"محکمه جنایی مصر سازندگان فلم موهن به ساحت مقدس پیامبر اسلام (ص) را به طور غیابی به اعدام محکوم کرد.
پایگاه خبری ˈسی ان انˈ به نقل از رسانه های مصری گزارش داد که محکمه جنایی مصر هفت نفر از سازندگان این فلم موهن که هم اکنون در امریکا اقامت دارند را بطور غیابی به اعدام محکوم کرده است.
این محکمه همچنین برای یک کشیش امریکایی به دلیل مشارکت در ساختن این فلم، پنج سال زندان در نظر گرفته است."
اقدام محکمه جنایی مصر در صدور حکم حبس و اعدام برای سازندگان فلم توهین آمیز به ساحت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، اگر چه در واقع یک اقدام سمبولیک و نمادین بوده و خیلی نمی تواند تاثیری در اصل این گونه برخوردهای غرض آلود و غیر متمدنانه داشته باشد؛ اما می تواند کلید آغاز برخوردهای جدی لازم با بدخواهان اسلام و پیامبر این دین پویا را در جهان اسلام روشن کند.
سردمداران فرهنگ غرب با آنکه دم از دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان و اندیشه می زنند و در واقع از تیکه داران منحصر مفاهیم اومانیستی به شمار می روند، اما در مواجهه با فرهنگهایی که به نوعی با دیدگاههای استعماری دولتهای آنها سازگاری نداشته و استیلای فرهنگی، اقتصادی و نظامی آنان را نمی پذیرند، به ناگاه، تمامی ادعاهای دهن پرکن و پر تمطراق خویش را کنار گذاشته و تبدیل به خودکامگان و دیکتاتورانی می شوند که خود نیز از تماشای ابهت کاذب در آیینه غرور شان، تعجب می کنند!
واقعیت آن است که سران قدرتهای استعماری از دموکراسی، حقوق بشر، آزادی بیان و...، به عنوان ابزارهای کارآمد برای اهداف و مقاصد خویش بهره می برند؛ دقیقا مانند برخی از گروههای مسلح در کشورهای اسلامی که سران و رهبران درجه یک و دوی آنها که در پشت پرده، روابط نزدیک و تنگاتنگی با اربابان شرقی و غربی شان دارند؛ اما در ظاهر مجاهدان جان برکفی هستند که در راه رضای خداوند و خدمت به مسلمانان، تلاش و مبارزه می کنند!.
سران قدرت و استعمار، بشر و نشیمنگاه آن را تقسیم کرده اند؛ و با توجه به همین تقسیم بندی، تعریف حقوق بشر و دموکراسی و آزادی بیان و...، برخی از این افراد بشر و موطن آنان را در بر می گیرد و بعضی از ابنای دیگر بشر، این سعادت را نیافته و از قرار گرفتن در سایه رحمت و عنایت آن بی نصیب می مانند!.
یه عنوان مثال، مردم فلسطین، بحرین، عراق، افغانستان، سوریه، ایران، کوریای شمالی، ونزوئلا، ایتوپیا، مصر، و بسیاری از ملتهای آزاده دیگر که از سیاستهای استعماری شرق و غرب، بیزاری می جویند، به هیچ عنوان تحت نام و عنوان بشر ادعایی غرب قرار نمی گیرند و طبیعتا از هیچ گونه حقوق انسانی و بشری نیز بهره مند نخواهند شد.
اما دولتها و ملتهایی که سر تسلیم و تعظیم در برابر قدرتهای استعماری خم کرده و خاک پای آنان را سرمه چشمهای شان می کنند، صد البته بهترین بشر روی زمین بوده و از هر نوع حق و امیتاز بشری نیز برخوردار می باشند.
با همین استدلال و رویکرد است که این دسته از ملت و کشورها، در معرض خشم و غضب سران استعمار و زور قرار گرفته و هر نوع برخوردی از جمله توهین به باورهای دینی آنان، مجاز و مباح و حتی لازم و ضروری دانسته می شود!.
با آنکه اصل ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی از "احترام به حقوق و اعتبار دیگران" به عنوان یک محدودیت مشروع بر آزادی بیان یاد می کند" و از طرفی نیز توهین و افتراء، دو امر مخالف با اخلاق پسندیده شمرده شده که در قوانین جزایی بسیاری از کشورها، برای مرتکبین آنها مجازات تعیین شده است؛ با این حال دیده می شود که در طول چندین سال اخیر، اهانت و حمله به باورهای دینی مسلمانان جهان، به روش معمول و متداول جوامع امریکایی و اروپایی تبدیل شده است.
با توجه حقایقی که گفته آمد، صدور حکم غیابی آنهم از جانب محکمه یک کشور اسلامی ای که خود درگیر بحرانهای تحمیل شده از سوی استعمار است، خیلی نمی تواند جنبه عملی و بازدارندگی داشته باشد.
به نظر می رسد محکمه مصر که سهل است، حتی تمامی محکمه های کشورهای اسلامی اگر چنین احکامی را علیه توهین کنندگان به مقدسات و باورهای مسلمانان، صادر کنند و در غیاب، آنان را به اشد مجازات هم محکوم کنند، باز سود چندانی نداشته و آنان دست از توهین و جسارت به مسلمانان و عقاید آنان بر نخواهند داشت.
چرا که تجربه نشان داده که در برابر هر عکس العمل نمایشی و زودگذر کشورهای اسلامی، هتاکان و جسارت کنندگان، جریح تر و گستاخ تر شده اند.
لازم و ضروری است مسلمانان و کشورهای اسلامی، جهت مقابله با این ترفند غیرمتمدنانه و شرم آور، از روش کارا و موثری سود ببرند و صد البته که به چنین روش و شیوه ای مناسب و بُرنده ای دست نخواهند یازید مگر در پرتو اتحاد و همبستگی همه ی دولتها و کشورهای اسلامی در سطح منطقه و جهان.
کافی است دولتها و ملتهای اسلامی از مقابل یکدیگر برخاسته و در کنار هم قرار بگیرند؛ آنگاه خواهیم دید که نیازی به کدام اقدام و طرح دیگری نیست و همین وحدت و همبستگی، پاسخ و پیامی روشن خواهد شد برای شرارت پیشگان داخلی و خارجی که با پشت گرمی استعمار و استکبار، مقدسات و باورهای امت اسلامی را به اهانت و هتاکی می گیرند.
پایگاه خبری ˈسی ان انˈ به نقل از رسانه های مصری گزارش داد که محکمه جنایی مصر هفت نفر از سازندگان این فلم موهن که هم اکنون در امریکا اقامت دارند را بطور غیابی به اعدام محکوم کرده است.
این محکمه همچنین برای یک کشیش امریکایی به دلیل مشارکت در ساختن این فلم، پنج سال زندان در نظر گرفته است."
اقدام محکمه جنایی مصر در صدور حکم حبس و اعدام برای سازندگان فلم توهین آمیز به ساحت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، اگر چه در واقع یک اقدام سمبولیک و نمادین بوده و خیلی نمی تواند تاثیری در اصل این گونه برخوردهای غرض آلود و غیر متمدنانه داشته باشد؛ اما می تواند کلید آغاز برخوردهای جدی لازم با بدخواهان اسلام و پیامبر این دین پویا را در جهان اسلام روشن کند.
سردمداران فرهنگ غرب با آنکه دم از دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان و اندیشه می زنند و در واقع از تیکه داران منحصر مفاهیم اومانیستی به شمار می روند، اما در مواجهه با فرهنگهایی که به نوعی با دیدگاههای استعماری دولتهای آنها سازگاری نداشته و استیلای فرهنگی، اقتصادی و نظامی آنان را نمی پذیرند، به ناگاه، تمامی ادعاهای دهن پرکن و پر تمطراق خویش را کنار گذاشته و تبدیل به خودکامگان و دیکتاتورانی می شوند که خود نیز از تماشای ابهت کاذب در آیینه غرور شان، تعجب می کنند!
واقعیت آن است که سران قدرتهای استعماری از دموکراسی، حقوق بشر، آزادی بیان و...، به عنوان ابزارهای کارآمد برای اهداف و مقاصد خویش بهره می برند؛ دقیقا مانند برخی از گروههای مسلح در کشورهای اسلامی که سران و رهبران درجه یک و دوی آنها که در پشت پرده، روابط نزدیک و تنگاتنگی با اربابان شرقی و غربی شان دارند؛ اما در ظاهر مجاهدان جان برکفی هستند که در راه رضای خداوند و خدمت به مسلمانان، تلاش و مبارزه می کنند!.
سران قدرت و استعمار، بشر و نشیمنگاه آن را تقسیم کرده اند؛ و با توجه به همین تقسیم بندی، تعریف حقوق بشر و دموکراسی و آزادی بیان و...، برخی از این افراد بشر و موطن آنان را در بر می گیرد و بعضی از ابنای دیگر بشر، این سعادت را نیافته و از قرار گرفتن در سایه رحمت و عنایت آن بی نصیب می مانند!.
یه عنوان مثال، مردم فلسطین، بحرین، عراق، افغانستان، سوریه، ایران، کوریای شمالی، ونزوئلا، ایتوپیا، مصر، و بسیاری از ملتهای آزاده دیگر که از سیاستهای استعماری شرق و غرب، بیزاری می جویند، به هیچ عنوان تحت نام و عنوان بشر ادعایی غرب قرار نمی گیرند و طبیعتا از هیچ گونه حقوق انسانی و بشری نیز بهره مند نخواهند شد.
اما دولتها و ملتهایی که سر تسلیم و تعظیم در برابر قدرتهای استعماری خم کرده و خاک پای آنان را سرمه چشمهای شان می کنند، صد البته بهترین بشر روی زمین بوده و از هر نوع حق و امیتاز بشری نیز برخوردار می باشند.
با همین استدلال و رویکرد است که این دسته از ملت و کشورها، در معرض خشم و غضب سران استعمار و زور قرار گرفته و هر نوع برخوردی از جمله توهین به باورهای دینی آنان، مجاز و مباح و حتی لازم و ضروری دانسته می شود!.
با آنکه اصل ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی از "احترام به حقوق و اعتبار دیگران" به عنوان یک محدودیت مشروع بر آزادی بیان یاد می کند" و از طرفی نیز توهین و افتراء، دو امر مخالف با اخلاق پسندیده شمرده شده که در قوانین جزایی بسیاری از کشورها، برای مرتکبین آنها مجازات تعیین شده است؛ با این حال دیده می شود که در طول چندین سال اخیر، اهانت و حمله به باورهای دینی مسلمانان جهان، به روش معمول و متداول جوامع امریکایی و اروپایی تبدیل شده است.
با توجه حقایقی که گفته آمد، صدور حکم غیابی آنهم از جانب محکمه یک کشور اسلامی ای که خود درگیر بحرانهای تحمیل شده از سوی استعمار است، خیلی نمی تواند جنبه عملی و بازدارندگی داشته باشد.
به نظر می رسد محکمه مصر که سهل است، حتی تمامی محکمه های کشورهای اسلامی اگر چنین احکامی را علیه توهین کنندگان به مقدسات و باورهای مسلمانان، صادر کنند و در غیاب، آنان را به اشد مجازات هم محکوم کنند، باز سود چندانی نداشته و آنان دست از توهین و جسارت به مسلمانان و عقاید آنان بر نخواهند داشت.
چرا که تجربه نشان داده که در برابر هر عکس العمل نمایشی و زودگذر کشورهای اسلامی، هتاکان و جسارت کنندگان، جریح تر و گستاخ تر شده اند.
لازم و ضروری است مسلمانان و کشورهای اسلامی، جهت مقابله با این ترفند غیرمتمدنانه و شرم آور، از روش کارا و موثری سود ببرند و صد البته که به چنین روش و شیوه ای مناسب و بُرنده ای دست نخواهند یازید مگر در پرتو اتحاد و همبستگی همه ی دولتها و کشورهای اسلامی در سطح منطقه و جهان.
کافی است دولتها و ملتهای اسلامی از مقابل یکدیگر برخاسته و در کنار هم قرار بگیرند؛ آنگاه خواهیم دید که نیازی به کدام اقدام و طرح دیگری نیست و همین وحدت و همبستگی، پاسخ و پیامی روشن خواهد شد برای شرارت پیشگان داخلی و خارجی که با پشت گرمی استعمار و استکبار، مقدسات و باورهای امت اسلامی را به اهانت و هتاکی می گیرند.
مولف : سیدفاضل محجوب
