عبد رب الرسول سیاف؛ از رهبران جهادی، در سالروز تجلیل از "اخراج قشون سرخ از افغانستان" در ارگ ریاست جمهوری گفت: تا زمانی که نظام از داخل تخریب نشود، هیچ شخص توطئه گر خارجی قادر به از پا درآوردن این نظام نمی باشد.
آقای سیاف، از انواع فساد به ویژه فساد اخلاقی اظهار نگرانی کرد و از مقامات حکومتی خواست جلو فساد اخلاقی را بگیرد که فساد اخلاقی زمینه ای برای سرنگونی نظام است.
وی افزود که برای جلوگیری از فساد اخلاقی، ملت افغانستان به عنوان پشتوانه ای عظیم برای رفع این فساد قرار خواهد داشت و برای جلوگیری از فساد اخلاقی باید از رسانه ها به خصوص از رادیو و تلویزیون ملی شروع شود.
آقای سیاف خاطرنشان کرد:«ما از آزادی بیان حمایت می کنیم؛ اما این آزادی بیان نباید منجر به زیر پا کردن فرهنگ، دین و حیثیت در جامعه شود و برای جلوگیری از فساد، از رسانه ها باید شروع شود؛ زیرا فساد اخلاقی در رسانه ها به اوج خود رسیده است.»
این هشدارها در حالی مطرح می شود که پیش از این نیز ناظران مسایل اجتماعی و فرهنگی از فساد بی مهار و لجام گسیخته اخلاقی که به صورت هدفمند و سازمان یافته از سوی رسانه ها و برخی سازمان های معلوم الحال در سطح جامعه و فرهنگ افغانستان، دامن زده و تبلیغ و ترویج می شود، اظهار ترس و نگرانی کرده بودند و در خصوص تبعات و پیامدهای ویرانگر و خطرناک آن برای حیات اجتماعی، مبانی اعتقادی و نظام اخلاقی مردم مسلمان افغانستان، به صورت جدی به متولیان امر فرهنگ و رسانه، هشدار داده بودند.
به باور منتقدان، همانگونه که در سخنرانی اخیر آقای سیاف نیز بازتاب یافته است، فساد لجام گسیخته اخلاقی که زیر نام آزادی بیان به آن دامن زده می شود؛ ولی در واقع، بر ضد آزادی عمل می کند، سرانجام منجر به فروپاشی جامعه از درون خواهد شد؛ کاری که دشمنان خارجی افغانستان، هرگز با نیروی نظامی و انتحار و کشتار و خشونت و تفنگ به آن، دست نمی یابند.
این خطری جدی در برابر آینده فرزندان ماست؛ نسلی که از نظر سلامت و امنیت اخلاقی، حق بزرگی بر گردن دولت و جامعه دارد و باید به نیازها و نگرانی های آن از این منظر، پاسخی درخور و شایسته داده شود.
سیاست گذاری فرهنگی کشور باید به گونه ای سامان دهی شود که یک حریم امن و مطمئن اخلاقی برای خانواده ها، جوانان و نسل های آینده کشور، به وجود آورد و اجازه ندهد که زیر نام آزادی بیان و سایر بهانه های ادعایی، رسانه های مبتذل، یک نظام ارزشی فاقد اخلاق و معنا را به عنوان الگوی قابل استفاده و پیروی به نسل امروز و نسل های فردای افغانستان، ارائه کرده و آموزش بدهند.
از این منظر، به عقیده تحلیلگران، هشدارهای آقای سیاف کاملا جدی است؛ زیرا خطری در کمین است؛ خطری واقعی که دیگر نه با توپ و تفنگ و حمله های انتحاری و تحمیل جنگ های طولانی و خانمان برانداز و کشتارهای مخوف و فاجعه بار که با خالی کردن جامعه و ذهن و ضمیر خانواده ها، جوانان و نسل های آینده از ارزش های مورد اعتقاد و احترام اخلاقی و دینی، یک جهان بینی مبتذل و انحرافی را جایگزین آن می کند و به این ترتیب، جامعه را از درون متلاشی می کند.
به همین سبب هم هست که هزینه های میلیاردی که از سوی مراجع مشخص، صرف گردانندگی امور رسانه های بی برنامه می شود، با هزینه هایی که ارتش های منظم و حرفه ای کشورها صرف ارتقای توانمندی های رزمی و دفاعی و تهاجمی شان می کنند، برابری می کند.
مبارزه با مفاسد اخلاقی در دولت، جامعه، رسانه ها و عرصه عمومی، بعد دیگری از جهاد مردم افغاستان است که نه تنها پایان نیافته؛ بلکه تازه آغاز شده است. البته باید تصریح کرد که ابزارهای این نوع جهاد، با جهاد سخت افزاری با دشمنان بیرونی این آب و خاک، کاملا فرق می کند.
آگاهی، دین داری، دانایی، بصیرت و بیداری از مؤلفه ها و لوازم اصلی مصاف با این خطر بزرگ است؛ خطری که جامعه ما را به سمت یک پرتگاه مخوف و خطیر به پیش می راند و روشن نیست اگر وضعیت به همین صورت ادامه پیدا کند، تا چند سال دیگر، دین باوری، ارزش های اخلاقی و اصول مورد احترام رفتار انسانی در جامعه ما چه سرنوشت تلخ و غم انگیزی پیدا خواهد کرد.
