بر اساس خبر رسانه ها، اخیرا یکی از مفتی های وهابی در عربستان، فتوایی داده است مبنی بر آنکه مجاهدان در سوریه می توانند دختران سوری چهارده سال به بالا را به عقد دو ساعته و یا چهار ساعته خویش در آورند!.
"یک مفتی تندرو وهابی در عربستان سعودی، اخیرا یک فتوای دینی صادر کرده است که در آن به شبه نظامیان سوریه که وی مجاهد خوانده است، اجازه می‌دهد با زنان سوریه ازدواج کوتاه مدت و چندساعته داشته باشند.
شیخ محمد العریفی در این فتوا گفته است که ازدواج بین این مجاهدین و زنان سوریه می‌تواند تمایلات شهوانی این جنگجویان را برآورده کرده و عزم آنها را برای جنگ با دولت سوریه افزایش دهد.
عریفی در این فتوا افزوده است که این ازدواج‌ها که وی آن را ازدواج‌های مناکحه یا موقتی می‌نامد، شامل زنان و دختران ۱۴ سال به بالا می‌شود.
او همچنین در این فتوا، بهشت را به آن دسته از زنانی که به این نوع ازدواج با شبه نظامیان رضایت می‌دهند، وعده داده است.
عریفی در گذشته نیز فتواهای مشابهی در حمایت از شبه نظامیان در سوریه صادر کرده است."
فتوای مذکور تا حدود بسیاری دقت برانگیز است؛ چرا که وهابی ها همواره پیروان مذهب جعفری را متهم به ارتکاب بدعت و شرک می کنند و یکی از موارد بدعتی که روی آن انگشت می گذارند، عقد موقت و یا متعه است که در متون مذهبی شیعه اثناعشری، دلایل متقن و معتبری برای خودش دارد.
این فتوای عالم وهابی، به هیچ عنوان با متعه ای که در اسلام و به تبع آن در مذهب جعفری جایز شمرده شده ، نباید اشتباه گرفته شود. در مذهب جعفری، ازدواج موقت و متعه به طور مطلق، حلال و جایز است و شرایط زمانی ومکانی خاصی برای آن ملحوظ نشده است.
از نظر حقیقت و ماهیت نیز، ازدواج موقت تفاوتی با ازدواج دایم ندارد؛ الا اینکه شرایط این دو ازدواج، آنها را از یکدیگر متمایز می سازد. برای روشن شدن مطلب و بیان عدم تنافی میان این دو عقد، به توضیح مختصر ازدواج موقت و شرایط آن اشاره می شود:
قرآن مجيد در اين زمينه مى فرمايد: "فما استمتعتم به منهن فاتوهن اجورهن فريضة" يعنى: مَهر تعيين شده زنانى راکه به عنوان ازدواج موقت، عقد کـرديـد بپـردازيـد (سـوره نـساء آيه٢١). اين آيه به اتفاق مفسران شيعه و به قول گروهى از مفسران اهل سنت درباره ازدواج موقت نازل شده است.
درباره اين قانون عالى نيز احاديثى از پيشوايان اسلام آمده است. بـراى نـمـونه: عبداللّه بن مسعود مى گويد: در يکى از جنگ ها هـمـراه پيغمبر (ص ) بوديم و چون زنان همراه ما نبودند و از جهت غريزه جنسى در فشار بوديم از آن گـرامى پرسيديم آيا براى ما جايز است کارى کنيم که غريزه جنسى در وجود ما به کلى از بين برود؟
آن حضرت ما را از اين کار بازداشت و اجـازه داد کـه ازدواج موقت کنيم و اين آيه را خواند: "يا ايها الذين آمنوا لا تحرموا طيبات ما احل اللّه لـکـم و لا تـعـتـدواان اللّه لا يـحـب المعتدين (صحيح مسلم ج ۳ ص ۱۲۰) يعنى: اى گرويدگان به اسلام، کارهاى پـاکـيـزه اى کـه خـدا بـراى شـمـا حـلال کـرده بـر خـودحـرام نـکـنيد و تجاوز ننماييد که خدا تجاوزکنندگان را دوست نمى دارد.
همچنین على عليه السلام می فرماید: اگر بعد از رسول خدا، از ازدواج موقت نهى نشده بود، جزانسان هاى بدبخت، کسى به زنا دست نمى زد. (وسائل ج ۱۴ ص ٤٤٠) و امام صادق عليه السلام می فرماید: هر کس ازدواج موقت را حلال نشمرد از ما نيست.( وسائل ج ۱۴ ص ٤٣٨)
ازدواج موقت و دائم در بيشتر احکام با هم يکسانند و در قسمتى اختلاف دارند. آنـچـه در مرحله اول، اين دو را از يکديگر ممتاز مى سازد يکى اين است که در ازدواج موقت زن و مـرد تـصـميم مى گيرند به طور موقت با هم ازدواج کنند و پس از پايان مدت، اگر مايل باشند با قرارداد ثانوى طبق شرايطى که در کتاب هاى فقهى ذکر شده است، پيمان ازدواج را تمديد مى کنند.
ديـگـر آنکه ازدواج موقت از لحاظ شرايط، آزادى بيشترى در بر دارد از جمله آنکه مخارج زن بر مرد در ايـن ازدواج لازم نيست مگر در ضمن عقد با يکديگر قرارداد کنند و نيز زن و مرد بدون قرارداد در متن عقد، از يکديگر ارث نمى برند و همچنين فرزندى که در اين ازدواج بوجود مى آيد با فرزند ازدواج دائمـى يکسان است و هيچگونه تفاوتى با هم ندارند.
در ساير آثار حقوقى، اين دو نوع ازدواج نيز يکسان مى باشند؛ مثلا در هر دو، مهريه وجود دارد و نيز در هر دو ازدواج، انسان نمى تواند با مادر و دخـتـرِ همسرِ خويش ازدواج کند و آنها با او محرمند و همان طور که در ازدواج دائم، زن بايد پس از طلاق عده نگهدارد در اين ازدواج نيز پس از پايان مدت، بايد عده نگهدارد با اين تفاوت که عده زن دائم سـه نـوبـت عـادت ماهانه يا سه ماه (در پاره اى از موارد) مى باشد و عده زنِ غير دائم، دو نوبت يا چهل و پنج روزاست.
با توضیحات فوق به روشنی در می یابیم که فتوای جدید مفتی وهابی سعودی، هیچ گونه پایگاه و توجیه شرعی نداشته و این بار نیز علمای وهابی سعودی، به جهت رسیدن به مطامع سخیف دنیا و با رعایت پالیسی و سیاست نامشروع دولتمردان شان، به صدور فتوایی جرئت کرده اند که نتیجه آن به طور قطع و یقین، جز فساد و فحشا و به تعبیر واضح تر، جز زنای غیر محصنه با دختران مظلوم و مسلمان سوری، چیز دیگری نخواهد بود!.
نکته پایانی اینکه در شگفتیم از علمای جهان اسلام که در برابر هر فتوا و ادعای ساخته و پرداخته ذهن مفتی های وهابی، مهر سکوت بر لب زده اند که معلوم نیست پاسخ خدا و رسول او را در سرای باقی چه خواهند داد؟!.
نویسنده: سید فاضل محجوب
"یک مفتی تندرو وهابی در عربستان سعودی، اخیرا یک فتوای دینی صادر کرده است که در آن به شبه نظامیان سوریه که وی مجاهد خوانده است، اجازه می‌دهد با زنان سوریه ازدواج کوتاه مدت و چندساعته داشته باشند.
شیخ محمد العریفی در این فتوا گفته است که ازدواج بین این مجاهدین و زنان سوریه می‌تواند تمایلات شهوانی این جنگجویان را برآورده کرده و عزم آنها را برای جنگ با دولت سوریه افزایش دهد.
عریفی در این فتوا افزوده است که این ازدواج‌ها که وی آن را ازدواج‌های مناکحه یا موقتی می‌نامد، شامل زنان و دختران ۱۴ سال به بالا می‌شود.
او همچنین در این فتوا، بهشت را به آن دسته از زنانی که به این نوع ازدواج با شبه نظامیان رضایت می‌دهند، وعده داده است.
عریفی در گذشته نیز فتواهای مشابهی در حمایت از شبه نظامیان در سوریه صادر کرده است."
فتوای مذکور تا حدود بسیاری دقت برانگیز است؛ چرا که وهابی ها همواره پیروان مذهب جعفری را متهم به ارتکاب بدعت و شرک می کنند و یکی از موارد بدعتی که روی آن انگشت می گذارند، عقد موقت و یا متعه است که در متون مذهبی شیعه اثناعشری، دلایل متقن و معتبری برای خودش دارد.
این فتوای عالم وهابی، به هیچ عنوان با متعه ای که در اسلام و به تبع آن در مذهب جعفری جایز شمرده شده ، نباید اشتباه گرفته شود. در مذهب جعفری، ازدواج موقت و متعه به طور مطلق، حلال و جایز است و شرایط زمانی ومکانی خاصی برای آن ملحوظ نشده است.
از نظر حقیقت و ماهیت نیز، ازدواج موقت تفاوتی با ازدواج دایم ندارد؛ الا اینکه شرایط این دو ازدواج، آنها را از یکدیگر متمایز می سازد. برای روشن شدن مطلب و بیان عدم تنافی میان این دو عقد، به توضیح مختصر ازدواج موقت و شرایط آن اشاره می شود:
قرآن مجيد در اين زمينه مى فرمايد: "فما استمتعتم به منهن فاتوهن اجورهن فريضة" يعنى: مَهر تعيين شده زنانى راکه به عنوان ازدواج موقت، عقد کـرديـد بپـردازيـد (سـوره نـساء آيه٢١). اين آيه به اتفاق مفسران شيعه و به قول گروهى از مفسران اهل سنت درباره ازدواج موقت نازل شده است.
درباره اين قانون عالى نيز احاديثى از پيشوايان اسلام آمده است. بـراى نـمـونه: عبداللّه بن مسعود مى گويد: در يکى از جنگ ها هـمـراه پيغمبر (ص ) بوديم و چون زنان همراه ما نبودند و از جهت غريزه جنسى در فشار بوديم از آن گـرامى پرسيديم آيا براى ما جايز است کارى کنيم که غريزه جنسى در وجود ما به کلى از بين برود؟
آن حضرت ما را از اين کار بازداشت و اجـازه داد کـه ازدواج موقت کنيم و اين آيه را خواند: "يا ايها الذين آمنوا لا تحرموا طيبات ما احل اللّه لـکـم و لا تـعـتـدواان اللّه لا يـحـب المعتدين (صحيح مسلم ج ۳ ص ۱۲۰) يعنى: اى گرويدگان به اسلام، کارهاى پـاکـيـزه اى کـه خـدا بـراى شـمـا حـلال کـرده بـر خـودحـرام نـکـنيد و تجاوز ننماييد که خدا تجاوزکنندگان را دوست نمى دارد.
همچنین على عليه السلام می فرماید: اگر بعد از رسول خدا، از ازدواج موقت نهى نشده بود، جزانسان هاى بدبخت، کسى به زنا دست نمى زد. (وسائل ج ۱۴ ص ٤٤٠) و امام صادق عليه السلام می فرماید: هر کس ازدواج موقت را حلال نشمرد از ما نيست.( وسائل ج ۱۴ ص ٤٣٨)
ازدواج موقت و دائم در بيشتر احکام با هم يکسانند و در قسمتى اختلاف دارند. آنـچـه در مرحله اول، اين دو را از يکديگر ممتاز مى سازد يکى اين است که در ازدواج موقت زن و مـرد تـصـميم مى گيرند به طور موقت با هم ازدواج کنند و پس از پايان مدت، اگر مايل باشند با قرارداد ثانوى طبق شرايطى که در کتاب هاى فقهى ذکر شده است، پيمان ازدواج را تمديد مى کنند.
ديـگـر آنکه ازدواج موقت از لحاظ شرايط، آزادى بيشترى در بر دارد از جمله آنکه مخارج زن بر مرد در ايـن ازدواج لازم نيست مگر در ضمن عقد با يکديگر قرارداد کنند و نيز زن و مرد بدون قرارداد در متن عقد، از يکديگر ارث نمى برند و همچنين فرزندى که در اين ازدواج بوجود مى آيد با فرزند ازدواج دائمـى يکسان است و هيچگونه تفاوتى با هم ندارند.
در ساير آثار حقوقى، اين دو نوع ازدواج نيز يکسان مى باشند؛ مثلا در هر دو، مهريه وجود دارد و نيز در هر دو ازدواج، انسان نمى تواند با مادر و دخـتـرِ همسرِ خويش ازدواج کند و آنها با او محرمند و همان طور که در ازدواج دائم، زن بايد پس از طلاق عده نگهدارد در اين ازدواج نيز پس از پايان مدت، بايد عده نگهدارد با اين تفاوت که عده زن دائم سـه نـوبـت عـادت ماهانه يا سه ماه (در پاره اى از موارد) مى باشد و عده زنِ غير دائم، دو نوبت يا چهل و پنج روزاست.
با توضیحات فوق به روشنی در می یابیم که فتوای جدید مفتی وهابی سعودی، هیچ گونه پایگاه و توجیه شرعی نداشته و این بار نیز علمای وهابی سعودی، به جهت رسیدن به مطامع سخیف دنیا و با رعایت پالیسی و سیاست نامشروع دولتمردان شان، به صدور فتوایی جرئت کرده اند که نتیجه آن به طور قطع و یقین، جز فساد و فحشا و به تعبیر واضح تر، جز زنای غیر محصنه با دختران مظلوم و مسلمان سوری، چیز دیگری نخواهد بود!.
نکته پایانی اینکه در شگفتیم از علمای جهان اسلام که در برابر هر فتوا و ادعای ساخته و پرداخته ذهن مفتی های وهابی، مهر سکوت بر لب زده اند که معلوم نیست پاسخ خدا و رسول او را در سرای باقی چه خواهند داد؟!.
نویسنده: سید فاضل محجوب
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
