دبیر کل ناتو می‌گوید، درست است که افغانستان کشوری با ثبات و صلح آمیز نیست اما لانه تروریستان هم نیست."
ینس استولتنبرگ؛ دبیر کل ناتو گفت: وضعیت در افغانستان در حال حاضر تغییر کرده و نیروهای امنیتی افغان در حمایت ناتو توانسته اند برنامه‌های طالبان را با شکست روبرو سازند.
وی افزود:" مشکلاتی وجود دارد اما باید به خاطر داشته باشیم که هدف استراتژیک طالبان، اشغال مراکز ولایت‌ها بود اما آنها توانایی این کار را نداشتند و عقب رانده شدند. نیروهای افغان توانستند هر مرتبه حملات طالبان را در مراکز ولایت‌ها شکست دهند."
به گفته ینس استولتنبرگ هزینه خروج از افغانستان، بیشتر از هزینه ماندن در این‌کشور خواهد بود.
او وضعیت فعلی افغانستان را با آنکه مملو از برخی چالش‌ها دانست اما تأکید کرد که در حال حاضر این‌کشور لانه امن برای تروریستان نیست.
وی گفت:" دستاوردی که ما داشتیم، همین که افغانستان لانه امن برای تروریزم بین‌المللی نیست. این هم درست است که افغانستان کشور با ثبات و صلح آمیز نیست اما لانه تروریستان هم نیست."
وقتی حرفِ محکم و منطقی برای گفتن وجود نداشته باشد، آدمها شروع به گزافه گویی و بلف زنی می کنند و به تعبیر بهتر برای آنکه عریضه خالی نماند، یک چیزهایی را سر هم می کنند و به شنوندگان سخن خویش تحویل می دهند.
از دید آگاهان مسایل کشور، اظهارات دبیر کل ناتو در نشست اعضای این سازمان در بخارست نیز همین حال و هوا را دارد.
چنانچه از سخنان دبیر کل ناتو در تازه ترین اجلاس این سازمان در کشور رومانیا بر میاید، وی بزرگ ترین و قابل دفاع ترین دستآورد حضور ۱۶ ساله نیروهای ناتو در افغانستان را خلاصه می کند در اینکه این کشور لانه تروریستان نیست.
واز دید کارشناسان مسایل سیاسی افغانستان، این ادعای آقای ینس استولتنبرگ؛ دبیر کل ناتو از چند جهت قابل نقد و خدشه است.
جهت نخست این است که اوضاع حاکم کنونی در افغانستان را اگر بخواهیم اسم دستآورد را بر آن بگذاریم، به هیچ عنوان نمی توان از آن به عنوان یک دستآورد مثبت و قابل ارزش و دفاع یادآوری کرد و خرد و منطق حکم می کند که از آن به عنوان یک دستآورد صد در صد منفی و غیر قابل افتخار و دفاع متذکر شد.
از نظر آگاهان، افغانستان پس از حضور ۱۶ ساله قوی ترین دولتهای دنیا، در همه ی جهات بدترین حالت و وضعیت ممکن خویش را در حال تجربه کردن است.
اقتصاد افغانستان از هم فرو پاشیده، سیاست این کشور ناهنجارترین روزهای خود را تجربه می کند، دین و فرهنگ و اخلاق در این کشور با شدید ترین هجمه ها و حملات مواجه شده و اردو و پولیس و سایر نیروهای امنیتی افغانستان، در وضعیت نامناسبی از حیث تجهیزات و روحیه رزمی و دفاعی قرار گرفته اند که عامل همه ی اینها نیز سیاست استعماری و بازی دهنده غرب نسبت به دولت و ملت این کشور است.
جهت بعدی ادعای عوام فریبانه سران ناتو نسبت به نبودن افغانستان به عنوان لانه امن برای تروریستان است. دبیر کل ناتو به گونه عجیب ادعا می کند که افغانستان اگر چه با ثبات و صلح آمیز نیست، اما لانه تروریستان هم نیست.
ادعای شگفتِ بالا بیشتر شبیه به یک جوک و فکاهه بی مزه است و بسیار دور از شان و مقام کسی که رهبری یک سازمان بزرگ نظامی را بر عهده دارد.
از دید آگاهان، بر خلاف ادعا و نظر دبیر کل ناتو، چهار گوشه افغانستان در حال حاضر به مراکز تربیت و تجهیز و تحریک تروریستان طالب و داعش و امثال آنها تبدیل شده و این کشور می رود تا از این ناحیه خودکفا شود و دیگر نیازی به کشورهای تروریست پرور نداشته باشد؛ که بر اساس شواهد و قرائن بسیار این نیز از طفیل سر حضور نیروهای غربی به خصوص امریکایی در افغانستان است؛ چرا که غربی ها از تروریستان به عنوان ابزارِ طولانی شدن جنگ در افغانستان و منطقه سود برده و در آینده نیز خواهند برد.
بر اساس این دیدگاه، امریکایی خود در اینکه افغانستان به لانه تروریستان تبدیل شود، نقش اساسی و عمده داشته و دارند و ۱۶ سال سعی و تلاش دولتمردان کاخ سفید در هیمن جهت خلاصه شده است و صد البته که دولت پاکستان نیز در این پروژه همکار فعالی برای امریکایی ها بوده و پس از این نیز خواهد بود.
و سرانجام این گزافه گویی دبیر کل ناتو که نیروهای رزمی افغان با کمک ناتو در برابر تروریستان دست بالا دارند و توانسته اند آنان را عقب برانند.
سوال این است که آیا برای یک اردوی لااقل سه صد هزار نفری که حامیانی چون امریکا و متحدان اروپایی آن را با خود دارند، این پیروزی و افتخار خواهد بود که پس از ۱۶ سال، هنوز هم در گیر جنگ و نبرد باشند و نتوانند یک یا چند گروه مسلحی را که تعداد آنان به ۲۰ هزار نفر هم نمی رسد، سرکوب کنند؟!
در هر حال، از آنچه گفته شد این نتیجه بدست می آید که حتی سران ناتو از جمله دبیر کل آن خود نیز می دانند که نتیجه بازی آنان با افغانستان و دولت و ملت آن، دستآورد قابل دفاعی برای آنها نداشته و از سویی نیز چاره ای جز گزافه گویی ها و بلف زنی های متداول و معمول ندارند.
