوطرف این خط این خط را نپذیرفتند به همین دلیل رفت و آمد مردم هردو طرف این خط آزاد بود و هیچ حکومت افغانستان این خط را نخواهد پذیرفت و نباید هیچ حکومت افغانستان جرات این کار را بکند، چون ملت افغانستان نفرین اش می کند و می رانیش. پس اگر این کوشش ها بخاطر اینست که خط دیورند به رسیمت شناخته شود این نا ممکن است و هیچ حکومت افغانستان این کار را نمیکند و اگر این کوشش ها و این تحولات و این تروریزم برای آنست که افغانستان عقب مانده و بیچاره و مجبور
بماند و از مجبوریت دست اش به همسایه دراز باشد، این هم ممکن نیست ملت افغانستان راه خود را انتخاب کرده، درست انتخاب کرده و به سرعت به پیش میرود.
ما مردم افغانستان در حین حال به همسایه های ما خصوصاً با پاکستان رابطه حسنه میخواهم، رابطه دوستی و رفت و آمد میخواهم، داد و ستد میخواهم و اینرا به خیر افغانستان و به خیر پاکستان میدانیم و به همین دلیل حکومت من در ده سال گذشته عظیم ترین کوشش را در این راستا کرده است و در هیچ زمان تاریخ بین افغانستان و پاکستان که ۶۵ سال از ایجاد پاکستان میگذرد، همچنین کوششی محکم و عمیقی صورت نگرفته بود من خودم ۱۹ بار به پاکستان سفر کرده ام، هیات های مختلف افغانستان سفر نموده اند، ملایمت بسیار زیاد کردیم، بخاطریکه میخواهیم با پاکستان دوست
باشیم با حکومت اش ارتباط داشته باشیم، ملت اش را احترام و عزت داریم ملت و مردم پاکستان مهاجر ما را احترام کرده اند و عزت کرده اند، ما همیشه مشکور شان هستیم و این کوشش خود را برای دوستی با پاکستان ادامه میدهیم.
پس یکبار دیگر از نام ملت افغانستان به حکومت پاکستان صدا میکنم تا به افغانستان راه دوستی و برادری را بگیرند زیرا از افراطیت و تررویزم هیچ نفع به اینها نمیرسد بلکه میبینم که متاسفانه پاکستان خودش در درون این آتش روز به روز بیشتر میسوزد و این مایه تاسف و افسوس ماست که مردم عام پاکستان آسیب میبینند خصوصاً میبینم که حزب عوامی نشنل پارتی و احزاب دیگر پاکستان که ترقی
خواه هستند، بنام طالب زیر حمله هستند و این حملات را ما شدیداً تقبیح میکنیم.

ګرانو خویندو او وروڼو ما په تېره اونۍ کې درې هېوادونو ته سفر درلوده، له فنلنډ څخه مې دا سفر پیل کړ او بیا استونیا ته ولاړو او له استونیا څخه ډنمارک ته ولاړو.

په دې سفرکې درې واړو اروپایې هېوادونو له موږ سره ډیره مینه وښودله، د فنلنډ سره مو د دوامدارو ستراټیژیکو همکاریو موافقه لیک لاسلیک کړ چې د هغه په اساس به فنلنډ د افغانستان سره دوامدارې مرستې کوي او دا مرستې به د کال دیرش
ملیونه ډالره وي.

په همدې ترتیب مو له استونیا سره د نوې رابطې اساس کیښوده، زموږ یې ډیره میلمه
پالنه او ډيرعزت یې وکړ چې موږ یې ډیره مننه کوو.

همداشان مو ډنمارک ته سفر وکړ او د ډنمارک له حکومت سره مو هم د دوامدارو همکاریو تړون لاسلیک کړ چې د هغه په اساس به د ډنمارک حکومت د کال ۱۰۰ میلیونه ډالره حد اقل تر ۲۰۱۷ کاله پورې راکوي او ترهغه آخوا هم امکان لري چې دغه قرار داد دوام وکړي.

نو د دې سفر لاسته راوړنه افغانستان ته دا وه چې مجموعا ۱۳۰ میلیونه ډالره به د کال افغانستان ته راځي او دا به د افغانستان په مختلفو ضروریاتو اوترقیاتي پروګرامونو مصرفیږي.

د ډنمارک د حکومت پیسې په دې تېرو کلوکې زیاتره د معارف او د ادارې د تقویې او د کلیو د پراختیا په لاره کې مصرف شوي دي.

د ډنمارک له حکومت سره ما په خپلو لیدنو کتنو کې د ډنمارک له محترمې صدر اعظمې څخه غوښتنه وکړه چې که د ډنمارک حکومت خپله مرسته چې د کال ۱۰۰ میلیونه ډالره ده په تمامه مانا د افغانستان د معارف ودې او د افغانستان دکلیو پراختیا ته وقف کړي او همدا راز دوی د افغانستان د ادارې په تقویه کې مرسته وکړي.
نو په دې درې ساحو کې موږ د دوي د مرستو ډيره مننه کوو . هلته زه دوی د خپلوعسکرو یاد څلي ته بوتلم چې په مختلفو ځایونو کې دوی خپل ژوند له لاسه ورکړی دی .
و مولیدل چې نور هېوادونه د خپلو عسکرو، د خپلو بچیانو چې هغوی ته یې خدمت کړی دی څومره یې یادونه او څومره یې عزت کوي.
زه ډیرخوشاله شوم چې پرون او وړمه ورځ په ننګرهار کې زموږ د دغه شهید ډیره یادونه وشوه او د هغو نورو شهیدانو چې د دغې خاورې لپاره یې قربانۍ ورکړې دي ډير ه ډيره یادونه او قدر یې وشو.
بیشکه هغه هېواد او هغه خلک چې د خپلو خدمتګارانو قدر کوي هغوی به ساتلي او پیاوړي وي او دې ته موږ هم باید لکه تل په تمامه مانا قدر ورکړو.
دریمه موضوع هغه مو ضوع ده چې د امریکې په نیویارک ټایمز ورځپاڼه کې نشر شوله چې د امریکې د استخباراتو پیسې دي د رییس جمهور ودفترته او په دې مساله کې له ماڅخه په فنلنډ کې سوال وشو او وضاحت مې داسې ورکړ چې بلې هو! دا مرسته د امریکې د استخباراتو له خوا د موقتې ادارې له پیله ترننه پورې کیږي، دا مرسته په شروع کې چې دولت او نهادونه یې نه وو جوړ موږ سره وشوله د سر دستي مرستې په نامه او اول دا مرسته د ریاست جمهوري سکرټریت ته ورکول کیدله، کله چې د ملي امنیت د مشاوریت دفتر جوړ شو په ریاست جمهوري کې او مشاور د امنیت ملي وټاکل
شو او دفتر یې تاسیس شو نور بیا دا مرستې موږ انتقال کړې د مشاوریت امنیت ملي دفترته چې د هغه ځایه څخه دا مرستې استعمال شي او کمک وشي.
د امریکې د استخباراتو بله مرسته زمونږ د ملي امنیت له ادارې سره ده چې هغه یوه منظمه مرسته ده او د دولت د ارګانونو مرسته ده. د دوی دا مرسته هم د دولت د یو ارګان څخه د بل دولت یو مهم ارګان ته ده او مونږ یې قدر کوو.
په دې مرستې زمونږ ډير کار شوی، ډير مشکلات مو پرې حل شوي دي. آسانه سر دستي پیسې په دې ترتیب د ملي امنیت شورا د مشاوریت دفتر ته راځي او مصرفیږي په مریضانو کې، حتی سکالر شیپونه مو ورکړي دي ځوانانو ته، حتی لیلیې مو ځوانانو ته په دې پیسو باندې نیولي دي، په حکومت کې د حکومت څخه د باندې د کورونو کرایې او ډير نور داسې موارد چې مصرف په کې شوی دی او د ټولو پیسو د مصرف رسید بیرته د امریکې ادارې ته ماهوار ورکول کیږي.

نو دا یو رسمي دولتي معامله ده د دوو دولتونو تر منځ چې په ټولو دولتونو کې دا معاملې شته، خصوصاً په افغانستان کې ددې معاملې ضرورت په دې ډير دی چې کله چې زه رییس جمهور شولم په افغانستان کې، د موقتې ادارې رییس شولم نو ما د رییس جمهور د مصلحت حساب وتړلو..
تر هغې مخکې په افغانستان کې رییس جمهورانو یو حساب درلود د رییس جمهور د مصلحت د حساب په نوم چې ما دا حساب وتړو او هغه سر دستي پیسې چې د رییس جمهور په اختیار کې وې هغه مې د دولت د بودجې څخه بندې کړې، نو یواځینی بله مرجه د نغدو پیسو چې د هغې څخه مونږ استفاده کوو همدغه د امریکې د حکومت کومک وو، زمونږ د ملي امنیت د مشاوریت له لارې، د امنیت ملی د د فتر له لارې، په د ې مسله کې ما نن د امریکې د استخباراتو مشر راغوښتی او هغه ته مو وویل چې دوی باید د مطبوعاتو په خبرو دا پیسې بندې نه کړي، بلکې پیسو ته مونږ ضرورت لرو او دا پیسې باید اد امه پیدا کړي او هغه هم وعده را سره وکړه چې بندوو یې نه. نو دې پیسو زمونږ کار ډير آسانه کړی دی په ټولو مواردوکې د کمکونو.
دغه درې عمده مسلې وې چې تر ټولو مهمه یې البته د ګوشتې مسله وه او پاکستان ته دوباره یادونه وه د افغانستان د موقف چې که دوی کوشش کوي چې په افغانانو ډيورنډ ومني دا نتیجه نه ورکوی، خو افغانان به هیڅ وخت د پاکستانیانو سره اختلاف و نه کړي او نه یې کړی دی.
افغانستان د پاکستان سره دوستي غواړي، خو افغانستان به هیڅکله ډیورند په رسمیت ونه پیژني او افغانستان به د ترقۍ، پیشرفت او تعالي خواته روان وي. نو زمونږ هیله داده چې *زمو*نږ د ورور او زموږ دګاونډي هېواد پاکستان حکومت له افغانستان سره همکار شي او د یوې مدرني رابطې تهداب راسره کیږي.

د یوې متمدنې رابطې تهداب را سره کیږدي لکه اروپایي اتحادیه یې چې لري، تر څو دوی هم آرام وی او مونږ هم آرام ؤ. او د خپلو هدفونو لپاره په افغانستان باندې هیڅ ډول فشار رانه وړي. مننه.
*خبرنگار طلوع:* در گام نخست شما فرمودید که شاید این عملکرد پاکستان برخواسته ازخواست شان در مورد دیورند باشد، با وجود که چندین نشست داشتید و نشست اخیر شما در بروکسیل بود، آِیا در این نشستها از شما این خواست را مطرح کردند؟،پاسخ چه خواهد بود پافشار های که پاکستان از یک سو با پرتاب راکتها از یک سو با بسته نمودن راه تورخم و حتی تجاوز آشکار بر مرز افغانستان و ساختن پاسگاهها پاسخ چه خواهد بود، آیا همین گزینه نظامی بهتر است چون در این مورد نشست های شد و آنها پاسخ ندادند، دوم در مورد پول، سازمان استخبارات بریتانیا هم اعلام کردند که به ریاست جمهوری
افغانستان پول کمک میکنند و گفته شده این پول به کسانی که تنظیم ها را رهبری میکنند، داده میشود وسوال اخیر من در مورد موضوعات انتخاباتی است، با وجود که زمانی اندک به برگزاری انتخابات مانده تمام کار های انتخاباتی وابسته با قانون است و قانون تشکیل صلاحیت ها از جانب شما توشیح نشد و هنوز هیچ خبری ازتصویب اش نیست؟

*حامد**کرزی**:* حکومت پاکستان در مذاکرات شان اکثراً غیر مستقیم و یا مستقیم به این مورد اشاره میکنند وجواب مابسیار مودبانه یا این بوده که همرای شان صحبت نکرده ایم و یا برای شان گفته ایم که مورد بحث نیست.
پس بلی! این بوده و اینکه چرا کوشش ما با همرای پاکستان ادامه دارد، ما باید به این کوشش ادامه بدهیم هر چند کوشش ما نتیجه ندهد، باعث نکردن کوشش باید نشود ، ماکوشش خود را در مورد دوستی و ایجاد رابطه خوب با پاکستان تا وقتیکه حکومت ما است، ادامه میدهیم و در عین حال موقف خود را هم داریم که دیورند به رسمیت شناخته نمی شود و ترقی و دولت سازی ما ادامه پیدا میکند. ما دولت مستقل و آزاد و ایستاده بر پای خود میباشیم، نه سیاست خارجی ما تحت تأثیرکسی میاید و
نه آرزوی ما به ترقی بیشتر و نه هم ما خطوطی را که امپراتوری انگلیس در افغانستان به دسیسه های بزرگ تحمیل کرده، میپذیریم.
پس در این موارد خاص موقف ما روشن است، ولی کوشش دوستی با پاکستان هم روشن است و این امر طبیعی زنده گی انسانیست که باید ادامه پیدا بکند. در مورد کمک استخبارات انگلستان به دفاتر ریاست جمهوری و یا مشاوریت امنیت ملی نخیر! این کمکها صورت نگرفته و گاهگاهی اگر به موارد خاص اوپراتیفی به ادارات ما داده شده و مصرف شده باشد امکان دارد، آنطور شده باشد ولی کمکی منظمی که شده باشد من از آن اطلاعی ندارم و اگر میبود من از آن خبر میشدم.

در موردی که این کمکها به جنگسالارها و تنظیمها رفته نخیر. منظم به هدفی اینکه به کدام تنظیم پول داده شود، این نبوده. زیادتر و قسمت عمده آن مصارف تداوی اعضای حکومت شده، خصوصاً بچه های محافظت ما، کارگر های عادی حکومت افغانستان، چه در داخل ریاست جمهوری و چه در بیرون ریاست جمهوری، در هر جائیکه شما احتمال وفکرش را کرده بتوانید، همانجا این کمک شده است. در هر گوشه افغانستان این کمک شده و از این ما بسیار خوش هستیم، بلی گاهگاهی بزرگان سیاسی افغانستان ضرورتی داشته اند، خواهشی کرده اند، این کمک را کردیم ولی به منظور اینکه کدام حرکت
خاصی سیاسی تقویت، شود اینطور نبوده به اشخاص بوده، نه به تنظیم ها و گروه های سیاسی، سوال دیگر تان راجع به انتخابات، قانون تشکیلات کمیسیون انتخابات، آمد پیش ما، ما طبق روش که داریم آنرا فرستادیم به ستره محکمه افغانستان، به کمیسیون تطبیق قانون اساسی و به وزارت عدلیه افغانستان، آن سه اداره نظریات خود را در مورد تطبیق قانون تشکیلات کمیسیون انتخابات با قانون اساسی و قوانین دیگر افغانستان برای ما فرستادند، ۹ مورد را ما ارسال کردیم به شورای افغانستان
که آنها ببینند و نظر خود را بدهند. اگر ۹ مورد را قبول کردند، تعدیل میکنند در قانون و اگر نکردند پس روان میکنند و در آنجا باز مسوولیت من تمام میشود، من کار خود را کرده میباشم، اگر بازهم همین قانون را دوباره به همین شکل فرستادند، بعداً من بدون کدام مسوولیت که تدقیق کرده باشم،چون اجرا کردم، باز میتوانم که آنرا امضا کنم، بدون کدام مشکلی امیدوار هستم که این قانون زود پس بیاید که امضاء کنیم.
*خبرنگار تلویزیون یک:* از یازده سال به این سوء گفته میشود که پوسته های نظامي در گوشته وجود داشته، دلایل اینکه شما به ملل متحد شکایت نداشتید چه بوده و گفته میشود که اخیراً درگیری های که صورت گرفته به دستور شما بوده است؟ 
* کرزی**:* نه! دولت افغانستان امر درگیری را نداده است، ما هیچ وقت امر حمله به قطعات پاکستان را نداده ایم ولی این را به وضاحت خواسته ایم که پوسته های که پاکستان در این طرف خط دیورند ایجاد کرده آنرا بیرون بکشند ، بعضی از این پوسته ها برای ما به اساس راپور کتبی که چند ماه پیش رسید و دقیق شده از زبان مردم و حکومت و امضا شده یی تمام ادارات مربوطه حکومت حاکی از آن بود که این
پوسته ها توسط نیروهای امریکایی ده سال پیش به نیرو های پاکستانی سپرده شده و ما فوراً مسئله را جدی گرفتیم و به دولت امریکا نوشتیم و اقداماتی در این راستا کردیم.

پس امر درگیری با قطعات پاکستان از جانب افغانستان داده نشده، این یک حادثه ای بود که رخ داد ولی چهار طرف حادثه را ما میدانیم که چیست؟
*کرزی:* امیدوار هستیم که پاکستان هم، همچون اهدافی نداشته باشند و به افغانستان راکت نزنند و کوشش به این نکند که از راه درگیری و مزاحمت افغانستان را به مذاکراتی بکشاند که افغانستان به آن هیچ وقت حاضر نمی شود.
*خبرنگار نیویارک تایمز:* می خواستم در مورد پول پرسان کنم که چقدر بود، ماهانه که از طرف امریکا کمک می شد و بعد شما گفتید که مشکلاتی را حل کردید، چه مشکلاتی را این پول حل کرده جواب تان برای منتقدین هم چه است که بعضی از انتقادهای از نحوهء پرداخت این پولها بوده و در داخل حکومت شما هم آیا کدام مشکلی وجود دارد که بعضی کسانیکه که می گویند این پول باید گرفته می شد و بعضی کسانیکه می گویند این پول نباید گرفته شود؟

*ر**ئیس جمهور **حامد **کرزی:* این یک رابطه حکومت با حکومت است، معاشات و حمایتی که از جامعه جهانی برای افغانستان می آید به عنوان کمک حمایتی می آید و بنابراین این یک کمک غیر معمول نیست، یعنی بین تمام کشورها در تمام جهان انجام می شود و این گونه رابطه را ما هم حمایت می کنیم و از آن مستفید هم شدیم، این
کمک بسیار مفید بوده برای ما آنطوریکه من صبح هم گفتم با رئیس سی آی ای در کابل هم دیداری داشتم و از ایشان تشکر کردم و از کمکهای که در ده سال گذشته با ما انجام دادند و ازشان خواستم تا این کمکها را ادامه بدهند. چون فکر می کنیم که این کمکها خیلی با ارزش است و با در نظر داشت اینکه در وضعیت افغانستان داریم ما کمکهای زیادی را برای افغانستان نیاز داریم و چنین کمکها می تواند بسیار مفید باشد.

بنابراین ما خوش هستیم و ما می خواهیم که این کمکها به شورای امنیت ملی افغانستان ادامه پیدا کند، من هم سوالی داشتم از جامعه جهانی چون این مربوط به همکاری بخشهای استخباراتی دو کشور می شود این کمک بصورت پول نقدی می آید که به نظر خود امریکا صورت می گیرد و اگر وزارت خارجه امریکا تصمیم بگیرد که کمکهای خودش را در قالب پول نقد بفرستند، آن هم امکان دارد، این تصمیم امریکا بوده است.

*خبرنگار بی بی سی:* در طول چند دهه گذشته حکومتهای افغانستان بخاطریکه مسئولیت تاریخی به دوش شان نیاید، خط دیورند را نپذیرفتند یا در مورد سرنوشت اش تصمیم نگرفتند و این در حالیست که باورمندی در افغانستان این است که عامل بدبختی افغانستان همین خط دیورند است، طوریکه شما گفتید که یکی از انگیزه های که گفته می شود پاکستان از گروه های شورشی حمایت می کند، خط دیورند است. حالا که جامعه جهانی با قدرت در افغانستان حضور دارد شما هم با بریتانیا رابطه
استراتیژیک دارید با امریکا، با ناتو چرا در مورد سرنوشت این خط تصمیم نمی گیرید و افغانستان را هم از این جنجال و کشمکش نجات نمی دهید، هر از گاهی وقتیکه رسانه های خارجی می آیند که افشاء می کنند که ایران بوده که به ریاست جمهوری افغانستان پول می دهد، سی آی ای پول می دهد، چرا شفاف شما اعلام نمی کنید که کی ها به صورت نقدی به ریاست جمهوری افغانستان پول می دهند؟
*رئیس جمهور:* همین است که اعلام می کنیم، در مورد خط دیورند اول برایتان بگویم که خط دیورند را ملت افغانستان نپذیرفته، منظور شما از حل موضوع چیست؟ نپذیریم یا بپذیریم؟ کدامش است؟ سرنوشت اش تعیین شده، ملت افغانستان نپذیرفته،پس وقتیکه ملت افغانستان نپذیرفته، سرنوشت اش تعیین شده است و گنگ نیست که نمی دانیم که پذیرفتیم یا نپذیرفتیم مردم افغانستان از ۱۸۹۳ که این خط را که انگلستان را بالای ما تحمیل کرد تا به حال نپذیرفته است، پس سرنوشت اش تعیین
است، این خط را نپذیرفتیم.

در مورد سوال دیگر تان، کمک از ایران هم برای ما کمک بسیار مهم و حیاتی بود، متأسفانه بعد از اینکه ما وارد مذاکرات استراتیژیک با امریکا شدیم دو سال پیش بسته شد، این کمک دو سال است که نمیشود ، و ما تا یک وقتی را به یک ترتیب خودمان را پیش بردیم، از این قسمت عمده ایران به معاش و مدد معاش می رفت، بعد از اینکه پول دو سال پیش بسته شد و ما چندین بار خواهش هم کردیم متأسفانه ندادند که بسته نکنید این پول را، باز ما مجبور شدیم که این پول را از بودجه افغانستان بگیریم، حال همین پول مدد معاش را ما از وزارت مالیه تماس گرفتیم ازشان ریاست دفتر خواهش کردند که اینقدر مأمورین دولت افغانستان که با معاش بسیار ناچیز است، اینجا استخدام شدند آنها به مدد معاش نیاز دارند، نمی دانم از حساب ۹۱، از حساب کمکی است از او این پول را می گیریم، پس ضایع شد برای ما، پولی را که ما از ایران می گرفتیم و پول خود ما در بانک به دیگر موارد مصرف می
شد، مجبور از بودجه خود بیگیریم، یک کمک کلان است برای اقتصاد افغانستان و برای مملکت بی پول و بی چیز و بی سرمایه، از هر قطره ای که برایتان می دهد بگیرید تا که بودجه خود ما باقی بماند و جای دیگری مصرف شود، هوشیار باشید.
*خبرنگار تلویزیون آریانا:* دلایل عمده ای را که تا اکنون شما موفق به امضای قرارداد امنیتی در واشنگتن نشدید در چه است، در حالیکه مدتهاست مذاکرات میان کابل و واشنگتن در رابطه به این مسئله وجود دارد، فکر نمی کنید که تأخیر و یا به تعویق افتادن امضای این مسئله مهم باعث بی ثباتی که امروز این بی ثباتی در مرزهای افغانستان با کشورهای همسایه کشانده شده برسد و مسئله بی ثباتی اجتماعی که امروز به وجود آمده بحران کار هفت فیصد جمعیت کشور بیکار است که چهار
میلیون می شود و فرار گروهی جوانان آغاز شده از دروازه های افغانستان که درست نیست، فرار مغزها، فرار سرمایه، دلیل چه است که این قرداد امضاء نمی شود و چه وقت این به امضاء خواهد رسید؟

*حامد کرزی:* یک سوال بسیار مهم است، ما با دولت امریکا در مذاکره هستیم، دولت امریکا سند ترتیب شده خود را برای ما روان کرد، ما آن سند را مطالعه کردیم در آن سند ما نفع افغانستان را به ترتیبی که می خواستیم، نبود، در مقابل آن سند امریکا، ما سند خود را ارائه کردیم، دیدگاه افغانستان را در آن آوردیم که به این شرایط به این ترتیب به این نظمی که در آن خیر افغانستان دیده شود، ما
قرارداد را می خواهیم یعنی کمک اساسی به نیروهای امنیتی افغانستان، یک نیروی امنیتی کاملاً تقویت شده و متکی به خود، دوم که کمکهای که به افغانستان در بدل این قرارداد امنیتی می شود یعنی در بدل پایگاه می شود، قرارداد امنیتی در حقیقت یعنی پایگاه که کمکهای که به افغانستان در بدل این قرارداد امنیتی می شود باید بی قید و شرط باشد، نمی تواند پایگاه بی قید و بی شرط باشد و کمکها با قید باشد، لهذا کمکهای که به افغانستان، آنها را دولت افغانستان باید توان استفاده داشته باشد و بجای مصرف کرده بتواند که مردم افغانستان ضرور می
دانند.سوم که قرارداد امنیتی باید باعث امنیت در افغانستان شود ، موقف امریکا در مورد امنیت افغانستان و روابط با همسایه ها و حملاتی که در افغانستان می شود از همسایه گی ما باید واضح باشد.

پس در اینجا ما کوشش داریم که امن و صلح افغانستان، تقویت نیروهای امنیتی اقتصاد افغانستان تضمین شود و در سند تثبیت شده باشد و به ترتیبی گنجانیده شده باشد که آنجا باز طفره رویی و کناره گیری و سرباز زدن نباشد که چیزی نوشته است هو به هو قابل تطبیق و به خیر افغانستان باشد. ما داشتن روابط امنیتی را با امریکا و ناتو به خیر افغانستان می دانیم ما این را هم حاضر هستیم که پایگاه ها را به امریکا بسپاریم آن هم به خیر افغانستان است، ولی برای آن افغانستان قیمتی هم می پردازد، ما حاضر هستیم که آن قیمت را بپردازیم پس امریکا و متحدین دیگر ما که اینجا می خواهند جای پای داشته باشند آنها هم به تمام معنی تضمین منفعت بزرگ افغانستان را بکنند، آن امنیت اش است، آن تقویت نیروهایش است، آن تقویت اقتصاد اش است و یک حکومت محکم و قوی، نه حکومتی که هر آن احتیاج بیرون باشد، همین صحبتی که پیشتر سر از این پولهای که به اداره ای ما می آیند داشتیم،این صحبت چرا بین امریکا و انگلیس نیست، این صحبت چرا بین امریکا و هند نیست، چون آنها در حالتی نیستند که ما هستیم،باید ما از این حالت بیرون شویم و برای آن ترتیبات اساسی باید
بگیریم و آنرا در سند بگنجانیم تا که فردا کسی از آن پای خویش را نکشد و ما هم پشیمان نباشیم که چی کردیم و چرا دقت نکردیم.

پس این سند بسیار مهم است، باز هم اعلان میکنم که ما با امریکا روابط امنیتی میخواهیم، پایگاه حاضر هستیم که برایش بدهیم ولی منفعت افغانستان باید صد فیصد تضمین شده و قبول شده باشد در آن که ما به ملت افغانستان آشکار گذاشته بتوانیم و بعد از آن به اطمینان خاطر امضایش کنیم.

*خبرنگار**:* جناب رئیس صاحب جمهور! یکی از آرزو های ملت افغانستان که ما باید صاحب مولفه های نظام باشیم و صاحب قانون اساسی باشیم چی چالشی را شما دیدید که از کانال مولفه های نظام این پول را دریافت نکردید بخاطر این که همین نگرانی وجود دارد که وقتی مولفه های نظام موجود باشد، چرا این پول از کانال دیگری داخل نظام شود.

مساله دوم اینست که شما پیشتر گفتید که هیچ حکومتی حاضر نیست و هیچ فرد از ملت افغانستان حاضر نیست که خط دیورند را بپذیرد، یقینناً یک احساس ملی سرزمین افغانستان است و هیچ حکومت هم شاید قادر بر این نباشد که این کار را بکند اما نیاز بر این است که باید کمر ملت افغانستان بسته شود. دیروز همین سربازیکه به
شهادت رسید از خانواده های غریب به هزار ها افغانی به آدرسش رفت، اما ما دیروز و پریروز دیدیم که در جنگ های ذات البینی حتی کسی حاضر نشد که به این عسکر ها کفن بخرد، اما برای آن حاضر شدند که کمک بکند. پس نیاز نیست که به همین پیمانه که کاسه صبر مردم افغانستان لبریز شده از تجاوزات پاکستان به همین اندازه کاسه صبر ملت افغانستان لبریز شده، از تقابل های رهبران سیاسی افغانستان. آیا نیاز نیست که رهبران سیاسی افغانستان دست به یک غسل جدید سیاسی بزنند تا مردم افغانستان یک چیز را میخواهند که سرزمین واحد داشته باشند بنام افغانستان و مسأله سومی جناب رئیس صاحب جمهور، سوال من اینست که آیا نشانه های از نزدیک شدن مخالفین با دولت افغانستان است، در حالیکه سرزمین افغانستان همین لحظه پایمال اجنبی های بیرونی میشود.
*کرزی:* تشکر صاحب، خوب سوال آخر تان را اول جواب میدهم چون بسیار سوال مهم است.

طالب ها، آنانیکه افغان هستند مسلمان هستند و وطن دوست هستند، اگر وطن دوست هستند باید درک کنند که آنان علیه خاک خود برای مرام بیگانه استعمال میشوند و بیایند خاک خود، وطن خود و اولاد خود را زیر پای منفعت بیگانه نکنند، انسان های بیگناهی را که اینها در این خاک کشتند، تخریب معارف افغانستان را که اینها کردند یا بنام اینها شد در هر صورت مسوول اش هستند.
از یک طرف ملت افغانستان مسوول دفاع خاک خود است، از طرف دیگر بنام طالب سر افغانستان از همان جوانب که خاک زیر حمله است، حمله میشود پس تکراراً یادآوری میکنم به طالبان که تفنگ خود را علیه ملت افغانستان دور کنند، دور بدهند شانه خود را بجای نشان بگیرند که به افغانستان دشمنی میشود، نشانه تفنگ خود را از کشتن مردم خود، از تخریب خاک خود، دور بدهند بجاییکه علیه افغانستان کار میشود، علیه ترقی و سعادتش کار میشود و همراه به همین جوان ما محمد قاسم که شهید شد ایستاد شوند و این خاک را دفاع کنند.

دوم رهبران مملکت ما، سوال مطلق درست است دموکراسی بر حق است، مخالفت درونی با سیاست های دولت بر حق است، هزار بار میتوانید سوال کنند که مشاوریت امنیت ملی چرا پول از استخبارات امریکا گرفت و چطور مصرف شد، حق دارند بکنند ولی مملکت خود را باید نگه کنند با حکومت هر چند اختلاف میکنند برای اصلاح اش بکنند ولی خاک و ملت خود را دفاع کنند، اختلاف با حکومت یک گپ است، اختلاف با ملت و مملکت گپ دیگری است، بعضی همان باعث تضعیف ملت و مملکت میشود آن ناروا است آنرا هیچ باید نکند. من خبر دارم بعضی جا هها، بعضی کلان های ما، سیاسیون ما میروند و مملکت خود را خورد میکنند در بیرون از زبان بیرونی ها شنیدیم، در همین مجلس آخر که در پروکسل داشتیم بین ما و پاکستان و امریکا از زبان یکی از همان شرکت کننده های خارجی مجلس شنیدیم که فلانی نفر تان برای ما آمد و اینطور گفت و ما بسیار خجالت شدیم، همانجا که یک نفر کلان وطن ما در بیرون میرود و علیه افغانستان حرف میزند پیش خارجی این را مطلق درست میگوید و اینرا نباید بکنیم، کشور های که در یک جایی رسیده اند، بر این متعهد هستند.

در حکومت امریکا دموکرات است و جمهوری خواه، زمانیکه بوش رئیس جمهور بود دموکرات هایش میآمدن و به ما میگفتند که ما پشت حکومت خود ایستاده هستیم در داخل که هر چه داشتند و در بیرون همه یکی بودند، آقای کامرون که صدراعظم انگلستان است، زمانی که آقای گوردن براون صدراعظم بودند چندین بار به افغانستان سفر کردند به حیث رئیس حزب مخالف و با همراه ما در مجلس ها میگفت که ما به حیث رئیس مخالف حکومت در انگلستان پشتیبان سیاست ما در افغانستان هستیم، پشتیبان سیاست خارجی اش هستیم. در هند رفته بودیم در مجلس سپنتا صاحب، برادر
ها، وزیر صاحب خارجه همه بودند، رئیس حزب مخالف هند پیش ما آمد به ملاقات مرا واضح گفت که ما در داخل درست است که مخالف یکدیگر هستیم ولی با سیاست خارجی مملکت ما را و منافع بزرگ هند همه گی یکسان به پیش میبریم، این یک ضرورت بسیار اشد ملی وطن ماست و این باید عملی شود که ان شالله آهسته آهسته پخته میشوم.

*خبرنگار تلویزیون نگاه:* جناب رئیس صاحب! با توجه به نشست سه جانبه که در بروکسل میان افغانستان، پاکستان و امریکا دقیقاً بعضی مذاکراتی بخاطر بهبود روابط بین افغانستان و پاکستان صورت گرفته چرا بزودی پس از نشست سه جانبه بروکسل دوباره حادثه ولسوالی گوشته ولایت ننگرهار پیدا میشود و سوال دیگر در اینجا مطرح میشود جناب رئیس صاحب جمهور که آیا امریکا پیمان راهبردی که
افغانستان با امریکا دارد با توجه به آن، چقدر پایدار ایستاد است در قبال افغانستان تا اینکه یک فشار بیشتر را وارد بکند با سایر متحدین جهانی بالای پاکستان تا دیگر تروریزم به افغانستان نفرستند و یا در امورات داخلی کشور مداخله نکنند، در این باره اگر توضیح بدهید، تشکر.

رئیس جمهور: خوب این سوال آخر تان را که چرا بیطرفی میکنند، بار ها جواب دادیم متأسفانه که همینطور است ولی اینکه چرا مذاکرات موفق و وعده های که میشود، پس تشنج میشود، این برای من هم یک سوال است، نمیدانیم که چرا؟

چه دست های پشت پرده کار میکنند، کدام دست ها پشت پرده کار میکنند، منطقه است، بیرون از منطقه است، خود دستگاه های دولتی است در همسایه گی ما، آنرا نمیدانیم ولی متأسفانه حقیقت همین قسم است که پیشرفت موقتی بوده و باعث تهداب های محکم نشده و همیشه صدمه دیده، ولی ما کوشش خود را ادامه میدهیم، از خاک خود دفاع میکنیم، از ترقی خود دفاع میکنیم، به صلح میخواهیم خود را برسانیم و با همسایه ها خصوصاً با پاکستان به تمام معنی آرزوی دوستی و برادری داریم، بخیر باشید تشکر.

*د شمشاد خبریال:* تاسو ویلي وو چې که د ناټو غړو هېوادونو وسلې رانکړې موږ مجبور یو چې له نورو هېوادونو څخه وسلې را ونیسو، ګڼ شمېرهېواد وال هم همدغه نیوکه لري چې افغان ځواکونه هغه وسلې چې ورته اړینې دي، لکه د ګوشتې په سمیه کې چې ورته په کار وې هغه نلري، تاسو به د دغه دریم ګړی هېواد نه چې تاسو وړاندې یادونه کوله، کله به د دغو وسلو عملی برخه پیل کړی او بل د ګوشتې په سیمه کې دغه شهید شوي سرتیري ته افغا ولس چې څه په لاس کې وو هغه خو یې وکړل افغان حکومت څه کوي، ولس خو داغوښتنه هم لري چې د ګوشتې ولسوالۍ د هغه په نوم
کړي او همدارنګه د اتل لقب ورکړي تاسې څه وایاست؟

*کرزي: *د کورنیو چارو وزیر* *نن ورغلی دی، پرون او نن ما پر ټلیفون خبرې وسره وکړې او د دې شهید ځوان به ډير قدر وشي او ما ورته وویل چې د دې شهیدځوان کورنۍ راولي مشران یې راولي زه به په خپله ور سره وګورم او قدر به یې وکړو د افغانستان د ملت قدر ترټولو مهم قدر دۍ چې وشو.
او د افغانستان حکومت د ملت جز دی نو قدر اصلا هغه دی چې ملت یې وکړي او دا قدر شوی دی او څه چې حکومت وکړي هغه به هم وشي خو هغه به د هغومره ارزښت ونه لري لکه خلکو چې په خپله وکړ ،هغه ډيره ارزښتناکه خبره ده او ډير خوشحاله شولو پر دې.
وسلې، موږ خپل کوښښ کوو لکه څنګه چې مو د دې ورور د سوال په ځواب کې وویل ، موږ کوښښ کوو چې په دې قرار داد کې په بشپړه توګه د افغانستان منفعت رعایت شي او بیا به یې انشاالله قبول کړو. ترهغه چې دا نه وي شوي موږ به خپل کوښښ ته ادامه ورکړو.

مننه! به امان خدا باشید