نَقل برخی مجالس، زیر پای شخصیت های جهادی و علمای دینی را خالی کردن است، تهمت بستن وغیبت کردن است، تضعیف و تخریب طرف مقابل است. طبیعی است که این وضعیت هر چه پیش برود، ضربات سنگین و مهلکی را متوجه
مردم و کشور ما می کند
آقای مزاری در ادامه سخنان بخش اول خود با نگاه به بررسی انجام شده پیرامون اهداف حضورخارجی ها درافغانستان یادآورشد: معلوم می شود که حضور غربی ها درافغانستان به خاطر خود افغانستان ومردم آن نیست بلکه به دنبال اهداف دیگری می گردند. وی گفت: چه اینکه اگر غربی ها به فکر افغانستان می بودند ومطابق شعارهای سرداده خودشان مبنی بر مبارزه با تروریزم وطالبان، برقراری ثبات وامنیت و بهبودی وضع اقتصادی کشور ومردم ما عمل می کردند، مطمئنا وضع ما آن چنان که امروز است، نمی بود.
حسینی مزاری علاوه کرد: این درحالی است که همه ما و شما شاهد هستیم که نه تنها هیچ بهبودی در هیچ عرصه به نحو مطلوب به چشم نمی خورد که وضعیت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ما رو به خراب شدن و رو به بن بست است، فقر و بیکاری و وضعیت سیاسی امنیتی رو به وخامت است.
رئیس مرکزتبیان با اظهارتاسف از تغییر رویکرد غربی ها از تحقق شعارهای وعده داده شده در لحظات آغازین ورود خود به افغانستان، گفت: پس راه چاره چیست؟ تا به کی باید شاهد نابودی بزرگان، رهبران و عموم مردم و کشور خود باشیم؟ تا به چه زمان منتظر امداد وکمک کشورهایی باشیم که نه تنها به فکر کمک کردن به بهبودی اوضاع مردم وکشورما نیستند که اعمالی را مرتکب می شوند که زمینه های خرابی بیشتر کشور را فراهم می کنند؟ مدیر مسؤل روزنامه انصاف در ادامه افزود: پاسخ این سوال این است که ما باید خودمان به فکر خود باشیم، چرا که نه شرق و نه غرب به فکر ما نخواهند بود! این تفکر اشتباه است که اگر ما راحت بنشینیم، دیگران خانه ما را آباد می کنند، نه! اگر ما راحت بنشینیم، دیگران نان ما را می خورند و خانه ما را خراب می کنند و فرهنگ ما را به یغما می برند و وضعیت اجتماعی ما را به مراتب بیشتر از گذشته با معضلات جدی تری مواجه می کنند و درنهایت ما را به بند اسارت وبردگی و بندگی می کشانند.
به باور آقای مزاری، در افغانستان ظرفیت های زیادی وجود دارد، شخصیت های بسیار گرانقدر و شرایط بسیار مناسبی وجود دارد که اگر ازاین ظرفیت ها درست استفاده شود قطعا با تحول مثبت بزرگی مواجه خواهیم گردید.
ضرورت پیروی ازاسلام رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) در بخشی از صحبت های خود تاکید کرد که شرایط کشور به شرطی به سود مردم ما تغیر خواهد کرد و ما در وضعیت بهتر و مقتدری قرارخواهیم گرفت که در تمام ابعاد زندگی خود اسلام را محور قرار دهیم و به خصوص از هشت ثور به این طرف، اگر انحرافی از اسلام و از احکام اسلام و فرامین قرآن پیدا نمی کردیم، قطعا وضعیت ما این گونه که حالا هست نمی بود. اگر تنها محوریت کار خود را اسلام قرار بدهیم، نیازی به کمک هیچ کس و هیچ جریان و کشوری دیگر نداریم، چون از یکطرف در داخل کشور ظرفیت های بالایی وجود دارد وازسوی دیگر اسلام همه برنامه های زندگی ساز را در فراروی ما قرار خواهد داد. اسلام برنامه زندگی ساز دارد، ما اگر توجه به مبانی اسلامی و توجه به احکام قرآن بکنیم، زندگی ما ساخته خواهد شد و آن زمان ما می توانیم از شرایط موجود جامعه و حتی از حضور نیروهای خارجی و فضای موجود جامعه جهانی به نفع کشور خود نهایت استفاده را بکنیم و از پول هایی که در کشور سرازیر می شود حسن استفاده را نموده و در راستای ساختن کشور خود اقدام کنیم.
پیامد های پیروی ازاسلام رئیس مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان افزود: اگر ما به اسلام پایبند بودیم و اسلام را محور کار خود قرار دادیم، قطعاً پیروی دقیق ما از اسلام پیامدهای مثبت متعددی دارد که من چند تا از پیامدهای شاخص پیروی از اسلام و عمل کردن دقیق به احکام اسلام را عنوان می کنم.
پیامد اول: داشتن وحدت اگر ما مسلمان پابند به احکام قرآن شدیم، اولین پیامد، داشتن وحدت است، امروز اگر اختلافاتی در جامعه، در سطح رهبران جهادی و گروه های جهادی، حلقات، مناطق و اقوام وجود دارد، همه ناشی از این است که ما توجه به مفاهیم قرآن نداریم .نَقل برخی مجالس، زیر پای شخصیت های جهادی و علمای دینی را خالی کردن است، تهمت بستن وغیبت کردن است، تضعیف و تخریب طرف مقابل است. طبیعی است که این وضعیت هر چه پیش برود، ضربات سنگین و مهلکی را متوجه مردم و کشور ما می کند.
وقتی ما مطیع قرآن و خدا باشیم؛ دستور خدا این است که با هم متحد باشید و نفاق نداشته باشید: "واعتصموابحبل ا... جمیعا و لا تفرقوا"، ما اگر مبانی اسلام را رعایت کنیم، اسلام نیز برنامه دارد تا چه اقداماتی انجام دهیم تا به وحدت اصلی برسیم.
این کارشناس امور دینی علاوه کرد: وحدت و همدیگر را قبول کردن، از خود مکانیزم دارد، به این معنا نیست که اگر دیگران در کنار ما، یا زیر فرمان ما، یا در جبهه و حزب ما آمدند، این وحدت می شود. با این روند به هیچ وجه به وحدت نخواهیم رسید بلکه اگر می خواهیم وحدت برسیم، باید از ۵۰ درصد خواسته های خود بگذریم و ۵۰ درصد خواسته های طرف مقابل خود را قبول کنیم و از بسیاری از خواسته های خود چشم پوشی کنیم. زیرا اگر قرار باشد صددرصد من و صدردرصد او باشد، وحدت به وجود نمی آید. سلیقه ها و خواسته ها متفاوت هستند و اگر قرار باشد، هر کس مطابق خواسته های خود صددرصد حرکت کند وحدتی در جامعه پیش نخواهد آمد.
ما باید قدر بزرگان و ارزش های خود را بدانیم، به راحتی با آبرو و حیثیت شخصیت های بزرگ خود بازی نکنیم. ما که قاضی نیستیم تا در رابطه با گناهان دیگران قضاوت نماییم و سپس با مردم برخورد کنیم.
به باور آقای مزاری، اگر کسی در زندگی خود گناهان و اشتباهاتی دارد، او می داند و خدای او. ما نباید به مسائل جزئی و شخصی زندگی مردم بپردازیم و شخصیت خود و شخصیت طرف مقابل را درک نکنیم و شروع به تخریب شخصیت ها بکنیم. ما باید به دنبال زندگی مسالمت آمیز باشیم و باید قبول کنیم که؛ زمانی من قدرتمند هستم که طرف مقابل من هم که مسلمان است و هم دین وهم کیش من، قدرتمند باشد. من زمانی در این کشور عزیر می شوم که سایر رفقای من با هر تفکر و سلیقه هم عزیز و قدرتمند باشند. حتی باید احترام سایر ادیان و مذاهب و حتی هندوهایی را که در این کشور زندگی می کنند، داشته باشیم، چرا که آن ها هم شهروندان این کشورند و از اهالی همین سرزمین اند و حقوق شهروندی دارند. ما حتی حق نداریم به هم وطنان یهودی خود بی احترامی کنیم، چه رسد به مسلمانان و شیعیان. ما نه تنها نباید توهین کنیم، بلکه باید تلاش کنیم که همه بزرگ و قوی تر شوند.
ما باید از شخصیت های ملی قدردانی کنیم، جای بسی تأسف است که ما حتی یک شهید ملی و یا یک قهرمان ملی نداریم، درست است که برخی ها شخصیت های شهید و یا زنده را به عنوان قهرمان ملی تبلیغ می کنند، اما این را ما خودمان می گوییم، آیا این گفته ما را دیگران هم قبول دارند؟، اهالی سایر ولایات، ولسوالی ها و روستاها هم این عقیده را قبول دارند؟! بحث این است که در دیگر ولایات و روستاها این اعتقاد و باور وجود ندارد که وجود این روند ضعف بزرگی در کشور و جامعه است، لذا سعی کنیم تا به دستور قرآن و دستور ائمه معصومین(ع) گردن بنهیم و در راستای ایجاد وحدت فراگیر در کشور تلاش نماییم.
پیامد دوم: اقتدارجامعه اسلامی پیامد دوم پیروی ما ازاسلام، این است که ما قدرتمند خواهیم شد. قرآن دستور می دهد به همه مسلمین که هر چه در توان دارید، جمع کنید و در کنار هم قرار بدهید و خود را قدرتمند بسازید: "و اعدوالهم مااستطعتم من قوه ومن رباط الخیل ترهبون بها عدوا... وعدوکم" شاید برخی مردم دیدشان این باشد که اگر ثروت، نیروهای نظامی و وزیر در دولت داشتیم، قدرتمند هستیم! خیر، اینها عامل قدرتمند شدن جامعه نیستند، قدرت جامعه زمانی به دست آمدنی است که در جامعه ما تشکل وجود داشته باشد. مفهوم این آین مبارکه قرآن عظیم الشان این است که متشکل شوید و از این حالت پراکندگی بیرون بیایید و در کنارهم تشکلی ایجاد بکنید که عامل سازماندهی این مردم و جامعه باشد. این تشکل از وحدت جامعه، از همسو بودن جامعه و از در کنار هم بودن مردم حسن استفاده را بکند و در راستای سازماندهی مردم عمل نماید. اگر مردم ما امروز سازمان یافته باشند و بر اساس مدیریت واحد و مدبرانه حرکت کنند، قطعا قدرت مردم افغانستان در دنیا مثال زدنی خواهدشد، چه برسد در منطقه، مردم افغانستان سخت کوش، انقلابی و جهادی و قانع هستند، اکر این مردم درست سازماندهی شوند قطعا ما به نتایج مطلوبی خواهیم رسید.
پیامد سوم: علمی شدن پیامد سوم عمل در راستای اسلام؛ علمی شدن است. مردم ما باید عالم شوند. اگر ما بخواهیم از این وضعیت موجود نجات پیدا کنیم، مردم ما باید به سمت تحصیل علم حرکت کنند و جهاد علمی باید پدید بیاید. پدران و مادران و خواهران، باید نهایت تلاش نمایند تا فرزندانشان تحصیل کنند و درس بخوانند و باسواد شوند و بعد از با سواد شدن، شخصیتهای عالم و برجسته ای شوند. در این کشور اگر قرار است که مبارزه جدی روی دست داشته و با توطئه های دشمنان قدرتمند خود مبارزه کنیم، باید مثل آنها عالم شویم، آنها در راستای عالم شدن کار جدی و سرسختانه انجام می دهند و بیشترین پول های غرب در جهت آموزش و پرورش و تحصیلات عالی مصرف می شود، اما در کشور و مردم ما چی؟ اکثر بچه های مان از صنف هفت وهشت درس ومکتب را رها می کنند، به خصوص فرزندان روحانیت اکثراً بی سواد و یا کم سواد هستند.
اینجااست که ما نیاز داریم در جهت علمی ساختن مردم خود و کشور خود، تا اینکه بتوانیم ما با قدرت و عظمت این مردم را در مسیری سوق بدهیم که به عنوان یک جبهه قدرتمند اسلامی در کنار جمهوری اسلامی ایران و مردم مسلمان عراق و سوریه و لبنان و سایر کشورهای اسلامی، ایفای نقش و وظیفه بکنند و ما در این دنیا سربلند زندگی کنیم.
پیامد چهارم: درک شرایط پیامد چهارم پیرو جدی از اسلام و احکام قرآن، درک شرایط و به روز بودن است. اگر بعد از پیروزی درهشتم ثور، درک شرایط می کردیم و می فهمیدیم که دیگر زمان استفاده از اسلحه تمام شده و کسانی که در جهاد زحمت کشیده اند حالا دیگر پیروز شده اند، باید اسلحه ها را کنار بگذارند، زیرا زمان بازسازی کشور درعرصه های سیاسی اقتصادی و اجتماعی و در ابعاد مختلف است. باید بیاییم شرایط امروز جامعه را بررسی کنیم که مردم از ما یک زندگی آرام می خواهند. امروز مردم ما زندگی خوب و مرفه می خواهند. ما باید در این مسیر حرکت کنیم، شرایط جامعه چنین چیزی ایجاب می کند، اما متاسفانه این شرایط درک نشد و شخصیت های ما به کوچه ها آمده و در جنگ های داخلی مشغول شدند. حالا هم این شرایط درست درک نمی شود، برخی ها هنوز هم به خاطر عدم درک شرایط، بازیچه دست استکبار هستند، قدرت های بیگانه یا از خارج مسایل داخلی ما راهدایت می کنند و یا ازداخل و گاهی هم از هردو جا و برخی نیز در داخل کشور جضور دارند و چنان جوی ایجاد کرده اند که گاهی ما وادار می شویم که از مطرح کردن مسایل اسلامی خود ابا بورزیم و باعث شویم تا حقایق اسلامی را برای مردم خود نگوییم.
استفاده از آزادی بیان حسینی مزاری تصریح کرد: امروز می بینید که آزادی بیان اعلام شده است، آیا این آزادی بیان تنها برای دشمنان ما است؟ آیا فقط برای تلویزیون هایی است که ابتذال را در خانواده های ما تزریق می کنند؟ آیا برای کسانی است که با وضعیت مبتذل در عرصه ها حضور پیدا می کنند و در راستای منحرف ساختن مردم ما کار می کنند؟ نه خیر! اگر آزادی بیان راست هست برای همه است، پس مسلمانان هم باید از این آزادی بیان به نحو احسن استفاده کنند. من تا هنوز در کشور ندیدم که دستگاه های دولتی افغانستان و یا نهادهای وابسته به غربی ها مشخصا با نهاد دینی خاص و جریان خاص دینی برخورد کرده باشند که گفته باشند شما حق ندارید حرف بزنید. هم چنین چیز وجود ندارد و خوشبختانه آزادی بیان وجود دارد و مردم افغانستان و شخصیت ها، حلقات و گروه ها، همه باید برای حسن استفاده از شرایط کشور کار بکنند و به طور جدی هم در صحنه حضور داشته باشند و در انتخاباتی که در پیش رو داریم، مردم باید به طور قاطع حضور جدی داشته باشند. چون حضور مردم در صحنه تحول ساز است و ما را کمک می کند در مسیر درست زندگی قرار بگیریم. اگرچه دشمنان ما تلاش دارند ما را از صحنه بیرون کنند و به انحراف بکشانند.
ضرورت حمایت از دولت مرکزی مدیر مسئول روزنامه انصاف گفت: باید هوشیار باشیم و در صحنه حضور داشته باشیم و در ابعاد مختلف به نفع مملکت خود و نظام خود و به نفع اقتدار ارکان دولت خود تلاش کنیم. ما ضمن اینکه نسبت به دولت فعلی انتقادها و ایرادهای جدی داریم، اما معتقد هستیم که در افغانستان، باید نظام مرکزی، قدرتمند باشد، چون درسایه نظام قدرتمند مرکزی، می توانیم زندگی مرفه را برای مردم خود به ارمغان بیاوریم و در سایه نظام قدرتمند می توانیم در کشور، تامین امنیت نموده و در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کار بکنیم.
به عقیده وی، اگر چه کسانی تلاش دارند که نگذارند، ولی ما در کشور خود باید تلاش جدی بکنیم و در ابعاد مختلف کار بکنیم، باعث آوردن امنیت و آرامش و آسایش و بازسازی اقتصادی در افغانستان شویم.
آقای حسینی مزاری با انتقاد از اعتراضات تخریب گونه علیه حاکمیت فعلی کشور یادآورشد: بسیار بی انصافی است که اگر ما پایین برویم و بالا برویم علیه دولت موضع بگیریم! این حرکت غیر منصفانه است، جایگاه اپوزسیون جایگاه محترم است و شخصیتهای ما نیز محترم، اما هر کدام حق و حقوقی دارد، ولی دولت مرکزی افغانستان از جایگاه والایی برخوردار است و خط قرمز امنیت ملی کشور و منافع ملی و اسلامی کشور ما باید رعایت شود.
این مراسم با اجرای سید عندلیب ضیایی، تلاوت قرآن مجید توسط سید لطیف صدراحسینی، سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین یارمحمد رحمتی یکتن از مسئولین مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان و اجرای سرود و اهدای جوایز مسابقه "جشن پیروزی" ادامه یافت. پایان
تصاویر این مراسم دربخش گزارشتصویری قابل دریافت می باشد