شرممان باد ز پشمینه آلوده ی خویش

مخاطب این سخن "اوباما" نیست، چون او بارها به صراحت اعلام کرده خود را متعهد به امنیت اسرائیل می داند و عمر چند دهه ای رژیم اشغالگر قدس هم نشان می دهد که ایالات متحده حامی جنایت های این رژیم بوده و مواضع وی و وزیر خارجه و سایر مقامات آن کشور، طی این14 روز تجاوز و جنایات اسرائیل علیه غزه نیز تاکید مجدد همین معنا است. قصابان صهیونیست روزیک شنبه 28 سرطان صبرا و شتیلای دیگری در شجائیه غزه آفریدند و مرتکب جنایت جنگی و قتل عام دیگرشدند. صهیونیست ها با هدف قرار دادن خانه های مسکونی این منطقه 75 تن را شهید و بیش از 400 تن را به خاک و خون کشیدند و سران وقیح صهیونیست با وقاحت تمام مدعی شدند که ما به مراکز نظامی حمله می کنیم و حماس از مردم به عنوان سپر انسانی استفاده می کند!؟. این درحالی است که مساحت 41 کیلومتر مربعی غزه متراکم ترین نقطه جمعیتی جهان است. موضع "کری" نیز فضیح تر بود، او جنایات جنگی و نسل کشی آشکار اسرائیل را حق دفاع خواند و باردیگر تعهد خویش را به حمایت تمام عیار از اشغال و جنایت به نمایش گذاشت. بگذریم از اینکه اینها خود سیاه ترین پرونده جنایات جنگی را در افغانستان و عراق و قبل از آن در و یتنام و جاپان دارند و یکدهه پیش اعلام جنگ صلیبی علیه ما کرده اند و مجریان "جنگ تمدن ها"هستند و بنابر این جز این انتظاری از پیشقراولان توحش و بربریت مدرن نیست. اما آقای دبیرکل، چرا چشمان خویش را بر جنایات فجیع آدم کشان صهیونیسم بسته و قتل عام ها و جنایات مکرر آنان را نمی بیند و شهادت کودکان معصوم غزه وجدان انسانی او را نمی آزارد!؟ از اوباما و دولتمردان وی که وکیل مدافع جنایات اسرائیل و متعهد به حمایت از جنایات آن رژیم است نمی توان گله و انتظاری جز این داشت اما آقای بانکی مون چرا سکوت و سکون سهمگین اختیار کرده و چشم بر جنایات فرو بسته و روزه سکوت گرفته، حتی محکومیت تهی خویش را از آن مظلومان دریغ می ورزد!؟ نکند طبق آنچه آدمیرال مولن، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش امریکا گفته است،از او هم گله ی نمی توان داشت. محتوای سخن" مایک مولن" این است؛"من"سازمان ملل را اداره می‌کنم" شاید از این حیث سکوت و سکون" بانکی" قابل هضم و فهم باشد. این است که دیگر نباید از خطاب و عتاب و گل کردن احساس مسئولیت و "وجدان درد" وی در جایی که منافع ایالات متحده ایجاب می کند، متعجب شد. اما علی رغم این، منظره جگر خراش اجساد متلاشی شده ی زنان و کودکان بیگناه شجاعیه غزه دل سنگدل ترین ها را هم متاثر می سازد و هر وجدانی را به درد می آورد، گفتیم شاید آقای دبیرکل واجد این اندک وجدان و احساس و عواطف باشد و حرکتی کند؛ چیزی که تاکنون ندیدیم اما باز به همین امید منتظر می مانیم. مخاطب اصلی این یادداشت، امرای مأمور جهان عرب در قاهره و قطر و ریاض، ابوظبی و امان است؛ شما که با مدعیات پان عربیستی، شورای همکاری خیلج فارس و سپر جزیره و چندین سپر زنگ زده ای دیگر ساخته اید و افتخار حمایت از قصابان انسان کش داعش و النصره را در عراق و سوریه دارید و مباهات به مفتیان مبدع فتوای جهاد علیه مسلمانان و جهاد نکاح می کنید، چرا جنایات یهود و فجایع بشری علیه ساکنان بی دفاع غزه را نمی بینید. آیا آنها عرب نیستند، مسلمان هم کیش نیستند، یا صهیونیست های کافرنیستند؟ اگر یکی از آن بمب ها تنها دریکی از قصور تان فرود می آمد و تنی چند از اطفال و امیره هایتان را می کشت، بازهم همین سکوت خفت بار را اختیار می کردید و ساکت می ماندید ؟! چرا وضعیت اسفبار مردم محاصره شده و زیر بارانی از بمب و موشک ددمنشان صهیونیست حس دینی و عربی را تحریک نمی کند یا وجدان تان را به درد نمی آورد و آنها را لایق صدور یک فتوای جهاد و اعزام چند جهادگر جگر خوار و مقداری دارو به آن قطعه بلاهت کشیده نمیدانید؟!. چرا تنها تکلیف دینی و احساس مسئولیت عربی تان فقط در کشورهای مبغوض اسرائیل و غرب گُل می کند و شامل حال مردم و مقاومت لبنان و فلسطین یا مسلمانان نگون بخت میانمار نمی شود؛ اینجا، نه از دالر های نفتی تان خبری هست و نه از اسلحه های ارسالی و نه از نشست های مکرر شورای همکاری و نه از اجتماع های مشابه دوستان سوریه یک و دو، ونه و نه .... تاکی می توانید فتنه بیافرینید و همکار صهیونیست ها در کوبیدن لبنان و سوریه باشید و در قبال فجایعی که آنها در غزه مظلوم می آفریند، شرم آورترین سکوت را برگزینید و متوهم باشید که امت اسلامی متوجه معامله ها و سرافکندگی های تان نمی شود و تناقض و تبعیض رفتاری تان را نمی بینند!؟ آنچه تا کنون درعراق و سوریه کردید، درحالی که نباید می کردید اما برای پروژه خاورمیانه ای اسرائیل و فروپاشی نظام های مبغوض ایالات متحده، میلیارد ها دالر نفتی را برای تحقق اهداف آنها هزینه کردید، در حالی که با این مبلغ می شد برای مجاهدان فلسطین مدرن ترین جنگ افزار های روز را خرید و اشغالگران قدس را راهی موطن اصلی شان در سراسر جهان نمود و فلسطین اسلامی را از بحر تا نهر برای ساکنان اصلی آن ساخت؛ اما با وقاحت برای تضعیف حامیان مقاومت به کار گرفتید. مصر مبارک و مرسی و اینک سیسی سالها گذرگاه رفح را بست و مجری محاصره غیر انسانی اسرائیل شد. شما به جای گرد آوردن افراطیون سلفی از چچن تا لیبی و تونس و ... ذبح مسلمانان و فضاحت جهاد نکاح، چرا نخواستید آنها را به جهاد علیه اسرائیل ترغیب کنید تا شاهد آزادی قدس شریف باشیم و بازگشت چهار میلیون آواره فلسطینی را بعد از چند دهه به سرزمین شان جشن بگیریم؟!. بگذریم،امروز وجدان انسان های آزاده جهان جریحه دار شده و ملحد و مسلمان، یهودی و مسیحی، لائیک و سکولار در برابر جنایات هولناک اسرائیل در غزه به پا خاسته اند و علیه جنایت پیشگان صهیونیست فریاد می زنند و خشم و انزجار خویش را تبارز می دهند اما شما چرا در برابر جنایات سفاکان صهیونیست در غزه سکوت نفرت انگیز اختیار کرده اید و کشتار کودکان و زنان بیگناه و بی دفاع غزه وجدان تان را نمی آزارد و احساسی را بر نمی انگیزد. چرا به ملت های تان اجازه نمیدهید که مسلمانان قطری و سعودی و... درد سنگینی را که از این جنایات احساس می کنند، فریاد کنند و به ندای مظلومیت مظلومان فلسطین لبیک بگویند؟!. تا چه زمانی می توان نظاره گر شرمسار جنایات یهودیان صهیونیست علیه زنان و کودکان مسلمان غزه بود و سکوت اختیار کرد و انتظار داشت که افکار عمومی جهان اسلام متوجه این تزویر و دنائت نمی شوند و می توان این وضعیت را ادامه داد و پشت گرم حمایت غربی ها از تاج و تخت خویش بود. اگر به آخرت باور دارید، فردای قیامت در پیشگاه حضرت رسول(ص)، چه پاسخی خواهید داشت؟!. همان گونه که امام علی (ع) خطاب به مردم زمانه خویش فرمود:"گویا که سخن خدای سبحان را نشنیده اند که می فرماید: "سرای آخرت از آن کسانی است که در زمین نه برتری می جویند و نه فساد می کنند و سر انجام نیکو از آن پرهیزگاران است"؛ آری به خدا سوگند، شنیده بودند و دریافته بودند، ولی دنیا در نظر شان آراسته جلوه می کرد و زر و زیور های آن فریبشان داده بود." نویسنده؛ سیدآقاموسوی نژاد، معاون روزنامه انصاف