وزارت معادن و پترولیم افغانستان با انتقاد از این‌که منابع زغال سنگ کشور به دلیل نبود امکانات و عدم پروسس کمتر در داخل مصرف می‌شود و بیشتر به خارج و به خصوص به پاکستان صادر می‌شود، می‌گوید که دولت سالانه تنها دو میلیارد افغانی از سکتور ذغال سنگ شمال کشور عاید دارد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، "عبدالقدیر مطفی"، سخنگوی وزارت معادن و پطرولیم افغانستان در مصاحبه با خبرنگار آوا گفت: حوزه زغال سنگ شرق و همچنین حوزه کمربندی دیگری که از شمال شرق شروع شده و تا تخار، سمنگان، قندوز، هرات و بادغیس را احتوا می‌کند؛ بزرگترین منبع عایداتی دولت به شمار می‌رود که اگر درست کنترل و نظارت شود، در بهبود وضعیت اقتصادی کشور اثر شگفت‌آوری دارد.
او اظهار داشت: بیشتر مجموع زغال سنگ که سالانه استخراج می‌شود، به خارج به خصوص پاکستان صادر می‌شود، اما به دلیل نبود امکانات و عدم پروسس در داخل، کمترین عاید را برای کشور دارد.
هرچند به گفته مطفی، مقداری از زغال سنگ در داخل نیز به مصرف می‌رسد، اما نه به صورت معیاری و موارد لازم آن، به همین دلیل است که کمترین بهره‌برداری از آن صورت می‌گیرد.
به عقیده او، در حالی که زغال سنگ باید در صنعت استفاده شود و برای ذوب آهن و فابریکه‌های تولیدی و مواردی از این قبیل، اما در افغانستان بیشتر برای گرم کردن خانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد که هم باعث آلودگی هوا می‌گردد و هم سود کمتری به دست می‌آید.
سخنگوی وزارت معادن همچنان بیان داشت، مطالعه زنجیره‌ای زغال سنگ در حال حاضر تکمیل است و ظرفیت‌ها کاملا تشخیص شده است؛ مبنی بر این‌که سالانه می‌توان میلیون‌ها تن از این ماده ارزشمند را استخراج کرده و در داخل پروسس نموده و برای صنعت داخلی به کار گرفت.
وی افزود که امروز در جهان از زغال سنگ به حیث یک سکتور مهم استفاده شده و برای توسعه اقتصادی و فعال کردن فابریکه‌ها به کار گرفته می‌شود، اما متاسفانه در افغانستان بدون بهره‌برداری داخلی هنوز هم بیشترین آن به پاکستان صادر می شود.
آقای مطفی در ادامه استخراج غیرمعیاری معادن و استفاده خلاف قانون در افغانستان را نه تنها در معادن زغال سنگ که در تمام معادن کشور یک معضل بزرگ خواند و گفت: سال‌هاست که مخالفین مسلح و زورمندان از منابع طبیعی کشور سوء استفاده می‌کنند، اما تدبیر وزارت معادن این است که هرچه زودتر جلو استخراج غیرقانونی گرفته شود.
او تاکید کرد که جلوگیری از استخراج غیرقانونی معادن، ایجاد طرزالعمل به خاطر جمع‌آوری عواید و موجودیت یک پلان منظم به خاطر استخراج معادن، از عوامل عمده بلند رفتن عواید در سکتور معادن کشور می‌باشد.
به گفته مطفی، در حال حاضر کمیته محافظت از معادن به کمک نیروهای امنیتی در ساحاتی که حکومت نظارت کامل دارد و جنگ نیست، جلو استخراج غیرقانونی را گرفته است و امیدوار هستیم که این مشکل به صورت کلی در آینده نه چندان دور حل شود.
گفتنی است که زغال سنگ، این ماده پر انرژی از سالیان دراز برای گرم کردن خانه‌ها در زمستان و آهنگران در این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زغال سنگ بعد از چوب و زغال چوب، سومین ماده مصرفی مردم افغانستان برای گرم کردن منازل است. معادن زغال سنگ در افغانستان به شکل کمربند با طبقات مختلف در زیر تپه‌های خاکی سلسله کوه‌های هندوکش قرار داشته که از ولایت بدخشان شروع الی تخار، بغلان، سمنگان، بامیان و سرپل امتداد یافته و به معدن سبزک ولایت هرات منتهی می‌شود. ذخایر اثبات شده این معادن حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تن پیش‌بینی شده است.
تا هنوز معادن زغال سنگ در بغلان؛ معدن کرکر، آش پشته، دود کش، در قندوز؛ بندگی، در هرات؛ معدن سبزک، کرخ، در سمنگان؛ دره‌صوف و در سرپل؛ معدن ولسوالی بلخاب شناسایی گردیده‌اند.
این در حالی است که در سال ۲۰۰۵ استخراج زغال سنگ به ۲۲۰ هزار تن می‌رسید و سالانه افزایش یافته است. معادن زغال سنگ افغانستان دارای کیفیت عالی است، ولی طرز استخراج آن یکی از خطرناک‌ترین معادن دنیا محسوب می‌شوند. افغانستان ۱۱ معدن زغال سنگ دارد که کمبود امکانات در آن‌ها به دلیل سه دهه جنگ بسیار رایج است. در این معادن کارگران مجبورند با وسایل ابتدایی و غیرفنی کار می‌نمایند که همه ساله دارای تلفات جانی می‌باشد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، "عبدالقدیر مطفی"، سخنگوی وزارت معادن و پطرولیم افغانستان در مصاحبه با خبرنگار آوا گفت: حوزه زغال سنگ شرق و همچنین حوزه کمربندی دیگری که از شمال شرق شروع شده و تا تخار، سمنگان، قندوز، هرات و بادغیس را احتوا می‌کند؛ بزرگترین منبع عایداتی دولت به شمار می‌رود که اگر درست کنترل و نظارت شود، در بهبود وضعیت اقتصادی کشور اثر شگفت‌آوری دارد.
او اظهار داشت: بیشتر مجموع زغال سنگ که سالانه استخراج می‌شود، به خارج به خصوص پاکستان صادر می‌شود، اما به دلیل نبود امکانات و عدم پروسس در داخل، کمترین عاید را برای کشور دارد.
هرچند به گفته مطفی، مقداری از زغال سنگ در داخل نیز به مصرف می‌رسد، اما نه به صورت معیاری و موارد لازم آن، به همین دلیل است که کمترین بهره‌برداری از آن صورت می‌گیرد.
به عقیده او، در حالی که زغال سنگ باید در صنعت استفاده شود و برای ذوب آهن و فابریکه‌های تولیدی و مواردی از این قبیل، اما در افغانستان بیشتر برای گرم کردن خانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد که هم باعث آلودگی هوا می‌گردد و هم سود کمتری به دست می‌آید.
سخنگوی وزارت معادن همچنان بیان داشت، مطالعه زنجیره‌ای زغال سنگ در حال حاضر تکمیل است و ظرفیت‌ها کاملا تشخیص شده است؛ مبنی بر این‌که سالانه می‌توان میلیون‌ها تن از این ماده ارزشمند را استخراج کرده و در داخل پروسس نموده و برای صنعت داخلی به کار گرفت.
وی افزود که امروز در جهان از زغال سنگ به حیث یک سکتور مهم استفاده شده و برای توسعه اقتصادی و فعال کردن فابریکه‌ها به کار گرفته می‌شود، اما متاسفانه در افغانستان بدون بهره‌برداری داخلی هنوز هم بیشترین آن به پاکستان صادر می شود.
آقای مطفی در ادامه استخراج غیرمعیاری معادن و استفاده خلاف قانون در افغانستان را نه تنها در معادن زغال سنگ که در تمام معادن کشور یک معضل بزرگ خواند و گفت: سال‌هاست که مخالفین مسلح و زورمندان از منابع طبیعی کشور سوء استفاده می‌کنند، اما تدبیر وزارت معادن این است که هرچه زودتر جلو استخراج غیرقانونی گرفته شود.
او تاکید کرد که جلوگیری از استخراج غیرقانونی معادن، ایجاد طرزالعمل به خاطر جمع‌آوری عواید و موجودیت یک پلان منظم به خاطر استخراج معادن، از عوامل عمده بلند رفتن عواید در سکتور معادن کشور می‌باشد.
به گفته مطفی، در حال حاضر کمیته محافظت از معادن به کمک نیروهای امنیتی در ساحاتی که حکومت نظارت کامل دارد و جنگ نیست، جلو استخراج غیرقانونی را گرفته است و امیدوار هستیم که این مشکل به صورت کلی در آینده نه چندان دور حل شود.
گفتنی است که زغال سنگ، این ماده پر انرژی از سالیان دراز برای گرم کردن خانه‌ها در زمستان و آهنگران در این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زغال سنگ بعد از چوب و زغال چوب، سومین ماده مصرفی مردم افغانستان برای گرم کردن منازل است. معادن زغال سنگ در افغانستان به شکل کمربند با طبقات مختلف در زیر تپه‌های خاکی سلسله کوه‌های هندوکش قرار داشته که از ولایت بدخشان شروع الی تخار، بغلان، سمنگان، بامیان و سرپل امتداد یافته و به معدن سبزک ولایت هرات منتهی می‌شود. ذخایر اثبات شده این معادن حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تن پیش‌بینی شده است.
تا هنوز معادن زغال سنگ در بغلان؛ معدن کرکر، آش پشته، دود کش، در قندوز؛ بندگی، در هرات؛ معدن سبزک، کرخ، در سمنگان؛ دره‌صوف و در سرپل؛ معدن ولسوالی بلخاب شناسایی گردیده‌اند.
این در حالی است که در سال ۲۰۰۵ استخراج زغال سنگ به ۲۲۰ هزار تن می‌رسید و سالانه افزایش یافته است. معادن زغال سنگ افغانستان دارای کیفیت عالی است، ولی طرز استخراج آن یکی از خطرناک‌ترین معادن دنیا محسوب می‌شوند. افغانستان ۱۱ معدن زغال سنگ دارد که کمبود امکانات در آن‌ها به دلیل سه دهه جنگ بسیار رایج است. در این معادن کارگران مجبورند با وسایل ابتدایی و غیرفنی کار می‌نمایند که همه ساله دارای تلفات جانی می‌باشد.
