گروگان گیری کم سابقه تروریستی در جاده کابل – قندهار، هر روز ابعاد تازه و پیچیده ای پیدا می کند و این وضعیت، آن رویداد را به یک مساله ملی، تبدیل کرده است.
گروه طالبان که پیش از این، مظنون به ربودن ۳۱ مرد شیعه از جاده کابل- قندهار بود با نشر اعلامیه‌ای هرگونه دست داشتن در ربودن این مسافران را رد کرده است.
به گزارش خبرگزاری آوا، افراد مسلح نقاب پوش ۱۲ روز پیش، دو بس مسافربری را در ولسوالی "شاه جوی" ولایت زابل متوقف کردند و از میان سرنشینان، مردهای هزاره را پایین کرده و با خود بردند. این مسافران که برخی مهاجران بازگشته از ایران بودند، از ولایت هرات حرکت کرده و عازم کابل بودند.
در حالی که این عمل به طالبان نسبت داده می شد، این گروه روز گذشته دست داشتن در این کار را تکذیب کرد.
قاری یوسف احمدی؛ سخنگوی طالبان در این اعلامیه گفته است:«ما ضروری می دانیم اعلام کنیم که ربودن این هموطنان ما ارتباطی با مجاهدین ندارد و ما در آن دست نداریم.»
ناظران می گویند که این موضع گیری طالبان، مشکل را بغرنج تر و یافتن سرنخی از وضعیت گروگان ها را به مراتب سخت تر کرده است.
پیش از این، دست کم این امید وجود داشت که اگر این آدم ربایی، کار طالبان باشد و حکومت وحدت ملی نیز اراده ای واقعی برای آزادی آنان داشته باشد، شاید در روند گفتگوهای صلح که قرار است به زودی «رسما» آغاز شود، بتوان برای آزادی این افراد نیز کاری انجام داد؛ اما اعلام برائت طالبان، این امید هرچند ضعیف و کمرنگ را نیز گرفت و زمینه هرگونه پایان صلح آمیز و امیدبخش این مساله را در کوتاه مدت، غیر ممکن ساخت.
اعلام برائت طالبان از ربودن این افراد اما به باور کارشناسان، لزوما به این معنا نیست که عناصر و عواملی که اقدام به ربودن این افراد با انگیزه های قومی و مذهبی کرده اند، کسانی غیر از طالبان اند.
این موضع گیری رسمی طالبان، فقط می تواند انتساب این آدم ربایی به کانون های مرکزی تصمیم گیری این گروه را منتفی سازد؛ اما موجب نمی شود که تصور کنیم، آدم ربایان یا اکنون یا سابقا از اعضای طالبان نبوده اند.
پیش از این گزارش هایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه فرمانده همت؛ از عناصر سابق طالبان که اکنون با داعش، اعلام بیعت کرده است، در این اقدام دست دارد.
در ادامه، از قول متنفذان محلی نقل شد که او در تماس با آنها، دست داشتن در این آدم ربایی را رد کرده است.
اخیرا نیز مقام های نظامی و سیاسی حکومت، مدعی شدند که فرمانده همت به همراه ده ها عضو دیگر گروه تروریستی مسلط بر ولسوالی خاک افغان زابل، در عملیات نجات گروگان ها کشته شده است.
با این حساب، روشن می شود که دست کم، یک طرف این ماجرا طالبان هستند؛ تفاوتی نمی کند که طالبان سابق باشند یا طالبان کنونی.
این در حالی است که شماری از مقامات حکومت پیشین از حکومت وحدت ملی خواسته اند که عملیات نجات گروگان‌ها را سرعت ببخشند.
اخیرا در مراسم بیستمین سالگرد ترور عبدالعلی مزاری؛ رهبر پیشین حزب وحدت اسلامی افغانستان، حامد کرزی؛ رئیس جمهوری پیشین این گروگان گیری را شدیدا محکوم کرد.
او از ربایندگان خواست که هرچه زودتر گروگان ها را رها کنند؛ زیرا به گفته وی، "اگر چنین نشود نام این گروه در اوراق تاریخ به عنوان منفورترین اشخاص روی زمین درج خواهد شد."
اگرچه آقای کرزی نیز راهکار مهمی که بتواند به آزادی گروگان ها کمک کند ارائه نکرد و از سوی دیگر، مشخص نیست که اگر خود او اکنون رییس جمهور بود، دقیقا چه برخوردی با این رویداد می کرد؛ اما دست کم به لحاظ ترمیم شخصیت و وجهه مردمی او در نزد مردم هزاره و شیعه هم که شده، او نسبت به این امر، واکنش نشان داده و با مردم افغانستان، ابراز همدلی کرده است.
در همین حال، مقام ها می گویند که دو روز پیش عملیات نظامی برای آزادی این گروگان ها آغاز شد؛ اما این عملیات پس از یک روز به تعویق افتاد.
تعویق این عملیات به دلیل وخامت وضعیت آب و هوا اعلام شده و این در حالی است که برای خانواده هایی که تمام امید شان، فداکاری های سربازانی است که در زابل، مشغول عملیات آزادسازی عزیزان شان هستند، هر ثانیه، به سنگینی سال ها رنج و مشقت دوری و انتظار سپری می شود.
کریم خلیلی؛ معاون دوم رییس جمهوری پیشین ریاست جمهوری نیز گفته که بر اساس اطلاعاتی که صبح امروز(جمعه) به دست او رسیده، همه گروگان ها زنده و سالم هستند.
او از بزرگان ولایات قندهار و زابل برای تلاش های شان به خاطر رهایی این گروگان ها قدردانی کرد.
آقای خلیلی از حکومت خواست؛ تا تلاش هایش را برای رهایی این گروگان‌ها را سرعت بیشتر ببخشد؛ تا آنها دوباره به خانواده‌های شان بپیوندند.
پیش از این نیز گزارش هایی از سلامت و زندگی گروگان ها منتشر شده بود؛ اما هیچیک از این گزارش ها از سوی منابع مستقل قابل تایید نیست. آنچه به صورت رسمی گفته می شود این است که نیروهای امنیتی، با وجود پیشرفت های چشمگیر و پراهمیت در جریان عملیات نظامی به منظور آزادسازی گروگان ها، هنوز سرنخی از محل نگهداری آنها در دست ندارند.
برخی فرماندهان امنیتی احتمال داده اند که آنها ممکن است به صورت متفرقه در چندین خانه از اعضای گروه تروریستی مسلط بر ولسوالی خاک افغان زابل، نگهداری شوند که این، دستیابی به اطلاعات دقیق و موثق از وضعیت آنان را دشوار می سازد.
شماری دیگر از فرماندهان همچنین نسبت به انتقال آنها به دیگر مناطق تحت سلطه تروریست ها بیم داده و افزوده اند که جستجوهای همزمان در دیگر ولسوالی های همجوار خاک افغان نیز آغاز شده است.
با این حال، اظهارات آقای خلیلی در مورد وضعیت ربوده شدگان در حالی منتشر می شود که شماری از مردم، نسبت به سکوت رهبران قومی هزاره ها و شیعیان افغانستان در مورد این رویداد، به شدت اعتراض کرده و آنها را به محافظه کاری و بی توجهی نسبت به سرنوشت مردم، متهم کرده اند.
گروه طالبان که پیش از این، مظنون به ربودن ۳۱ مرد شیعه از جاده کابل- قندهار بود با نشر اعلامیه‌ای هرگونه دست داشتن در ربودن این مسافران را رد کرده است.
به گزارش خبرگزاری آوا، افراد مسلح نقاب پوش ۱۲ روز پیش، دو بس مسافربری را در ولسوالی "شاه جوی" ولایت زابل متوقف کردند و از میان سرنشینان، مردهای هزاره را پایین کرده و با خود بردند. این مسافران که برخی مهاجران بازگشته از ایران بودند، از ولایت هرات حرکت کرده و عازم کابل بودند.
در حالی که این عمل به طالبان نسبت داده می شد، این گروه روز گذشته دست داشتن در این کار را تکذیب کرد.
قاری یوسف احمدی؛ سخنگوی طالبان در این اعلامیه گفته است:«ما ضروری می دانیم اعلام کنیم که ربودن این هموطنان ما ارتباطی با مجاهدین ندارد و ما در آن دست نداریم.»
ناظران می گویند که این موضع گیری طالبان، مشکل را بغرنج تر و یافتن سرنخی از وضعیت گروگان ها را به مراتب سخت تر کرده است.
پیش از این، دست کم این امید وجود داشت که اگر این آدم ربایی، کار طالبان باشد و حکومت وحدت ملی نیز اراده ای واقعی برای آزادی آنان داشته باشد، شاید در روند گفتگوهای صلح که قرار است به زودی «رسما» آغاز شود، بتوان برای آزادی این افراد نیز کاری انجام داد؛ اما اعلام برائت طالبان، این امید هرچند ضعیف و کمرنگ را نیز گرفت و زمینه هرگونه پایان صلح آمیز و امیدبخش این مساله را در کوتاه مدت، غیر ممکن ساخت.
اعلام برائت طالبان از ربودن این افراد اما به باور کارشناسان، لزوما به این معنا نیست که عناصر و عواملی که اقدام به ربودن این افراد با انگیزه های قومی و مذهبی کرده اند، کسانی غیر از طالبان اند.
این موضع گیری رسمی طالبان، فقط می تواند انتساب این آدم ربایی به کانون های مرکزی تصمیم گیری این گروه را منتفی سازد؛ اما موجب نمی شود که تصور کنیم، آدم ربایان یا اکنون یا سابقا از اعضای طالبان نبوده اند.
پیش از این گزارش هایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه فرمانده همت؛ از عناصر سابق طالبان که اکنون با داعش، اعلام بیعت کرده است، در این اقدام دست دارد.
در ادامه، از قول متنفذان محلی نقل شد که او در تماس با آنها، دست داشتن در این آدم ربایی را رد کرده است.
اخیرا نیز مقام های نظامی و سیاسی حکومت، مدعی شدند که فرمانده همت به همراه ده ها عضو دیگر گروه تروریستی مسلط بر ولسوالی خاک افغان زابل، در عملیات نجات گروگان ها کشته شده است.
با این حساب، روشن می شود که دست کم، یک طرف این ماجرا طالبان هستند؛ تفاوتی نمی کند که طالبان سابق باشند یا طالبان کنونی.
این در حالی است که شماری از مقامات حکومت پیشین از حکومت وحدت ملی خواسته اند که عملیات نجات گروگان‌ها را سرعت ببخشند.
اخیرا در مراسم بیستمین سالگرد ترور عبدالعلی مزاری؛ رهبر پیشین حزب وحدت اسلامی افغانستان، حامد کرزی؛ رئیس جمهوری پیشین این گروگان گیری را شدیدا محکوم کرد.
او از ربایندگان خواست که هرچه زودتر گروگان ها را رها کنند؛ زیرا به گفته وی، "اگر چنین نشود نام این گروه در اوراق تاریخ به عنوان منفورترین اشخاص روی زمین درج خواهد شد."
اگرچه آقای کرزی نیز راهکار مهمی که بتواند به آزادی گروگان ها کمک کند ارائه نکرد و از سوی دیگر، مشخص نیست که اگر خود او اکنون رییس جمهور بود، دقیقا چه برخوردی با این رویداد می کرد؛ اما دست کم به لحاظ ترمیم شخصیت و وجهه مردمی او در نزد مردم هزاره و شیعه هم که شده، او نسبت به این امر، واکنش نشان داده و با مردم افغانستان، ابراز همدلی کرده است.
در همین حال، مقام ها می گویند که دو روز پیش عملیات نظامی برای آزادی این گروگان ها آغاز شد؛ اما این عملیات پس از یک روز به تعویق افتاد.
تعویق این عملیات به دلیل وخامت وضعیت آب و هوا اعلام شده و این در حالی است که برای خانواده هایی که تمام امید شان، فداکاری های سربازانی است که در زابل، مشغول عملیات آزادسازی عزیزان شان هستند، هر ثانیه، به سنگینی سال ها رنج و مشقت دوری و انتظار سپری می شود.
کریم خلیلی؛ معاون دوم رییس جمهوری پیشین ریاست جمهوری نیز گفته که بر اساس اطلاعاتی که صبح امروز(جمعه) به دست او رسیده، همه گروگان ها زنده و سالم هستند.
او از بزرگان ولایات قندهار و زابل برای تلاش های شان به خاطر رهایی این گروگان ها قدردانی کرد.
آقای خلیلی از حکومت خواست؛ تا تلاش هایش را برای رهایی این گروگان‌ها را سرعت بیشتر ببخشد؛ تا آنها دوباره به خانواده‌های شان بپیوندند.
پیش از این نیز گزارش هایی از سلامت و زندگی گروگان ها منتشر شده بود؛ اما هیچیک از این گزارش ها از سوی منابع مستقل قابل تایید نیست. آنچه به صورت رسمی گفته می شود این است که نیروهای امنیتی، با وجود پیشرفت های چشمگیر و پراهمیت در جریان عملیات نظامی به منظور آزادسازی گروگان ها، هنوز سرنخی از محل نگهداری آنها در دست ندارند.
برخی فرماندهان امنیتی احتمال داده اند که آنها ممکن است به صورت متفرقه در چندین خانه از اعضای گروه تروریستی مسلط بر ولسوالی خاک افغان زابل، نگهداری شوند که این، دستیابی به اطلاعات دقیق و موثق از وضعیت آنان را دشوار می سازد.
شماری دیگر از فرماندهان همچنین نسبت به انتقال آنها به دیگر مناطق تحت سلطه تروریست ها بیم داده و افزوده اند که جستجوهای همزمان در دیگر ولسوالی های همجوار خاک افغان نیز آغاز شده است.
با این حال، اظهارات آقای خلیلی در مورد وضعیت ربوده شدگان در حالی منتشر می شود که شماری از مردم، نسبت به سکوت رهبران قومی هزاره ها و شیعیان افغانستان در مورد این رویداد، به شدت اعتراض کرده و آنها را به محافظه کاری و بی توجهی نسبت به سرنوشت مردم، متهم کرده اند.
