حضرت فاطمه زهرا (س) الگویی شایسته برای تمام زمانها (2)

ادیان آسمانی و در چهره کامل آن قرآن کریم این زمینه غریزی و این نیاز فطری آدمیان را فرصتی بس مغتنم دانسته و همواره در کنار رهنمودهای خویش و در جهت رسالت هدایتگری خود، نمونه های عینی و الگوهای تجربه شده بشری را در پیش چشم آنان گذاشته و در وصف آنان سخن گفته و مستقیم و غیر مستقیم آنها را در همان نقطه هایی نصب العین آدمیان قرار داده که در دعوت خویش، بشر را به آن نقطه می خواند؛ مثالها و نمونه هایی از میان خود آدمیان و از جنس آنان و در شکل و شمایل آنان.
بی تردید افراد متعددی می توانند شایسته و سعادتمند باشند، اما هر کس به سادگی نمی تواند مدل و راهبر گردد. الگوشدن، پیش سازمان دهنده هایی را می طلبد که فراهم شدن آنها در یک فرد کمیاب است. اما زهرا (س) سمبل راستین پاکی و معنوی، نمونه ممتاز ژرف اندیشی و تلاشگری، اسوه تحسین برانگیز حق پذیری و باطل ستیزی و الگوی تمام بخشایندگی و فداکاری و در یک کلام بانوی بانوان در گستره تاریخ است.
کوثر نور افشان پیامبر با توجه به 4 عنصر تعیین کننده به این موقعیت والا دست یافت.

پایگاه ممتاز اجتماعی (منزلت)
برخورداری الگو از سابقه، سلامت و اعتبار خانوادگی، حسن شهرت در مددکاری درماندگان و محرومان، در اختیار داشتن ابزارهای اقتدار و نفوذ و بالاخره شرافت و پیوستگی در نسل، او را در افقی بالاتر از زمان و مکان و دیگران قرار می دهد و کاستی در این پایگاه ممتاز اجتماعی منجر به کاستی در نقش احتماعی می شود.

فاطمه(س) بانوی آسمانی اسلام؛ نشانِ شکوه و عظمت و اقتدار پدر بزرگوارش بود، مادر بزرگوارش خدیجه، برجسته ی زمان بود و سرشناس و صاحب کمال و جمال و مال گسترده، اما پاکیزه و خردمند و شایسته کردار، آینده نگر و ژرف اندیش، حق جوی و حق پوی و برخوردار از گوهر گرانبهای عفاف و نجابت و پاکدامنی، پدر و اجداد خدیجه نیز همه دانشمند و روحانی و حمایت کننده محرومان و مظلومان.

از سوی دیگر پدر بزرگوار صدیقه کبری حضرت زهرا (س) و اجداد و نیاکان طاهرش همه سرشناس بوده اند، عبدالمطلب جد پیامبر، زمامدار مکه و نگاهبان کعبه و حافظ اموال مردم و حمایتگر مظلومان بوده است.
شخصیت سالم
از آنجا که انسان موجودی تک بعدی نیست و گرچه گوهر اساسی انسان، جان او است اما تعامل جسم و جان و حضور او در بین اجتماع برای او نیازهایی پدید می آورد.
انسان سالم جریانهای شهرت و غضب، را کنترل منطقی می کند. او سکان کشتی شخصیت خویش را به نیروی عقل و اراده حق طلبانه سپرده است. انسان سالم در اثر دقت در روابط عالم هستی و تدبر در آفرینش بر سرّ عالم بقایی پی برده است و دنیا را به عنوان پُل برای آخرت مورد توجه قرار می دهد. انسان سالم هدفمند است و متعادل، تشنه دانستن است و شیفته فهمیدن، او حق مدار است و شایسته سالار.
شخصیت سالم، ابعاد گوناگون وجود خویش را به فعلیت شایسته ی خویش می رساند. شخصیت الگو باید جلوه ی تمام نمایی از منظومه شایستگی های فردی و اجتماعی و آینه ی شوق آفرینی از زیبایی های اخلاقی و رفتاری برای مخاطبان باشد.

فاطمه(س) نیز، اخلاق نیک را از پدر گرامی اش به ارث برده است، و در خلق و خوی آینه تمام نمای پدر است، از این رو شخصیت او بسان پدر عظیم است. (انک لعلی خلق عظیم؛ قلم 68)
فاطمه(س) پیراسته از زنگار گناه است و قرآن با اشارت زیبای:
«انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» (احزاب/33)
این امر را بیان می کند و پیامبر این موهبت را در شأن امیر مومنان و فاطمه و حسنین (ع) می شمارد. (شواهد التنزیل، ج2، ص32)
فاطمه(س) تجسم ایثار و انسان دوستی است:
«یطعمون الطعام علی حبه مسکیناً و یتیماً و اسیراً» (انسان/8)
فاطمه(س) هدفمند و منطق مدار است در سخن گفتن:
او خود می فرمود:
«هان ای مردم بدانید که من فاطمه و پدرم محمد است. من هماره گفتارم حساب شده و بر اساس حق و عدالت است و سخنانی که بر زبان می رانم، از آغاز تا انجام هدفدار است. نه بافته های بیهوده می بافم و نه سخنانی ناروا و بی اساس می گویم» (بحارالانوار، ج43، ص134)
فاطمه(س) راستگو و درست کردار است؛
عایشه درباره شخصت فاطمه می گوید:
«به خدا سوگند در دنیا هیچ کسی را جز پدرش در راستی گفتار و کردار بسان فاطمه ندیدم» (عوامل العلوم، ص128)
فاطمه(س) دگر دوست و مردم خواه است؛ او سرفرازانه قناعت می نمود و بخشی از هزینه زندگی خود و فرزندانش را به محرومان و بیچارگان هدیه می کرد. امام حسن مجتبی(ع) می گوید:
«مادرم را در یکی از راز و نیازهای شبانه اش دیدم که بر زنان و مردان با ایمان با نام و نشان دعا می کرد و برای آنان خیر و سعادت می طلبید اما هر چه بیشتر گوش کردم، نشنیدم که برای خویش چیزی بطلبد. وقتی که علت را پرسیدم فرمود: باید نخست به فکر آسایش همسایگان و همنوعان بود و آنگاه به فکر خویشتن.» (بحارالانوار، ج43، ص81)

فاطمه(س) در دفاع از حقیقت، با صلابت و با شهامت است؛
در سخنرانی که برای زنان مهاجر و انصار می گوید:
«به خدا سوگند از دنیای تان سیر شده ام و نسبت به مردان شما سخت غضبناکم .... اینان به شمشیر شکسته و تیغ زنگار خورده می مانند اندیشه شان پست و گفتارشان نارسا است وای بر آنان چرا نگذارند حق در مدار خود استقرار یابد ....»

نویسنده: فاطمه موسوی مبلّغ