هنوز مدت زیادی از بی حرمتی سربازان متمدن امریکایی نسبت به قرآن مجید در کشور ترکیه نگذشته که نیروی هوایی این کشور در افغانستان، مسجدی را در ولایت میدان وردک هدف حمله و بمباران کور طیاره های جنگی خویش قرار می دهند.
"به نقل از رسانه ها، طی دو حمله هوایی جداگانه نیروهای امریکایی به مسجدی در ولایت میدان وردک، ۱۳ نفر کشته شدند. این دو عملیات هوایی که شب و صبح شنبه در میدان وردگ روی داد، در مجموع ۱۶ کشته و زخمی برجای گذاشت.
عبدالولی؛ سخنگوی فرماندهی پولیس میدان وردگ در گفتگو با رسانه ها، ضمن تایید این رویداد گفت که نیروهای امریکایی شب شنبه به گمان اینکه در مسجدی در منطقه سنگی قریه حسن خیل این ولایت، شماری از افراد طالبان گردهم آمده اند، حمله هوایی کردند که طی آن، دو نفر را کشتند.
به گفته وی، حمله دوم زمانی صورت گرفت که صبح روز شنبه، جماعت انبوهی به هدف تشییع اجساد افراد کشته شده گردهم آمدند و در این هنگام، هواپیماهای بمب افکن نیروهای امریکایی نیز سررسیده و سبب کشته شدن ۱۳ نفر و زخمی شدن ۳ نفر دیگر گردیدند.
گفتنی است که ولایت میدان وردک، از جمله ولایت های ناامن کشور به شمار می رود که گفته می شود در آن، شمار زیادی از افراد وابسته به گروه های تروریستی فعالیت دارند؛ با این حال، هر از گاه، گزارش هایی نیز در خصوص کشتار مردم بی گناه ملکی از سوی نیروهای امریکایی منتشر می شود که خشم و انزجار مردم را در پی داشته است".
صرف نظر از آنکه خوی زورگویی و برخورد غیر متمدنانه با سایر ملل دنیا و به خصوص جهان اسلام، جزو آداب و اخلاق معمول و رایج امریکایی ها و غربی ها گردیده، اهانت و هتاکی نسبت به مقدسات مسلمانان، هدف دیگری را نیز دنبال می کند.
در کنار سایر اهرم فشارهایی که امریکا و غرب علیه دولت و ملت افغانستان در اختیاردارد و از آنها در موقع نیاز و ضرورت، سود می برد، یکی نیز همین شرارت های هر از گاه سربازان توظیف شده ی آنان در اهانت و جسارت به مقدسات و باورهای دینی ملت مسلمان افغان است.
در آستانه امضای پیمان امنیتی کابل- واشنگتن، مقامات امریکایی از استفاده از این نوع اهرم فشار سیاسی نیز غفلت نکرده و می خواهند به دولت و ملت افغانستان، هشدار بدهند که در صورت مخالفت با هر بند از شرایط تحمیلی آنان، هیچ گونه امنیت جانی، مالی و سیاسی نخواهید داشت و به محض مشاهده کوچکترین مخالفت، مساجد تان را بر سر تان خراب می کنیم و هموطنان بی گناه تان را نیز به راحتی از بین می بریم!.
واقعیت آن است که دولت و ملت افغانستان، در تنگنای دام نظامی و سیاسی ایالات متحده و همپیمانان آن گرفتار شده اند و امریکا و غرب، هر شب و روز با طرح و ترفندهای جدید و خطرناک استعماری، عرصه را بر دولتمردان و ملت افغان، تنگ تر و تنگ تر می کنند.
مقامات امریکایی به خوبی می دانند که سی و چند سال جنگ و ناامنی در افغانستان، تمامی زیربناهای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در این کشور را از بین برده و یا عمیقا تضعیف کرده است و از سویی نیز این شرایط اسفبار، دولت و کشور افغانستان را شدیداً به کمکهای جامعه جهانی و همسایگان، متکی و وابسته کرده است.
در یک چنین اوضاع و شرایطی، برگه های برنده هر نوع بازی به هیچ عنوان نمی تواند در دست مقامات افغان قرار داشته باشد و امریکا و غرب و همسایگانی چون پاکستان نیز با درک همین واقعیتهای تلخ و خطرناک برای افغانها، به میدان مبارزه ی همه جانبه با دولت و ملت افغانستان آمده اند.
از طرفی نیز، اوضاع کنونی دولت وملت افغانستان، تنگناه و منگنه ای است که به وسیله همین دوستان جامعه جهانی و در راس آنها امریکا و غرب و پاکستان، برای هر چه بیشتر زمینگیر شدن دولت و ملت افغانستان، تهیه و تنظیم گردیده است و آنان، همین اوضاع و شرایط رقت بار و تاسف انگیز را به صلاح دولت و ملت افغانستان و پیشبرد اهداف استعماری خویش می دانند.
به هر حال باید دانست که سران امریکا از هر اهرمی برای تحت فشار قرار دادن دولت و ملت افغانستان، استفاده می کنند و در این راستا باید منتظر خلق اهرم فشارهای جدید و خطرناک دیگری از سوی آنان نیز باشیم. اگر چه اخیراً برخی از تحلیلگران از کاهش نقش نظامی و جنگی ایالات متحده در افغانستان سخن می گویند و اینکه این کشور در بعد از ۲۰۱۴، بیشتر در زمینه بازسازی و آموزش نیروهای اردو و پولیس افغانستان، با دولت کابل همکاری خواهد داشت.
اما به نظر می رسد که همین موضع نسبتاً جدید سران کاخ سفید نیز در راستای همان اعمال فشار بر دولت و ملت افغانستان در راستای پذیرش شرط معافیت قضایی نیروهای امریکایی در افغانستان، طراحی گردیده باشد.
این اهرم فشارها به گونه حلقه های زنجیر به هم متصل اند؛ این فشارها از آغاز جنگ روانی رسانه ای علیه دولت و ملت افغانستان شروع شده و تا اهرمهایی چون بمباران مساجد، سوزاندن قرآن کریم و قتل عام مردم بی گناه در مساجد و عروسی ها امتداد یافته و معلوم نیست در آینده از چه اهرمهای فشار دیگری علیه این دولت و ملت استفاده شود.
نویسنده: سید فاضل محجوب
"به نقل از رسانه ها، طی دو حمله هوایی جداگانه نیروهای امریکایی به مسجدی در ولایت میدان وردک، ۱۳ نفر کشته شدند. این دو عملیات هوایی که شب و صبح شنبه در میدان وردگ روی داد، در مجموع ۱۶ کشته و زخمی برجای گذاشت.
عبدالولی؛ سخنگوی فرماندهی پولیس میدان وردگ در گفتگو با رسانه ها، ضمن تایید این رویداد گفت که نیروهای امریکایی شب شنبه به گمان اینکه در مسجدی در منطقه سنگی قریه حسن خیل این ولایت، شماری از افراد طالبان گردهم آمده اند، حمله هوایی کردند که طی آن، دو نفر را کشتند.
به گفته وی، حمله دوم زمانی صورت گرفت که صبح روز شنبه، جماعت انبوهی به هدف تشییع اجساد افراد کشته شده گردهم آمدند و در این هنگام، هواپیماهای بمب افکن نیروهای امریکایی نیز سررسیده و سبب کشته شدن ۱۳ نفر و زخمی شدن ۳ نفر دیگر گردیدند.
گفتنی است که ولایت میدان وردک، از جمله ولایت های ناامن کشور به شمار می رود که گفته می شود در آن، شمار زیادی از افراد وابسته به گروه های تروریستی فعالیت دارند؛ با این حال، هر از گاه، گزارش هایی نیز در خصوص کشتار مردم بی گناه ملکی از سوی نیروهای امریکایی منتشر می شود که خشم و انزجار مردم را در پی داشته است".
صرف نظر از آنکه خوی زورگویی و برخورد غیر متمدنانه با سایر ملل دنیا و به خصوص جهان اسلام، جزو آداب و اخلاق معمول و رایج امریکایی ها و غربی ها گردیده، اهانت و هتاکی نسبت به مقدسات مسلمانان، هدف دیگری را نیز دنبال می کند.
در کنار سایر اهرم فشارهایی که امریکا و غرب علیه دولت و ملت افغانستان در اختیاردارد و از آنها در موقع نیاز و ضرورت، سود می برد، یکی نیز همین شرارت های هر از گاه سربازان توظیف شده ی آنان در اهانت و جسارت به مقدسات و باورهای دینی ملت مسلمان افغان است.
در آستانه امضای پیمان امنیتی کابل- واشنگتن، مقامات امریکایی از استفاده از این نوع اهرم فشار سیاسی نیز غفلت نکرده و می خواهند به دولت و ملت افغانستان، هشدار بدهند که در صورت مخالفت با هر بند از شرایط تحمیلی آنان، هیچ گونه امنیت جانی، مالی و سیاسی نخواهید داشت و به محض مشاهده کوچکترین مخالفت، مساجد تان را بر سر تان خراب می کنیم و هموطنان بی گناه تان را نیز به راحتی از بین می بریم!.
واقعیت آن است که دولت و ملت افغانستان، در تنگنای دام نظامی و سیاسی ایالات متحده و همپیمانان آن گرفتار شده اند و امریکا و غرب، هر شب و روز با طرح و ترفندهای جدید و خطرناک استعماری، عرصه را بر دولتمردان و ملت افغان، تنگ تر و تنگ تر می کنند.
مقامات امریکایی به خوبی می دانند که سی و چند سال جنگ و ناامنی در افغانستان، تمامی زیربناهای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در این کشور را از بین برده و یا عمیقا تضعیف کرده است و از سویی نیز این شرایط اسفبار، دولت و کشور افغانستان را شدیداً به کمکهای جامعه جهانی و همسایگان، متکی و وابسته کرده است.
در یک چنین اوضاع و شرایطی، برگه های برنده هر نوع بازی به هیچ عنوان نمی تواند در دست مقامات افغان قرار داشته باشد و امریکا و غرب و همسایگانی چون پاکستان نیز با درک همین واقعیتهای تلخ و خطرناک برای افغانها، به میدان مبارزه ی همه جانبه با دولت و ملت افغانستان آمده اند.
از طرفی نیز، اوضاع کنونی دولت وملت افغانستان، تنگناه و منگنه ای است که به وسیله همین دوستان جامعه جهانی و در راس آنها امریکا و غرب و پاکستان، برای هر چه بیشتر زمینگیر شدن دولت و ملت افغانستان، تهیه و تنظیم گردیده است و آنان، همین اوضاع و شرایط رقت بار و تاسف انگیز را به صلاح دولت و ملت افغانستان و پیشبرد اهداف استعماری خویش می دانند.
به هر حال باید دانست که سران امریکا از هر اهرمی برای تحت فشار قرار دادن دولت و ملت افغانستان، استفاده می کنند و در این راستا باید منتظر خلق اهرم فشارهای جدید و خطرناک دیگری از سوی آنان نیز باشیم. اگر چه اخیراً برخی از تحلیلگران از کاهش نقش نظامی و جنگی ایالات متحده در افغانستان سخن می گویند و اینکه این کشور در بعد از ۲۰۱۴، بیشتر در زمینه بازسازی و آموزش نیروهای اردو و پولیس افغانستان، با دولت کابل همکاری خواهد داشت.
اما به نظر می رسد که همین موضع نسبتاً جدید سران کاخ سفید نیز در راستای همان اعمال فشار بر دولت و ملت افغانستان در راستای پذیرش شرط معافیت قضایی نیروهای امریکایی در افغانستان، طراحی گردیده باشد.
این اهرم فشارها به گونه حلقه های زنجیر به هم متصل اند؛ این فشارها از آغاز جنگ روانی رسانه ای علیه دولت و ملت افغانستان شروع شده و تا اهرمهایی چون بمباران مساجد، سوزاندن قرآن کریم و قتل عام مردم بی گناه در مساجد و عروسی ها امتداد یافته و معلوم نیست در آینده از چه اهرمهای فشار دیگری علیه این دولت و ملت استفاده شود.
نویسنده: سید فاضل محجوب
