رمضان، ماه برابری فقرا و ثروتمندان

ماه مبارک رمضان ماهی است که دروازه رحمت خداوند(ج) به روی بندگانش باز، دعای انسان مستجاب و عملش مقبول می باشد.
مولوی عبدالوکیل عیار؛ استاد دانشگاه کابل در گفتگو با خبرگزاری آوا ضمن بیان این مطلب، به آثار فردی و اجتماعی روزه اشار کرد و گفت:"ماه رمضان از عظمت خاصی برخوردار می باشد، به خصوص که شب قدر در این ماه قرار دارد که اگر کسی تنها در این شب به عبادت خداوند بپردازد، گویا به اندازه هشتاد سال خدا را عبادت کرده است".
او در ادامه اظهار داشت که یکی از اثرات فردی روزه در ماه مبارک رمضان، صفای باطن است؛ زیرا هر مسلمانی تلاش می کند که در این ماه گناهی مرتکب نشود و یا اینکه گناه را به حداقل رسانده و نفس خود را از آلودگی ها پاک کند.
عیار علاوه نمود که در روایت آمده است که خواندن نماز مستحب در این ماه، ثواب واجب را دارد و ادای هر نماز واجب به اندازه هفتاد سال عبادت ارزش دارد.
به باور وی، رمضان فرصت خوبی برای انسان های مؤمن می باشد که لحظه ای خود را از گرفتاری های مادی و دنیوی فارغ ساخته و با خدای خود به راز و نیاز بپردازند.
مولوی عیار افزود:"روزه یک واجب تاسیسی در اسلام نیست؛ بلکه امضایی بوده و در امت های گذشته نیز با تفاوت هایی وجود داشته است که خداوند(ج) این موضوع را صریحاً در قرآن بیان کرده است، آنجا که می فرماید: نوشتم روزه را برای شما، چنانچه نوشتم برای امت های پیش از شما."
به گفته این استاد دانشگاه، یکی از اثرات مهم اجتماعی روزه این است که ثروتمند و فقیر در این ماه در یک مرتبه قرار دارند. انسان های متموّل نیز باید تشنگی و گرسنگی و سختی را تحمل کرده و نفس خود را از آنچه روزه را باطل می کند، بازدارند.
او همچنین گفت که رمضان یک رابطه برابری و برادری را بین طبقه فقیر و ثروتمند ایجاد می کند که هیچ ثروتمندی نمی تواند از این مرز بگذرد و نیز هیچ فقیری نظر به ناتوانی مالی خود نمی تواند این حد تعیین شده را بشکند.
به گفته این استاد دانشگاه و آگاه مسایل دینی، یکی از حکمت های روزه نیز این است که ثروتمندان از حال دل فقرا و مستمندان آگاهی پیدا کرده و آنان نیز سختی های گرسنگی و تشنگی را لمس می نمایند.