اکنون که شر استکبار جهانی از افغانستان کم شده و امنیت و صلح در کشور برقرار شده، وقت آن است تا امارت اسلامی، زمینه فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جوانان را مساعد ساخته و از این نیروهای تازه نفس و مبتکر استفاده‌‌ی شایان نماید. در این صورت کشور به سوی رشد، ترقی و توسعه حرکت کرده و به یک توسعه‌‌‌‌ی پایدار خواهد رسید.
تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۱ جوزا ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۱۵
کد مطلب : 291784
سیدعصمت محسنی/ باید گفت که دوره‌ی جوانی حساس‌ترین و بهترین دوره از عمر هر موجود زنده‌ای به ویژه انسان است. این دوره دقیقا زمانی است که یک انسان می‌تواند سرنوشت خود را رقم زده و افق آینده‌ی خود را روشن و درخشان و یا هم در صورت غفلت و عدم توجه آن را تیره و تار سازد.
در دوره‌ی جوانی قالب وجودی هر انسان شکل می‌گیرد و آینده‌ی او هم برهمین اساس رقم می‌خورد. حاکمان کشورها نیز از این ظرفیت استفاده می‌کنند بگونه‌ای که می‌بینیم در هر عصر و زمان و در هر مملکتی، بیشترین توجه به قشر جوانان صورت می‌گیرد.
جوانان، نیروهای خلاق و مبتکر جوامع و کشورها هستند که می‌توانند نقش‌های عمده‌ای در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بازی کنند. بنابراین نباید نقش آنها را در عرصه‌های ملی و بین‌المللی نادیده گرفت، بلکه می‌توان از این نیروی خلاق و مبتکر در راستای پیشرفت و ترقی کشور در عرصه‌های مختلف استفاده نمود.
هر کشور و مملکتی که خواهان پیشرفت و ترقی و ابتکار عمل است، باید مسئولان آن کشور زمینه‌ی رشد جوانان را مهیا نمایند. یکی از این زمینه‌ها که برای بالابردن ظرفیت و توانایی جوانان موثر می‌باشد مسئله‌ی آموزش و تعلیم آنها می‌باشد. جوانی که تحصیل کرده باشد می‌تواند بهتر مسئولیت خویش را ادا کرده و بیشتر از دیگران ابتکار عمل به خرج دهد.
چنانکه گفتم نقش جوان در یک جامعه و کشور بسیار کلیدی و قابل ارزش است. جوانان در هر جامعه‌ای به عنوان الگو درآنجا قلمداد می‌شوند. جوان‌ها می‌توانند الگوی بهتر و برتر در جوامع باشند در صورتی که تقوای الهی را پیشه نموده و پرهیزکار باشند. چنین جوانانی می‌توانند در جامعه‌‌ی اسلامی و دینی جایگاه شایسه‌ای داشته باشند.
اگر چنین جوانانی در هرم تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی حضور داشته باشند، قطعا فساد‌های اداری و مالی و تنازعات سازمانی از ادارات دولتی و نهاد‌های عامه ریشه‌کن خواهد شد. ما در این صورت فساد اخلاقی هم نخواهیم داشت. حضور جوانان متقی و پرهیزگار در اجتماع آثار معنوی و اخلاقی شایسته‌ای را خلق خواهد کرد.
دومین خصیصه‌ای که می‌تواند نقش یک جوان را در اجتماع و کشور برجسته کند کسب علم و دانش است. خداوند متعال برای تمام مردم و بشریت نعمت بزرگی را به نام علم و دانش عطا نموده است.
دین اسلام که دین آسمانی و دین علم و عمل است، اولین امر این دین خواندن و کسب علم است که در سوره مبارکه‌ی علق که اولین سوره از قرآن کریم است خداوند متعال پیامبر را به خواندن دستور می‌دهد. پس هر جوان و هر فرد و کودک مسلمان افغانستانی باید به کسب علم و دانش بپردازد. این علم و دانش و معرفت دینی است که یک جوان را به روشن فکری حقیقی و کشف توانایی‌های فردیش می‌رساند. علم و دانش است که جوان را در جامعه بزرگ می‌کند و او را به جامعه آنچنان که شایسته است معرفی می‌کند.
کشور ما در این چند دهه گرفتار جنگ‌ها و معضلات فراوان بوده است، ولی با آن هم در میان جوانان ما استعداد‌های کشف‌ناشده‌ی زیادی وجود دارد و از این استعداد‌ها هیچ نوع استفاه‌ای صورت نگرفته است.
در این مدت که کشور ما گرفتار جنگ‌های خانمان‌سوز داخلی و استعماری بود، هزاران نیروی خلاق و مبتکر و استعداد‌های نایاب ما از کشور آواره گردیده و تعدادی از آنها با استعداد‌های فوق العاده‌شان در دریای مدیترانه و آب‌های بین‌المللی طعمه‌ی کوسه‌ها و ماهی‌ها شدند. تعدادی از آنها هم که موفق شدند به آن طرف آب‌ها برسند، متاسفانه استعدادشان فراموش شد و مشغول کار‌های شاقه در کشورهای اروپایی شدند.
اکنون که شر استکبار جهانی از افغانستان کم شده و امنیت و صلح در کشور برقرار شده، وقت آن است تا امارت اسلامی، زمینه فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جوانان را مساعد ساخته و از این نیروهای تازه نفس و مبتکر استفاده‌‌ی شایان نماید. در این صورت کشور به سوی رشد، ترقی و توسعه حرکت کرده و به یک توسعه‌‌‌‌ی پایدار خواهد رسید.
بنابراین نیاز است که جوانان از هرگوشه و کنار و بیرون از افغانستان جمع شوند و برنامه‌ها، راهکارها و طرح‌های خود را ارایه نمایند. البته باید گفت که تطبیق این راهکارها و برنامه‌ها بر علاوه که نیاز به زمان دارد، نیاز به پول و سرمایه‌گذاری نیز دارد و در این زمینه مقامات امارت اسلامی مسئولیت دارند تا این زمینه را فراهم ساخته و با سرمایه‌گذاران ملی کشور گفتگو و توافق نمایند تا در این زمینه یاری‌گر جوانان باشند تا اینگونه افغانستان از این حالت بیرون شده، گره از مشکلات‌اش باز شود و جایگاهی قابل تامل در دنیا و منطقه بدست آورد.
در دوره‌ی جوانی قالب وجودی هر انسان شکل می‌گیرد و آینده‌ی او هم برهمین اساس رقم می‌خورد. حاکمان کشورها نیز از این ظرفیت استفاده می‌کنند بگونه‌ای که می‌بینیم در هر عصر و زمان و در هر مملکتی، بیشترین توجه به قشر جوانان صورت می‌گیرد.
جوانان، نیروهای خلاق و مبتکر جوامع و کشورها هستند که می‌توانند نقش‌های عمده‌ای در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بازی کنند. بنابراین نباید نقش آنها را در عرصه‌های ملی و بین‌المللی نادیده گرفت، بلکه می‌توان از این نیروی خلاق و مبتکر در راستای پیشرفت و ترقی کشور در عرصه‌های مختلف استفاده نمود.
هر کشور و مملکتی که خواهان پیشرفت و ترقی و ابتکار عمل است، باید مسئولان آن کشور زمینه‌ی رشد جوانان را مهیا نمایند. یکی از این زمینه‌ها که برای بالابردن ظرفیت و توانایی جوانان موثر می‌باشد مسئله‌ی آموزش و تعلیم آنها می‌باشد. جوانی که تحصیل کرده باشد می‌تواند بهتر مسئولیت خویش را ادا کرده و بیشتر از دیگران ابتکار عمل به خرج دهد.
چنانکه گفتم نقش جوان در یک جامعه و کشور بسیار کلیدی و قابل ارزش است. جوانان در هر جامعه‌ای به عنوان الگو درآنجا قلمداد می‌شوند. جوان‌ها می‌توانند الگوی بهتر و برتر در جوامع باشند در صورتی که تقوای الهی را پیشه نموده و پرهیزکار باشند. چنین جوانانی می‌توانند در جامعه‌‌ی اسلامی و دینی جایگاه شایسه‌ای داشته باشند.
اگر چنین جوانانی در هرم تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی حضور داشته باشند، قطعا فساد‌های اداری و مالی و تنازعات سازمانی از ادارات دولتی و نهاد‌های عامه ریشه‌کن خواهد شد. ما در این صورت فساد اخلاقی هم نخواهیم داشت. حضور جوانان متقی و پرهیزگار در اجتماع آثار معنوی و اخلاقی شایسته‌ای را خلق خواهد کرد.
دومین خصیصه‌ای که می‌تواند نقش یک جوان را در اجتماع و کشور برجسته کند کسب علم و دانش است. خداوند متعال برای تمام مردم و بشریت نعمت بزرگی را به نام علم و دانش عطا نموده است.
دین اسلام که دین آسمانی و دین علم و عمل است، اولین امر این دین خواندن و کسب علم است که در سوره مبارکه‌ی علق که اولین سوره از قرآن کریم است خداوند متعال پیامبر را به خواندن دستور می‌دهد. پس هر جوان و هر فرد و کودک مسلمان افغانستانی باید به کسب علم و دانش بپردازد. این علم و دانش و معرفت دینی است که یک جوان را به روشن فکری حقیقی و کشف توانایی‌های فردیش می‌رساند. علم و دانش است که جوان را در جامعه بزرگ می‌کند و او را به جامعه آنچنان که شایسته است معرفی می‌کند.
کشور ما در این چند دهه گرفتار جنگ‌ها و معضلات فراوان بوده است، ولی با آن هم در میان جوانان ما استعداد‌های کشف‌ناشده‌ی زیادی وجود دارد و از این استعداد‌ها هیچ نوع استفاه‌ای صورت نگرفته است.
در این مدت که کشور ما گرفتار جنگ‌های خانمان‌سوز داخلی و استعماری بود، هزاران نیروی خلاق و مبتکر و استعداد‌های نایاب ما از کشور آواره گردیده و تعدادی از آنها با استعداد‌های فوق العاده‌شان در دریای مدیترانه و آب‌های بین‌المللی طعمه‌ی کوسه‌ها و ماهی‌ها شدند. تعدادی از آنها هم که موفق شدند به آن طرف آب‌ها برسند، متاسفانه استعدادشان فراموش شد و مشغول کار‌های شاقه در کشورهای اروپایی شدند.
اکنون که شر استکبار جهانی از افغانستان کم شده و امنیت و صلح در کشور برقرار شده، وقت آن است تا امارت اسلامی، زمینه فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جوانان را مساعد ساخته و از این نیروهای تازه نفس و مبتکر استفاده‌‌ی شایان نماید. در این صورت کشور به سوی رشد، ترقی و توسعه حرکت کرده و به یک توسعه‌‌‌‌ی پایدار خواهد رسید.
بنابراین نیاز است که جوانان از هرگوشه و کنار و بیرون از افغانستان جمع شوند و برنامه‌ها، راهکارها و طرح‌های خود را ارایه نمایند. البته باید گفت که تطبیق این راهکارها و برنامه‌ها بر علاوه که نیاز به زمان دارد، نیاز به پول و سرمایه‌گذاری نیز دارد و در این زمینه مقامات امارت اسلامی مسئولیت دارند تا این زمینه را فراهم ساخته و با سرمایه‌گذاران ملی کشور گفتگو و توافق نمایند تا در این زمینه یاری‌گر جوانان باشند تا اینگونه افغانستان از این حالت بیرون شده، گره از مشکلات‌اش باز شود و جایگاهی قابل تامل در دنیا و منطقه بدست آورد.
avapress.com/vdcivzar5t1a3y2.cbct.html
تگ ها
پربازدیدترین
