مهم‌ترین وظیفه و رسالتِ علماء دینی و مبلّغین اسلامی در دوران کنونی، نجات مسلمانان از دسیسه‌ها و نیرنگ‌های شیاطین بزرگ دنیا و روشن نمودن چراغ پر فروغ معرفت الهی در دل‌های آگاه و مشتاق میلیون‌ها مسلمان مؤمن می‌باشد. وظیفه‌ی حکومت در یک کشور اسلامی نیز بر اساس تکالیف الهی و نقش تعیین‌کننده‌ای که باید داشته باشد، حمایت‌های جدی، همه‌جانبه و قاطع از مراکز دینی و حوزات علمیه است. یقینا غفلت از این حقیقت در آینده‌‌ی نه چندان دور نتایج بسیار خطرناک و مخربی برای حکومت و امت مسلمه خواهد داشت.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۲ جوزا ۱۴۰۳ ساعت ۰۸:۳۷
کد مطلب : 291809
سیدمحمد هاشمی راستی/ اماکن دینی در واقع مراکزی هستند که جامعه و مردم را به مبدأء هستی پیوند می‌دهند و با ایجاد زمینه‌های تعاملات مؤمنانه اجتماعی، نقش مهم و اساسی در تقویت فرهنگ ارزشی و اعتقادی ایفا می‌نمایند. این مراکز در واقع ترویج نشاط معنوی، سرزندگی و پویایی هدفمند جامعه را فراهم می‌کنند.
از این رو همواره علمای بزرگ و طلاب حوزات علمیه در افغانستان، نقش اساسی، ریشه‌دار و مهمی در تحولات اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی و سیاسی کشور داشته‌اند. علماء اعلام به معنای واقعی کلمه به عنوان رهبران دینی جامعه، اقدامات مفید و مؤثر بصیرت‌افزا و بیدارگرانه داشته‌اند و همواره به دنبال ترقی، تعالی و رشد آگاهی‌های وحیانی، اتحاد و انسجام در جامعه بوده‌اند.
مهم‌ترین وظیفه و رسالتِ علماء دینی و مبلّغین اسلامی در دوران کنونی، نجات مسلمانان از دسیسه‌ها و نیرنگ‌های شیاطین بزرگ دنیا و روشن نمودن چراغ پر فروغ معرفت الهی در دل‌های آگاه و مشتاق میلیون‌ها مسلمان مؤمن می‌باشد.
امروز علماء دین رسالت بر دوش می‌کوشند تا حبل‌اللّه را در دسترس امت مسلمه قرار دهند و اعتصام به ریسمان محکم الهی را به منظور ریشه کن نمودن تفرقه و نفاق و تقویت مبانی وحدت و روحیه اخوت اسلامی و مبارزه با تمامی مظاهر شرک و الحاد و دسیسه‌های شوم مستکبرین و دشمنان قسم خورده اسلام، به عنوان یک اصل مسلم قرآنی در جامعه نهادینه کنند.
مراکز دینی مخصوصا حوزات علمیّه همواره خاستگاه علماء بزرگ و اساسی‌ترین مراکز تدبر و تفقّه در دین و دیگر امور مسلمانان بوده است. حوزات علمیه، باتوجه به جایگاه علمی و اجتماعی که دارند همواره به حلّ و فصل مشکلات و معضلات اجتماعی برمبنای معارف و آموزه‌های وحیانی پرداخته‌اند.
محصول فعالیت‌های علمی و اعتقادی مراکز دینی بر علاوه هدایت جامعه در مسیر ترقی و تعالی، تربیت و پرورش مبلّغین، دانشمندان مؤمن، اساتید مجرب و متعهد، نویسندگان خدوم، ائمه جمعه و جماعات، نظریّه‌پردازان و متخصصین علوم دینی و جامعه شناسان اسلامی بوده است، از این رو تعلیم و تعلم براساس شریعت، معیارها و مبانی وحیانی از منابع (قرآن و حدیث) یکی از مهم‌ترین نیازهای جامعه اسلامی به حساب می‌آید و حکومت در کشور اسلامی، بر اساس تکالیف الهی و نقش تعیین‌کننده‌ای که باید داشته باشد، حمایت‌های جدی، همه‌جانبه و قاطع از مراکز دینی و حوزات علمیه می‌باشد.
و همچنان حکومت و مسئولین ذیربط می‌توانند با سیاست‌گذاری‌های حساب‌شده، دقیق و مناسب از توانمندی‌های بالقوه و بالفعل حوزات علمیه، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های علمی و تحقیقی آن در جهت اهداف مادی و معنوی امت مسلمه، حسن استفاده را بنمایند.
اساسا حکومت اسلامی موظف است زمینه تعلیم و تعلم علوم دینی و آموزش‌های اعتقادی را از طریق توسعه و گسترش مدارس دینی و مراکز اسلامی فراهم نماید تا از رشد و ازدیاد افکار انحرافی و ضاله جلوگیری به عمل آورد.
با توجه به اینکه افغانستان در طول سالیان متمادی مورد شدیدترین تهاجمات فرهنگی غرب و اروپا قرار داشته است، مراکز دینی و حوزات علمیه بیشتر از هر وقت دیگر نیاز مبرم به حمایت‌های هدفمند حکومت و پشتیبانی‌های قاطع جامعه و اقشار مختلف مردم دارد. یقینا غفلت از این حقیقت در آینده‌‌ی نه چندان دور نتایج بسیار خطرناک و مخربی برای حکومت و امت مسلمه خواهد داشت.
از این رو همواره علمای بزرگ و طلاب حوزات علمیه در افغانستان، نقش اساسی، ریشه‌دار و مهمی در تحولات اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی و سیاسی کشور داشته‌اند. علماء اعلام به معنای واقعی کلمه به عنوان رهبران دینی جامعه، اقدامات مفید و مؤثر بصیرت‌افزا و بیدارگرانه داشته‌اند و همواره به دنبال ترقی، تعالی و رشد آگاهی‌های وحیانی، اتحاد و انسجام در جامعه بوده‌اند.
مهم‌ترین وظیفه و رسالتِ علماء دینی و مبلّغین اسلامی در دوران کنونی، نجات مسلمانان از دسیسه‌ها و نیرنگ‌های شیاطین بزرگ دنیا و روشن نمودن چراغ پر فروغ معرفت الهی در دل‌های آگاه و مشتاق میلیون‌ها مسلمان مؤمن می‌باشد.
امروز علماء دین رسالت بر دوش می‌کوشند تا حبل‌اللّه را در دسترس امت مسلمه قرار دهند و اعتصام به ریسمان محکم الهی را به منظور ریشه کن نمودن تفرقه و نفاق و تقویت مبانی وحدت و روحیه اخوت اسلامی و مبارزه با تمامی مظاهر شرک و الحاد و دسیسه‌های شوم مستکبرین و دشمنان قسم خورده اسلام، به عنوان یک اصل مسلم قرآنی در جامعه نهادینه کنند.
مراکز دینی مخصوصا حوزات علمیّه همواره خاستگاه علماء بزرگ و اساسی‌ترین مراکز تدبر و تفقّه در دین و دیگر امور مسلمانان بوده است. حوزات علمیه، باتوجه به جایگاه علمی و اجتماعی که دارند همواره به حلّ و فصل مشکلات و معضلات اجتماعی برمبنای معارف و آموزه‌های وحیانی پرداخته‌اند.
محصول فعالیت‌های علمی و اعتقادی مراکز دینی بر علاوه هدایت جامعه در مسیر ترقی و تعالی، تربیت و پرورش مبلّغین، دانشمندان مؤمن، اساتید مجرب و متعهد، نویسندگان خدوم، ائمه جمعه و جماعات، نظریّه‌پردازان و متخصصین علوم دینی و جامعه شناسان اسلامی بوده است، از این رو تعلیم و تعلم براساس شریعت، معیارها و مبانی وحیانی از منابع (قرآن و حدیث) یکی از مهم‌ترین نیازهای جامعه اسلامی به حساب می‌آید و حکومت در کشور اسلامی، بر اساس تکالیف الهی و نقش تعیین‌کننده‌ای که باید داشته باشد، حمایت‌های جدی، همه‌جانبه و قاطع از مراکز دینی و حوزات علمیه می‌باشد.
و همچنان حکومت و مسئولین ذیربط می‌توانند با سیاست‌گذاری‌های حساب‌شده، دقیق و مناسب از توانمندی‌های بالقوه و بالفعل حوزات علمیه، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های علمی و تحقیقی آن در جهت اهداف مادی و معنوی امت مسلمه، حسن استفاده را بنمایند.
اساسا حکومت اسلامی موظف است زمینه تعلیم و تعلم علوم دینی و آموزش‌های اعتقادی را از طریق توسعه و گسترش مدارس دینی و مراکز اسلامی فراهم نماید تا از رشد و ازدیاد افکار انحرافی و ضاله جلوگیری به عمل آورد.
با توجه به اینکه افغانستان در طول سالیان متمادی مورد شدیدترین تهاجمات فرهنگی غرب و اروپا قرار داشته است، مراکز دینی و حوزات علمیه بیشتر از هر وقت دیگر نیاز مبرم به حمایت‌های هدفمند حکومت و پشتیبانی‌های قاطع جامعه و اقشار مختلف مردم دارد. یقینا غفلت از این حقیقت در آینده‌‌ی نه چندان دور نتایج بسیار خطرناک و مخربی برای حکومت و امت مسلمه خواهد داشت.
avapress.com/vdcgzq9xyak9y74.rpra.html
تگ ها
پربازدیدترین
