به گزارش
خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری در سخنانی در همایش "علما و فرهنگیان و ضرورت حضور تأثیرگذار بر اوضاع افغانستان، موانع و راهکارها"، که قبل از ظهر امروز چهارشنبه(27 سرطان)، از سوی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر مقدس قم برگزار شد، به بررسی چگونگی حضور تأثیرگذار و جریانساز علما و فرهنگیان کشور پرداخت.
وی با بیان اینکه حضور علما و فرهنگیان در طول تاریخ افغانستان به خصوص در شرایط کنونی انکارناپذیر است، خاطرنشان کرد که این حضور مشخصا آن ثمره و نتیجهای که بایستی داشته باشد، تا هنوز نداشته است.
رییس عمومی مرکز تبیان با بیان این که دو عامل عمده و اساسی برای عدم حضور تأثیرگذار علما و فرهنگیان در سطح جامعه افغانستان وجود دارد، گفت: عامل اول عدم حضور گسترده علما و فرهنگیان در افغانستان است؛ ما علمای زیادی در سطح کشور و بیرون از افغانستان داریم، در ایران هزاران نفر عالم فرهیخته داریم که تعداد زیادی از این ها همچنان در صحنه حضور فعال، جدی و گسترده ندارند.
وی تأکید کرد که افغانستان نیاز به مراتب بیشتری به حضور علما دارد.
به باور حسینی مزاری، عامل دوم، عدم تأثیرگذاری حضور علمای حاضر در افغانستان است.
وی در ادامه به بیان چگونگی ایجاد تحول در کشور و تأثیرگذاری علما در صحنه تحولات افغانستان پرداخت و به دو عامل مهم اشاره کرد:
1ـ بیداری و ارتقاء آگاهی مردم تا مردم از این طریق به وظایف فردی و اجتماعی خود، و از طرف دیگر نسبت به توطئه های دشمن شناخت و آگاهی داشته باشند، در دام دشمن گیر نیافتند و در مسیر اهداف دشمن حرکت نکنند؛
2ـ مبارزه دشمن نباید تنها تدافعی باشد، ما نباید بنشینیم و دست روی دست بگذاریم و ببینیم که دشمن چه کار می کند، چه توطئه آماده می کند، تا ما بعداز آن اقدام کنیم، ما باید مبارزه تهاجمی علیه دشمن داشته باشیم.
رییس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در ادامه با اینکه چرا ایجاد تحول نمیشود، پاسخ داد: دلیل این است که حرکت علما باید جریانساز باشد. اگر علاقه داریم در افغانستان ایجاد تحول شود، حرکت علما باید جریانساز باشد، اگر حرکت علما و فرهنگیان جریانساز بود، آن گاه است که بستر ساختن فرهنگ فراهم میشود و فرهنگسازی صورت میگیرد و اگر در افغانستان فرهنگسازی صورت گرفت، آن گاه است که فرهنگ عمومی مردم ارتقا پیدا می کند، به دنبالش بیداری و ارتقای آگاهی میآید و آن گاه است که در کشور تحول به وجود خواهد آمد.
وی ادامه چهار راه عمده و اساسی را برای ایجاد جریانسازی به خصوص توسط علما در کشور مطرح کرد و خاطرنشان نمود:
1ـ اشراف عالم، روحانی و فرهنگی نسبت به وظیفه و برنامهیی که دارد؛ روحانی و فرهنگی باید از نگاه علمی، تحصیلی واقعا عالم باشد، درس خوانده باشد، عناصری که از نگاه تحصیلی در حد مطلوب نباشند، نمی تواند به عنوان عنصر تأثیرگذار و جریانساز عمل کنند،
2ـ عالم و روحانی ما باید حرف بزند، در موقعی که لازم است باید در برابر باطل موضع بگیرد، در حمایت از حق موضع بگیرد، امروز معضل جهان اسلام و خصوص در افغانستان این است که علما و روحانیت در عرصه به گونهیی حضور ندارند که راحت موضع بگیرد و حرف بزند، ما در خیلی از اتفاقات در داخل موضع جدی و کارساز علما را نمیبینیم،
3ـ حرف و موضع ما باید بر اساس تحلیل سیاسی باشد، اگر حرف و موضعگیری بر اساس تحلیل سیاسی و برداشت درست از اوضاع نباشد، ممکن است که ما راه را به اشتباه برویم، حرف می زنیم و موضع می گیریم، اما ممکن است با این حرف و موضع در میدان دشمن و به نفع او باشد؛ اگر روحانی روح سیاسی، حرکت سیاسی و تحلیل سیاسی از اوضاع جامعه نداشته باشد، قطعا راه را به خطا خواهد رفت. درشرایط موجود علمایی داریم که حرف می زند، موضع می گیرد، پر سر و صدا است، اما در میدان دشمن بازی میکنند؛
4ـ تشکیلاتی عمل کردن، امروز معضلی که در سطح علمای افغانستان داریم، حرکتهای پراکنده است، ما هزاران نفر عالم و فرهنگی داریم، اما در این سطح چند تشکل قدرتمند وجود درد که بتواند مردم را رهبری کند؟ امروز در افغانستان علما از وضعیت بسیار متشتط و پراکنده برخوردار اند.
در این همایش شخصیتهای برجسته دینی و علمی کشور و هیأت رهبری و اعضای دفاتر مختلف مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان حضور دارند. در کنار آن، شخصیتهای برجسته دینی و علمی و همچنین مقامهای دولتی جمهوری اسلامی ایران در شهر قم نیز حضور دارند.
قرار است در حاشیه این همایش، دفتر نمایندگی مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر مقدس قم، افتتاح و رسما آغاز به کار کند.