حمله گروهی مهاجمان مسلح بر نمازگزاران در مسجد امام زمان(عج) شهر کابل، محکومیت‌ها و واکنش‌های زیادی را به همراه داشته‌است. در این میان برخی شخصیت‌های سیاسی و شهروندان کشور، با متهم کردن دولت به‌ضعف و ناتوانی در قسمت تأمین امنیت، تأکید دارند که دولت اجازه دهد تا شهروندان خود امنیت تجمعات سیاسی و مذهبی شان را بگیرند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، جنرال بازمحمد جوهری، معین پیشین وزارت دفاع ملی به‌خبرگزاری آوا گفت که در یک‌سال گذشته، بزرگترین قربانی در افغانستان را حمله بر مساجد و مراکز دینی و مذهبی داشته است و لازم است در بالاترین سطح تدابیری اتخاذ شود.
جوهری با اشاره به این که در این اواخر دشمن حمله بر مراکز مذهبی و مساجد را روی دست دارد، گفت که مساجد و مراکز مذهبی باید همانند ادارات دولتی تحت رژیم امنیتی قرار داده شوند.
به گفته جنرال جوهری، دروازه مساجد با کمک نهادهای دولتی و مردم محکم کاری شود و حتی پیش دروازه مساجد، بلنداژ و سنگر افراض شود؛ چون اطراف مساجد باز و دروازه‌های آن عادی و آسیب پذیر است و دشمن می‌تواند با کوچکترین تحرک خود را به میان مردم برساند.
او از مردم و مسوولین مساجد نیز خواست که فعال شوند و آن چه در زمینه تأمین امنیت در توان دارند، به خرج دهند.
از سوی دیگر، قاسم وحیدی آگاه مسایل سیاسی به خبرگزاری آوا گفت که دولت مکلف است تا به‌هر نحو ممکن، امنیت مردم و تجمعات سیاسی و مذهبی آنان را بگیرد؛ اما در صورت ناتوانی، به مردم اجازه دهد تا آنان خود امنیت مراسم های شان را تأمین کند.
آقای وحیدی اضافه کرد که اگر دولت ضعیف است و نمی‌تواند امنیت مردم را تأمین کند، باید صادقانه آن را با مردم در میان گذارد و از مردم خواستار همکاری شود تا آنان خود امنیت مساجد، تکایا و مجالس مذهبی شان را تأمین کنند.
به باور وحیدی، هیأت امنای مساجد می‌توانند با بسیج جوانان محل، امنیت مراسم‌های شان را به بهترین نحو ممکن تأمین کند.
او خاطرنشان کرد که در این میان، دولت نیز می‌تواند مسوولیت نظارت و مدیریت، تأمین و تجهیز را به عهده داشته باشد.
در همین حال، عین‌الدین بیگ، یکی از فعالان مدنی در گفتگو با خبرگزاری آوا، دولت را متهم به‌سهل‌انگاری کرد و گفت که نیاز است تا مردم خود امنیت هر مراسم سیاسی و مذهبی شان را در شهر کابل تأمین کنند.
به باور آقای بیگ؛ التماس و انتقاد از دولت افغانستان در توقف و مهار حملات تروریستی هم‌چنان که تاکنون کارساز نبوده، در آینده نیز نخواهد بود.
او تأکید کرد که در هر محل، باید شوراهای مردمی تشکیل شود و این شوراها در جهت تأمین امنیت مراسم‌های خود، برنامه‌های عملی و دقیق بریزند.
مختار پدرام؛ یکی از شهروندان کابل نیز به‌خبرگزاری آوا گفت که حکومت در قبال تأمین امنیت مردم کاملا بی خیال است و هیچ گونه احساس مسوولیت نمی‌کند.
آقای پدرام تأکید کرد که مردم باید خود بسیج شوند و امنیت خود را بگیرند؛ در غیر آن هم‌چنان شاهد به خون خُفتن عزیزان مان خواهیم بود.
واکنش ها در فضای مجازی
در همین حال حمله به مسجد امام زمان شهر کابل با واکنش‌هایی در فضای مجازی نیز همراه بوده‌است.
کریم خلیلی، رئیس شورای عالی صلح در برگه‌ی فسبوک خود نوشته‌است که گسترش میدان جنگ و تحمیل آسیب ها و زیان های آن بر مردم بی‌دفاع، آن هم در حالتی که مردم مشغول عبادت و در اماکن مقدس دینی قرار دارند، خلاف عرف جنگ و ضد صلح و امنیت بشری است.
آقای خلیلی افزوده است که از دولت افغانستان و همکاران بین‌المللی انتظار می‌رود که با تمام توان جلو چنین حملات ضد بشری را بگیرند.
او هشدار داده است که تأخیر و کوتاهی در پیش‌گیری از این گونه حوادث، پیامدهای منفیِ غیرمنتظره را به همراه خواهد داشت.
به‌باور خلیلی؛ اما این گونه حملات که با هدف ایجاد نفاق و تضعیف روند صلح صورت می‌گیرد، مانع تلاش های آن ها برای برقراری صلح و پایان یافتن جنگ نخواهد شد.
عطا محمد نور نیز در برگه‌ی فسبوک خود نوشته است که حکومت مکلف به تأمین امنیت مساجد و تکایا است و بایست برای تأمین امنیت مساجد و تکایا برنامه‌های مشخص امنیتی داشته باشد.
آقای نور اضافه کرده است که حمله بر مسجد امام زمان، ادامه حرکت های غیردینی و غیرانسانی همان شرف باخته هایی است که برای جنگ مذهبی مزد می گیرند.
به‌باور آقای نور؛ ضعف مدیران امنیتی، یکی از عوامل ناامنی در کشور است و این مسئله باعث شده که مردم برای بار چندمین بار از یک نقطه آسیب پذیر شوند.
امرالله صالح؛ رئیس پیشین امنیت ملی نیز گفته است که کشتار نمازگزاران در تکیه خانه قلعه نجارها، یکی دیگر از سلسله جنایات ضد بشری است که شبکه های طالبان زیر نام داعش مرتکب شده اند.
آقای صالح با بیان این که سال هاست یادآور می شود که داعش واقعی در افغانستان نیست، گفته است: "این هایی که زیر نام داعش کشتار می کنند، هسته ها و شبکه‌های طالبان اند که با گرفتن مزد بیشتر، حملات بر هموطنان "شیعه" ما را سازمان می دهند".
او تأکید کرده است که در ریشه، هیچ فرقی میان طالب و دعش وجود ندارد؛ چون هر دو از دید فکری و پایگاه حمایتی، از یک نقطه آب می‌خورند.
او هم‌چنان با اشاره به این که زمانی حکمتیار با داعش بیعت کرده بود، گفته است که شورای صلح از او راجع به تشکیلات، شیوه طرح ریزی عملیات ها، توجیه هدف گیری ها در داخل افغانستان و دیگر مسایلی که بتواند ما را در سرکوب دشمن کمک کند، سوال کند.
