عملیات نجات برای رهایی ۳۰ مرد ربوده شده در ولسوالی خاک افغان ولایت زابل به علت نامناسب بودن هوا در ۲۴ ساعت گذشته متوقف شده است.
یک عضو هیأت بررسی این رویداد می‌گوید که تلاش‌ها برای نجات این ۳۰ تن ادامه دارد و عملیات به زودی از سر گرفته خواهد شد.
در همین حال خانواده های ربوده شدگان خواهان پیگیری جدی این رویداد و عملیات گسترده تر هستند.
بیش از ۱۰ روز است که ۳۰ تن در چنگ ربایندگان هستند، رویدادی که ۳۰ خانواده و یک ملت را در غم نشانده است.
این در حالی است که تصویری از یک زن جنگجوی چچنی به رسانه ها درز کرده که گفته می شود در عملیات نظامیان افغان از پای درآمده است.
گزارش های تایید ناشده ای نیز در دست است که نشان می دهد ربوده شدگان، هنوز زنده اند و نیروهای امنیتی تلاش می کنند ادامه عملیات را به منظور حفظ جان آنها با احتیاط به پیش ببرند.
پیشتر معاون دوم ریاست جمهوری، از کشته شدن بیش از ۱۰۰ تروریست از جمله دو فرمانده مهم آنها خبر داده بود.
با این حال به جز خبر زنده بودن گروگان ها که آنهم قطعی و یقینی نیست هیچ چیزی حال و وضعیت خانواده های افراد ربوده شده را بهبود نمی بخشد.
بهت، اندوه و نگرانی، شاخصه زندگی این روزهای ۳۰ خانواده گروگان های بی گناهی است که اسیر عصبیت قومی و تفرقه افکنی نژادی یک گروه کوردل و وحشی شده اند.
چیزی که بر حجم ناامیدی ها می افزاید این است که اطلاعات دقیق و تاییدشده ای از وضعیت واقعی گروگان ها در دست نیست؛ زیرا آنها به نقطه ای از ولایت ناآرام زابل منتقل شده اند که گفته می شود بیش از شش سال است که در کنترل کامل نیروهای تروریستی قرار دارد و فرماندهانی که این افراد را ربوده اند به نظر می رسد اخیرا با داعش، اعلام وفاداری کرده اند.
افراد گروگان گرفته شده، همه شهروندان عادی بودند که تنها جرم آنها هزاره و شیعه بودن بوده است.
با این حال، به دنبال این رویداد، موجی از همبستگی ملی، سراسر کشور را فراگرفته و اقوام، مذاهب و طیف های گوناگون جامعه افغانستان، با نشر این پیام وحدت بخش و مشترک که «من هزاره هستم» همبستگی خود را با افراد ربوده شده و خانواده های مبهوت و نگران آنها ابراز داشته و نسبت به این عمل زشت و زننده گروه های تروریستی، ابراز خشم و انزجار و نفرت کرده اند؛ بنابراین، به باور کارشناسان مسایل اجتماعی، برخلاف انتظار تروریست هایی که اقدام به این عمل کرده اند، ربودن این افراد صرفا با انگیزه قومی و مذهبی، هرگز مردم افغانستان را به جان هم نیانداخت و کسی از میان جامعه بزرگ شیعیان افغانستان، دیگر برادران غیر شیعه و غیر هزاره خود را به دلیل ربوده شدن ۳۰ مرد شیعه و هزاره، متهم نمی شناسد؛ بلکه همه مردم، اعم از شیعه و سنی و هزاره و غیر هزاره، تروریست های سیاه دل و بدکیش را مسؤول این عمل زشت و غیر انسانی می دانند و این مایه امید و افتخار ملی است.
اگرچه شماری از کارشناسان نسبت به آغاز عملیات نظامی برای رهایی این افراد، انتقادهایی را مطرح کرده و آن را نسبت به آزادی این افراد، مؤثر ندانسته اند؛ اما با این حال، به نظر می رسد دولت پس از اینکه تلاش ها از سایر مجاری برای آزادی این افراد به بن بست خورده، ناگزیر شده، آخرین گزینه را به اجرا درآورد که عبارت از راه اندازی عملیات وسیع نظامی است.
در این عملیات، تمامی نیروهای امنیتی اعم از پولیس، اردو و امنیت ملی شرکت دارند و فرماندهانی از همه اقوام کشور، در کنار هم، تعهد سپرده اند که تا آزادی هموطنان در بند شان، از پای نخواهند نشست.
همچنین یکی از کارکردهای مهم این عملیات از دید کارشناسان این است که تروریست ها، آشکارا دریافتند که از این پس، اقدامات خودسرانه آنها مبنی بر آدم ربایی، قتل، اخاذی، ناامنی در شاهراه ها و... بی پاسخ نمی ماند و آنان در قبال هر اقدامی از این قبیل، هزینه هایی چندین برابر سنگین تر خواهند داد و این چیزی است که به باور ناظران، به تروریست ها پیامی روشن می فرستد که در آینده، هرگز دست به اینگونه اقدامات تفرقه افکنانه و انتقام جویانه نزنند.
یک عضو هیأت بررسی این رویداد می‌گوید که تلاش‌ها برای نجات این ۳۰ تن ادامه دارد و عملیات به زودی از سر گرفته خواهد شد.
در همین حال خانواده های ربوده شدگان خواهان پیگیری جدی این رویداد و عملیات گسترده تر هستند.
بیش از ۱۰ روز است که ۳۰ تن در چنگ ربایندگان هستند، رویدادی که ۳۰ خانواده و یک ملت را در غم نشانده است.
این در حالی است که تصویری از یک زن جنگجوی چچنی به رسانه ها درز کرده که گفته می شود در عملیات نظامیان افغان از پای درآمده است.
گزارش های تایید ناشده ای نیز در دست است که نشان می دهد ربوده شدگان، هنوز زنده اند و نیروهای امنیتی تلاش می کنند ادامه عملیات را به منظور حفظ جان آنها با احتیاط به پیش ببرند.
پیشتر معاون دوم ریاست جمهوری، از کشته شدن بیش از ۱۰۰ تروریست از جمله دو فرمانده مهم آنها خبر داده بود.
با این حال به جز خبر زنده بودن گروگان ها که آنهم قطعی و یقینی نیست هیچ چیزی حال و وضعیت خانواده های افراد ربوده شده را بهبود نمی بخشد.
بهت، اندوه و نگرانی، شاخصه زندگی این روزهای ۳۰ خانواده گروگان های بی گناهی است که اسیر عصبیت قومی و تفرقه افکنی نژادی یک گروه کوردل و وحشی شده اند.
چیزی که بر حجم ناامیدی ها می افزاید این است که اطلاعات دقیق و تاییدشده ای از وضعیت واقعی گروگان ها در دست نیست؛ زیرا آنها به نقطه ای از ولایت ناآرام زابل منتقل شده اند که گفته می شود بیش از شش سال است که در کنترل کامل نیروهای تروریستی قرار دارد و فرماندهانی که این افراد را ربوده اند به نظر می رسد اخیرا با داعش، اعلام وفاداری کرده اند.
افراد گروگان گرفته شده، همه شهروندان عادی بودند که تنها جرم آنها هزاره و شیعه بودن بوده است.
با این حال، به دنبال این رویداد، موجی از همبستگی ملی، سراسر کشور را فراگرفته و اقوام، مذاهب و طیف های گوناگون جامعه افغانستان، با نشر این پیام وحدت بخش و مشترک که «من هزاره هستم» همبستگی خود را با افراد ربوده شده و خانواده های مبهوت و نگران آنها ابراز داشته و نسبت به این عمل زشت و زننده گروه های تروریستی، ابراز خشم و انزجار و نفرت کرده اند؛ بنابراین، به باور کارشناسان مسایل اجتماعی، برخلاف انتظار تروریست هایی که اقدام به این عمل کرده اند، ربودن این افراد صرفا با انگیزه قومی و مذهبی، هرگز مردم افغانستان را به جان هم نیانداخت و کسی از میان جامعه بزرگ شیعیان افغانستان، دیگر برادران غیر شیعه و غیر هزاره خود را به دلیل ربوده شدن ۳۰ مرد شیعه و هزاره، متهم نمی شناسد؛ بلکه همه مردم، اعم از شیعه و سنی و هزاره و غیر هزاره، تروریست های سیاه دل و بدکیش را مسؤول این عمل زشت و غیر انسانی می دانند و این مایه امید و افتخار ملی است.
اگرچه شماری از کارشناسان نسبت به آغاز عملیات نظامی برای رهایی این افراد، انتقادهایی را مطرح کرده و آن را نسبت به آزادی این افراد، مؤثر ندانسته اند؛ اما با این حال، به نظر می رسد دولت پس از اینکه تلاش ها از سایر مجاری برای آزادی این افراد به بن بست خورده، ناگزیر شده، آخرین گزینه را به اجرا درآورد که عبارت از راه اندازی عملیات وسیع نظامی است.
در این عملیات، تمامی نیروهای امنیتی اعم از پولیس، اردو و امنیت ملی شرکت دارند و فرماندهانی از همه اقوام کشور، در کنار هم، تعهد سپرده اند که تا آزادی هموطنان در بند شان، از پای نخواهند نشست.
همچنین یکی از کارکردهای مهم این عملیات از دید کارشناسان این است که تروریست ها، آشکارا دریافتند که از این پس، اقدامات خودسرانه آنها مبنی بر آدم ربایی، قتل، اخاذی، ناامنی در شاهراه ها و... بی پاسخ نمی ماند و آنان در قبال هر اقدامی از این قبیل، هزینه هایی چندین برابر سنگین تر خواهند داد و این چیزی است که به باور ناظران، به تروریست ها پیامی روشن می فرستد که در آینده، هرگز دست به اینگونه اقدامات تفرقه افکنانه و انتقام جویانه نزنند.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
