انتخاب کازان برای برگزاری دور جدید فرمت مسکو تصادفی نبود. اکنون تاتارستان یکی از کانال های اصلی سیاست گذاری در راستای افغانستان است. در دو سال گذشته، نمایندگان وزارتخانه ها و ادارات حکومت افغانستان بیش از یک بار از کازان دیدن کرده و این پلتفرم برای آنها آشناست.
شرکت ها در جمهوری کازان در حال اجرای پروژه های تجاری در افغانستان هستند و روابط فرهنگی به ویژه با جامعه تاتار افغانستان ایجاد شده است. کمیته اجرایی کنگره جهانی تاتار دوره های آنلاین آموزش زبان تاتاری را برای اعضای جامعه برگزار کرد و تاتارهای افغانستان در سال های اخیر نفوذ خود را در ولایات شمالی افزایش داده اند.
تاتارستان در زمینه دیپلماسی با کشورهای اسلامی تجربه کسب کرده است. این منطقه سنت های منحصر به فرد و مراکز مذهبی آموزشی دارد. این امر در افغانستان نیز مورد قدردانی است، جایی که کل شیوه زندگی بر اساس اصول شریعت تعیین می شود.
آخرین بار مقام های امارت اسلامی در اوایل ژوئن 2023 برای شرکت در مجمع بین المللی وزیران معارف به کازان آمدند. در ماه می، نمایندگان هیئت امارت اسلامی در مجمع اقتصادی بین المللی "روسیه - جهان اسلام: KazanForum" نیز شرکت کردند، جایی که رستم مینیخانوف، رئیس جمهور جمهوری تاتارستان رسما از آنها دعوت کرد.
از سوی دیگر، بنیاد خیریه کازان مسلمانان روسیه که دفتر نمایندگی آن به مدت 5 سال در کابل فعالیت می کند، نقش عمده ای در ایجاد روابط اعتماد بین تاتارستان و افغانستان ایفا کرده است.
با وساطت او، نمایندگان دولت افغانستان شروع به بازدید از تاتارستان کردند. نسیمی محمد خصیب رئیس اداره اشیاء تاریخی وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان میهمان مجمع بین المللی یونسکو شد که در کازان برگزار شد. محمد ندیم ندیم، وزیر تحصیلات عالی افغانستان در نشست بین المللی وزرای معارف با عنوان «شکل دادن به آینده» اشتراک کرد. و در ماه می سال جاری، یک هیئت دولتی از افغانستان به رهبری نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت از مجمع بین المللی اقتصادی "روسیه - جهان اسلام: KazanForum" بازدید کرد.
تاتارستان با استفاده از پلتفرم های مختلف عمومی، از جمله پلتفرم گروه چشم انداز استراتژیک "روسیه - جهان اسلام" به ریاست رستم مینیخانوف، توسعه سیستماتیک روابط بین افغانستان و روسیه را ادامه می دهد. در دوران شوروی صدها تاسیسات صنعتی ساخته شد. روسیه به آرامی اما مطمئناً به ایجاد روابط سازنده با افغانستان ادامه می دهد و همچنین شروع به توسعه بازار سرمایه گذاری در افغانستان می کند.
این در حالی است که روسیه از قبل روند رسمی به رسمیت شناختن دولت افغانستان را آغاز کرده است. اولین دیپلمات های امارت اسلامی قبلاً به مسکو رفته و از وزارت خارجه روسیه تأییدیه دریافت کرده اند. سفارت روسیه در حالی به فعالیت خود ادامه می دهد، که بسیاری از کشورها ماموریت های دیپلماتیک خود را از افغانستان خارج کرده اند. مقامات روسی هنوز از شناسایی رسمی دولت جدید در افغانستان با احتیاط باز برخورد می کنند، اما با این وجود، کار برای بهبود روابط با دولت جدید افغانستان ادامه دارد.
در افغانستان فراموش نمی کنند که اتحاد جماهیر شوروی، بر خلاف آمریکایی ها، نه تنها در خاک افغانستان جنگید، بلکه دست به سازندگی زد. در دهه 1950-1980، با مشارکت اتحاد جماهیر شوروی، 130 تأسیسات صنعتی و زیربنایی ساخته شد، از جمله نیروگاه برق آبی نغلو بر روی دریای کابل، که هنوز هم فعال است، سازه های آبیاری در جلال آباد، 1.5 هزار کیلومتر جاده، پل ها، خطوط لوله گاز، سه میدان هوایی، کارخانه های تولید نان، کودهای ازته و غیره. در دهه 1960، متخصصان شوروی میادین بزرگ گاز طبیعی را در ولایت شمالی جوزجان کشف و توسعه دادند و به طور موقت افغانستان را به کشور صادرکننده گاز تبدیل کردند. کارخانه متالورژی.
مردم افغانستان می توانند رویکردهای آمریکایی ها و اتحاد جماهیر شوروی را با هم مقایسه کنند. بنابراین خاطره باقی مانده از این موضوع قطعاً به دست روسیه در همکاری با افغانستان خواهد بود.
در شرایط کنونی نیز روسیه در حال بررسی بازار سرمایه گذاری در افغانستان است؛ سال گذشته، روسیه یک قرارداد بزرگ اقتصادی با دولت امارت اسلامی افغانستان منعقد کرد و اولین کشوری بود که از زمان تغییر قدرت در سال 2021 چنین اقدامی را انجام داد. بر اساس این قرارداد یا بهتر است بگوییم توافقات اولیه، روسیه سالانه یک میلیون تن پترول و سوخت دیزل، 500 هزار تن گاز مایع و 2 میلیون تن گندم به افغانستان عرضه خواهد کرد، و اگرچه روسیه تخفیف قابل توجهی ارائه می دهد، اما این قرارداد با پرداخت پول خواهد بود و اینها بازارهای جدیدی برای همان فرآورده های نفتی و گندم هستند که اکنون برای روسیه بسیار مهم است.
همچنین، دولت امارت اسلامی افغانستان مذاکراتی را که از سال 1992 در مورد پروژه خط لوله گاز تاپی (ترکمنستان - افغانستان - پاکستان - هند) ادامه داشت، از سر گرفته است. روسیه که به طور رسمی در این پروژه شرکت نمی کند، امیدوار است که از مزایای آن بهره مند شود. اگر تاپی ساخته می شد، گاز روسیه از میادین قطب شمال نه از طریق دریا، بلکه از طریق یک سیستم خط لوله به هند و پاکستان می رسد، و اینها بازارهای جدید بزرگی هستند که صنعت گاز روسیه امروز به شدت به آنها نیاز دارد.
یکی دیگر از پروژه های افغانستان که در منطقه منافع روسیه قرار دارد، راه آهن ترانس-افغان (TAR) است. بر اساس این طرح، باید ترمز ازبکستان، مزارشریف افغانستان، کابل و کلان شهر پیشاور پاکستان، یک مرکز تجاری مهم در مرز آسیای جنوبی و مرکزی را به هم متصل کند. این یک پروژه در مقیاس بزرگ بسیار مهم از نقطه نظر لجستیک است. راه آهن روسیه، می خواهد طراحی، ساخت و نگهداری این خط را به عهده بگیرد. تنها سوال، مانند تاپی، تامین مالی است.
در این میان، تاتارستان در حال حاضر در افغانستان در مورد توسعه و بهره برداری از میادین نفتی کار مشاوره و تحقیق انجام می دهد.
اولاً، تاتارستان می تواند در عرضه فرآورده های نفتی هم در چارچوب قرارداد روسیه و افغانستان و هم در خارج از آن مشارکت کند.
ثانیاً، تاتارستان در حال انجام کار مشاوره و تحقیق در افغانستان در مورد توسعه و بهره برداری از میادین نفتی است - چندین سفر کارگران نفت تاتارستان انجام شده است.
و ثالثاً، اگر مقامات افغانستان شروع به احیای کشور کنند و ساخت و ساز انبوه (عمدتاً تأسیسات زیربنایی) را آغاز کنند، تاتارستان می تواند کامیون ها را تأمین کند.
از طریق نیروهای مسلح امکان تامین چرخبال و سایر محصولات مجموعه دفاعی تاتارستان وجود دارد. چشم انداز همکاری در پروژه هایی در زمینه آموزش و حوزه بشردوستانه نیز وجود دارد.
به هر حال، فرصت های زیادی وجود دارد. ناظران معتقد اند که اگر مقامات جدید افغانستان در مسیر درست حرکت کنند، تاتارستان ممکن است در این امر مشارکت فعال داشته باشد. دولت جدید افغانستان در تلاش است تا تولید را تا حد امکان توسعه دهد و تجارت روسیه می تواند در این امر مشارکت فعال داشته باشد.
رستم خبیبولین، رئیس تجارت روسیه می گوید که دولت جدید افغانستان در تلاش است تا تولید را تا حد امکان توسعه دهد و تجارت روسیه می تواند در این امر مشارکت فعال داشته باشد و این مساله، گفتگوی دیپلماتیک سازنده بین دو کشور این کار را آسان تر خواهد کرد.
مدیر کل بنیاد خیریه میهنی مسلمانان روسیه کازان در افغانستان می گوید: «سیاست دولت قبلی که تحت دیکته آمریکا و کشورهای ناتو تصمیم می گرفت، عمدتاً بر صادرات متمرکز بود. آمریکایی ها به طور فعال منافع خود را ترویج می کردند و شرکت های واسطه آنها با حذف سقف بهره از معاملات میلیارد دالری، پول خوبی به دست آوردند. اکنون شرایط تغییر کرده و دولتی که روی کار آمده است بر توسعه تولیدات خود و فرآوری داخلی مواد اولیه تمرکز کرده است. و در اینجا میدان گسترده ای برای فعالیت شرکت های تجاری باز می شود».